Ανοίγει το δρόμο για απολύσεις εγκύων εργαζόμενων γυναικών το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Το δρό­μο να απο­λύ­ουν οι επι­χει­ρή­σεις ακό­μα και έγκυ­ες εργα­ζό­με­νες γυναί­κες ανοί­γει από­φα­ση του Δικα­στη­ρί­ου της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης (ΔΕΕ). Πρό­κει­ται για ευθεία επί­θε­ση στο δικαί­ω­μα της μητρό­τη­τας και γενι­κά στα εργα­τι­κά δικαιώ­μα­τα και ανα­δει­κνύ­ει το μαύ­ρο απο­κρου­στι­κό πρό­σω­πο της πολι­τι­κής της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης και τη μέγι­στη υπο­κρι­σία των οργά­νων της, που εμφα­νί­ζο­νται ως δήθεν προ­στά­τες των εργα­τι­κών και κοι­νω­νι­κών δικαιω­μά­των και μάλι­στα των πιο «ευά­λω­των». Μάλι­στα, σε ένα ρεσι­τάλ υπο­κρι­σί­ας, το ΔΕΕ ισχυ­ρί­ζε­ται πως οι επι­χει­ρή­σεις μπο­ρούν να απο­λύ­ουν έγκυ­ες εργα­ζό­με­νες ή λεχώ­νες που βρί­σκο­νται σε άδεια μητρό­τη­τας, αρκεί αυτές να γίνο­νται στα πλαί­σια ομα­δι­κών απολύσεων!

Η από­φα­ση του ΔΕΕ αφο­ρά από­λυ­ση εργα­ζό­με­νης εγκύ­ου από την ισπα­νι­κή επι­χεί­ρη­ση «Bankia» το 2013. Η έγκυος απο­λυ­μέ­νη προ­σέ­φυ­γε στο δικα­στή­ριο, το οποίο όμως δικαί­ω­σε την επι­χεί­ρη­ση. Η εργα­ζό­με­νη άσκη­σε έφε­ση κατά της από­φα­σης στο ανώ­τε­ρο δικα­στή­ριο της Κατα­λω­νί­ας, το οποίο με τη σει­ρά του ζήτη­σε από το ΔΕΕ «να ερμη­νεύ­σει την απα­γό­ρευ­ση από­λυ­σης εγκύ­ων εργα­ζο­μέ­νων, που προ­βλέ­πε­ται στην οδη­γία 92/85  για την υγεία και την ασφά­λεια των εγκύ­ων εργα­ζο­μέ­νων, στο πλαί­σιο δια­δι­κα­σί­ας ομα­δι­κών απο­λύ­σε­ων κατά την έννοια της οδη­γί­ας 98/59 για τις ομα­δι­κές απολύσεις».

Απα­ντώ­ντας στο προ­δι­κα­στι­κό ερώ­τη­μα του ισπα­νι­κού δικα­στη­ρί­ου, το ΔΕΕ με την από­φα­σή του, που γνω­στο­ποι­ή­θη­κε την Πέμ­πτη 22 Φλε­βά­ρη,  θεω­ρεί ότι «η οδη­γία 92/85 δεν αντι­τί­θε­ται σε εθνι­κή ρύθ­μι­ση η οποία επι­τρέ­πει την από­λυ­ση εγκύ­ου εργα­ζό­με­νης στο πλαί­σιο ομα­δι­κών απο­λύ­σε­ων». Διευ­κρι­νί­ζει πως «από­φα­ση περί απο­λύ­σε­ως που λαμ­βά­νε­ται κατά την περί­ο­δο από την έναρ­ξη της εγκυ­μο­σύ­νης, μέχρι τη λήξη της άδειας μητρό­τη­τας για λόγους που δεν συν­δέ­ο­νται με την κατά­στα­ση εγκυ­μο­σύ­νης της εργα­ζό­με­νης, δεν αντι­βαί­νει στην οδη­γία 92/85 εφό­σον ο εργο­δό­της δικαιο­λο­γεί δεό­ντως την από­λυ­ση γρα­πτώς και η από­λυ­ση της οικεί­ας εργα­ζό­με­νης γίνε­ται δεκτή από τη νομο­θε­σία και/ή πρα­κτι­κή του συγκε­κρι­μέ­νου κρά­τους μέλους».Και το σκε­πτι­κό του ΔΕΕ κατα­λή­γει: «Κατά συνέ­πεια, οι λόγοι που δεν έχουν σχέ­ση με το πρό­σω­πο των εργα­ζο­μέ­νων και των οποί­ων μπο­ρεί να γίνει επί­κλη­ση στο πλαί­σιο των ομα­δι­κών απο­λύ­σε­ων, κατά την έννοια της οδη­γί­ας 98/59, εμπί­πτουν στις εξαι­ρε­τι­κές περι­πτώ­σεις που δεν συν­δέ­ο­νται με την κατά­στα­ση των εργα­ζο­μέ­νων γυναι­κών κατά την έννοια της οδη­γί­ας 92/85».

Πηγή: 902.γρ