Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ποιος ήταν ο λογοτέχνης Χέρμαν Καντ

Επι­μέ­λεια Βασί­λης Κρίτσας //

Την περα­σμέ­νη Κυρια­κή, “έφυ­γε” πλή­ρης ημε­ρών, στα 90 του χρό­νια, ο σπου­δαί­ος Γερ­μα­νός λογο­τέ­χνης, Χέρ­μαν Καντ.

Ο Χέρ­μαν Καντ, μεγά­λος αδελ­φός του Ούβε Καντ (που έγι­νε γνω­στός συγ­γρα­φέ­ας έργων παι­δι­κής λογο­τε­χνί­ας), γεν­νή­θη­κε το 1926 στο Αμβούρ­γο, σε μια εργα­τι­κή, φτω­χή οικο­γέ­νεια. Μαθή­τευ­σε ως ηλε­κτρο­λό­γος και το 44′ επι­στρα­τεύ­τη­κε στη ναζι­στι­κή Βέρ­μαχτ. Αιχ­μα­λω­τί­στη­κε από τους Πολω­νούς, αντι­με­τώ­πι­σε πλα­στές κατη­γο­ρί­ες και κρα­τή­θη­κε για αρκε­τό διά­στη­μα στη φυλα­κή και σε στρα­τό­πε­δο εργα­σί­ας, όπου ανέ­πτυ­ξε σημα­ντι­κή αντι­φα­σι­στι­κή δρά­ση (την περι­πέ­τεια αυτή την αφη­γεί­ται σε μία αυτο­βιο­γρα­φι­κή νου­βέ­λα του). Μετά από την απε­λευ­θέ­ρω­σή του, επέ­λε­ξε να πάει στη ΛΔΓ και έγι­νε μέλος του ΕΣΚΓ (Ενιαίο Σοσια­λι­στι­κό Κόμ­μα Γερ­μα­νί­ας). Σπού­δα­σε Γερ­μα­νι­κή Λογο­τε­χνία στο Πανε­πι­στή­μιο του Χού­μπολτ, όπου έγι­νε ερευ­νη­τής, ενώ παράλ­λη­λα έκα­νε την πρώ­τη εμφά­νι­σή του στα γράμ­μα­τα με τη συλ­λο­γή διη­γη­μά­των “Ein bisschen Südsee”. Άρχι­σε να εργά­ζε­ται συστη­μα­τι­κά ως συγ­γρα­φέ­ας κι έγι­νε μέλος και αργό­τε­ρα πρό­ε­δρος, για πολ­λά χρό­νια, του Συν­δέ­σμου Λογο­τε­χνών της ΛΔΓ, ενώ το 67′ τιμή­θη­κε με το βρα­βείο “Χάιν­ριχ Μαν”. Τα τελευ­ταία χρό­νια ύπαρ­ξης της ΛΔΓ (Λαο­κρα­τι­κής Δημο­κρα­τί­ας της Γερ­μα­νί­ας),  διε­τέ­λε­σε μέλος της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του ΕΣΚΓ, από το 1986 έως το 1989.

ADN-ZB/Brüggmann- 21.4.1986 - Hermann Kant, Schriftsteller, Mitglied des ZK der SED, Präsident des Schriftstellerverbandes der DDR, Abgeordneter der Volkskammer der DDR. Aufn. 5.10.1982

ADN-ZB/Brüggmann- 21.4.1986 — Hermann Kant, Schriftsteller, Mitglied des ZK der SED, Präsident des Schriftstellerverbandes der DDR, Abgeordneter der Volkskammer der DDR.
Aufn. 5.10.1982

Ο Χέρ­μαν Καντ ήταν ένας από τους μεγα­λύ­τε­ρους λογο­τέ­χνες της Λαο­κρα­τι­κής Δημο­κρα­τί­ας της Γερ­μα­νί­ας. Πολ­λά έργα του δια­κρί­νο­νταν από ένα σατι­ρι­κό ύφος, το οποίο στρε­φό­ταν πολ­λές φορές και στα κακώς κεί­με­να της ίδιας της χώρας του, της ΛΔΓ, όταν το έκρι­νε ανα­γκαίο. Παρό­λα αυτά, μετά τις ανα­τρο­πές και την επι­κρά­τη­ση της αντε­πα­νά­στα­σης, έγι­νε προ­σπά­θεια να μειω­θεί το έργο του ως “παπα­γα­λι­σμός” όσων του ζητού­σε η κομ­μα­τι­κή ηγε­σία, ενώ κατη­γο­ρή­θη­κε πολ­λές φορές ως συνερ­γά­της-πλη­ρο­φο­ριο­δό­της της Στά­ζι, πλη­ρώ­νο­ντας ουσια­στι­κά την περή­φα­νη στά­ση και την έλλει­ψη μετα­μέ­λειας για τις υπεύ­θυ­νες, διοι­κη­τι­κές θέσεις που είχε ανα­λά­βει κατά και­ρούς στη ΛΔΓ. Όπως είπε χαρα­κτη­ρι­στι­κά, σε μία από τις τελευ­ταί­ες του δηλώ­σεις: “το πιο σημα­ντι­κό σχε­τι­κά με τη ΛΔΓ, είναι το όρα­μα και τα ιδα­νι­κά, που σήμαι­νε για εμάς. Κι εγώ παρέ­μει­να πιστός σε αυτό το όραμα”.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο