Για το 600άρι στους αστυνομικούς

Σχό­λιο Ηρα­κλής Κακα­βά­νης //

Καταρ­χήν, να υπεν­θυ­μί­σω ότι το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμ­μα που βάζει το ζήτη­μα της κατάρ­γη­σης όλων των μονά­δων — δυνά­με­ων κατα­στο­λής (ΜΑΤ, ΔΙΑΣ κλπ). Ενα αίτη­μα που το επα­νέ­λα­βε και σε αυτή τη συγκυρία.

Ο κατα­σταλ­τι­κός ρόλος προ­σα­να­το­λι­σμός των Σωμά­των Ασφα­λεί­ας δεν είναι επι­λο­γή των ιδί­ων, αλλά κεντρι­κή πολι­τι­κή επιλογή.

Ο κατα­σταλ­τι­κός προ­σα­να­το­λι­σμός των ΣΑ δεν καθο­ρί­ζε­ται από το αν θα πάρουν ή όχι οι αστυ­νο­μι­κοί ‑ως εργα­ζό­με­νοι- το 600άρι.

Όλοι οι εργα­ζό­με­νοι και οι συντα­ξιού­χοι πρέ­πει να πάρουν του­λά­χι­στον όσα έχα­σαν με τους μνη­μο­νια­κούς νόμους. Και πρέ­πει να τα πάρουν πέρα από τις λογι­κές του τύπου «για­τί να τα πάρουν οι για­τροί που παίρ­νουν φακε­λά­κια». «οι δημό­σιοι υπάλ­λη­λοι που κάθο­νται» κλπ κλπ. Και το ΚΚΕ φέρει και επα­να­φέ­ρει το θέμα και στην επι­και­ρό­τη­τα και στη Βουλή.

Οταν το ΚΚΕ παλεύ­ει για αυξή­σεις στους μισθούς των για­τρών, για παρά­δειγ­μα, την αύξη­ση θα την πάρουν και οι επί­ορ­κοι για­τροί Σε καμία περί­πτω­ση το ΚΚΕ με την ψήφο του δε δικαί­ω­σε ούτε τις δολο­φο­νι­κές ενέρ­γειες ούτε τις λογι­κές που τις δικαιο­λο­γούν, όπως δε δικαιώ­νει και τον επί­ορ­κο για­τρό. Το αντί­θε­το μάλιστα.

Και ο αστυ­νό­μος είναι εργα­ζό­με­νος και δεν ασπά­ζο­νται όλοι τις λογι­κές του κάθε Μπα­λά­σκα, ούτε είναι όλοι κτή­νη δολοφόνοι.

Ιστο­ρι­κά το ΚΚΕ πότε δεν υιο­θέ­τη­σε και μάλι­στα κρα­τού­σε απο­στά­σεις από το σύν­θη­μα «μπά­τσοι γου­ρού­νια δολο­φό­νοι», παρό­τι το ίδιο έχει υπο­στεί τα πάν­δει­να από κάθε όργα­νο κατα­στο­λής που είχε στη διά­θε­σή του το αστι­κό κράτος.

Τώρα, ότι κάθε λογής αντι­κομ­μου­νι­στές (σαν τα σαλι­γκά­ρια μετά τη βρο­χή) νομί­ζουν ότι βρή­καν την ευκαι­ρία να επι­τε­θούν στο ΚΚΕ, είναι απλώς μια ακό­μη απέλ­πι­δα προ­σπά­θειά τους και απο­κά­λυ­ψη των προ­θέ­σε­ών τους.

(Σέβο­μαι την εύλο­γη ανη­συ­χία και προ­βλη­μα­τι­σμό ανθρώ­πων που εμπι­στεύ­ο­νται και ακου­μπούν την ελπί­δα τους στο ΚΚΕ. Ακούω το προ­βλη­μα­τι­σμό τους, όμως και εμείς ας εμπι­στευ­τού­με το ΚΚΕ, το μόνο κόμ­μα που ανυ­πο­χώ­ρη­τα στέ­κε­ται απέ­να­ντι σε κάθε μορ­φή κρα­τι­κής καταστολής)

Στον καπι­τα­λι­σμό, η αστυ­νο­μία όπως και το κρά­τος λει­τουρ­γούν για την προ­στα­σία του κεφα­λαί­ου. Και όσο μεγα­λύ­τε­ρα τα ζόρια του κεφα­λαί­ου, τόσο πιο αντι­δρα­στι­κό το κρά­τος, τόσο πιο βίαιες (και πιο πολ­λές) οι δυνά­μεις κατα­στο­λής και πάντα πρώ­τος στό­χος τους οι κομ­μου­νι­στές, στις πύλες των εργο­στα­σί­ων και στους δρό­μους όπου κρί­νε­ται το δίκαιο.

Για να το κλεί­σω, στην περί­πτω­ση της δολο­φο­νί­ας του 16χρονου παι­διού, αυτό που προσ­διο­ρί­ζει την θέση του ΚΚΕ, τη θέση της κοι­νω­νί­ας, είναι η τοπο­θέ­τη­ση Κου­τσού­μπα στη Βου­λή. Αυτό είναι (και θα είναι και στο μέλ­λον) το σημείο ανα­φο­ράς: «ένα κτή­νος που φορά­ει τη στο­λή της Προ­στα­σί­ας του Πολίτη».

(Ο μόνος αρχη­γός πολι­τι­κού κόμ­μα­τος που δε δίστα­σε να πει τα πράγ­μα­τα με το όνο­μά τους)

«Κι αύριο λέω θα γίνουμε
Ακό­μα πιο απλοί
Θα βρού­με αυτά τα λόγια
Που παίρ­νου­νε το ίδιο βάρος
Σ’ όλες τις καρδιές
Σ’ όλα τα χείλη
Έτσι να λέμε πια
Τα σύκα σύκα
Και τη σκά­φη σκά­φη» (Γ. Ρίτσος)

Ηρακλής Κακαβάνης

Δημιουργός και διαχειριστής του Ατέχνως. Δημοσιογράφος — Συγγραφέας. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Από το 1991 έως το 2013 εργάστηκε στον Ριζοσπάστη. Από το 2013 αρθρογραφεί σε διαδικτυακά Μέσα. Από το 2010 συνεργάτης του περιοδικού «Θέματα Παιδείας».
Facebook

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα