Δίκη για το Μάτι: «Το Λιμενικό ενημερώθηκε από τη Δανίας ότι βρίσκονται άνθρωποι στη θάλασσα»

Για όγδοη μέρα ο δικα­στι­κός πραγ­μα­το­γνώ­μο­νας Δημή­τρης Λιό­τσιος, θεω­ρού­με­νος ως ο πιο σημα­ντι­κός μάρ­τυ­ρας στην δίκη για την τρα­γω­δία στο Μάτι, βρέ­θη­κε στο βήμα δεχό­με­νος ερω­τή­σεις από συνηγόρους.

Ο κ. Λιό­τσιος, απα­ντώ­ντας σε ερω­τή­σεις συνη­γό­ρου που παρί­στα­ται προς Υπο­στή­ρι­ξη της Κατη­γο­ρί­ας για την απώ­λεια της μητέ­ρας του, είπε πως το μοι­ραίο από­γευ­μα της 23ης Ιου­λί­ου 2018 «το Κέντρο Έρευ­νας και Διά­σω­σης του Λιμε­νι­κού πλη­ρο­φο­ρή­θη­κε ότι βρί­σκο­νται άνθρω­ποι στη θάλασ­σα από την αντί­στοι­χη υπη­ρε­σία στη Δανία για­τί υπήρ­χαν δώδε­κα Δανοί πολί­τες στη θάλασ­σα» .

Κατά την σημε­ρι­νή δικά­σι­μο ολο­κλη­ρώ­θη­καν οι ερω­τή­σεις από την πλευ­ρά των συνη­γό­ρων των θυμά­των και ξεκί­νη­σε η εξέ­τα­ση του επι­πυ­ρα­γού Δημή­τρη Λιό­τσιου από τους συνη­γό­ρους των κατη­γο­ρου­μέ­νων. Κατά την δια­δι­κα­σία δεν έλει­ψαν οι στιγ­μές έντα­σης, όπως όταν γυναί­κα, κάτοι­κος στο Μάτι, ακού­γο­ντας τις ερω­τή­σεις από την πλευ­ρά της υπε­ρά­σπι­σης είπε φωνα­χτά πως ο μάρ­τυ­ρας με τις απα­ντή­σεις που δίνει «σας λέει πως ο αρχη­γός και ο υπαρ­χη­γός της Πυρο­σβε­στι­κής ήταν άχρηστοι».

Από την πλευ­ρά θύμα­τος, ο πραγ­μα­το­γνώ­μο­νας ρωτή­θη­κε αν θεω­ρεί πως εφό­σον οι αρμό­διοι κατη­γο­ρού­με­νοι γνώ­ρι­ζαν τις συν­θή­κες «είχαν απο­δε­χθεί ότι θα καεί κόσμος», ο κ. Λιό­τσιος απά­ντη­σε πως «αυτό θα το κρί­νει το δικα­στή­ριο». Ρωτή­θη­κε επί­σης ο επι­πυ­ρα­γός αν το Λιμε­νι­κό κατεύ­θυ­νε τα καρά­βια σε άλλο λιμά­νι και όχι αυτό της Ραφή­νας και απά­ντη­σε ότι εκ του απο­τε­λέ­σμα­τος φάνη­κε ότι δεν εφαρ­μό­στη­κε κάτι τέτοιο, επι­ση­μαί­νο­ντας πως δεν γνω­ρί­ζει αν υπήρ­χε τέτοια εισή­γη­ση ή εντολή.

Κατά την έναρ­ξη των ερω­τή­σε­ων από την συνή­γο­ρο του τότε αρχη­γού της Πυρο­σβε­στι­κής Σωτή­ρη Τερ­ζού­δη, όταν ο κ. Λιό­τσιος την άκου­σε να επι­ση­μαί­νει πως στην έκθε­ση του ανα­φέ­ρει πως «ο κρα­τι­κός μηχα­νι­σμός αιφ­νι­διά­στη­κε» της απά­ντη­σε: «Δεν επι­τρέ­πε­ται να αιφ­νι­διά­ζε­ται η Πυρο­σβε­στι­κή Υπη­ρε­σία. Από το απο­τέ­λε­σμα, αυτό φάνη­κε. Δεν πρέ­πει να αιφ­νι­διά­ζε­ται η Πυρο­σβε­στι­κή! Ο αιφ­νι­δια­σμός ήταν αδι­καιο­λό­γη­τος… ο κρα­τι­κός μηχα­νι­σμός δεν έπρε­πε να αιφνιδιαστεί».

Συνή­γο­ρος: Τα ενα­έ­ρια μπο­ρού­σαν να επι­χει­ρή­σουν στο κυρί­ως μέτωπο;

Μάρ­τυ­ρας: Από τη στιγ­μή που η φωτιά μπή­κε στη χαρά­δρα ήταν πιο δύσκο­λη η κατά­στα­ση. Όμως μέχρι τις 18.10 η πυρ­κα­γιά έκαι­γε παλιά καμένα.

Συνή­γο­ρος: Ρωτάω αν μπο­ρού­σαν να εισφέ­ρουν ουσιαστικά…

Μάρ­τυ­ρας: Από τη στιγ­μή που η φωτιά μπή­κε στη χαρά­δρα έβγα­λε όλα τα φαι­νό­με­να της. Σε εκεί­νο το σημείο ήταν δύσκο­λα… το νερό εξα­τμί­ζε­ται μέχρι να φτά­σει στη χαρά­δρα. ‘Ο,τι ήταν να γίνει έπρε­πε να γίνει πριν πάει στη χαρά­δρα. Θα μπο­ρού­σε να γίνει πολύ πιο καλή δου­λειά και να επι­χει­ρή­σουν πιο άνε­τα τα ενα­έ­ρια. Αν επι­χει­ρού­σαν βέβαια…

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα