Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Από την «αξιολόγηση» στην τραγωδία

«Ναι, αλλά αν είχαν …“αξιο­λο­γη­θεί” ο ΟΣΕ σαν οργα­νι­σμός, οι εργα­ζό­με­νοι και οι προϊ­στά­με­νοί τους, δεν θα φτά­να­με στην τρα­γω­δία. Να για­τί ευθύ­νο­νται οι “συντε­χνί­ες” που δια­μαρ­τύ­ρο­νται για την “αξιο­λό­γη­ση”»… Πρό­κει­ται για ένα ακό­μα άθλιο επι­χεί­ρη­μα της κυβέρ­νη­σης, που προ­σπα­θεί να φορ­τώ­σει στους εργα­ζό­με­νους την ευθύ­νη για το σιδη­ρο­δρο­μι­κό δυστύ­χη­μα. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά προ­κλη­τι­κά εμφα­νί­ζε­ται …«δικαιω­μέ­νη» για την πολι­τι­κή της και παρου­σιά­ζει ως «εκσυγ­χρο­νι­σμό» την έντα­ση της επί­θε­σης στους εργα­ζό­με­νους και την «απε­λευ­θέ­ρω­ση» των σιδηροδρόμων.

Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, όμως, μια χαρά «αξιο­λο­γη­μέ­νες» ήταν τόσο η «Hellenic Train» όσο και ο ίδιος ο ΟΣΕ, αφού όπως ανα­δει­κνύ­ουν οι ίδιοι οι εργα­ζό­με­νοι, εφάρ­μο­ζαν όλα τα σχε­τι­κά συστή­μα­τα «αξιο­λό­γη­σης». Μόνο που πρό­κει­ται για «αξιο­λο­γή­σεις» με κρι­τή­ριο τη λογι­κή του «κόστους — οφέ­λους», το κατά πόσο δηλα­δή προ­χω­ρούν στην ίδια τη ζωή, σε βάρος εργα­ζο­μέ­νων και επι­βα­τών, όλα εκεί­να τα μέτρα που οδή­γη­σαν τελι­κά στην τραγωδία.

* * *

Μια ματιά αν ρίξει κανείς στην ιστο­σε­λί­δα του ΟΣΕ, θα δια­πι­στώ­σει ότι ο Οργα­νι­σμός έπαιρ­νε απα­νω­τές «πιστο­ποι­ή­σεις», άρα και «αξιο­λο­γή­σεις». Οπως από τον Eurocert, τον φορέα που το υπουρ­γείο Μετα­φο­ρών έχει ορί­σει για να πιστο­ποιεί το έργο των σιδη­ρο­δρο­μι­κών μετα­φο­ρών. Πιστο­ποι­ή­σεις που ξεκι­νούν από το 2013 και φτά­νουν μέχρι και σήμε­ρα, δια­τρέ­χουν δηλα­δή όλες τις κυβερ­νη­τι­κές θητεί­ες, των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ — ΠΑΣΟΚ.

Επί­σης, το «Επι­χει­ρη­σια­κό Σχέ­διο του ΟΣΕ για τα έτη 2022–2025» προ­χώ­ρη­σε με την υπο­βο­ή­θη­ση εξει­δι­κευ­μέ­νης ιδιω­τι­κής εται­ρεί­ας συμ­βού­λων, οι οποί­οι προ­φα­νώς — κατά την κυβέρ­νη­ση — δεν είναι καμιά …«συντε­χνία» που αρνεί­ται την «αξιο­λό­γη­ση». «Οδη­γός» των συμ­βου­λών που δίνουν αυτές οι εται­ρεί­ες είναι ακρι­βώς οι «βέλ­τι­στες πρα­κτι­κές» της ΕΕ. Εκεί δηλα­δή που μόνο το 2021 κατα­γρά­φη­καν 1.389 σημα­ντι­κά σιδη­ρο­δρο­μι­κά ατυ­χή­μα­τα, με συνο­λι­κά 636 νεκρούς και 513 τραυ­μα­τί­ες, εκ των οποί­ων τα 97 αφο­ρού­σαν συγκρού­σεις τρένων…

Αλλω­στε, η ίδια η εται­ρεία πιστο­ποί­η­σης, που απο­τε­λεί συνερ­γά­τη του ΟΣΕ, της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και των άλλων κομ­μα­τιών του σιδη­ρό­δρο­μου, σημειώ­νει ότι απο­τε­λεί «φορέα αξιο­λό­γη­σης σύμ­φω­να με τον ευρω­παϊ­κό κανο­νι­σμό 402/2013» και παρέ­χει το πλαί­σιο για «αξιο­λό­γη­ση του κιν­δύ­νου που σχε­τί­ζε­ται με σημα­ντι­κές αλλα­γές στον σιδη­ρό­δρο­μο της ΕΕ», μέσα από την υπο­στή­ρι­ξη των αρχών, με «χαρ­το­φυ­λά­κιο εκπαί­δευ­σης για την εξα­σφά­λι­ση ασφα­λών και αξιό­πι­στων σιδη­ρο­δρο­μι­κών μεταφορών».

Με τις «ευλο­γί­ες» λοι­πόν της «αξιο­λό­γη­σης» και «πιστο­ποί­η­σης», σύμ­φω­να με τις κατευ­θύν­σεις ΕΕ και κυβερ­νή­σε­ων, φάνη­κε στην πρά­ξη πόσο …«εξα­σφα­λί­στη­καν» οι «ασφα­λείς» και «αξιό­πι­στες» μεταφορές…

* * *

Μήπως όμως αυτές οι εται­ρεί­ες «συμ­βού­λων» κ.λπ., που επι­λέ­γο­νται από τις κυβερ­νή­σεις για να προ­ω­θούν την πολι­τι­κή της «απε­λευ­θέ­ρω­σης», δεν είναι οι ίδιες από τις οποί­ες αντλού­νται και στε­λέ­χη για να διοι­κούν τους Οργα­νι­σμούς (όπως τον ΟΣΕ); Αυτά τα «πιστο­ποι­η­μέ­να» στε­λέ­χη δεν «αξιο­λο­γούν» και το ελλι­πέ­στα­το προ­σω­πι­κό, με τα ίδια εγκλη­μα­τι­κά κρι­τή­ρια; Αυτές οι «αξιο­λο­γη­μέ­νες» διοι­κή­σεις, μαζί με τις κυβερ­νή­σεις, δεν είναι που έθα­βαν τις καταγ­γε­λί­ες και τις επι­ση­μάν­σεις των σωμα­τεί­ων για τις τρα­γι­κές ελλεί­ψεις που οδή­γη­σαν τελι­κά στη μοι­ραία σύγκρουση;

Το πρό­βλη­μα επο­μέ­νως είναι ότι η «αξιο­λό­γη­ση» και ο σχε­δια­σμός του σιδη­ρό­δρο­μου με τα κρι­τή­ρια του «κόστους — οφέ­λους» είναι αυτά που οδή­γη­σαν στις «εκπτώ­σεις» μέτρων προ­στα­σί­ας, επέ­βα­λαν μειω­μέ­νες οργα­νι­κές συν­θέ­σεις προ­σω­πι­κού και ανύ­παρ­κτες προ­σλή­ψεις. Με βάση την «αξιο­λό­γη­ση» του κόστους λει­τουρ­γί­ας ξεκί­νη­σε επί ΣΥΡΙΖΑ και συνε­χί­στη­κε επί ΝΔ η 9ήμερη συνε­χής εργα­σία των μηχα­νο­δη­γών, παρά τις προει­δο­ποι­ή­σεις εργα­ζο­μέ­νων ότι η εξά­ντλη­σή τους στρώ­νει το έδα­φος για «ατυ­χή­μα­τα».

Η ίδια «αξιο­λό­γη­ση» επι­βάλ­λει τη λει­τουρ­γία του σιδη­ρό­δρο­μου, όπως και συνο­λι­κά των υπο­δο­μών, με κρι­τή­ριο την αύξη­ση της κερ­δο­φο­ρί­ας των ομί­λων που επεν­δύ­ουν σ’ αυτές. Γι’ αυτό και το απο­τέ­λε­σμα αυτής της αξιο­λό­γη­σης είναι να φεύ­γουν από τη μέση όσα «εμπο­δί­ζουν» το κέρ­δος: Τα δικαιώ­μα­τα των εργα­ζο­μέ­νων, οι ανά­γκες των επι­βα­τών, η ασφά­λεια και τελι­κά οι φθη­νές και ποιο­τι­κές συγκοι­νω­νί­ες για τον λαό…

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο