Πώς έγινε ένας κακός άνθρωπος

Θα σας πω πώς έγινε
Έτσι είναι η σειρά
Ένας μικρός καλός άνθρω­πος αντά­μω­σε στο
δρό­μο του έναν χτυπημένο
Τόσο δα μακριά από κεί­νον ήτα­νε πεσμέ­νος και λυπήθηκε
Τόσο πολύ λυπήθηκε
που ύστε­ρα φοβήθηκε
Πριν κοντά του να πλη­σιά­σει για να σκύ­ψει να
τον πιά­σει, σκέ­φτη­κε καλύτερα
Τι τα θες τι τα γυρεύεις
Κάποιος άλλος θα βρε­θεί από τόσους εδώ γύρω,
να ψυχο­πο­νέ­σει τον καημένο
Και καλύ­τε­ρα να πούμε
Ούτε πως τον έχω δει

Και επει­δή φοβήθηκε
Έτσι συλλογίστηκε
Τάχα δεν θα είναι φταί­χτης, ποιον χτυ­πούν χωρίς να φταίξει;
Και καλά του κάνου­νε αφού ήθε­λε να παί­ξει με τους άρχοντες
Άρχι­σε λοι­πόν και κείνος
Από πάνω να χτυπά

Αρχή του παρα­μυ­θιού καλη­μέ­ρα σας

Το ποί­η­μα είναι της Ελέ­νης Βακα­λό από τη συλ­λο­γή της «Του κόσμου»