Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Παρουσίαση του βιβλίου «Γιώργος Σεβαστίκογλου: Αγωνιστής του θεάτρου και της ζωής», την Δευτέρα 31 Οκτώβρη

Από την Τασκέν­δη ως το Παρί­σι κι απ’ το αρχαίο θέα­τρο της Επι­δαύ­ρου και τον Λυκα­βητ­τό ως τη Μόσχα και το θέα­τρο Βαχτάν­γκοφ, η ζωή του σκη­νο­θέ­τη, θεα­τρι­κού συγ­γρα­φέα, μετα­φρα­στή και δασκά­λου ηθο­ποιών Γιώρ­γου Σεβα­στί­κο­γλου απο­τε­λεί αναμ­φί­βο­λα ένα οδοι­πο­ρι­κό στην ιστο­ρία της νεό­τε­ρης Ελλά­δας. Η Κων­στα­ντί­να Ζηρο­πού­λου στο βιβλίο της με τίτλο Γιώρ­γος Σεβα­στί­κο­γλου: Αγω­νι­στής του θεά­τρου και της ζωής που κυκλο­φό­ρη­σε πρό­σφα­τα από τις εκδό­σεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ ανα­συν­θέ­τει τη θεα­τρι­κή δια­δρο­μή του Γιώρ­γου Σεβα­στί­κο­γλου, συν­δέ­ο­ντάς τη με την Ιστο­ρία και τον από­η­χό της, φωτί­ζο­ντας παράλ­λη­λα τη ζωή του, που υπα­γο­ρεύ­τη­κε από μια βαθιά και ακέ­ραιη πίστη σε ιδα­νι­κά και αξίες.

Το βιβλίο θα παρου­σια­στεί τη Δευ­τέ­ρα, 31 Οκτω­βρί­ου 2016, στις 6:30 το από­γευ­μα, στο Θέα­τρο Τέχνης (Φρυ­νί­χου 14, στην Πλά­κα), απ’ όπου ξεκί­νη­σε ο Σεβα­στί­κο­γλου στο πλευ­ρό του Καρό­λου Κουν. Θα μιλή­σουν η θεα­τρο­λό­γος Έφη Βαφειά­δη, ο ποι­η­τής Τίτος Πατρί­κιος και η ηθο­ποιός Μάγια Λυμπε­ρο­πού­λου, ενώ απο­σπά­σμα­τα θα δια­βά­σουν οι ηθο­ποιοί Καρυο­φυλ­λιά Καρα­μπέ­τη και Μιχά­λης Μητρού­σης. Σύντο­μο χαι­ρε­τι­σμό θα απευ­θύ­νει η συγ­γρα­φέ­ας και σύζυ­γος του Γιώρ­γου Σεβα­στί­κο­γλου Άλκη Ζέη.

«Ο Γιώρ­γος, όπου κι αν βρέ­θη­κε να κάνει θέα­τρο, το έκα­νε όπως έλε­γε πως του έμα­θε ο Κουν. Με την πίστη στη μεγά­λη απο­στο­λή του θεά­τρου, την αυτα­πάρ­νη­ση και την αυτο­θυ­σία του αγώ­να για ελεύ­θε­ρη δημιουρ­γία» λέει χαρα­κτη­ρι­στι­κά η Άλκη Ζέη.

Αφε­τη­ρία για τη συγ­γρα­φή του βιβλί­ου αυτού υπήρ­ξε η διδα­κτο­ρι­κή δια­τρι­βή της Κων­στα­ντί­νας Ζηρο­πού­λου στο τμή­μα Θεά­τρου του ΑΠΘ, με θέμα την καλ­λι­τε­χνι­κή δια­δρο­μή του Γιώρ­γου Σεβα­στί­κο­γλου στην Ελλά­δα και το εξω­τε­ρι­κό. Ίχνη, φωνές και τεκ­μή­ριο της γεμά­της περι­πέ­τειες δια­δρο­μής του δια­πι­στώ­νο­νται στο κατα­κερ­μα­τι­σμέ­νο λογο­τε­χνι­κό του έργο, που περι­κλεί­ει όμως τη δύνα­μη ιστο­ρι­κών γεγο­νό­των. Ενδει­κτι­κοί σταθ­μοί: προ­σφυ­γιά από την Κων­στα­ντι­νού­πο­λη στην Αθή­να∙ συμ­με­το­χή στην Αντί­στα­ση από τις γραμ­μές του ΕΑΜ και συμ­με­το­χή στον εμφύ­λιο∙ δια­φυ­γή στη Σοβιε­τι­κή Ένω­ση μετά το τέλος του Εμφυ­λί­ου∙ επα­να­πα­τρι­σμός, απρι­λια­νή δικτα­το­ρία, αυτο­ε­ξο­ρία στη Γαλ­λία και πάλι πίσω στην περι­πέ­τεια του επαναπατρισμού.

Η συγ­γρα­φέ­ας αξιο­ποιεί πλού­σιο δημο­σιευ­μέ­νο και αδη­μο­σί­ευ­το αρχεια­κό υλι­κό, πολ­λά φωτο­γρα­φι­κά ντο­κου­μέ­ντα, ενώ κατα­γρά­φει πλη­ρο­φο­ρί­ες για αδιε­ρεύ­νη­τες μέχρι σήμε­ρα πτυ­χές του ελλη­νι­κού μετα­πο­λε­μι­κού θεά­τρου. Επί­σης, στο βιβλίο απο­τυ­πώ­νο­νται αφη­γή­σεις συνο­δοι­πό­ρων, συνερ­γα­τών και φίλων του, πλού­σιες σε βιω­μα­τι­κό και ανεκ­δο­το­λο­γι­κό υλι­κό αλλά και συναι­σθη­μα­τι­κά γοη­τευ­τι­κές, που ταξι­δεύ­ουν τον ανα­γνώ­στη στην ατμό­σφαι­ρα μιας ολό­κλη­ρης επο­χής. Ιδιαί­τε­ρα πολύ­τι­μες υπήρ­ξαν οι μαρ­τυ­ρί­ες της Άλκης Ζέη, που δια­τρέ­χουν όλα τα κεφά­λαια του βιβλί­ου καθώς και οι προ­σω­πι­κές τους επι­στο­λές που φωτί­ζουν τα γεγο­νό­τα από μια άλλη πιο εσω­τε­ρι­κή σκοπιά.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο