Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Έτσι κι αλλιώς

Σχο­λιά­ζει ο Σφυ­ρο­δρέ­πα­νος //

Ο δυτι­κός “δημο­κρα­τι­κός” κόσμος γιορ­τά­ζει σήμε­ρα μια “Ημέ­ρα Δημο­κρα­τί­ας”. Γιορ­τά­ζει για το τεί­χος που έπε­σε, για το τεί­χος που θέλει ο Τραμπ στα σύνο­ρα με το Μεξι­κό, για το τεί­χος στην Παλαι­στί­νη, για τα αόρα­τα τεί­χη που υψώ­νο­νται σε κάθε ταξι­κή κοι­νω­νία. Γιορ­τά­ζει για τον πάγο που χαρά­χτη­κε αλλά ξανα­κόλ­λη­σε στην Ευρώ­πη και για τις δημο­κρα­τι­κές του ευαι­σθη­σί­ες, που υπο­δέ­χτη­καν με υπο­κρι­τι­κή “παγω­μά­ρα” το απο­τέ­λε­σμα στις αμε­ρι­κά­νι­κες εκλογές.

Έτσι κι αλλιώς, δεν αλλά­ζουν πολ­λά ως προς την ουσία. Έτσι κι αλλιώς, η γη θα γίνει κόκ­κι­νη. Ή κόκ­κι­νη από ζωή ή κόκ­κι­νη από θάνατο.

cwzbqrtuqaacmuu

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο