Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Αν το θέλει ο λαός της Ουκρανίας»…

«Αν ο λαός της Ουκρα­νί­ας θέλει να μπει η χώρα του στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, ποιος έχει το δικαί­ω­μα να του το απα­γο­ρεύ­σει»; Αυτό είναι ένα επι­χεί­ρη­μα που ακού­με πολύ συχνά από τους εκπρο­σώ­πους και υπε­ρα­σπι­στές της ευρω­ΝΑ­ΤΟϊ­κής πλευ­ράς στον πόλε­μο στην Ουκρα­νία και της εμπλο­κής της χώρα μας σε αυτόν.

Δεν έχου­με υπό­ψη μας πότε ρωτή­θη­κε ο λαός της Ουκρα­νί­ας για τα παρα­πά­νω (εκτός αν εννο­ούν το πρα­ξι­κό­πη­μα του 2014 που βαφτί­ζουν «επα­νά­στα­ση»), ξέρου­με όμως ότι σαν σήμε­ρα, στις 17 Μάρ­τη του 1991, ρωτή­θη­κε, όπως και οι άλλοι λαοί της ΕΣΣΔ, για το αν θέλει να δια­τη­ρη­θεί η Ένω­ση Σοβιε­τι­κών Σοσια­λι­στι­κών Δημο­κρα­τιών ή όχι.

Σε εκεί­νο το δημο­ψή­φι­σμα ψήφι­σαν συνο­λι­κά 148,5 εκα­τομ­μύ­ρια πολί­τες (συμ­με­το­χή 79,5%) και υπέρ της δια­τή­ρη­σης της ΕΣΣΔ τάχθη­καν 113,5 εκα­τομ­μύ­ρια, το 77,85% όσων ψήφι­σαν. Όσον αφο­ρά τον λαό της Ουκρα­νί­ας συγκε­κρι­μέ­να, ψήφι­σαν στο δημο­ψή­φι­σμα 22,1 εκα­τομ­μύ­ρια άνθρω­ποι και υπέρ της δια­τή­ρη­σης της ΕΣΣΔ τάχθη­κε το 71,5%.

Βέβαια, τα πράγ­μα­τα είχαν πάρει ήδη την τρο­πή τους, η αντε­πα­νά­στα­ση βρι­σκό­ταν ήδη στο τελι­κό της στά­διο και τον Δεκέμ­βρη της ίδιας χρο­νιάς υπο­γρά­φη­κε η διά­λυ­ση της ΕΣΣΔ από τους προ­έ­δρους της Ρωσί­ας, της Ουκρα­νί­ας και της Λευκορωσίας.

Αντί, δηλα­δή, να γίνει αυτό που ήθε­λαν οι λαοί και για το οποίο εκφρά­στη­καν, έγι­νε αυτό που ήθε­λε η ανερ­χό­με­νη αστι­κή τάξη της Ρωσί­ας και των άλλων χωρών, οι πολι­τι­κοί της εκπρό­σω­ποι και φυσι­κά οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η τότε ΕΟΚ.

Ας αφή­σουν, λοι­πόν, την επι­λε­κτι­κή τους ευαι­σθη­σία για τη θέλη­ση του ουκρα­νι­κού και των άλλων λαών, για­τί έχου­με δει πολ­λές φορές πόσο την υπολογίζουν.

Αλή­θεια, όμως, μήπως ξέρουν να μας πουν τι θέση πήρε και τι ρόλο έπαι­ξε στα γεγο­νό­τα της επο­χής ο… «θανά­σι­μος» εχθρός τους, Βλ. Πούτιν;

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο