Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Καλοκαιρινά ερωτήματα

Γρά­φει ο 2310net //

Από τέλη Ιου­λί­ου μέχρι αρχές Σεπτέμ­βρη γίνο­μαι απο­λι­τίκ. Σαν να παθαί­νω μπλακ-άουτ και ξαφ­νι­κά δεν ασχο­λού­μαι με τον ΣΥΡΙΖΑ, τα νέα μνη­μό­νια, τα πρα­ξι­κο­πή­μα­τα, τους πολέ­μους, τα μέτρα.

Αυτό άλλω­στε φαί­νε­ται και στα κεί­με­να που γρά­φω τέτοιες επο­χές. Είναι σαν να υπάρ­χει ένα αόρα­το χέρι που κατευ­θύ­νει το πλη­κτρο­λό­γιο μου μακριά από ανα­λύ­σεις, μακριά από σκο­τού­ρες. Σαν να θέλει να με προ­στα­τέ­ψει από το να γρά­ψω ένα κεί­με­νο που θα πάει άκλα­φτο. Με 40 βαθ­μούς κελ­σί­ου ποιος ο λόγος να γρά­ψεις για τον Τσί­πρα; Τι να πεις για τα νέα μέτρα που ήρθαν και τα νεό­τε­ρα που έρχονται;

Άσε που μετα­ξύ μας –και μην το πάρε­τε προ­σω­πι­κά- σχε­δόν όσες φορές έκα­τσα να γρά­ψω σοβα­ρό άρθρο δεν αντα­πο­κρί­θη­κε μαζι­κά το κοι­νό σε σχέ­ση με τρο­λιές που «που­λά­νε» περισσότερο.

Πέρυ­σι τέτοια επο­χή ξενυ­χτού­σα­με για να απο­λαύ­σου­με την σωτη­ρία της χώρας. Φέτος όλα εκεί­να μοιά­ζουν τόσο μακρι­νά. Μεσο­λά­βη­σαν εκλο­γές, μνη­μό­νια, μέτρα, περι­κο­πές, ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις, ΕΝΦΙΑ, ΤΑΙΠΕΔ, ΚΟΣΚΟ και ούτε καν μπο­ρώ να απα­ριθ­μή­σω τα πάντα.

Φέτος ξημε­ρο­βρα­δια­ζό­μα­στε να βλέ­που­με Ολυ­μπια­κούς Αγώ­νες, μαθαί­νου­με νέα αθλή­μα­τα, νιώ­θου­με εθνι­κή υπε­ρη­φά­νεια όπως εκεί­νη που νιώ­θα­με για τον έρπη­τα του Τσί­πρα και περι­μέ­νου­με τον Σεπτέμ­βρη να μπού­με πάλι σε πρόγραμμα.

Βέβαια όταν λες Σεπτέμ­βρης και πρό­γραμ­μα δύο πράγ­μα­τα σκέ­φτε­σαι: το πρό­γραμ­μα του Φεστι­βάλ και το Πρό­γραμ­μα της Θεσ­σα­λο­νί­κης. Και ενώ κατα­φα­νέ­στα­τα το πρώ­το είναι σημα­ντι­κό­τε­ρο από το δεύ­τε­ρο, εμείς θα ενη­με­ρω­θού­με για τις νέες υπο­σχέ­σεις που δεν θα τηρη­θούν από την κυβέρ­νη­ση, καθώς είναι σαν η Διε­θνής Έκθε­ση Θεσ­σα­λο­νί­κης πλέ­ον να υπάρ­χει για να μπο­ρού­με να μετρά­με τις ανεκ­πλή­ρω­τες υπο­σχέ­σεις. Παλιά υπήρ­χε και για τη μαύ­ρη μπύ­ρα και το λουκάνικο.

Κι έτσι μπαί­νου­με σιγά-σιγά σε μια νέα σεζόν όπου τα ερω­τή­μα­τα που πλα­νιού­νται στην ατμό­σφαι­ρα είναι αμείλικτα:

Θα έχου­με εκλογές;

Θα πει τίπο­τα ο Τσί­πρας για το μετρό της Θεσσαλονίκης;

Θα πλη­ρώ­σου­με ΕΝΦΙΑ;

Να κόψω το φρο­ντι­στή­ριο στα παιδιά;

Θα έχουν τα σχο­λεία δασκάλους;

Θα πάρει φέτος πρω­τά­θλη­μα ο ΠΑΟΚ;

Θα γίνει επι­τέ­λους Οικου­με­νι­κή Κυβέρ­νη­ση; (εδώ πετά­χτη­κε οπα­δός του Λεβέντη)

Το τέταρ­το μνη­μό­νιο θα είναι καλύτερο;

Οι θυσί­ες του λαού θα πιά­σουν τόπο;

Αν δεν πάρει άδεια το Μέγκα, θα που­λή­σει άρα­γε τα δικαιώ­μα­τα του ΡΕΤΙΡΕ σε κάποιο αδειο­δο­τη­μέ­νο κανάλι;

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο