Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Αντιγόνη Βαλάκου, διέγραψε μια σημαντική πορεία στο θέατρο, αλλά και τον κινηματογράφο

Η Αντι­γό­νη Βαλά­κου μία από τις σημα­ντι­κό­τε­ρες πρω­τα­γω­νί­στριες της ελλη­νι­κής δρα­μα­τι­κής τέχνης, πέθα­νε στις 12 Νοεμ­βρί­ου 2013.
Ξεχω­ρι­στή ιδιο­συ­γκρα­σία, σπά­νια ευαι­σθη­σία, πότε τρυ­φε­ρή, ευαί­σθη­τη, δια­κρι­τι­κή και πότε ανή­συ­χη, δυνα­μι­κή, συγκλο­νι­στι­κή, η Αντι­γό­νη Βαλά­κου διέ­γρα­ψε μια σημα­ντι­κή πορεία στο θέα­τρο, αλλά και τον κινη­μα­το­γρά­φο. Για πολ­λά χρό­νια λάμπρυ­νε τη σκη­νή του Εθνι­κού Θεάτρου.

Γεν­νή­θη­κε το 1930 στην Καβά­λα και το 1946 ήρθε στην Αθή­να. Παράλ­λη­λα με τις δύο τελευ­ταί­ες γυμνα­σια­κές τάξεις, φοί­τη­σε στο «Θεα­τρι­κό Σπου­δα­στή­ριο» του Βασί­λη Ρώτα. Ταυ­τό­χρο­να, εμφα­νί­ζε­ται στη σκη­νή με το θία­σο του «Ρεα­λι­στι­κού Θεά­τρου» του Αιμί­λιου Βεά­κη (1946) στο έργο «Νυφιά­τι­κο τρα­γού­δι» του Νότη Περγιάλη.
Το 1949 — 1950 στο Θέα­τρο Τέχνης παί­ζε στον «Θάνα­το του εμπο­ρά­κου» του Αρθουρ Μίλερ. Συνερ­γά­σθη­κε στη συνέ­χεια με το θία­σο της Κατε­ρί­νας και αργό­τε­ρα με το θία­σο Μανω­λί­δου — Αρώ­νη — Χατζί­σκου (1951 — 1952) όπου και δια­κρί­θη­κε ως «ενζε­νί».

Τα επό­με­να χρό­νια, προ­σλή­φθη­κε από το Εθνι­κό Θέα­τρο στο οποίο και ερμή­νευ­σε σημα­ντι­κούς ρόλους, στα έργα «Χει­μω­νιά­τι­κο παρα­μύ­θι» του Σαίξ­πηρ (ως Περ­ντί­τα), στο «Δρό­μο του ποτα­μού» του Μόρ­γκαν, στο «Ανθρω­πος του δια­βό­λου» του Μπέρ­ναρντ Σο κ.ά. Το 1955, συνερ­γα­ζό­με­νη με το Θέα­τρο Εθνι­κού Κήπου, υπο­δύ­θη­κε την Οφη­λία στον «Αμλετ» του Σαίξ­πηρ. Το 1956 ο Κώστας Μου­σού­ρης της δίνει την ευκαι­ρία να επι­κοι­νω­νή­σει με το πλα­τύ κοι­νό και να καθιε­ρω­θεί σαν πρω­τα­γω­νί­στρια, ερμη­νεύ­ο­ντας την «Αννα Φρανκ». Η ερμη­νεία της της χάρι­σε το έπα­θλο «Μαρί­κα Κοτοπούλη».

Τελευ­ταί­ες πολύ σημα­ντι­κές ερμη­νεί­ες της στο θέα­τρο σε σκη­νο­θε­σία όλες του Κοραή Δαμά­τη ήταν «Φθι­νο­πω­ρι­νή ιστο­ρία», «Ευτυ­χι­σμέ­νες μέρες», «Οι φάλαι­νες του Αυγού­στου», «Η τρε­λή του Σαγιώ», «Ρόουζ», «Εσύ και τα σύν­νε­φά σου». Το 2007 έπαι­ξε τη «Μάνα κου­ρά­γιο» σε σκη­νο­θε­σία Τσιά­νου και το 2008 στις «Φοί­νισ­σες» σε σκη­νο­θε­σία Ευαγ­γε­λά­του. Τελευ­ταία της εμφά­νι­ση στο θέα­τρο το 2011 στο έργο «Madame Flo» σε σκη­νο­θε­σία Γ. Καραμίχου.

Εκτός όμως του θεά­τρου, έλα­βε μέρος και σε πολ­λές ελλη­νι­κές κινη­μα­το­γρα­φι­κές ται­νί­ες όπως «Οι ουρα­νοί είναι δικοί μας», «Ο δρό­μος με τις ακα­κί­ες», «Γκόλ­φω», «Το αμα­ξά­κι», «Της τύχης τα γραμ­μέ­να», «Κρυ­στά­λω», «Χαμέ­να όνει­ρα», «Αθώα ή ένο­χη», κ.ά.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο