Ένα κόκκινο γαρύφαλλο για τον Στάλιν

Σχό­λιο: Νίκος Μότ­τας //

Τι κι’ αν πέρα­σαν 70 χρό­νια; Η εργα­τι­κή τάξη, ένα μεγά­λο τμή­μα του λαού της Ρωσί­ας, δεν λησμό­νη­σε τον άνθρω­πο που ηγή­θη­κε της Μεγά­λης Αντι­φα­σι­στι­κής Νίκης των Λαών.

Στην μεγά­λη αυτή χώρα, εκεί που πριν έναν αιώ­να καταρ­γή­θη­κε η εκμε­τάλ­λευ­ση ανθρώ­που από άνθρω­πο και οικο­δο­μή­θη­κε ο σοσια­λι­σμός, η μνή­μη του Ι. Β. Στά­λιν παρα­μέ­νει μέχρι σήμε­ρα ζωντανή.

Οι δεκα­ε­τί­ες λυσ­σα­λέ­ας αντι­κομ­μου­νι­στι­κής προ­πα­γάν­δας και η οργα­νω­μέ­νη προ­σπά­θεια αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων και μέσων ενη­μέ­ρω­σης να συκο­φα­ντη­θεί ο σοσια­λι­σμός του 20ου αιώ­να, δεν πέτυ­χαν τον σκο­πό τους. 70% των Ρώσων αξιο­λο­γεί θετι­κά το ρόλο του σπου­δαί­ου σοβιε­τι­κού ηγέ­τη σύμ­φω­να με δημο­σκό­πη­ση του 2019…

Την Κυρια­κή, άνθρω­ποι όλων των ηλι­κιών, αψη­φώ­ντας τις πολι­κές θερ­μο­κρα­σί­ες και κρα­τώ­ντας ενα κόκ­κι­νο γαρύ­φαλ­λο στο χέρι, στή­θη­καν στην ουρά για να τιμή­σουν τον «πρω­το­γιό των προ­λε­τά­ριων», που θα γρα­φε ο Ρίτσος, αυτόν που όπως θα λεγε ο Λει­βα­δί­της υπήρ­ξε «η ελπί­δα και το ψωμί, τ’ ατσά­λι και η Ειρήνη».

Φωτό: Νεκρό­πο­λη του Κρεμ­λί­νου, Κόκ­κι­νη Πλα­τεία, 5 Μάρ­τη 2023 (Moskva News Agency)

70 χρό­νια από το θάνα­το του Ιωσήφ Β. Στά­λιν — του Νίκου Μόττα