Επιμέλεια/φωτογραφία: Ελπίδα Πουρναρά //
Όμορφη στιγμή θα μοιάζει όταν το φεγγάρι θα υψώνεται ψηλά
κι ύστερα τ’ αστέρια θα προβάλλουν δειλά μες στο σκοτάδι
Θα σχηματίζουν όλα όσα δε μπορείς να πεις και κρατάς μυστικά
κι ύστερα θα πέφτουν αργά στην ψυχή σου σα χάδι.
Κι ο αέρας θα σου φέρνει μυρωδιές που είχες στο νου φυλάξει καλά
και στα σύννεφα θα ψάχνεις απαντήσεις και μια λύση
Για όλες τις θύμησες που κάποτε σε μιαν ακτή είχες κρύψει
κι όλα αυτά που ξέχασες σε μια που είδατε μαζί πριν καιρό δύση.
Μες σ’ ένα τραγούδι που θαρρείς πως γράφτηκε για σένα
ένα απόγευμα ζεστό κάποιου χαμένου Αυγούστου
που για όνειρα παλιά μιλά και σχέδια ματαιωμένα
θα χαθείς όπως στον ορίζοντα βιαστικά χάνονται τα τρένα.
