Αβάνα, η έκρηξη στο La Coubre: 63 χρόνια η οργή ενός λαού που παραμένει αναλλοίωτη

Ανθρώ­πι­να λεί­ψα­να, αδη­φά­γα φωτιά που εξα­πλω­νό­ταν και κραυ­γές πόνου παντού συνέ­θε­σαν τη φρι­κτή σκη­νή που στοί­χι­σε τη ζωή σε περισ­σό­τε­ρους από εκα­τό ανθρώ­πους και άφη­σε περί­που 400 τραυματίες.

Πέρα­σαν 63 χρό­νια από εκεί­νη την Παρα­σκευή του φόβου στις 4 Μάρ­τη 1960 και, όταν κοι­τάς τις εικό­νες, είναι δύσκο­λο να μην συγκι­νη­θείς από τόση κατα­στρο­φή και πόνο που απλώ­νε­ται ανά­με­σα στη θάλασ­σα και τη γη της πρω­τεύ­ου­σας του νησιού της επανάστασης.

Ήταν γύρω στις 3:10 μ.μ. όταν μια τεράστια έκρηξη συγκλόνισε την Αβάνα και ένα μανιτάρι με μαύρες άκρες υψώθηκε πάνω από την περιοχή του λιμανιού,  κρύβοντας τον ορίζοντα.

Το γαλ­λι­κό ατμό­πλοιο La Coubre (έφθα­σε στην Κού­βα εκεί­νο το πρωί) είχε εκρα­γεί κατά την εκφόρ­τω­ση όπλων και πυρο­μα­χι­κών που προ­ο­ρί­ζο­νταν για την υπε­ρά­σπι­ση της εκκο­λα­πτό­με­νης Επα­νά­στα­σης. Το σενά­ριο ανατριχιαστικό.

Αυτή η πρώ­τη έκρη­ξη άφη­σε τα αμπά­ρια χωρίς στέ­γη, προ­κά­λε­σε ζημιές στην πρύ­μνη του πλοί­ου πολ­λούς θανά­τους και τραυ­μα­τι­σμούς. αλλά τα χει­ρό­τε­ρα δεν είχαν έρθει ακό­μα. Ενώ εργά­τες, αστυ­νο­μία, λιμε­νερ­γά­τες, πυρο­σβέ­στες, στρα­τιώ­τες και γεί­το­νες έφτα­σαν στο σημείο για να βοη­θή­σουν, μια δεύ­τε­ρη έκρη­ξη επι­δεί­νω­σε την τραγωδία.

Δεν αργή­σα­με να ανα­κα­λύ­ψου­με ότι αυτή η τρο­μο­κρα­τι­κή ενέρ­γεια δια­πρά­χθη­κε από την CIA των Ηνω­μέ­νων Πολι­τειών –πρώ­το συμ­βάν από μια μακρά λίστα δολιο­φθο­ρών με στό­χο να σπεί­ρουν τον φόβο στους Κουβανούς.

Ωστό­σο, η απά­ντη­ση του Φιντέλ στην κηδεία των θυμά­των ήταν δυνα­μι­κή: η Κού­βα δεν θα εγκα­τέ­λει­πε την ελευ­θε­ρία της ή τα ιδα­νι­κά της. «Δεν θα ξέρου­με μόνο πώς να αντι­στα­θού­με σε οποια­δή­πο­τε επί­θε­ση, αλλά θα ξέρου­με πώς να νική­σου­με», δήλω­σε και από τότε _¡Patria o Muerte!,  που είναι και η μόνι­μη στα­θε­ρά ενός λαού που δεν ξεχνά τους νεκρούς του, ούτε που­λά την αξιο­πρέ­πειά του.

Πηγή granma

26 Δεκέμ­βρη, του Πανα­γιώ­τη ράπτη

Αβάνα 4 Μάρτη 1960 ~3:10 μμ

Υπάρ­χουν σημα­ντι­κές στιγ­μές στη ζωή των λαών. υπάρ­χουν λεπτά που είναι εξαι­ρε­τι­κά, και ένα τέτοιο λεπτό είναι αυτό το τρα­γι­κό και πικρό λεπτό που ζήσα­με εκεί­νη τη μέρα …
Το δεύ­τε­ρο εξά­μη­νο του 1959 και όλο το 1960, αντε­πα­να­στα­τι­κές οργα­νώ­σεις και δίκτυα κατα­σκο­πεί­ας συν­δε­μέ­να με τη CIA ξεφύ­τρω­ναν και  εξα­πλώ­θη­καν σε όλη την Κού­βα. Οι εχθρι­κές ενέρ­γειες κατά της Επα­νά­στα­σης αυξή­θη­καν: σχε­δια­σμός επι­θέ­σε­ων σε ηγέ­τες και λαϊ­κά στε­λέ­χη, σχη­μα­τι­σμός ένο­πλων ομά­δων  κατά της κυβέρ­νη­σης, βομ­βαρ­δι­σμοί πόλε­ων και κοι­νω­νι­κο­οι­κο­νο­μι­κών χώρων, παρα­βιά­σεις ενα­έ­ριου χώρου, ηλε­κτρο­μα­γνη­τι­κές και της θάλασ­σας επίσης…

Στο πλαί­σιο αυτό, η Επα­να­στα­τι­κή Κυβέρ­νη­ση σχε­δί­α­ζε να ενι­σχύ­σει τη στρα­τιω­τι­κή της ικα­νό­τη­τα. Ωστό­σο, έπρε­πε να ξεπε­ρά­σει τα εμπό­δια που επέ­βα­λε η κυβέρ­νη­ση των Ηνω­μέ­νων Πολι­τειών για να απο­τρέ­ψει την πρό­σβα­ση σε στρα­τιω­τι­κές προ­μή­θειες. Ο ίδιος ο Φιντέλ Κάστρο θα εξη­γού­σε ότι «η βρε­τα­νι­κή κυβέρ­νη­ση δήλω­σε ότι η κυβέρ­νη­ση των ΗΠΑ μας εμπό­δι­σε να απο­κτή­σου­με αερο­πλά­να στην Αγγλία _στη συνέ­χεια το είπαν οι ίδιες οι αρχές και οι εκπρό­σω­ποι των ΗΠΑ (…)».
Στο Βέλ­γιο, ένας διπλω­μά­της των ΗΠΑ και στρα­τιω­τι­κός ακό­λου­θος είχαν επί­σης πιέ­σει την κυβέρ­νη­ση να στα­μα­τή­σει την πώλη­ση όπλων στην Κούβα.
^              (…)

Ποιες είναι οι πιθανότητες να εκραγεί μια χειροβομβίδα μέσα στο κιβώτιό της; Έρχονται χωρίς ασφάλεια στην περόνη; Ε… ΟΧΙ!
Χαλαρώνουν μήπως μέσα στα τελάρα μεταφοράς; Αυτά τα θανατηφόρα προϊόντα μεταφέρονται χωρίς ασφάλεια για αυτούς που τα χειρίζονται, που τα φορτώνουν και τα ξεφορτώνουν;

(…)
Το γαλ­λι­κό πλοίο La Coubre είχε απο­πλεύ­σει μέρες νωρί­τε­ρα από την Αμβέρ­σα και μετέ­φε­ρε σφαί­ρες, αντιαρ­μα­τι­κά και χει­ρο­βομ­βί­δες κατά προ­σω­πι­κού και του­φέ­κια FAL (σσ. Fusil Automatique Léger _ Rifle) που αγό­ρα­σε η Κού­βα από το βελ­γι­κό εργοστάσιο.

Ο Κου­βα­νός ιστο­ρι­κός José Cantón Navarro (1925–2008) ανα­φέ­ρε­ται στο κεί­με­νο “Historia de Cuba 1959–1999” λέγο­ντας πως εκεί­νος ο αγώ­νας για την εθνι­κή ανε­ξαρ­τη­σία και το σοσια­λι­σμό προ­κά­λε­σε το 101 νεκρούς, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων επτά Γάλ­λων ναυ­τι­κών, και εκα­το­ντά­δες τραυματίες.

Στην ομι­λία του στο νεκρο­τα­φείο του Colón την επό­με­νη μέρα, κατά τη διάρ­κεια της κηδεί­ας, ο Φιντέλ εξή­γη­σε με λεπτο­μέ­ρειες τη δια­δι­κα­σία έρευ­νας που ακο­λού­θη­σε την έκρηξη.

Εκτός από την ανά­κρι­ση του πλη­ρώ­μα­τος του πλοί­ου και των συμ­με­τε­χό­ντων στην εκφόρ­τω­ση των όπλων, οι αξιω­μα­τι­κοί του Επα­να­στα­τι­κού Στρα­τού έλα­βαν εντο­λή να εκτο­ξεύ­σουν δύο κιβώ­τια χει­ρο­βομ­βί­δων και των δύο τύπων από αερο­πλά­νο, στα 400 και 600 πόδια. «Τα κου­τιά διείσ­δυ­σαν αρκε­τά στο έδα­φος λόγω της πρό­σκρου­σης και τα ξύλι­να κιβώ­τια έσπα­σαν χωρίς να εκρα­γεί ούτε μία από τις 50 χει­ρο­βομ­βί­δες που υπήρ­χαν μέσα», εξή­γη­σε ο Φιντέλ σε όσους συγκε­ντρώ­θη­καν στην κηδεία.
Αν και ορι­σμέ­νες πηγές υπε­ρα­σπί­ζο­νται τη γραμ­μή ότι δεν υπάρ­χουν ορι­στι­κά στοι­χεία σχε­τι­κά με τη σύν­δε­ση μετα­ξύ ΗΠΑ και της έκρη­ξης του ατμό­πλοιου, αρκε­τοί Κου­βα­νοί και ξένοι ερευ­νη­τές συμ­φω­νούν ότι στις 4 Μαρ­τί­ου, η Κού­βα γνώ­ρι­σε τη μεγα­λύ­τε­ρη επί­θε­ση της CIA του 20^ού αιώ­να. Για τον Κολομ­βια­νό δημο­σιο­γρά­φο Hernando Calvo Ospina (1961-), συγ­γρα­φέα του ντο­κι­μα­ντέρ El Enigma de La Coubre, αυτό που προ­κά­λε­σε τις εκρή­ξεις τοπο­θε­τή­θη­κε στο πλοίο πριν φύγει από την Ευρώ­πη. Σύμ­φω­να με τις μελέ­τες του, το περι­στα­τι­κό προ­έ­κυ­ψε από τρο­μο­κρα­τι­κή ενέρ­γεια της CIA.
(…)
Και όχι μόνο θα ξέρου­με πώς να αντι­στα­θού­με σε οποια­δή­πο­τε επι­θε­τι­κό­τη­τα, αλλά θα ξέρου­με πώς να νική­σου­με οποια­δή­πο­τε επι­θε­τι­κό­τη­τα, και ότι πάλι δεν θα είχα­με άλλη επι­λο­γή από αυτή που πυρο­δό­τη­σε τον επα­να­στα­τι­κό αγώ­να: ελευ­θε­ρία ή θάνα­τος. Μόνο που τώρα ελευ­θε­ρία σημαί­νει πολύ περισ­σό­τε­ρα: ελευ­θε­ρία σημαί­νει πατρί­δα. Και η επι­λο­γή μας θα ήταν πατρί­δα ή θάνατος (…)

Ο Μαρξ και η αισθη­τι­κή, του Μιχα­ήλ Λίφσιτς

Το ατμό­πλοιο La Coubre υπέ­στη δύο εκρή­ξεις όταν μέρος του φορ­τί­ου είχε εκφορ­τω­θεί. Η δεύ­τε­ρη έκρη­ξη ήταν ακό­μη μεγα­λύ­τε­ρη από την πρώ­τη. Άλλω­στε, Fidel, Almeida και άλλοι επα­να­στά­τες ηγέ­τες έφτα­σαν αμέ­σως στον τόπο της κατα­στρο­φής για να οργα­νώ­σουν την εκκέ­νω­ση και τη διά­σω­ση των θυμά­των. Λένε ότι ο Τσε Γκε­βά­ρα παρεί­χε προ­σω­πι­κά ιατρι­κή βοή­θεια σε πολ­λά θύματα.

Πηγή Cubasí