Να δει κανείς ή να μη δει;

Γρά­φει ο Βασί­λης Κρί­τσας //

Κι ενώ στο Europa League, χτες, ένα στους τρεις κερ­δί­ζει, κι οι άλλοι δυο κλαί­νε τη μοί­ρα τους…
Ενώ οι φασί­στες χού­λι­γκαν του ΑΠΟΕΛ ανέ­βα­σαν μια σημαία της Χρυ­σής Αυγής ‑εκτός κι αν πρό­κει­ται για… αθώο αρχαιο­ελ­λη­νι­κό σύμ­βο­λο, όπως δια­πι­στώ­νει κανείς στη φωτό.
Κι η UEFA καταρ­γεί την επι­τρο­πή κατα­πο­λέ­μη­σης ρατσι­σμού ‑για­τί προ­φα­νώς τον πάτα­ξε και πάει για άλλα.
Ενώ τέλος στην Αγγλία, το αντί­στοι­χο περού­κα-gate δού­λε­ψε και έτσι βρί­σκο­νται σε ανα­ζή­τη­ση και­νού­ριου, ομο­σπον­δια­κού προ­πο­νη­τή, στη θέση του Αλαρ­ντάις, που την πάτη­σε κι είπε ένα κάρο βλα­κεί­ες στην κρυ­φή κάμερα…

Τη σκυ­τά­λη παίρ­νει η ελλη­νι­κή Σού­περ Λιγκ, που κόβει ανά­σες, όχι τόσο με τη συναρ­πα­στι­κή της εξέ­λι­ξη, όσο με την παρα­σκη­νια­κή μπό­χα που αποπνέει.

Ένα τρο­με­ρό πρω­τά­θλη­μα όπου:

-το “μικρό­τε­ρο κακό” σε σχέ­ση με τους τέσ­σε­ρις μεγά­λους είναι πχ ο Κού­γιας και ο Κομπότης…

-δεν ξέρεις αν υπάρ­χουν εκπλή­ξεις ή στη­μέ­να απο­τε­λέ­σμα­τα ή ισο­α­δύ­να­μες ομά­δες που απλά ζαλί­ζο­νται στην ιδέα της κορυ­φής (και της εκθρό­νι­σης του Ολυμπιακού)

-δεν ξέρεις αν είναι καλύ­τε­ρα να μένουν όλα τα ματς στο μηδέν (όπως την περα­σμέ­νη αγω­νι­στι­κή, όπου οι μισοί αγώ­νες κατέ­λη­ξαν σε λευ­κές ισο­πα­λί­ες) παρά να μπαί­νουν γκολ όπως το πρώ­το στο Λεβα­δεια­κός-Κέρ­κυ­ρα, όπου δεν κρά­τη­σαν ούτε τα προσχήματα

-δεν ξέρεις αν είναι μεγα­λύ­τε­ρη δυσφή­μη­ση να ανα­βάλ­λο­νται οι αγώ­νες για ψύλ­λου πήδη­μα ή να διε­ξά­γο­νται κανονικά

-δεν ξέρεις αν υπάρ­χουν ανθρώ­πι­να λάθη ή οργα­νω­μέ­νο σχέ­διο σε εκτέλεση.

-και το μενού συμπε­ρι­λαμ­βά­νει ντέρ­μπι στο Καραϊ­σκά­κη, Ολυ­μπια­κός-ΑΕΚ, αλλά πολύ λίγοι είναι αυτοί που περι­μέ­νουν να το δουν με αγω­νία. Οι υπό­λοι­ποι είναι στο “βόη­θα Πανα­γιά να τελειώ­σει ομα­λά”, που θα ‘λεγε κι ο Άγγελος

Το Μάιο θα είμα­στε καλά…