Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ανακοίνωση του ΚΚΕ για την Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος

Ανα­κοί­νω­ση με αφορ­μή τη σημε­ρι­νή (5/6) Παγκό­σμια Μέρα Περι­βάλ­λο­ντος εξέ­δω­σε το Γρα­φείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, στην οποία επισημαίνει:

«Οι νεκροί στο Μάτι και στη Μάν­δρα, η συνε­χι­ζό­με­νη απο­ψί­λω­ση των δασών, η θαλάσ­σια ρύπαν­ση στον Σαρω­νι­κό, η πολυ­ή­με­ρη δια­κο­πή της ύδρευ­σης στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, επι­μέ­νουν να δεί­χνουν πως παρά τους εορ­τα­σμούς και την καθιέ­ρω­ση της Παγκό­σμιας Μέρας Περι­βάλ­λο­ντος, το περι­βάλ­λον βρί­σκε­ται στο στό­χα­στρο των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων, είτε ως δεξα­με­νή ανε­ξέ­λεγ­κτης άντλη­σης πρώ­των υλών, απόρ­ρι­ψης των απο­βλή­των τους, είτε ως ένας ακό­μη κερ­δο­φό­ρος τομέ­ας επεν­δύ­σε­ων. Το κεφά­λαιο και τα αστι­κά κρά­τη σε ολό­κλη­ρο τον κόσμο αντι­με­τω­πί­ζουν την προ­στα­σία από τις περι­βαλ­λο­ντι­κές επι­δρά­σεις απο­κλει­στι­κά ως αντι­κεί­με­νο κερ­δο­φο­ρί­ας, άλλο­τε ως “δαπά­νη” που μπο­ρεί να περιο­ρι­στεί, άλλο­τε ως νέο πεδίο επι­χει­ρη­μα­τι­κής δραστηριότητας.

Υπο­κρι­τι­κά, διε­θνείς ιμπε­ρια­λι­στι­κές ενώ­σεις, οργα­νι­σμοί, συμ­μα­χί­ες, “οδύ­ρο­νται” για τις περι­βαλ­λο­ντι­κές κατα­στρο­φές και κιν­δύ­νους της βιο­ποι­κι­λό­τη­τας, της άγριας πανί­δας και χλω­ρί­δας, της ληστρι­κής εκμε­τάλ­λευ­σης των τρο­πι­κών κυρί­ως δασών, της ερη­μο­ποί­η­σης των πλημ­μυ­ρών, των ρύπων, των απορ­ριμ­μά­των, για τις αλλα­γές στις χρή­σεις γης κ.λπ., ενώ στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα απο­τε­λούν τον απο­κλει­στι­κό παρά­γο­ντα κατα­στρο­φής του περι­βάλ­λο­ντος και αξιο­ποιούν τις περι­βαλ­λο­ντι­κές κατα­στρο­φές για να υλο­ποι­ή­σουν τα σχέ­διά τους. Η στρο­φή προς τη λεγό­με­νη “πρά­σι­νη ανά­πτυ­ξη” είναι ένας τρό­πος για να δημιουρ­γη­θούν νέα πεδία κερ­δο­φο­ρί­ας για το μεγά­λο κεφά­λαιο και να ρυθ­μι­στούν εσω­τε­ρι­κές του αντιθέσεις.

Στην ίδια κατεύ­θυν­ση κινεί­ται δια­χρο­νι­κά, αλλά και σήμε­ρα, στην Ελλά­δα το πολι­τι­κό προ­σω­πι­κό του κεφα­λαί­ου, αστι­κές κυβερ­νή­σεις και αστι­κά κόμ­μα­τα, αφού όλοι μαζί πίνουν νερό στο όνο­μα των ευρω­ε­νω­σια­κών Οδη­γιών και “αρχών” που συνα­πο­φα­σί­ζουν, νομο­θε­τούν και υλοποιούν.

Η εργα­τι­κή τάξη, τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα δεν έχουν τίπο­τα να περι­μέ­νουν προς όφε­λός τους από τέτοιες πολι­τι­κές και πρα­κτι­κές. Ο χρό­νος που μεσο­λά­βη­σε ανά­με­σα στην προη­γού­με­νη και τη σημε­ρι­νή επέ­τειο της Παγκό­σμιας Μέρας Περι­βάλ­λο­ντος βρί­θει παρα­δειγ­μά­των:– Η συνε­χι­ζό­με­νη δασι­κή πολι­τι­κή που δεν εξα­σφα­λί­ζει την ολο­κλη­ρω­μέ­νη προ­στα­σία και δια­χεί­ρι­ση των δασι­κών οικο­συ­στη­μά­των, με αιχ­μή την ανύ­παρ­κτη ουσια­στι­κά δασο­πυ­ρο­προ­στα­σία και τη δια­χρο­νι­κή έλλει­ψη μέτρων πολι­τι­κής προ­στα­σί­ας. Σε συν­δυα­σμό με την πολε­ο­δο­μι­κή αναρ­χία που παρά­γε­ται από την εμπο­ρευ­μα­το­ποι­η­μέ­νη γη, οδή­γη­σε, τη φορά αυτή στο Μάτι, στην τρα­γι­κή εκα­τόμ­βη των νεκρών.

– Η υλο­ποί­η­ση της ευρω­ε­νω­σια­κής πολι­τι­κής “κόστους — οφέ­λους” για τα έργα υπο­δο­μής (αντι­πλημ­μυ­ρι­κά, αντι­σει­σμι­κά κ.λπ.) σημαί­νει πως όταν δεν είναι κερ­δο­φό­ρα για το κεφά­λαιο δεν υλο­ποιού­νται, και οδη­γεί σε νεκρούς, κατα­στρο­φές λαϊ­κής περιου­σί­ας, ζωι­κού κεφα­λαί­ου, καλ­λιερ­γειών, υπο­δο­μών (Μάν­δρα, Κρή­τη κ.λπ.), με νεκρούς και μεγά­λες κατα­στρο­φές σε λαϊ­κές περιου­σί­ες, ζωι­κό κεφά­λαιο και δημό­σιες υποδομές.

– Ο νέος νόμος — λαι­μη­τό­μος για τον αιγια­λό και την παρα­λία, θυσία στο βωμό της κερ­δο­φο­ρί­ας κυρί­ως του κατα­σκευα­στι­κού και του­ρι­στι­κού μεγά­λου κεφαλαίου.

– Η επι­τά­χυν­ση της ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης της ηλε­κτρι­κής ενέρ­γειας και η έμφα­ση στις “Ανα­νε­ώ­σι­μες” Πηγές Ενέρ­γειας (αιο­λι­κά πάρ­κα κ.λπ.) έχουν κατα­ντή­σει πραγ­μα­τι­κή μάστι­γα για τις “προ­στα­τευό­με­νες” περιο­χές και οικο­τό­πους, όπου κατά προ­τε­ραιό­τη­τα χωρο­θε­τού­νται, καθώς και για παρα­δο­σια­κές αγρο­τι­κές δρα­στη­ριό­τη­τες (μελισ­σο­κο­μία, κτη­νο­τρο­φία κ.ά.) Παράλ­λη­λα εκτι­νάσ­σουν το κόστος Ενέρ­γειας που πλη­ρώ­νει ο λαός.

– Η δια­χρο­νι­κή κυβερ­νη­τι­κή πολι­τι­κή (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) για τη δια­χεί­ρι­ση των απο­βλή­των οξύ­νει την κατά­στα­ση σε όλο και περισ­σό­τε­ρες περιο­χές της χώρας, με ανε­ξέ­λεγ­κτες χωμα­τε­ρές να ξεφυ­τρώ­νουν πάλι σαν μανι­τά­ρια, του­ρι­στι­κές — νησιω­τι­κές κυρί­ως — περιο­χές να ζουν με τον εφιάλ­τη της επα­νεμ­φά­νι­σης και το φετι­νό καλο­καί­ρι του φαι­νο­μέ­νου των σωρευ­μέ­νων σκου­πι­διών στους δρό­μους. Η απο­πνι­κτι­κή πυρ­κα­γιά στην ανε­ξέ­λεγ­κτη χωμα­τε­ρή Μαρ­κό­που­λου δεί­χνει το τι πρό­κει­ται να ακο­λου­θή­σει. Με την υπερ­κο­ρε­σμέ­νη, και από πλευ­ράς χώρου, χωμα­τε­ρή Φυλής να ξεχει­λί­ζει από σκου­πί­δια και τον υπο­τι­θέ­με­νο “ΧΥΤΥ” Γραμ­μα­τι­κού να κιν­δυ­νεύ­ει να μετα­τρα­πεί, για όσο αντέ­ξει, σε μονα­δι­κό απο­δέ­κτη όλων των απο­βλή­των της Αττικής.

Η Παγκό­σμια Μέρα Περι­βάλ­λο­ντος είναι μία ακό­μα αφορ­μή για να βγά­λουν η εργα­τι­κή τάξη και τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα συμπε­ρά­σμα­τα. Για την κατα­στρο­φή του περι­βάλ­λο­ντος ο ένο­χος είναι η εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­σή του, οι μονο­πω­λια­κοί όμι­λοι, η κερ­δο­φο­ρία του κεφαλαίου.

Το ΚΚΕ μπαί­νει μπρο­στά και καλεί το λαό να οργα­νώ­σει την πάλη του, να αντι­πα­λέ­ψει κάθε πολι­τι­κή επι­λο­γή του κρά­τους που για τα κέρ­δη των ομί­λων κατα­στρέ­φει το περι­βάλ­λον, να αντι­στα­θεί στις επεν­δύ­σεις των ομί­λων που τσα­κί­ζουν τις ζωές των εργα­ζο­μέ­νων. Να συγκρου­στεί με τον πραγ­μα­τι­κό αντί­πα­λο του περι­βάλ­λο­ντος και κάθε πτυ­χή της ζωής του λαού, τους μονο­πω­λια­κούς ομί­λους, το κρά­τος τους, την ΕΕ με τις Οδη­γί­ες και τις κατευ­θύν­σεις τους. Να συγκε­ντρώ­σει δυνά­μεις για τον μονα­δι­κό δρό­μο που μπο­ρεί να εγγυ­η­θεί τη φιλο­λαϊ­κή αξιο­ποί­η­ση του περι­βάλ­λο­ντος, για ριζι­κά δια­φο­ρε­τι­κή πορεία, με γνώ­μο­να τις λαϊ­κές ανά­γκες και όχι το καπι­τα­λι­στι­κό κέρδος».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο