Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Έφυγε» η μαχήτρια της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ Κατίνα Λατίφη – Τέντα

«Έφυ­γε» από τη ζωή σήμε­ρα, σε ηλι­κία 95 ετών, η μαχή­τρια του ΔΣΕ Κατί­να Λατί­φη – Τέντα.

Η Κατί­να Τέντα-Λατί­φη κατά­γο­νταν από τον Αλμυ­ρό Μαγνη­σί­ας. Από τα μαθη­τι­κά της χρό­νια πήρε μέρος στην Εθνι­κή Αντί­στα­ση και, στη συνέ­χεια, κυνη­γή­θη­κε από παρα­κρα­τι­κές ομά­δες, φυλα­κί­στη­κε κι εξο­ρί­στη­κε στην Ικαρία.

Κιν­δυ­νεύ­ο­ντας να παρα­δο­θεί πίσω στον τόπο της στα χέρια των ταγ­μα­τα­σφα­λι­τών, δρα­πέ­τευ­σε και κατέ­φυ­γε στο βου­νό, όπου εντά­χθη­κε στον Δημο­κρα­τι­κό Στρα­τό Ελλά­δας και αγω­νί­στη­κε στις μάχες του Γράμ­μου και του Βίτσι.

Με την ήττα του ΔΣΕ, πέρα­σε στις Ανα­το­λι­κές Χώρες, όπου έζη­σε την επό­με­νη δεκα­πε­ντα­ε­τία, με εξαί­ρε­ση τη διε­τία 1952–54, όταν, ως μέλος της ομά­δας του Ν. Μπε­λο­γιάν­νη, κατέ­βη­κε και έδρα­σε παρά­νο­μα στην Αθή­να. Στη Μόσχα, το Βου­κου­ρέ­στι και το Παρί­σι σπού­δα­σε κοι­νω­νι­κές και οικο­νο­μι­κές επι­στή­μες, με ειδί­κευ­ση στο διε­θνές εμπόριο.

Παντρεύ­τη­κε τον οικο­νο­μο­λό­γο Κώστα Λατί­φη και απέ­κτη­σε μία κόρη. Τον Αύγου­στο του 1974, μετά την πτώ­ση της χού­ντας, επέ­στρε­ψε στην Ελλά­δα, επα­νέ­κτη­σε την ελλη­νι­κή ιθα­γέ­νεια που της είχαν στε­ρή­σει και εργά­στη­κε ως διευ­θύ­ντρια εξα­γω­γών σε εται­ρεί­ες πετρε­λαιοει­δών κ.ά., καθώς και σε αμπε­λο-οινι­κές συνε­ται­ρι­στι­κές επι­χει­ρή­σεις, έως τη συντα­ξιο­δό­τη­σή της.

Υπήρ­ξε συγ­γρα­φέ­ας των ακό­λου­θων έργων: Τα από­παι­δα (1999· 2019· γαλ­λι­κή έκδο­ση: Les enfants répudiés de Grèce, 2014), Πέτρος Σ. Κόκ­κα­λης: Βιω­μα­τι­κή βιο­γρα­φία, 1896–1962 (2011), Μακρύς ο δρό­μος για την Ιθά­κη (2019).

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο