Ανακοίνωση Διοικητικού Συμβουλίου Εθνικού Θεάτρου

Χτες Σάβ­βα­το 29 Γενά­ρη το ΔΣ του Εθνι­κού Θεά­τρου εξέ­δω­σε ανα­κοί­νω­ση με την οποία τονί­ζει ότι  η  παρά­στα­ση η «Ισορ­ρο­πία του Nash» έπρε­πε να ολο­κλη­ρώ­σει τον κύκλο της και εκφρά­ζει τη  δια­φω­νία του με το κατέ­βα­σμα του έργου.

Ανα­κοί­νω­ση Διοι­κη­τι­κού Συμβουλίου

Το Θέα­τρο είναι τόπος ελεύ­θε­ρης έκφρα­σης και ελεύ­θε­ρου δια­λό­γου. Κατα­νο­ού­με τη δύσκο­λη θέση στην οποία βρέ­θη­κε ο Καλ­λι­τε­χνι­κός Διευ­θυ­ντής και την αγω­νία του μήπως συμ­βεί κάτι έκρυθ­μο στο κοι­νό, τους ηθο­ποιούς και τους συντε­λε­στές της παρά­στα­σης η «Ισορ­ρο­πία του Nash», αλλά πιστεύ­ου­με ότι έπρε­πε να ολο­κλη­ρώ­σει τον κύκλο της και δια­φω­νού­με με το κατέ­βα­σμα του έργου. Μα πιο πολύ από όλα θέλου­με να εκφρά­σου­με δημο­σί­ως την αγω­νία μας για αυτή την αδια­νό­η­τη επί­θε­ση που υφί­στα­ται η τέχνη τα τελευ­ταία χρό­νια στη χώρα μας.

Κάποιοι επι­θυ­μούν να μας ρίξουν σε ένα βαθύ συντη­ρη­τι­σμό και μάλι­στα σε μια στιγ­μή που γύρω μας καταρ­ρέ­ουν όλα τα αυτο­νό­η­τα. Εξα­φα­νί­ζε­ται πλέ­ον και η απλή λογι­κή: από πού κι ως πού όταν ο καλ­λι­τέ­χνης μιλά­ει για ένα θέμα και το ερευ­νά, σημαί­νει ότι το αγκα­λιά­ζει και το ενστερ­νί­ζε­ται;  Από πότε υπάρ­χουν στην τέχνη θέμα­τα ταμπού; Θα έπρε­πε να δια­γρα­φούν λαμπρά κομ­μά­τια από τη λογο­τε­χνία, τον κινη­μα­το­γρά­φο, το θέα­τρο, αν υπε­ρί­σχυε αυτή η αόρα­τη λίστα απαγορεύσεων!

Ο Αισχύ­λος θα περ­νού­σε πολύ άσχη­μα, αν ήταν σύγ­χρο­νός μας, επει­δή είχε την τόλ­μη στους «Πέρ­σες» να εστιά­σει στον πόνο και στο θρή­νο των εχθρών και μάλι­στα λίγα χρό­νια αφό­του αυτοί είχαν κατα­κά­ψει τη χώρα του. Πολε­μι­στές από τη Ναυ­μα­χία της Σαλα­μί­νας ζού­σαν ακό­μη όταν πρω­το­α­νέ­βη­κε η παρά­στα­ση. Κι από ότι ξέρου­με δεν απει­λή­θη­κε η σωμα­τι­κή του ακεραιότητα.

Η τέχνη οφεί­λει να φιλο­ξε­νεί τη φωνή των αδι­κη­μέ­νων αλλά και των αδι­κού­ντων. Αλλιώς δεν θα έπρε­πε να ανε­βαί­νει κανέ­να έργο του Σαίξπηρ.

Το Διοι­κη­τι­κό Συμ­βού­λιο του ΕΘΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

Είχε προη­γη­θεί την Παρα­σκευή 28 Γενά­ρη η ανα­κοί­νω­ση από την Καλ­λι­τε­χνι­κή Διεύ­θυν­ση του Εθνι­κού Θεάτρου

Ανα­κοί­νω­ση για την παρά­στα­ση «Ισορ­ρο­πία του Nash»

Η παρά­στα­ση Ισορ­ρο­πία του Nash που παί­ζε­ται στην Πει­ρα­μα­τι­κή Σκη­νή του Εθνι­κού Θεά­τρου  ξέφυ­γε από τον καλ­λι­τε­χνι­κό της στό­χο και μοιά­ζει, χωρίς να το επι­διώ­κει, να εξα­ντλεί τις αντο­χές μιας κοι­νω­νί­ας. Έγι­νε αντι­κεί­με­νο πολι­τι­κής εκμε­τάλ­λευ­σης σε μια  δύσκο­λη συγκυ­ρία και παρερ­μη­νεύ­τη­κε η ιδε­ο­λο­γι­κή της πρό­θε­ση. Δέχτη­κε τη σκλη­ρή και απο­λύ­τως δογ­μα­τι­κή κρι­τι­κή ανθρώ­πων που, ως επί το πλεί­στον, δεν την έχουν παρακολουθήσει.

Ενώ το βασι­κό της μήνυ­μα είναι πως καμία ιδέα δεν δικαιού­ται να αφαι­ρέ­σει ανθρώ­πι­νη ζωή, η παρά­στα­ση οδή­γη­σε, ερή­μην της, στο αντί­θε­το από το επι­διω­κό­με­νο απο­τέ­λε­σμα, προ­ξε­νώ­ντας περισ­σό­τε­ρο πόνο παρά προ­βλη­μα­τι­σμό. Τέλος, ενερ­γο­ποί­η­σε αντι­δρά­σεις ακραί­ων κύκλων, που έφτα­σαν στο σημείο να εκφρά­ζουν απει­λές για τη σωμα­τι­κή ακε­ραιό­τη­τα του κοι­νού, των καλ­λι­τε­χνών και των εργα­ζο­μέ­νων του Εθνι­κού Θεάτρου.

Κάτω από αυτές τις συν­θή­κες θεω­ρού­με ότι η συνέ­χι­ση της παρά­στα­σης θα καλ­λιερ­γή­σει τη στρε­βλή εντύ­πω­ση ότι το Εθνι­κό Θέα­τρο, αντί να προ­βά­λει τη σύγ­χρο­νη καλ­λι­τε­χνι­κή δημιουρ­γία και το γόνι­μο προ­βλη­μα­τι­σμό, στη­ρί­ζει εγκλη­μα­τί­ες για πάντα κατα­δι­κα­σμέ­νους στη συνεί­δη­ση του ελλη­νι­κού λαού.

Για τους παρα­πά­νω λόγους επι­λέ­γου­με να στα­μα­τή­σου­με τις παρα­στά­σεις του έργου Ισορ­ρο­πία του Nash, χωρίς επ’ ουδε­νί να παραι­τού­μα­στε από το δικαί­ω­μα, τώρα και στο μέλ­λον, της ελεύ­θε­ρης καλ­λι­τε­χνι­κής έκφρα­σης, όπως οφεί­λου­με να κάνου­με ως Εθνι­κό Θέατρο.

Από την Καλ­λι­τε­χνι­κή Διεύθυνση
του Εθνι­κού Θεάτρου