Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Δημοψήφισμα στην Καταλονία: Ο λαός κάτω από ξένες σημαίες

Η όλη εξέ­λι­ξη είναι μέρος της σφο­δρής ενδο­α­στι­κής σύγκρου­σης που βρί­σκε­ται σε εξέ­λι­ξη για το ενδε­χό­με­νο από­σχι­σης της Κατα­λο­νί­ας. Η δια­δι­κα­σία στη­ρί­ζε­ται από ένα σημα­ντι­κό τμή­μα της αστι­κής τάξης της περιο­χής, που αξιο­ποιεί τον πολυ­ε­θνο­τι­κό χαρα­κτή­ρα του ισπα­νι­κού κρά­τους (με τις ιδιο­μορ­φί­ες στη γλώσ­σα, τα ήθη και τα έθι­μα) και κατα­φέρ­νει να συσπει­ρώ­νει μικρο­α­στι­κά στρώ­μα­τα αλλά και εργα­ζό­με­νους στη βάση του λεγό­με­νου «δικαιώ­μα­τος στην αυτο­διά­θε­ση» και της «δημο­κρα­τί­ας», βάζο­ντάς τους «κάτω από ξένες σημαί­ες» και ταυ­τό­χρο­να κρύ­βο­ντας την ουσια­στι­κή αντί­θε­ση, ανά­με­σα στους καπι­τα­λι­στές και τους εργάτες.

Η αντι­πα­ρά­θε­ση με το «κεντρι­κό αυταρ­χι­κό κρά­τος» ωθεί­ται από καπι­τα­λι­στές που βλέ­πουν να προ­ω­θού­νται καλύ­τε­ρα τα συμ­φέ­ρο­ντά τους στην Κατα­λο­νία με κάποια μορ­φή μεγα­λύ­τε­ρης ανε­ξαρ­τη­σί­ας. Αυτό δεν αφο­ρά όμως τα συμ­φέ­ρο­ντα των εργα­ζο­μέ­νων, που είτε στο πλαί­σιο του ενιαί­ου καπι­τα­λι­στι­κού ισπα­νι­κού κρά­τους, είτε της ανε­ξάρ­τη­της καπι­τα­λι­στι­κής Κατα­λο­νί­ας, θα υφί­στα­νται την ίδια εκμε­τάλ­λευ­ση και δεν θα μπο­ρούν να ικα­νο­ποι­ή­σουν τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες τους.

Αυτή την ουσια­στι­κή πλευ­ρά ανα­δει­κνύ­ει το ΚΚ Λαών της Ισπα­νί­ας, που με τον Γραμ­μα­τέα της ΚΕ Αστορ Γκαρ­σία, τα μέλη και τα στε­λέ­χη του καλεί τις λαϊ­κές δυνά­μεις να δυνα­μώ­σουν την οργά­νω­σή τους ενά­ντια στον ταξι­κό αντί­πα­λο, την ίδια την αστι­κή εξου­σία, σημειώ­νο­ντας ότι μόνο με ανα­τρο­πή της εξου­σί­ας του κεφα­λαί­ου, με σοσια­λι­στι­κή εξου­σία, μπο­ρούν οι λαοί της Ισπα­νί­ας να ασκή­σουν ουσια­στι­κά και το δικαί­ω­μα στην αυτοδιάθεση.

Η όξυν­ση των αντι­θέ­σε­ων μέσα στην αστι­κή τάξη του ισπα­νι­κού κρά­τους δια­περ­νά τις αστι­κές πολι­τι­κές δυνά­μεις και όλα τα «στρατόπεδα».Δεν είναι τυχαίο ότι το σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κό Σοσια­λι­στι­κό Κόμ­μα, το κυβερ­νών στην Ισπα­νία Λαϊ­κό Κόμ­μα και το φιλε­λεύ­θε­ρο συνον­θύ­λευ­μα «Πολί­τες» («Ciudadanos») έχουν τοπο­θε­τη­θεί κατά της ανε­ξαρ­τη­σί­ας. Κρι­τι­κά εμφα­νί­ζο­νται  και το σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κό μόρ­φω­μα «Podemos» ή η ρεφορ­μι­στι­κή «Ενω­μέ­νη Αρι­στε­ρά», που ασκούν κρι­τι­κή ωστό­σο στη σκλη­ρή κατα­σταλ­τι­κή τακτι­κή του Ραχόι και ζητούν «δημο­κρα­τι­κό διά­λο­γο» ή και γενι­κό­λο­γα «δικαί­ω­μα στην αυτοδιάθεση».

Χαρα­κτη­ρι­στι­κά, ο γγ των Κατα­λα­νών «Podemos», Αλμπά­νο Ντά­ντε Φατσίν, κάλε­σε τα μέλη τους να προ­σέλ­θουν στην ψηφο­φο­ρία παρό­τι δεν θεω­ρεί πως η δια­δι­κα­σία πλη­ροί όλες τις συνταγ­μα­τι­κές εγγυ­ή­σεις που θα ήθε­λε. Η δε «αρι­στε­ρή» δήμαρ­χος της Βαρ­κε­λώ­νης, Αντα Κολά­ου, είπε πως δεν ταυ­τί­ζε­ται ούτε με το «ναι», ούτε με το «όχι» στο δημο­ψή­φι­σμα και προ­σα­να­το­λί­ζε­ται να ψηφί­σει άκυ­ρο ή λευκό.

Deutsche Welle: Για­τί η Κατα­λο­νία επι­διώ­κει οπωσ­δή­πο­τε την ανεξαρτησία;

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο