Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ένα βιβλίο για το καλοκαίρι

Γρά­φει ο Σφυ­ρο­δρέ­πα­νος //

Ένα βιβλίο για το καλο­καί­ρι δεν μοιά­ζει πολύ με “μια αγά­πη για το καλο­καί­ρι”, που σβή­νει με την πρώ­τη φθι­νο­πω­ρι­νή βρο­χή. Είναι μια βαθύ­τε­ρη σχέ­ση (που δεν την αναι­ρεί η “πολυ­γα­μία” και ο παράλ­λη­λος έρω­τας με πολ­λά βιβλία και συγ­γρα­φείς), άλλο αν κάποιοι παρα­μέ­νουν ανέ­ρα­στοι από άπο­ψη. Εξάλ­λου, οι σύντρο­φοι όταν παίρ­νουν κάτι να δια­βά­σουν στην παρα­λία, δεν ακο­λου­θούν το γενι­κό κανό­να και τα κοι­νά μέτρα, για τα οποία, όσοι λύνουν σταυ­ρό­λε­ξα πχ, είναι περί­που δια­νο­ού­με­νοι ‑ιδί­ως αν δεν είναι σκαν­δι­να­βι­κά, που είναι τα σταυ­ρό­λε­ξα του τεμπέ­λη- ούτε παίρ­νουν ένα Άρλε­κιν για να ξεχα­στούν. Αλλά προ­τι­μούν “ελα­φρά” κι ευχά­ρι­στα κλα­σι­κά ανα­γνώ­σμα­τα για τη θάλασ­σα, σαν το Αντι-Ντί­ρινγκ και το Υλι­σμός και Εμπειιοκριτικισμός.

Παρα­κά­τω ακο­λου­θεί μια στα­χυο­λό­γη­ση από σχε­τι­κά πρό­σφα­τες εκδό­σεις και επα­νεκ­δό­σεις της Σύγ­χρο­νης Επο­χής για το υπο­ψια­σμέ­νο κοι­νό, που δε βολεύ­ε­ται με άρλε­κιν, μπεστ σέλερ και κου­τό­χορ­το, και γενι­κώς με λιγό­τε­ρο ουρα­νό, αλλά ανα­ζη­τά ώρες ποιο­τι­κής ενα­σχό­λη­σης και ψυχαγωγίας.

MAHS_36

-Για αρχή έχου­με την έκδο­ση με τα υλι­κά της διη­με­ρί­δας που διορ­γά­νω­σε η ΚΟΘ για τα 80χρονα από τη λαϊ­κή εξέ­γερ­ση το Μάη του 36′ στη Θεσ­σα­λο­νί­κη και όλες τις ειση­γή­σεις, που πιά­νουν αρκε­τά ζητή­μα­τα για το ιστο­ρι­κό πλαί­σιο της επο­χής, το λαϊ­κό παρά­γο­ντα, τη σύν­δε­σή του με τους απλούς στρα­τιώ­τες, που αρνή­θη­καν να χτυ­πή­σουν τους εργά­τες δια­δη­λω­τές κι ενώ­θη­καν μαζί τους, την πρω­το­πό­ρα δρά­ση των κομ­μου­νι­στών αλλά και τις προ­γραμ­μα­τι­κές αδυ­να­μί­ες τους, που επη­ρέ­α­σαν τον πολι­τι­κό τους ορίζοντα.

Η έκδο­ση αυτή συμπλη­ρώ­νε­ται από ένα λεύ­κω­μα της ΚΟΚΜ, με πλού­σι­ιο και σπά­νιο φωτο­γρα­φι­κό υλι­κό που πλαι­σιώ­νε­ται από ενδια­φέ­ρο­ντα ιστο­ρι­κά κείμενα.

-Στην κατη­γο­ρία της Πολι­τι­κής Οικο­νο­μί­ας, αξί­ζει να προ­μη­θευ­τεί κανείς το βιβλίο του Σεγκάλ με τις “Βασι­κές Αρχές”, που μας δίνει την ευκαι­ρία να ξεσκο­νί­σου­με παλιές γνώ­σεις ή να έρθου­με σε μια πρώ­τη επα­φή με βασι­κές αρχές και έννοιες. Ενδια­φέ­ρον παρου­σιά­ζει κι η κρι­τι­κή ματιά της εισα­γω­γής της έκδο­σης, που δια­τυ­πώ­νει κάποιες αξιό­λο­γες σκέ­ψεις και προβληματισμούς.

-Κατη­γο­ρία: Ιστορία-ΔΣΕ

Το βιβλίο “φωτο­γρα­φί­ζο­ντας το ΔΣΕ” με το κατα­πλη­κτι­κό αρχείο του φωτο­γρά­φουτ του ΔΣΕ, Από­στο­λου Μου­σού­ρη, που απα­θα­νά­τι­σε διά­φο­ρες στιγ­μές του ηρω­ι­κού (κι ούτως ή άλλως αθά­να­του) αγώ­να των μαχη­τών του Δημο­κρα­τι­κού Στρα­τού, από τα πορ­τρέ­τα τους και τις καθη­με­ρι­νές τους στιγ­μές, μέχρι το πεδίο της μάχης.

fotografizontas-to-dse-599x275

Μια έκδο­ση που συμπλη­ρώ­νε­ται ιδα­νι­κά από το συλ­λο­γι­κό έργο “Δημο­κρα­τι­κός Στρα­τός Ελλά­δας” με ενδια­φέ­ρο­ντα κεί­με­να και ειση­γή­σεις του Τμή­μα­τος Ιστο­ρί­ας της ΚΕ του ΚΚΕ και των συνερ­γα­τών του, αλλά και με ιστο­ρι­κά ντο­κου­μέ­ντα από το κομ­μα­τι­κό αρχείο, που φωτί­ζουν διά­φο­ρες πτυ­χές μιας από τις κορυ­φαί­ες στιγ­μές της ταξι­κής πάλης στη χώρα μας.

-Κατη­γο­ρία: Λογοτεχνία

166922-220x340-product_popup10 ώρες: ο πολυ­γρα­φό­τα­τος Δημή­τρης Ραβά­νης-Ρεντής, που έχει πει­ρα­μα­τι­στεί σχε­δόν σε όλα τα είδη, γρά­φει ένα ουσια­στι­κά κινη­μα­το­γρα­φι­κό σενά­ριο, μια περι­πέ­τεια με φόντο την κατο­χι­κή Ελλά­δα, που δια­βά­ζε­ται απνευ­στί, καθη­λώ­νει τον ανα­γνώ­στη και φεύ­γει πολύ πιο γρή­γο­ρα απ’ ό,τι υπο­νο­εί ο τίτλος του, προ­σφέ­ρο­ντας παράλ­λη­λα πολύ δυνα­τά και ρεα­λι­στι­κά πορ­τρέ­τα των ηρώ­ων του, που είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κοί τύποι ανθρώ­πων της επο­χής, από τον αγω­νι­στή της Αντί­στα­σης, μέχρι τον κατα­κτη­τή και τους δου­λι­κούς, ψοφο­δε­είς συνερ­γά­τες του.

Το “χωρά­φι της μάνας” του Τσι­γκίζ Αϊμά­τοφ θεω­ρεί­ται ένα από τα αρι­στουρ­γή­μα­τα της σοβιε­τι­κής λογο­τε­χνί­ας, που εξι­στο­ρεί την περι­πε­τειώ­δη ζωή μιας αγρό­τισ­σας, που βλέ­πει την οικο­γέ­νειά της να ξεκλη­ρί­ζε­ται και τον (μεγά­λο, πατριω­τι­κό) πόλε­μο να παίρ­νει από κοντά της όλα τα αγα­πη­μέ­να της πρό­σω­πα. Και είναι μια θαυ­μά­σια λογο­τε­χνι­κή απο­τύ­πω­ση της γνω­στής φρά­σης που χρη­σι­μο­ποιού­σε κι ο Χαρί­λα­ος Φλω­ρά­κης, για τους ζευ­γά­δες που φεύ­γουν και τη σπο­ρά που αφή­νουν πίσω τους.

Όσοι προ­τι­μά­τε τα αστυ­νο­μι­κά-κατα­σκο­πευ­τι­κά βιβλία, μπο­ρεί­τε να δοκι­μά­σε­τε το “σιω­πη­λό πόλε­μο” του Κιμ Φίλ­μπι, όπου η πραγ­μα­τι­κή ζωή αντι­γρά­φει και ξεπερ­νά το χώρο του φαντα­στι­κού, και ο συγ­γρα­φέ­ας αφη­γεί­ται την ιστο­ρία της δικής του προ­δο­σί­ας και το πώς πρό­δω­σε όχι την πατρί­δα του, αλλά την τάξη του.

getImage.do

Η δική μας ευχή είναι το εκδο­τι­κό της Σύγ­χρο­νης Επο­χή να συνε­χί­σει τις αξιό­λο­γες κυκλο­φο­ρί­ες μέχρι την κορύ­φω­ση των εορ­τα­σμών για τα 100χρονα του κόμ­μα­τος, αλλά και μετά από την ολο­κλή­ρω­σή τους.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο