Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Δ. Κουτσούμπας: Ασπίδα για το σήμερα, ελπίδα για το αύριο, είναι το ΚΚΕ

Με ομι­λία σε μια μαζι­κή και μαχη­τι­κή συγκέ­ντρω­ση μελών και φίλων του ΚΚΕ, αγω­νι­στών που συμπο­ρεύ­ο­νται μαζί του, που έδω­σαν το παρών παρά την κακο­και­ρία, στο πολι­τι­στι­κό κέντρο του Δήμου  «Όασις», ολο­κλή­ρω­σε την επί­σκε­ψη του στην Πρέ­βε­ζα ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Κουτσουμπας.

Παρα­βρέ­θη­καν η Λουι­ζα Ραζου μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και ο Ν. Τριά­ντης μέλος της ΚΕ, γραμ­μα­τέ­ας της ΕΠ Ηπεί­ρου, Κέρ­κυ­ρας, Λευ­κά­δας του ΚΚΕ.

Την εκδή­λω­ση άνοι­ξε η Ζήνα Μαλε­ζά μέλος της ΕΠ και της ΤΕ Πρέβεζας.

Ξεχω­ρι­στή και εξαι­ρε­τι­κά συγκι­νη­τι­κή στιγ­μή της εκδή­λω­σης η βρά­βευ­ση του συντρό­φου Ντί­νου Αδάμ για την ανι­διο­τε­λή προ­σφο­ρά και δρά­ση του στις γραμ­μές του ΚΚΕ επί δεκα­ε­τί­ες, ανι­διο­τέ­λεια που σφρα­γί­στη­κε με την προ­σφο­ρά από μέρους του του κτι­ρί­ου που στε­γά­ζει τα γρα­φεία του κόμ­μα­τος στην πόλη. Η Τομε­α­κη Επι­τρο­πή του πρό­σφε­ρε τιμη­τι­κή πλα­κέ­τα και έναν τόμο του δοκι­μί­ου ιστο­ρί­ας του κόμματος.

Αποσπάσματα απο την ομιλία του Δ. Κουτσούμπα

Εδώ στην Πρέ­βε­ζα και σε όλη την Ήπει­ρο απευ­θυ­νό­μα­στε στους εργά­τες και τις εργά­τριες, στους βιο­πα­λαι­στές αγρό­τες και μικρο­ε­παγ­γελ­μα­τί­ες, στις γυναί­κες και τους νέους των λαϊ­κών οικογενειών.

Τώρα ήρθε η ώρα να κάνουν αυτό που πολ­λοί ακό­μη ίσως δεν είχαν σκε­φτεί, είχαν απορ­ρί­ψει ή είχαν ανα­βά­λει για το μέλ­λον: Να συμπο­ρευ­τούν με το ΚΚΕ στους αγώ­νες, στο κίνη­μα σε όλες τις μάχες και στις εκλο­γές, με τη στή­ρι­ξη των ψηφο­δελ­τί­ων του ΚΚΕ.

Αν πριν από μερι­κά χρό­νια, η επι­λο­γή για τους περισ­σό­τε­ρους ήταν η ανα­μο­νή, μήπως έρθει κανέ­νας “σωτή­ρας”, ή επει­δή πίστευαν ότι τα δύσκο­λα, δηλα­δή η κρί­ση, η παν­δη­μία, ο πόλε­μος, η ακρί­βεια, η ενερ­γεια­κή φτώ­χεια, όπως ήρθαν έτσι θα περά­σουν, τώρα η επι­λο­γή δεν μπο­ρεί παρά να είναι η συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ στο δρό­μο της ανα­τρο­πής. Για­τί τα δύσκο­λα γίνο­νται όλο και χειρότερα. 

Δεν σας ζητά­με να συμ­φω­νή­σε­τε σε όλα μαζί μας. Μπο­ρού­με όμως να συμ­φω­νή­σου­με, πως αυτό που επεί­γει σήμε­ρα, είναι να αφή­σου­με στην άκρη την παρα­λυ­τι­κή λογι­κή της ανα­μο­νής και να μπού­με μπροστά. 

Μπο­ρού­με να συμ­φω­νή­σου­με πως αυτό που χρειά­ζε­ται σήμε­ρα είναι να γίνει ο ίδιος ο λαός, ο πρω­τα­γω­νι­στής των εξε­λί­ξε­ων. Ιδιαί­τε­ρα σήμε­ρα που όλοι, τα κόμ­μα­τα που θέλουν να κρα­τή­σουν την κυβερ­νη­τι­κή σκυ­τά­λη, όπως η ΝΔ, ή να την πάρουν ξανά όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και από κοντά αυτά που θέλουν να την μοι­ρα­στούν μαζί τους, όπως το ΠΑΣΟΚ, μαζί με τα υπό­λοι­πα επι­τε­λεία του συστή­μα­τος, ζητούν από το λαό, να κάνει ξανά υπομονή… 

Για­τί όπως λένε: “Όλα όσα ζού­με είναι μια άσχη­μη συγκυ­ρία, μια μικρή παρέν­θε­ση, που σε λίγο θα κλεί­σει και θα επι­στρέ­ψου­με στην κανονικότητα”…

Μα, ακρι­βώς, όσα ζού­με είναι η κανο­νι­κό­τη­τα. Είναι η κανο­νι­κό­τη­τα ενός συστή­μα­τος που δεν μπο­ρεί πλέ­ον να δια­χει­ρί­ζε­ται τα αδιέ­ξο­δά του με τον τρό­πο που το έκα­νε σε παλιό­τε­ρες επο­χές και περιόδους.

Είναι η κανο­νι­κό­τη­τα ενός συστή­μα­τος που στε­ρεύ­ει από επι­λο­γές και δια­χει­ρι­στι­κά μοντέ­λα, προ­κει­μέ­νου να διαιω­νί­ζει την κυριαρ­χία του και να χει­ρα­γω­γεί τη μεγά­λη λαϊ­κή πλειοψηφία.

Γι’ αυτό γίνε­ται ολο­έ­να και πιο επι­θε­τι­κό, πιο επι­κίν­δυ­νο, πιο αντι­δρα­στι­κό σε όλα τα επίπεδα.

Οι απο­δεί­ξεις καθη­με­ρι­νές και πολ­λές. Πρώ­τα απ’ όλα η έντα­ση της κατα­στο­λής, η αντι­με­τώ­πι­ση του “εχθρού — λαού”, το ίδιο το σάπιο διε­φθαρ­μέ­νο κρά­τος, που γίνε­ται ολο­έ­να πιο εχθρι­κό, πιο αντι­δρα­στι­κό, πιο εγκλη­μα­τι­κό σε όλα τα επί­πε­δα απέ­να­ντι στις ανά­γκες του λαού και της νεολαίας.

Έχου­με και λέμε: Υπο­κλο­πές και παρα­κο­λου­θή­σεις και ένας νέος νόμος για την ΕΥΠ, ο οποί­ος ενι­σχύ­ει ακό­μα περισ­σό­τε­ρο το οπλο­στά­σιο μαζι­κής και προ­λη­πτι­κής κρα­τι­κής παρακολούθησης. 

Άλλω­στε αυτός είναι ο στό­χος τους: Να δυνα­μώ­σουν δρα­στι­κά τα όπλα που έχει στα χέρια της η σημε­ρι­νή και κάθε κυβέρ­νη­ση, συνο­λι­κά η αστι­κή τάξη και το κρά­τος της. 

Στο όνο­μα της “εθνι­κής ασφά­λειας” που έχει γίνει λάστι­χο, για να μπο­ρεί να τους χωρέ­σει όλους, πρώ­τα από τους εργα­ζό­με­νους, το λαό, σύμ­φω­να με κρα­τι­κό δόγ­μα “ουδείς εξαι­ρεί­ται των παρακολουθήσεων”.

Συνέ­χεια έρχο­νται στο φως και δημο­σιεύ­ο­νται νέα στοι­χεία για υπο­κλο­πές και παρα­κο­λου­θή­σεις, όπως σήμε­ρα για τον Κ. Χατζη­δά­κη. Εμείς θεω­ρού­με ότι  όλα έχουν την αξία τους κι όλα πρέ­πει να διε­ρευ­νη­θούν. Πολύ φοβό­μα­στε όμως ότι αν όλα αυτά υπο­τα­χθούν σε ένα δικομ­μα­τι­κό καβγά, σαν κι αυτόν που παρα­κο­λου­θή­σα­με στη Βου­λή, στο τέλος θα επι­κρα­τή­σει και μια δικομ­μα­τι­κή ομερ­τά μετα­ξύ τους, όπως συνή­θως συμ­βαί­νει σε τέτοιες περι­πτώ­σεις χρό­νια τώρα, αφή­νο­ντας απ’ έξω τη μεγά­λη εικό­να του κρά­τους- υπο­κλο­πέα και χαφιέ. 

Και συνε­χί­ζου­με: Έντα­ση της κρα­τι­κής κατα­στο­λής και του αυταρ­χι­σμού, που πότε έχει το πρό­σω­πο του κρά­τους – διαρ­ρή­κτη, που μπου­κά­ρει στα σπί­τια φτω­χών ανθρώ­πων για να τα βγά­λει στο σφυ­ρί, πότε φορά­ει τη στο­λή αστυ­νο­μι­κού της δήθεν “προ­στα­σί­ας του πολί­τη” και πυρο­βο­λεί εν ψυχρώ 16χρονους. Το ίδιο κρά­τος που από τη μία στέλ­νει έναν μικρο­πα­ρα­βά­τη να χαρο­πα­λεύ­ει και από την άλλη κλεί­νει τα μάτια μπρο­στά στο θάνα­το ενός μικρού παι­διού στο σχο­λείο από έκρη­ξη λέβη­τα, επει­δή το ίδιο το κρά­τος είναι απόν, έχει πετά­ξει από πάνω του την ευθύ­νη, στο όνο­μα της “αυτο­νο­μί­ας” της σχο­λι­κής μονά­δας, όπως θρα­σύ­τα­τα δήλω­σε ο Μητσοτάκης.

Θα το πού­με για μια ακό­μη φορά. Καμία συγκά­λυ­ψη – καμιά ανο­χή στην κρα­τι­κή βία και καταστολή. 

Ναι, φίλες και φίλοι συντρό­φισ­σες και σύντροφοι.

Το ΚΚΕ λέει στο λαό να γίνει αυτός ο πρω­τα­γω­νι­στής των εξε­λί­ξε­ων, με ενιαίο πανελ­λα­δι­κό αγώ­να, με προ­ε­τοι­μα­σία και οργά­νω­ση από τα “κάτω”, με εστί­ες αντί­στα­σης και μέτω­πα πάλης σε κάθε κλά­δο και χώρο δου­λειάς και σπου­δών σε κάθε πόλη, γει­το­νιά και χωριό. Με προ­ο­πτι­κή να συνα­ντη­θούν όλες και όλοι στις απερ­για­κές μάχες, όπως αυτή της 9ης του Νοέμ­βρη, στις πανελ­λα­δι­κές κινη­το­ποι­ή­σεις όπως αυτές που προ­ε­τοι­μά­ζο­νται για τις 17 του Δεκέμ­βρη, ενά­ντια στην ακρί­βεια και τους πλει­στη­ρια­σμούς, για αυξή­σεις στους μισθούς. 

Αυτό απα­ντά­με εμείς, όταν τα άλλα κόμ­μα­τα, όλα μαζί και το καθέ­να χωρι­στά, με τον τρό­πο τους, θα ζητή­σουν από το λαό να κάνει νέες θυσί­ες, αυτή τη φορά για να αντι­με­τω­πι­στεί μια νέα οικο­νο­μι­κή καπι­τα­λι­στι­κή κρί­ση που κυο­φο­ρεί­ται στην ΕΕ και την Ευρωζώνη. 

Δηλα­δή, να κάνει τι ο λαός; Να βάλει ξανά πλά­τη για να δια­σω­θούν τα μονο­πώ­λια και τα κέρ­δη τους. Μόνο που σήμε­ρα, ελά­χι­στοι έχουν κατα­φέ­ρει να «βγά­λουν το κεφά­λι έξω από το νερό», να μην πνί­γο­νται, Οι περισ­σό­τε­ροι πλη­ρώ­νουν ακό­μα τα σπα­σμέ­να των προη­γού­με­νων κρίσεων… 

Σκε­φτεί­τε πως, αν τα προη­γού­με­να χρό­νια, πει­νού­σε αυτός που έχα­νε τη δου­λειά του, σήμε­ρα πει­νά­ει κι αυτός που δου­λεύ­ει, όχι μόνο για­τί η ακρί­βεια τσα­κί­ζει το εισό­δη­μα, αλλά και για­τί κανέ­νας μισθός, για να μη μιλή­σου­με για τις συντά­ξεις, δεν έχει επα­νέλ­θει στα επί­πε­δα των προη­γού­με­νων δεκαετιών.

Ήδη ζητά­νε από το λαό να κάνει “υπο­μο­νή διαρ­κεί­ας” για­τί έχουν αρχί­σει να ψιθυ­ρί­ζουν πως η ακρί­βεια δεν είναι παροδική… 

Και φυσι­κά, είναι σίγου­ρο, ότι δεν αντι­με­τω­πί­ζε­ται με τα καλά­θια του Γεωρ­γιά­δη που αν πριν βοή­θη­σε τις αλυ­σί­δες των σού­περ μάρ­κετ να ξεστο­κά­ρουν, τώρα στις γιορ­τές θα βοη­θή­σει τις αλυ­σί­δες των παι­χνι­διών να κάνουν το ίδιο… 

Και μαζί με όλα αυτά ζητά­νε από το λαό να μένει σπί­τι. Αυτή τη φορά χωρίς φώτα και χωρίς θέρ­μαν­ση, για­τί η «πρά­σι­νη μετά­βα­ση», για την οποία μας παρα­μύ­θια­ζαν τόσα χρό­νια, σημαί­νει τελι­κά «πανά­κρι­βη ενέργεια»! 

Κι αυτή η πανά­κρι­βη ενέρ­γεια δεν έπε­σε από τον ουρα­νό, ούτε μας την έστει­λε “δώρο” ο Πού­τιν με τον πόλε­μο. Αυτή η πανά­κρι­βη ενέρ­γεια είναι πρώ­τα απ’ όλα το απο­τέ­λε­σμα της απε­λευ­θέ­ρω­σης της ενέρ­γειας, της στρα­τη­γι­κής του κεφα­λαί­ου για την πρά­σι­νη ανά­πτυ­ξη με την απο­λι­γνι­το­ποί­η­ση, που όλες οι κυβερ­νή­σεις υλο­ποί­η­σαν. Είναι και απο­τέ­λε­σμα των κυρώ­σε­ων ενά­ντια στη Ρωσία τις οποί­ες πλη­ρώ­νει τελι­κά, πάλι ο λαός. 

Την ίδια ώρα βέβαια μια χού­φτα παρά­σι­τα, όπως οι εφο­πλι­στές, περι­μέ­νουν να πλου­τί­σουν ακό­μα περισ­σό­τε­ρο, όπως με θρά­σος κομπά­ζει ο εκπρό­σω­πος τους Βερ­νί­κος ότι θα γίνει με το εμπάρ­γκο στο ρώσι­κο πετρέ­λαιο, αλλά και με τη μετα­φο­ρά του πανά­κρι­βου αμε­ρι­κά­νι­κου LNG. 

Χρυ­σές δου­λειές θα κάνουν οι εφο­πλι­στές, όπως και άλλοι καπι­τα­λι­στές, μεγά­λοι επι­χει­ρη­μα­τί­ες, βιο­μή­χα­νοι, που θα επω­φε­λη­θούν από το ζεστό χρή­μα, τις επι­δο­τή­σεις του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης της ΕΕ, το οποίο θα πλη­ρώ­σει ξανά ο λαός, αφού για να εκτα­μιεύ­ο­νται οι πόροι του, νέοι αντι­λαϊ­κοί νόμοι θα ψηφί­ζο­νται, όπως την περί­ο­δο των μνη­μο­νί­ων. Τι ‘χες Γιάν­νη μ’ , τι είχα πάντα…

Φίλες και φίλοι

συντρό­φισ­σες και σύντροφοι

Η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, αλλά και οι υπό­λοι­πες πολι­τι­κές δυνά­μεις που προ­α­λεί­φο­νται για να γίνουν “χαλί­φης στη θέση του χαλί­φη”, όλοι μαζί και ο καθέ­νας χωρι­στά, ζητούν “λευ­κή επι­τα­γή” για να μπλέ­ξουν ακό­μα βαθύ­τε­ρα τη χώρα, το λαό μας στα βρώ­μι­κα σχέ­δια του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ.

Αυτά τα βρώ­μι­κα σχέ­δια επι­βά­λουν τη μετα­τρο­πή της χώρας μας σε ένα απέ­ρα­ντο πολε­μι­κό ορμη­τή­ριο, με στρα­τιω­τι­κές βάσεις και υπο­δο­μές, που εκτός όλων των άλλων έχουν απο­γειώ­σει τη συμ­με­το­χή και εμπλο­κή στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο στην Ουκρανία.

Πολε­μι­κό ορμη­τή­ριο απο­τε­λεί ολό­κλη­ρη η Δυτι­κή Ελλά­δα με τη βάση του Άρα­ξου, η οποία είναι κρί­κος στον πυρη­νι­κό σχε­δια­σμό του ΝΑΤΟ, όπως εδώ και και­ρό έχου­με καταγ­γεί­λει σαν κόμμα.

Εδώ και δεκα­ε­τί­ες έχου­με απο­κα­λύ­ψει προ­ο­πτι­κή επα­νε­γκα­τά­στα­σης πυρη­νι­κών όπλων, απο­κα­λύ­ψεις οι οποί­ες δεν έχουν απα­ντη­θεί ούτε έχουν δια­ψευ­στεί από καμιά κυβέρνηση.

Επί­σης, τη βάση της Ανδρα­βί­δας, που μετα­τρέ­πε­ται σε ΝΑΤΟι­κή βάση, αλλά και του Ακτί­ου, όπου εδρεύ­ουν τα ιπτά­με­να ραντάρ AWACS, και της Ναυ­τι­κής Διοί­κη­σης Ιονί­ου, που συμ­με­τέ­χει και συντο­νί­ζει τις αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟϊ­κές επι­χει­ρή­σεις στο Ιόνιο.

Εδώ στην περιο­χή, η βάση του Ακτί­ου είναι μια ενερ­γή και συνε­χώς ανα­βαθ­μι­ζό­με­νη ΝΑΤΟϊ­κή επι­θε­τι­κή βάση.

Τα ιπτά­με­να ραντάρ, τα γνω­στά AWACS που σταθ­μεύ­ουν στη βάση αυτή, συμ­βάλ­λουν κατα­λυ­τι­κά στον έλεγ­χο των Βαλ­κα­νί­ων, της Μαύ­ρης Θάλασ­σας, της Ευρα­σί­ας και Μέσης Ανα­το­λής. Και όχι μόνο. Αλλά, συμ­βά­λουν και στο συντο­νι­σμό των ενα­έ­ριων, επί­γειων και θαλάσ­σιων ΝΑΤΟϊ­κών δυνά­με­ων στη διάρ­κεια πολε­μι­κών επι­χει­ρή­σε­ων στην Ανα­το­λι­κή Ευρώ­πη και στην Ανα­το­λι­κή Μεσόγειο.

Για να κατα­λά­βει κανείς πόσο σημα­ντι­κό ρόλο παί­ζει η βάση στο Άκτιο, εδώ στην περιο­χή σας, στα βρώ­μι­κα ιμπε­ρια­λι­στι­κά σχέ­δια φτά­νει να δει τα κον­δύ­λια που δια­θέ­τει το ΝΑΤΟ για τον εκσυγ­χρο­νι­σμό της.

Και το κρί­σι­μο ερώ­τη­μα είναι: Τι έχουν να κερ­δί­σουν οι εργα­ζό­με­νοι, ο λαός της Πρέ­βε­ζας, απ’ αυτές τις επι­κίν­δυ­νες εξελίξεις; 

Προς το παρόν, το μόνο που «κερ­δί­ζει» είναι φόβος και ανα­σφά­λεια, μην τυχόν και γίνει στό­χος αντι­ποί­νων, μαγνή­της επιθέσεων. 

Τι άλλο χρειά­ζε­ται να δού­με, να ακού­σου­με, για να πού­με «φτά­νει ως εδώ»; 

Αρκε­τά πια! Πρέ­πει να στα­μα­τή­σει η χώρα μας να είναι ξέφρα­γο αμπέ­λι των Αμε­ρι­κα­νών και του ΝΑΤΟ! 

Να στα­μα­τή­σει η εμπλο­κή στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο! Να κλεί­σουν όλες οι βάσεις του θανάτου! 

Όσο για τα διά­φο­ρα γελοία που ανα­πα­ρά­γει η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ ότι η συμ­με­το­χή μας, η εμπλο­κή στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο στην Ουκρα­νία, συνι­στά πρά­ξη αλλη­λεγ­γύ­ης εκ μέρους της χώρας, την οποία θα πάρου­με πίσω αν και όταν χρεια­στεί, δηλα­δή, αν η Τουρ­κία μας επι­τε­θεί, όπως μόνι­μα μας απειλεί. 

Πρό­κει­ται για ένα τερά­στιο ψέμα με στό­χο να παρα­πλα­νή­σει το λαό. Κι αυτό έχει απο­δει­χτεί με τρα­γι­κό τρό­πο ‑ουκ ολί­γες φορές- στο παρελθόν. 

Αλή­θεια, για ποια αλλη­λεγ­γύη μιλά­με; Εκτός αν ονο­μά­ζουν αλλη­λεγ­γύη τα “χαστού­κια” που εισπράτ­τουν από τους συμ­μά­χους τους! 

Πιο πρό­σφα­το αυτό των ΗΠΑ, όπου με τον πιο επί­ση­μο τρό­πο, στο κεί­με­νο για τον προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό του Αμε­ρι­κά­νι­κου Πεντά­γω­νου και στο θέμα για τα F — 16 που παζα­ρεύ­ει η Τουρ­κία, γίνε­ται ανα­φο­ρά σε κάποιες «συστά­σεις»!

Δηλα­δή, μας κοροϊ­δεύ­ουν κι από πάνω λέγο­ντας ότι «οι σύμ­μα­χοι του ΝΑΤΟ δεν θα πρέ­πει να πραγ­μα­το­ποιούν μη εξου­σιο­δο­τη­μέ­νες υπερ­πτή­σεις σε ενα­έ­ριους χώρους άλλων ΝΑΤΟι­κών συμμάχων»…

Τους έκα­ναν τα μού­τρα κρέας!!! 

Επι­βε­βαιώ­νουν πως στα πανιά της τουρ­κι­κής επι­θε­τι­κό­τη­τας φυσά­ει αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟϊ­κός αέρας, αλλά και το προ­φα­νές: Ότι οι τουρ­κι­κές διεκ­δι­κή­σεις βρί­σκο­νται στο τρα­πέ­ζι του παζα­ριού για να δια­σφα­λι­στεί η συνο­χή του ΝΑΤΟ, απέ­να­ντι στη Ρωσία, αλλά και την Κίνα, παζά­ρια που θα πάρουν αμπά­ρι­ζα τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα της χώρας.

Και επει­δή και δω στην Πρέ­βε­ζα θα ‘ρθουν ξανά “ντυ­μέ­νοι φίλοι οι εχθροί”, θυμί­στε τους λοι­πόν, πως στην ουσία, όλοι συμ­φω­νούν στην εμπλο­κή της Ελλά­δας στους σχε­δια­σμούς του ΝΑΤΟ, στον πόλε­μο στην Ουκρα­νία με την παρα­χώ­ρη­ση κρί­σι­μων υπο­δο­μών της χώρας για την διε­ξα­γω­γή του πολέ­μου, συμ­φω­νούν στην επι­βο­λή κυρώ­σε­ων, τις οποί­ες τελι­κά πλη­ρώ­νει ο λαός.

Σε αυτά συμ­φω­νούν και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.

- Όλοι τους ψήφι­σαν στο ευρω­κοι­νο­βού­λιο την απο­στο­λή όπλων στην αντι­δρα­στι­κή κυβέρ­νη­ση Ζελένσκι.

- Χει­ρο­κρό­τη­σαν μάλι­στα τον Ζελέν­σκι και τους ναζί του Αζόφ στη Βουλή.

- Ψήφι­σαν την προ­μή­θεια των rafale και άλλους εξο­πλι­σμούς με κρι­τή­ριο τις ΝΑΤΟϊ­κές προτεραιότητες.

- Ψήφι­σαν και στή­ρι­ξαν την ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση και ΝΑΤΟ­ποί­η­ση των ναυ­πη­γεί­ων της Ελευσίνας.

- Ψήφι­σαν την έντα­ξη της Φιν­λαν­δί­ας και της Σου­η­δί­ας στο ΝΑΤΟ, επε­κτεί­νο­ντας κι άλλο το ΝΑΤΟ στα σύνο­ρα της Ρωσί­ας, ρίχνο­ντας κι άλλο λάδι στη φωτιά.

Δεν είναι μόνο αυτά. Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα στη­ρί­ζουν και τη σαπί­λα του συστή­μα­τος. Τη δια­φθο­ρά και τη δυσω­δία. Πότε με τους Πάτση­δες της Νέας Δημο­κρα­τί­ας, αυτά τα κορά­κια που βγά­ζουν σπί­τια σε πλει­στη­ρια­σμούς, πότε με τις διά­φο­ρες Καϊ­λή του ΠΑΣΟΚ, που διώ­κο­νται για δια­φθο­ρά στις Βρυ­ξέλ­λες, αυτό το κέντρο της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης που δημιουρ­γεί τους διε­φθαρ­μέ­νους. Έτσι εξη­γεί­ται και το θρά­σος της Εύας Καϊ­λή να εξυ­μνεί τους σεΐ­χη­δες του Κατάρ που “δολο­φό­νη­σαν” 6 χιλιά­δες εργά­τες στα έργα του Μου­ντιάλ. Οι βελ­γι­κές αρχές τώρα, απ’ ότι μαθαί­νου­με, τη διώ­κουν για χρη­μα­τι­σμό και δια­φθο­ρά. Νεο­φι­λε­λεύ­θε­ροι και σοσιαλ­δη­μο­κρά­τες λοι­πόν επί το έργον. 

Φίλες και φίλοι

συντρό­φισ­σες και σύντροφοι

Κι εδώ στην Πρέ­βε­ζα, απευ­θυ­νό­μα­στε στα μεγά­λα τμή­μα­τα του λαού που ανα­γνω­ρί­ζουν, ότι το ΚΚΕ είναι δύνα­μη αξιο­πι­στί­ας, μαχη­τι­κό­τη­τας και συνέπειας.

Αυτοί είμα­στε! Και ξέρου­με πως μια τέτοια γνώ­μη έχουν για εμάς και όσοι τα προη­γού­με­να χρό­νια στή­ρι­ξαν τη ΝΔ, αλλά και τις άλλες πολι­τι­κές δυνάμεις.

Είναι όλοι αυτοί που τα προη­γού­με­να χρό­νια, έδω­σαν βάση σ’ αυτά που έλε­γε η ΝΔ και ο Μητσο­τά­κης, ότι δήθεν η ανά­πτυ­ξη θα είναι για όλους και βιώ­σι­μη, πως τώρα θα τρέ­ξουν οι ανα­γκαί­ες μεταρρυθμίσεις.

Τα ίδια πλα­σά­ρει τώρα, κάτω από τον τίτλο: “Στα­θε­ρό­τη­τα, συνέ­πεια, συνέχεια”.

Ας σκε­φτεί, όμως, ο καθέ­νας και η καθε­μιά, με κρι­τή­ριο τα δικά του συμ­φέ­ρο­ντα, ανα­σύ­ρο­ντας και το ταξι­κό του ένστικτο.

Στα­θε­ρό­τη­τα για ποιον; Συνέ­πεια, συνέ­χεια για ποια συμφέροντα;

Για­τί, η μόνη «στα­θε­ρό­τη­τα» που υπό­σχε­ται ο Μητσο­τά­κης, είναι αυτή που έχουν ανά­γκη οι καπι­τα­λι­στές για την κερ­δο­φο­ρία τους! Η μόνη «συνέ­πεια», η μόνη «συνέ­χεια», είναι αυτή της αντερ­γα­τι­κής αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής που τρέ­χει τις απαι­τή­σεις του μεγά­λου κεφαλαίου. 

Τα απο­τε­λέ­σμα­τα της αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής της ΝΔ φαί­νο­νται παντού. Στους χώρους δου­λειάς όπου οι εργά­τες κυνη­γούν το μερο­κά­μα­το. Στα χωριά όπου οι βιο­πα­λαι­στές αγρό­τες στε­νά­ζουν από το αυξη­μέ­νο κόστος παρα­γω­γής, που­λά­νε όσο — όσο στους μεσά­ζο­ντες. Στις πόλεις και στην ύπαι­θρο όπου οι μικροί επαγ­γελ­μα­τί­ες παλεύ­ουν με τα χρέη. 

Φαί­νο­νται, στα υπο­βαθ­μι­σμέ­να σχο­λεία, στα δια­λυ­μέ­να νοσο­κο­μεία, όπως αυτό της Πρέ­βε­ζας, με τις τερά­στιες ελλεί­ψεις, φαί­νο­νται σε όλους τους τομείς της ζωής του λαού. 

Κι εμείς, αυτά τα απο­τε­λέ­σμα­τα της πολι­τι­κής της ΝΔ, τα ξέρου­με πολύ καλά. Για­τί εμείς οι κομ­μου­νι­στές μαζί με άλλους αγω­νι­στές, μπή­κα­με μπρο­στά για να αντι­πα­λέ­ψου­με την πολι­τι­κή της, για να απο­κα­λύ­ψου­με τις συνέ­πειές της, για να φρε­νά­ρου­με τις επι­κίν­δυ­νες για το λαό εξε­λί­ξεις, για να κερ­δί­σου­με ορι­σμέ­νες ανά­σες ανακούφισης. 

Αυτή είναι η δική μας συνέ­πεια που έχει ως κρι­τή­ριο τις ανά­γκες των πολ­λών, του λαού. Και όχι των λίγων, των μεγά­λων επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομίλων.

Η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, με επί­σης ταξι­κό κρι­τή­ριο και προ­σα­να­το­λι­σμό, αυτό της υπε­ρά­σπι­σης των συμ­φε­ρό­ντων του μεγά­λου κεφα­λαί­ου, πορεύ­τη­κε σε όλες τις φάσεις. Με το ίδιο κρι­τή­ριο θα συνε­χί­σει, αν ο λαός δεν της κόψει τη φόρα. Και σ’ αυτή και σε όλους τους επί­δο­ξους “σωτή­ρες”.

Αυτή είναι η στα­θε­ρό­τη­τα, η συνέ­πεια και η συνέ­χεια που υπό­σχε­ται ο Μητσο­τά­κης. Να προ­χω­ρή­σουν βήμα — βήμα οι στρα­τη­γι­κές επι­λο­γές της αστι­κής τάξης, που μαζί με τα άλλα κόμ­μα­τα υπη­ρε­τούν. Και τελι­κά, όλοι μαζί να κου­μα­ντά­ρουν τη λαϊ­κή δυσα­ρέ­σκεια, για να μην απει­λη­θεί η περι­βό­η­τη «πολι­τι­κή στα­θε­ρό­τη­τα» του συστή­μα­τός τους.

Όσοι, λοι­πόν, βλέ­πουν στο ΚΚΕ τη συνέ­πεια, την αγω­νι­στι­κό­τη­τα, τη μαχη­τι­κό­τη­τα, μπο­ρούν να δουν ξεκά­θα­ρα και τα δικά τους συμ­φέ­ρο­ντα στις θέσεις του ΚΚΕ. Για­τί αυτά και μόνο τα συμ­φέ­ρο­ντα υπε­ρα­σπί­ζε­ται, με τις θέσεις και τις προ­τά­σεις του, το ΚΚΕ. 

Προ­τά­σεις που με κάθε αφορ­μή, απορ­ρί­πτουν όλα τα άλλα κόμματα. 

Ας τα σκε­φτούν όλοι και όλες, λοι­πόν, όλα αυτά.

Απευ­θυ­νό­μα­στε σε όλους τους εργα­ζό­με­νους, στους ανθρώ­πους της βιο­πά­λης που στη­ρί­ζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, όχι βέβαια τόσο για­τί τον εμπι­στεύ­ο­νται, αλλά ίσως για­τί πιστεύ­ουν ότι δεν έχουν άλλη επι­λο­γή και έτσι σκέ­φτο­νται ότι πιθα­νόν «δεν θα είναι και χει­ρό­τε­ρα τα πράγ­μα­τα από μια κυβέρ­νη­ση, όπως τη λένε, δήθεν προ­ο­δευ­τι­κή, σε σχέ­ση με αυτή της ΝΔ και του Μητσοτάκη»…

Ας προ­βλη­μα­τι­στούν όμως. Εκεί θα φτά­σου­με; Να συγκρί­νου­με την επι­λο­γή ζωής που πρέ­πει να κάνου­με, κάθε φορά, με το …χει­ρό­τε­ρο;

Ή να φτά­σου­με να ζητά­με, να απαι­τού­με το καλύ­τε­ρο, αυτό που πραγ­μα­τι­κά μπο­ρού­με να απο­λαμ­βά­νου­με σήμερα;

Αρχές του 2023 σε λίγο, ας σκε­φτούν όλοι και όλες ότι αυτή η επι­λο­γή, με κρι­τή­ριο κάθε φορά να απο­φύ­γουν κάτι χει­ρό­τε­ρο, μήπως απέ­τρε­ψε ποτέ μια τέτοια εξέ­λι­ξη; Ή αντί­θε­τα την έφε­ρε πιο κοντά και την γιγά­ντω­σε, τη δυνά­μω­σε; Και πάντα από κάποιο λιγό­τε­ρο κακό, πήγα­με στο χειρότερο;

Ακού­με τον προ­βλη­μα­τι­σμό τους, τις σκέ­ψεις τους. Ας σκε­φτούν κι αυτοί όμως επί­σης το εξής: Τι σχέ­ση έχει η «πρό­ο­δος, το «λίγο καλύ­τε­ρο», με τους νόμους της κυβέρ­νη­σης του Μητσο­τά­κη, που ψήφι­σε ο ΣΥΡΙΖΑ; Και δεν είναι και λίγοι αυτοί. Είναι οι πιο εμβλη­μα­τι­κοί νόμοι που έχει ανά­γκη φυσι­κά το μεγά­λο κεφά­λαιο και η τάξη του. Νόμοι φυσι­κά που θα τους εφαρ­μό­σει, όποιος κι αν είναι αύριο στο τιμό­νι της αντι­λαϊ­κής δια­κυ­βέρ­νη­σης. Έτσι γίνε­ται πάντα, ο ένας κόβει και ο άλλος ράβει, όμως κανέ­νας δεν ξηλώ­νει ποτέ, το αντι­λαϊ­κό, αντι­δρα­στι­κό ρού­χο που θέλουν να μας φορέσουν.… 

Τι σχέ­ση έχει η «πρό­ο­δος», με τις «αντο­χές τις καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μί­ας», που όλοι επι­κα­λού­νται; Για­τί εκεί μέσα, σε αυτές τις περι­βό­η­τες αντο­χές, έχει στρι­μώ­ξει τις απαι­τή­σεις του λαού και τις διεκ­δι­κή­σεις του, ο ΣΥΡΙΖΑ. 

Δηλα­δή το κίνη­μα, οι εργα­ζό­με­νοι να έχουν πάντα στα χέρια τους μια μεζού­ρα, αυτή των κερ­δών των καπι­τα­λι­στών. Που όταν δεν έχουν πολύ μεγά­λα κέρ­δη, τότε μας λένε δεν «αντέ­χει η οικο­νο­μία» και την πλη­ρώ­νουν οι εργα­ζό­με­νοι με μεί­ω­ση του εισο­δή­μα­τός τους.

Τι σχέ­ση έχει η πρό­ο­δος με την «κοι­νω­νι­κή συνο­χή», για την οποία ο Τσί­πρας «ανη­συ­χεί μη τυχόν και δια­τα­ρα­χθεί», και στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα εγγυά­ται πως θα την εξασφαλίσει; 

Για να κατα­λά­βει κανείς τι υπη­ρε­σί­ες προ­σφέ­ρει στο σύστη­μα, πρέ­πει να ξέρει ότι τα λέει αυτά, όταν γνω­ρί­ζει πολύ καλά ότι σήμε­ρα μπο­ρεί να δημιουρ­γη­θούν ρωγ­μές στο σύστη­μα, αφού τίπο­τα δεν είναι ακί­νη­το. Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ εγγυά­ται, πως δεν θα κου­νη­θεί φύλ­λο και φυσι­κά δεν θα απει­λη­θεί η στα­θε­ρό­τη­τα αυτού του βάρ­βα­ρου συστήματος.

Βλέ­πε­τε λοι­πόν πως από δια­φο­ρε­τι­κές αφε­τη­ρί­ες, και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, κατα­λή­γουν στον ίδιο προ­ο­ρι­σμό που έχει ανά­γκη το σύστη­μα και η ελίτ που έχει την εξου­σία: Στην περι­βό­η­τη στή­ρι­ξή τους, για τη στα­θε­ρό­τη­τά τους, πάση θυσία.

Και όμως για την πλειο­ψη­φία του ελλη­νι­κού λαού η πραγ­μα­τι­κή πρό­ο­δος σήμε­ρα, είναι να συμ­βά­λου­με όλοι, όλος ο λαός με την πάλη του, στην αστά­θεια ενός τέτοιου συστήματος.

Η πρό­ο­δος για τον λαό βρί­σκε­ται στην χει­ρα­φέ­τη­ση από τα κάλ­πι­κα διλήμ­μα­τα, στην αμφι­σβή­τη­ση του συστή­μα­τος που γεν­νά­ει ακρί­βεια, αυταρ­χι­σμό και πολέ­μους και στη συνά­ντη­σή της με την ανα­τρε­πτι­κή πρό­τα­ση διε­ξό­δου του ΚΚΕ. Για­τί η πραγ­μα­τι­κή πρό­ο­δος, είναι η κοι­νω­νία όπου ευη­με­ρούν οι πολ­λοί και όχι οι λίγοι. Είναι η σοσια­λι­στι­κή ελπίδα.

Ασπί­δα για το σήμε­ρα, ελπί­δα για το αύριο, είναι το ΚΚΕ που με την πολι­τι­κή του πρό­τα­ση δίνει πραγ­μα­τι­κή διέ­ξο­δο στο λαό.

902.gr

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο