Η κηδεία των ατομικών ελευθεριών

Γρά­φει ο Cogito ergo sum //

Πρώ­τα πήγαν στο Σέν­γκεν, ένα μέχρι το 1985 άγνω­στο χωριου­δά­κι του Λου­ξεμ­βούρ­γου, όπου χάλ­κε­ψαν τους πρώ­τους κρί­κους της αλυ­σί­δας με την οποία προ­σπα­θούν να δέσουν τους πολί­τες της ενω­μέ­νης Ευρώ­πης. Και κατό­πιν μετα­κό­μι­σαν στο Προυμ, μια πολί­χνη της Βεστφα­λί­ας, για να συνε­χί­σουν το… θεά­ρε­στο έργο τους.

Για τους κεχα­γιά­δες της Ευρώ­πης μιλάω. Για τις μεγά­λες και ισχυ­ρές χώρες που, όντας υπη­ρέ­τες απροσ­διό­ρι­στων πλην ανα­ντιρ­ρή­τως καπι­τα­λι­στι­κών συμ­φε­ρό­ντων, σκαρ­φί­ζο­νται συνέ­χεια τρό­πους για να χει­ρα­γω­γή­σουν την σκέ­ψη μας, να χαλι­να­γω­γή­σουν το μυα­λό μας και να καλι­μπρά­ρουν τις ελευ­θε­ρί­ες για τις οποί­ες τόσο αίμα χύθη­κε ‑και χύνε­ται- ανά τους αιώ­νες. Αυτές που ανά­γκα­σαν τον τότε υπουρ­γό μας επί της δημο­σί­ας τάξε­ως κ. Βύρω­να Πολύ­δω­ρα να υπο­γρά­ψει την συν­θή­κη  ψελ­λί­ζο­ντας “τί να κάνω; δεν αντέ­χω τη μονα­ξιά, δεν μπο­ρώ να μεί­νω μόνος και δεν θέλω να κάνω τον στρε­ψό­δι­κο στις Βρυ­ξέλ­λες”.

Αλλά ας γίνω λίγο πιο σαφής. Όλα ξεκί­νη­σαν το 1977 στο Άμστερ­νταμ, συνε­χί­στη­καν το 2004 στη Χάγη και ολο­κλη­ρώ­θη­καν το 2005 στο Προυμ με την υπο­γρα­φή μιας συμ­φω­νί­ας (*) που συνυ­πέ­γρα­ψαν αρχι­κά Βέλ­γιο, Ολλαν­δία, Ισπα­νία, Γερ­μα­νία, Γαλ­λία, Λου­ξεμ­βούρ­γο και Αυστρία ενώ αργό­τε­ρα προ­στέ­θη­καν άλλες 11 χώρες της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης (μετα­ξύ αυτών η Ελλά­δα αλλά και οι “φρέ­σκιες” Βουλ­γα­ρία και Ρου­μα­νία που πάσχι­ζαν να απο­δεί­ξουν το πόσο καλά και υπά­κουα παι­διά είναι).

Σκο­πός του κατα­χθό­νιου σχε­δί­ου, το οποίο κατα­χω­ρί­στη­κε ως συν­θή­κη του Προυμ (Prüm Convention), ήταν η ανά­πτυ­ξη μιας βάσης δεδο­μέ­νων όπου θα φακελ­λώ­νο­νταν οι “ελεύ­θε­ροι” ευρω­παί­οι πολί­τες. Δακτυ­λι­κά απο­τυ­πώ­μα­τα, αριθ­μοί κυκλο­φο­ρί­ας οχη­μά­των, αριθ­μοί τηλε­φώ­νων, βιο­με­τρι­κά στοι­χεία, ιατρι­κά ιστο­ρι­κά, ακό­μη και στοι­χεία DNA θα βρί­σκο­νταν πλέ­ον στην διά­θε­ση των ευρω­παϊ­κών αρχών. Ο λόγος; Μα, τί άλλο; Η δια­βό­η­τη κατα­πο­λέ­μη­ση της εγκλη­μα­τι­κό­τη­τος και της τρο­μο­κρα­τί­ας (“convention on the stepping up of cross-border cooperation, particularly in combating terrorism, cross-border crime and illegal migration”)!

Να το κάνου­με πιο λια­νά με μερι­κά παρα­δείγ­μα­τα. Μοιά­ζει το DNA σου με το DNA του Κάρ­λος; Είσαι ύπο­πτος για τρο­μο­κρα­τία. Μοιά­ζει με του Κοσκω­τά; Είσαι ύπο­πτος για απά­τες. Έκα­νες τελευ­ταία απα­νω­τές ιατρι­κές εξε­τά­σεις; Είσαι ύπο­πτος ως φορέ­ας επι­κίν­δυ­νης νόσου. Τηλε­φω­νείς σε κάποιον που είναι μέλος κομ­μου­νι­στι­κού κόμ­μα­τος; Είσαι ύπο­πτος για κομ­μου­νι­στι­κή προ­πα­γάν­δα. Πας στον κου­ρέα κάθε 20 μέρες; Είσαι ύπο­πτος ως συμπα­θών τους φασι­στοει­δείς σκίν­χεντς. Έχεις Χιου­ντάι; Είσαι ύπο­πτος για σαμπο­τά­ρι­σμα των ευρω­παϊ­κών αυτο­κι­νη­το­βιο­μη­χα­νιών. Είσαι άνω των 60 και παραγ­γέλ­νεις βιά­γκρα μέσω δια­δι­κτύ­ου; Είσαι ύπο­πτος είτε για κερά­τω­μα της συζύ­γου σου είτε για βια­σμούς ανηλίκων.

Τι έκα­νε ο δικός μας υπουρ­γός, ο κ. Βύρων Πολύ­δω­ρας, μπρο­στά σ’ αυτή την καται­γί­δα φασι­στι­κών μέτρων που θυμί­ζει τον Όργου­ελ; Μα, είπα­με ότι δεν ήθε­λε να αισθά­νε­ται μονα­ξιά. Και σαν καλό παι­δί έκα­νε και τη δική του πρό­τα­ση: να εμπλου­τι­στεί αυτή η βάση δεδο­μέ­νων με τα στοι­χεία των αλκο­τέστ της τρο­χαί­ας! Όχι, παίζουμε!

Λέει κι άλλα ωραία η συν­θή­κη του Προυμ. Λέει π.χ. ότι θα κατα­χω­ρί­ζο­νται στοι­χεία ατό­μων τα οποία “προ­βαί­νουν σε πρά­ξεις που γεν­νούν υπο­ψί­ες” και όχι απλώς άτο­μα που έχουν κάνει παρά­νο­μες πρά­ξεις. Για­τί έκλα­σες, κύριε, μπρο­στά από την αμε­ρι­κα­νι­κή πρε­σβεία αλλά δεν έκλα­σες έξω και από την ρωσι­κή; Δεν είναι ύπο­πτο αυτό;

Λέει ακό­μα ότι επι­τρέ­πο­νται οι δια­συ­νο­ρια­κές επι­χει­ρή­σεις της αστυ­νο­μί­ας. Γιού­ρο­πολ και Φρό­ντεξ έχουν δικαί­ω­μα να δρουν σε όποιο σημείο οποιασ­δή­πο­τε χώρας της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης θέλουν, όχι απλώς χωρίς να ζητή­σουν άδεια αλλά δίχως καν να ενη­με­ρώ­σουν τις αρχές αυτής της χώρας! Ποιά “εθνι­κή κυριαρ­χία”; Μπαί­νει ο άγγλος αστυ­φύ­λα­κας στο καφε­νείο και σε παίρ­νει σηκω­τό δίχως να δίνει λογα­ρια­σμό σε κανένα.

“Κήδο­μαι των ατο­μι­κών ελευ­θε­ριών”, μας είχε δια­βε­βαιώ­σει τότε ο κ. Πολύ­δω­ρας. Και, βεβαί­ως, το “κήδο­μαι” σημαί­νει φρο­ντί­ζω (εξ ου και “κηδε­μών”) αλλά από την ίδια ρίζα προ­έρ­χε­ται και η λέξη “κηδεία”. Υπο­ψιά­ζο­μαι, λοι­πόν, ότι η συν­θή­κη του Προυμ, σε αγα­στή συνερ­γα­σία με την συν­θή­κη του Σέν­γκεν (από την οποία τρέ­μου­με μη μας βγά­λουν!) δεν κήδο­νται των ατο­μι­κών μας ελευ­θε­ριών αλλά τις κηδεύ­ουν. Με δόξα και τιμή.

—————————————

(*) Σημειο­λο­γι­κά, αξί­ζει να σημειώ­σου­με ότι στην Ιστο­ρία υπάρ­χει άλλη μια “συν­θή­κη του Προυμ”, η οποία υπε­γρά­φη το 855 μ.Χ. Μ’ αυτήν, ο Λοθά­ριος Α’, λίγο πριν πεθά­νει, δια­μοί­ρα­ζε την αυτο­κρα­το­ρία των Καρο­λι­δών στους τρεις γυιους του.