Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Drunk Jackals: Παλιομοδίτικο αμερικάνικο ροκ με φόντο την Κόρινθο

Photo credits: Ellie Kosmidi

Photo credits: Ellie Kosmidi

Συνέ­ντευ­ξη — Γρά­φει η Ελπί­δα Πουρ­να­ρά //

Ο Πολω­νός (μπά­σο) και ο Πανα­γιώ­της (τύμπα­να) έπαι­ζαν ήδη από αρκε­τά παλιά. Οι συν­θή­κες, ωστό­σο, δε βοή­θη­σαν και μετά από μία ανά­παυ­λα αρκε­τών χρό­νων άρχι­σαν ξανά να τζα­μά­ρουν αρχές του περα­σμέ­νου Φλε­βά­ρη. Στο δρό­μο τους βρέ­θη­κε ο Leslie (κιθά­ρα), συνέ­χι­ζαν να παί­ζουν και να συν­θέ­τουν και λίγο και­ρό αργό­τε­ρα το ρόστερ συμπλη­ρώ­θη­κε με την προ­σθή­κη του Theo (φωνή).

Κι εκεί είναι που μου γεν­νιέ­ται η απο­ρία για το πώς προ­έ­κυ­ψε το όνο­μά τους (σ.σ.: μεθυ­σμέ­να τσα­κά­λια). «Θέλα­με να θυμί­ζει και να έχει κάποια σχέ­ση με την έρη­μο, το rock κτλ…», λέει ο Πανα­γιώ­της, «…τον επι­θε­τι­κό προσ­διο­ρι­σμό τον σκέ­φτη­κε ο Leslie για­τί είναι κάτι που χαρα­κτη­ρί­ζει τις πρό­βες μας. Ταί­ρια­ξε, μας άρε­σε κι είναι πάνω σε αυτό που θέλου­με. Δηλώ­νει την ντε­σερ­τί­λα, τη rock σκη­νή και το rock ‘n’ roll εν γένει».

Logo credits: Stolis Pleiadian

Logo credits: Stolis Pleiadian

Κάπως έτσι σχη­μα­τί­στη­καν οι κορίν­θιοι Drunk Jackals κι άρχι­σαν να συν­θέ­τουν τα πρώ­τα τους κομ­μά­τια. «Πρώ­τα έρχε­ται η μελω­δία και μετά στα­δια­κά χτί­ζου­με πάνω σε αυτή. Τα πιο πολ­λά κομ­μά­τια μας έχουν προ­κύ­ψει από ώρες τζα­μα­ρί­σμα­τος. Οι στί­χοι είναι απλοί — “to the point” — κι έρχο­νται αμέ­σως να ντύ­σουν το σκε­λε­τό, τη μελω­δία.  Έχου­με μία κοι­νή γραμ­μή ως προς τον ήχο, ένα rock υπό­βα­θρο. Αν θες, λοι­πόν, κύριες επιρ­ρο­ές μας είναι οι: Rolling Stones, ZZ Top, White Stripes, T. Rex κ.ά. Ο ήχος των 70’s, γενικότερα».

Πρό­σφα­τα μάλι­στα κυκλο­φό­ρη­σαν το πρώ­το τους single, που μπο­ρεί­τε να ακού­σε­τε παρα­κά­τω. «Το “Tonight” είναι από τα πρώ­τα τέσ­σε­ρα-πέντε κομ­μά­τια που παί­ζα­με όταν πρω­το­ξε­κι­νή­σα­με σαν μπά­ντα. Έχει σαφή rock ‘n’ roll δομή», μας λένε. Η αίσθη­ση που μου άφη­σε το εν λόγω κομ­μά­τι ήταν ότι προ­ήλ­θε από live ηχο­γρά­φη­ση. Δια­ψεύ­στη­κα όμως: «Χαι­ρό­μα­στε πολύ που το λες αυτό, ωστό­σο δεν το έχου­με ηχο­γρα­φή­σει ζωντα­νά. Θέλα­με να πετύ­χου­με ένα τέτοιο απο­τέ­λε­σμα – κάτι στο οποίο ξεκά­θα­ρα βοή­θη­σε η από­δο­ση του Θοδω­ρή — και γενι­κά κατα­φέ­ρα­με να είναι πολύ κοντά στις προσ­δο­κί­ες μας.»

Αυτό τον και­ρό πέραν των συναυ­λιών, βρί­σκο­νται στη δια­δι­κα­σία της επι­λο­γής κομ­μα­τιών για το debut album τους, το οποίο ευελ­πι­στούν να έχουν στα χέρια τους μέσα στο 2016. «Ο όλος δίσκος θα είναι rock με στοι­χεία blues και country, πιο «βρω­μιά­ρι­κα» tracks τύπου garage, σε κάποια σημεία περισ­σό­τε­ρο psychedelic αλλά υπάρ­χει και μία μπα­λά­ντα ανά­με­σα στο υλι­κό μας με ακου­στι­κή κιθά­ρα και φυσαρμόνικα».

Πώς είναι όμως για μία νέα μπά­ντα να δρα­στη­ριο­ποιεί­ται στην επαρ­χία; «Είναι δύσκο­λο εδώ στην Κόριν­θο. Γενι­κά τα πράγ­μα­τα στην επαρ­χία είναι πιο κλει­στά. Έχει τα καλά του και τα κακά του όμως. Είναι σχε­τι­κά πιο εύκο­λο να κλεί­σεις κάποιο χώρο για να παί­ξεις, αλλά το κοι­νό που θα σε δει είναι περιο­ρι­σμέ­νο – σε σχέ­ση με την Αθή­να. Σίγου­ρα έχεις τους φίλους και τους γνω­στούς σου που θα έρθουν να σε στη­ρί­ξουν και να σε ακού­σουν. Από εκεί και πέρα κυνη­γάς την Αθή­να για live για­τί εκεί θα σε ακού­σουν κι άλλοι, θα ακου­στείς περισ­σό­τε­ρο και θα μεγα­λώ­σει το κοι­νό σου. Θα σε δει κόσμος που δε σε γνω­ρί­ζει κι αυτό σε κάθε περί­πτω­ση λει­τουρ­γεί θετι­κά σε εμάς. Ακό­μη κι ένα άτο­μο να κάνεις δικό σου, είναι κέρδος».

Σε τερά­στιο βαθ­μό στη­ρί­ζο­νται στην d.i.y αισθη­τι­κή. Προ­βά­ρουν στο δικό τους χώρο (που έχουν δια­μορ­φώ­σει μόνοι τους), κυνη­γούν τα live και τους χαρα­κτη­ρί­ζουν η συνέ­πεια και η τελειο­μα­νία. Όσον αφο­ρά το κεφά­λαιο live, που είναι και ο βασι­κό­τε­ρος σκο­πός τους από τη στιγ­μή που δημιουρ­γή­θη­καν, θα ήθε­λαν να δουν το όνο­μά τους πλάι σε αυτά μεγά­λων συγκρο­τη­μά­των της εγχώ­ριας rock σκη­νής όπως οι: 1000mods, Nightstalker, Big Nose Attack, Noise Figures, φερει­πείν. Επι­πλέ­ον, πριν λίγο και­ρό συμ­με­τεί­χαν στο Tris & o Cookos Festival. Μία πρω­το­βου­λία που λαμ­βά­νει χώρα στις απο­θή­κες του ΑΣΟ στο Κιά­το και η οποία ως στό­χο έχει την συγκέ­ντρω­ση τρο­φί­μων και ειδών πρώ­της ανά­γκης για φιλαν­θρω­πι­κά ιδρύ­μα­τα και οργα­νώ­σεις της Κορίν­θου. «Μακά­ρι να γινό­ντου­σαν δέκα φορές συχνό­τε­ρα τέτοια πράγ­μα­τα. Εμάς σαν μπά­ντα μας στή­ρι­ξαν αμέ­σως και δεδο­μέ­νου ότι δε μας γνώ­ρι­ζε κανείς ήταν κάτι που λει­τούρ­γη­σε σαν “boost” στην αυτο­πε­ποί­θη­ση και την ψυχο­λο­γία μας. Ειδι­κά για μένα, ήταν και η πρώ­τη φορά που έπαι­ξα σε τόσο μεγά­λο κοι­νό κι ένιω­σα πραγ­μα­τι­κά υπέ­ρο­χα. Ωραίο stage και ήχος, πολύ ωραία εμπει­ρία», λέει ο Theo.

«Live, live και πάλι live, άρα σωστές και μεστές εμφα­νί­σεις και την ίδια όρε­ξη με τώρα» ελπί­ζουν να έχουν οι Drunk Jackals σε βάθος χρό­νου, με κυριό­τε­ρο στό­χο την κυκλο­φο­ρία του δίσκου τους, κάτι που τους ευχό­μα­στε ολόψυχα.

Μπο­ρεί­τε, λοι­πόν, να τους ανα­ζη­τή­σε­τε στα παρα­κά­τω links και αν τυχόν παί­ζουν κάπου κοντά σας αδράξ­τε την ευκαιρία!

https://www.facebook.com/DrunkJackals/

http://drunkjackals.tumblr.com/

https://soundcloud.com/drunk-jackals

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο