Βαρύ το τίμημα για το λαό από τα αδιέξοδα της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας

Ακό­μα και τα στοι­χεία του ΕΟΔΥ για το τωρι­νό κύμα της παν­δη­μί­ας δεί­χνουν ότι πάνω από το 75% των δεκά­δων χιλιά­δων καθη­με­ρι­νών κρου­σμά­των είναι μέχρι 59 ετών, αφο­ρά δηλα­δή στις παρα­γω­γι­κές ηλι­κί­ες.

Πού «κολ­λά­νε» όλοι αυτοί τον ιό; Κατά βάση, στα Μέσα Μαζι­κής Μετα­φο­ράς, αλλά και μέσα στους χώρους δου­λειάς, αφού τα «πρω­τό­κολ­λα» της εργο­δο­σί­ας ακυ­ρώ­νουν ακό­μα και την όποια προ­σπά­θεια κατα­βάλ­λει ο καθέ­νας να αυτοπροστατευτεί.

Στους χώρους δου­λειάς και στα νοσο­κο­μεία πλη­ρώ­νε­ται ξανά αυτές τις μέρες το πιο βαρύ τίμη­μα από τα αδιέ­ξο­δα της κρα­τι­κής δια­χεί­ρι­σης της παν­δη­μί­ας, με τους εργα­ζό­με­νους να ζουν από πρώ­το χέρι τις συνέ­πειές της.

Ειδι­κά σε μεγά­λες αλυ­σί­δες κατα­στη­μά­των και επι­χει­ρή­σεις δια­πράτ­τε­ται ένα έγκλη­μα διαρ­κεί­ας, καθώς μετα­τρέ­πο­νται σε εστί­ες συρ­ρο­ών και υπερ­με­τά­δο­σης λόγω της έλλει­ψης ουσια­στι­κών μέτρων προ­στα­σί­ας των εργα­ζο­μέ­νων.

Οι καταγ­γε­λί­ες που πέφτουν βρο­χή τις τελευ­ταί­ες μέρες από σωμα­τεία και οι μαρ­τυ­ρί­ες από εργα­ζό­με­νους είναι αποκαλυπτικές.

Σε βιο­μη­χα­νί­ες, απο­θή­κες, σού­περ μάρ­κετ, μεγά­λα ξενο­δο­χεία κ.ά. είναι απα­νω­τές οι «συστά­σεις» σε εργα­ζό­με­νους με συμ­πτώ­μα­τα να πάρουν ένα …παυ­σί­πο­νο και να πάνε για δου­λειά. Συστη­μα­τι­κή είναι και η από­κρυ­ψη κρου­σμά­των για να μην δίνο­νται άδειες, η άρνη­ση για μέτρα προ­στα­σί­ας, όπως η τήρη­ση απο­στά­σε­ων και οι απολυμάνσεις.

Τα παρα­πά­νω είναι μερι­κά μόνο από όσα συν­θέ­τουν τα «πρω­τό­κολ­λα της εργο­δο­σί­ας», με τις πλά­τες της κυβέρ­νη­σης και των ανύ­παρ­κτων κρα­τι­κών ελεγ­κτι­κών μηχα­νι­σμών, που είναι γυμνοί από προ­σω­πι­κό. Μάλι­στα, η κατά­στα­ση χει­ρο­τέ­ρε­ψε τους τελευ­ταί­ους μήνες, αφού με άλλο­θι τους εμβο­λια­σμούς ακυ­ρώ­θη­καν ακό­μα και μέτρα όπως τα δωρε­άν προ­λη­πτι­κά τεστ, που κι αυτά είχαν επι­βλη­θεί μόνο κάτω από την πίε­ση των εργα­ζο­μέ­νων, με απο­τέ­λε­σμα να εξα­σθε­νί­σει ακό­μα περισ­σό­τε­ρο η επι­δη­μιο­λο­γι­κή επι­τή­ρη­ση και ιχνηλάτηση.

Σαν να μην έφτα­ναν όλα αυτά, από την προη­γού­με­νη βδο­μά­δα η κυβέρ­νη­ση φρό­ντι­σε να ικα­νο­ποι­ή­σει άλλο ένα αίτη­μα της μεγα­λο­ερ­γο­δο­σί­ας, νομι­μο­ποιώ­ντας αυτό που έκα­ναν έτσι κι αλλιώς «στα κρυ­φά»: Μεί­ω­σε τις απα­ραί­τη­τες μέρες καρα­ντί­νας σε 5 από 10, για να μην ξεμέ­νουν οι επι­χει­ρή­σεις από προ­σω­πι­κό, λόγω των δεκά­δων χιλιά­δων κρουσμάτων!

Έτσι, στη δου­λειά επι­στρέ­φουν ακό­μα και ασθε­νείς, συμ­βάλ­λο­ντας στη μεγα­λύ­τε­ρη δια­σπο­ρά του ιού, για­τί όπως λέει η κυβέρ­νη­ση, «πρέ­πει να λει­τουρ­γή­σει η οικο­νο­μία». Ρεπό και προ­γραμ­μα­τι­σμέ­νες άδειες κόβο­νται, η εντα­τι­κο­ποί­η­ση, τα 10ωρα και τα 12ωρα πάνε σύν­νε­φο και οι εργα­ζό­με­νοι, γονα­τι­σμέ­νοι από την κού­ρα­ση, γίνο­νται ακό­μα πιο ευά­λω­τοι στην παν­δη­μία, περι­μέ­νο­ντας απλά πότε θα βγει θετι­κό το τεστ.

Να λοι­πόν ποιο είναι το τίμη­μα για τη θωρά­κι­ση της καπι­τα­λι­στι­κής κερ­δο­φο­ρί­ας μέσα στην παν­δη­μία: Εργα­ζό­με­νοι εκτε­θει­μέ­νοι στον ιό, ανύ­παρ­κτα μέτρα προ­στα­σί­ας, ανε­ξέ­λεγ­κτη υπερ­με­τά­δο­ση και μετα­φο­ρά του κορο­νοϊ­ού μέσα στα σπί­τια.

Κι όλα αυτά επει­δή οι «αντο­χές της οικο­νο­μί­ας» που επι­κα­λεί­ται η κυβέρ­νη­ση, χωρά­νε τις κάθε είδους φορο­α­παλ­λα­γές και κρα­τι­κές επι­δο­τή­σεις στις επι­χει­ρή­σεις, δεν χωρά­νε όμως τα δωρε­άν και επα­να­λαμ­βα­νό­με­να τεστ για όλο τον πλη­θυ­σμό, την οργά­νω­ση της επι­δη­μιο­λο­γι­κής επι­τή­ρη­σης στους χώρους δου­λειάς, τα μέτρα προ­στα­σί­ας και τις προ­λη­πτι­κές εξε­τά­σεις σε βιο­μη­χα­νι­κές ζώνες.

Η «αδια­τά­ρα­κτη πορεία» των κερ­δών είναι που δεν επι­τρέ­πει να δίνο­νται άδειες ειδι­κού σκο­πού σε όσους εργα­ζό­με­νους βγαί­νουν θετι­κοί, σε όσους βρί­σκο­νται σε καρα­ντί­να ή πρέ­πει να φυλά­ξουν τα παι­διά τους. Αυτή είναι που καθι­στά «πολυ­τέ­λεια» την ενί­σχυ­ση του δημό­σιου συστή­μα­τος Υγεί­ας, τον σχε­δια­σμό ενός ολο­κλη­ρω­μέ­νου εμβο­λια­στι­κού προ­γράμ­μα­τος, με παράλ­λη­λη ανά­πτυ­ξη της ΠΦΥ με βάση τις ανάγκες.

Για όλα αυτά, που είναι ανα­γκαία για την προ­στα­σία του λαού, χρειά­ζε­ται τώρα να ανα­πτυ­χθεί ακό­μα περισ­σό­τε­ρο η πάλη σωμα­τεί­ων και φορέ­ων σε όλη τη χώρα. Μαζί με διεκ­δι­κή­σεις, όπως για την ενί­σχυ­ση των αστι­κών συγκοι­νω­νιών, για να πάψει η εργο­δο­τι­κή αυθαι­ρε­σία, να περά­σει επι­τέ­λους τις πύλες των προ­σφυ­γι­κών καταυ­λι­σμών ο εμβο­λια­σμός, να συμπε­ρι­λά­βει μετα­νά­στες εργά­τες χωρίς όρους και προ­ϋ­πο­θέ­σεις κ.λπ.

Είναι υπόθεση του οργανωμένου εργατικού κινήματος να επιβάλει μέτρα με την πάλη του, βάζοντας στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο: Το κεφάλαιο και το κράτος του, την ίδια τη βαρβαρότητα που θυσιάζει την υγεία του λαού στο βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Πηγή: Ριζο­σπά­στης