Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Δ. Κουτσούμπας στο «Antivirus»: Τα περί ομοφοβίας του ΚΚΕ καλλιεργούνται από πολιτικές δυνάμεις βαθιά συστημικές κι εχθρικές απέναντί μας

Συνέ­ντευ­ξη στο περιο­δι­κό της ΛΟΑΤΚΙ+ κοι­νό­τη­τας «Antivirus» και το δημο­σιο­γρά­φο Βασί­λη Θανό­που­λο έδω­σε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημή­τρης Κουτσούμπας.

Ο ΓΓ του ΚΚΕ ανα­φέρ­θη­κε στις δυσκο­λί­ες που αντι­με­τω­πί­ζει σήμε­ρα ένα ΛΟΑΤΚΙ+ άτο­μο, στις πρω­το­βου­λί­ες που δεσμεύ­ε­ται να ανα­λά­βει προ­κει­μέ­νου να εξα­λει­φθούν οι δυσκο­λί­ες αυτές καθώς και στην παρα­νό­η­ση που έχει επι­κρα­τή­σει σχε­τι­κά με την ομο­φο­βία-τραν­σφο­βία του ΚΚΕ.

Ακο­λου­θεί παρα­κά­τω η συνέντευξη:

- Ποιες είναι, κατά τη γνώ­μη σας, οι δυσκο­λί­ες που αντι­με­τω­πί­ζει σήμε­ρα ένα ΛΟΑΤΚΙ+ άτο­μο στην Ελλά­δα; Ποιες πρω­το­βου­λί­ες δεσμεύ­ε­στε να ανα­λά­βε­τε προ­κει­μέ­νου να εξα­λει­φθούν οι δυσκο­λί­ες αυτές;

- Είναι αλή­θεια ότι άτο­μα με ομο­φυ­λό­φι­λο σεξουα­λι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό, τρανς, intersex έχουν βιώ­σει στο οικο­γε­νεια­κό, σχο­λι­κό, εργα­σια­κό, γενι­κό­τε­ρο κοι­νω­νι­κό περι­βάλ­λον τους απα­ρά­δε­κτη συμπε­ρι­φο­ρά ταπεί­νω­σης, απο­μό­νω­σης, βίας, που φθά­νουν ακό­μα και σε εγκλη­μα­τι­κές πρά­ξεις ή ωθούν ένα νέο άνθρω­πο σε αδιέ­ξο­δα, στον αυτο­τραυ­μα­τι­σμό, στην αυτοκτονία.

Όχι μόνο έχου­με κατα­δι­κά­σει τέτοιες συμπε­ρι­φο­ρές και πρά­ξεις, αλλά πήρα­με και συγκε­κρι­μέ­νες πρω­το­βου­λί­ες. Έχου­με κατα­θέ­σει συγκε­κρι­μέ­νες προ­τά­σεις στη Βου­λή, όπως η αυστη­ρο­ποί­η­ση των ποι­νών για τους δρά­στες σεξι­στι­κών, ομο­φο­βι­κών επι­θέ­σε­ων. Επί­σης, αντί­στοι­χες προ­τά­σεις για την προ­στα­σία κάθε ανθρώ­που από απα­ρά­δε­κτες δια­κρί­σεις, με κρι­τή­ριο τον σεξουα­λι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό ή την ταυ­τό­τη­τα φύλου, κατα­θέ­σα­με και στο πλαί­σιο της Συνταγ­μα­τι­κής Ανα­θε­ώ­ρη­σης. Συνε­χί­ζου­με να διεκ­δι­κού­με την υλο­ποί­η­σή τους.

Όμως δεν μένου­με μόνο εκεί. Η πραγ­μα­τι­κή ασπί­δα προ­στα­σί­ας για κάθε άνθρω­πο, που υφί­στα­ται την πολύ­μορ­φη βία και τις δια­κρί­σεις, χτί­ζε­ται καθη­με­ρι­νά και σε όλες τις εκδη­λώ­σεις της κοι­νω­νι­κής ζωής.

Γι’ αυτό το ΚΚΕ και η ΚΝΕ παίρ­νουν πρω­το­βου­λί­ες σε κάθε χώρο δου­λειάς, σχο­λή, σχο­λείο, γει­το­νιά, στους Φοι­τη­τι­κούς Συλ­λό­γους, στα εργα­τι­κά σωμα­τεία, καταγ­γέλ­λο­ντας συνε­χώς τέτοια απα­ρά­δε­κτα περι­στα­τι­κά. Συμ­με­τέ­χουν σε δρά­σεις κατα­δί­κης τους, όπως στις κινη­το­ποι­ή­σεις στη δίκη των δρα­στών της δολο­φο­νι­κής επί­θε­σης κατά του Ζακ Κωστόπουλου.

Ανα­γνω­ρί­ζου­με την ανά­γκη να καλ­λιερ­γη­θεί ο σεβα­σμός, η αλλη­λεγ­γύη, η συλ­λο­γι­κό­τη­τα, ανε­ξάρ­τη­τα από φύλο, θρη­σκεία, εθνι­κή ή εθνο­τι­κή κατα­γω­γή, σεξουα­λι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό, άλλα προ­σω­πι­κά γνω­ρί­σμα­τα. Για αυτό προ­τεί­νου­με να υπάρ­ξουν αντί­στοι­χα προ­γράμ­μα­τα σε σχο­λεία, σε σχο­λές, άλλους χώρους νεο­λαί­ας, κρα­τι­κές κοι­νω­νι­κές υπη­ρε­σί­ες, στε­λε­χω­μέ­νες με το ανα­γκαίο μόνι­μο επι­στη­μο­νι­κό προσωπικό.

Ταυ­τό­χρο­να, το ΚΚΕ δίνει όλες του τις δυνά­μεις, ώστε κανέ­νας να μην απο­κλεί­ε­ται από τα σύγ­χρο­να κοι­νω­νι­κά δικαιώ­μα­τα στη μόρ­φω­ση, στην Υγεία, με στα­θε­ρή δου­λειά, προ­στα­τευ­μέ­νη από συλ­λο­γι­κές συμ­βά­σεις εργα­σί­ας, με πλή­ρη εργα­σια­κά και ασφα­λι­στι­κά δικαιώ­μα­τα, με γενι­κή μεί­ω­ση του εργά­σι­μου χρό­νου για να υπάρ­χει δημιουρ­γι­κός ελεύ­θε­ρος χρό­νος. Αυτή είναι η βάση για να ανθί­σουν και τα ατο­μι­κά δικαιώματα.

Αυτά τα ζητή­μα­τα γίνο­νται αντι­κεί­με­νο διεκ­δί­κη­σης από τις δυνά­μεις του ΚΚΕ μέσα και έξω από τη Βουλή.

Αυτός ο αγώ­νας είναι ο πραγ­μα­τι­κός «κυμα­το­θραύ­στης» κάθε απα­ρά­δε­κτης συμπε­ρι­φο­ράς και βίας σε ατο­μι­κό επί­πε­δο, κόντρα στις σάπιες αξί­ες του ατο­μι­σμού, του αντα­γω­νι­σμού, του εγω­ι­στι­κού τρό­που ζωής, της ατο­μι­κής αλα­ζο­νεί­ας που καλ­λιερ­γεί το σάπιο σύστη­μα της εκμε­τάλ­λευ­σης, της κατα­πί­ε­σης, των κοι­νω­νι­κών διακρίσεων.

Το εχθρι­κό κρά­τος του κεφα­λαί­ου, απο­θε­ώ­νο­ντας την «ατο­μι­κό­τη­τα», τον ατο­μι­σμό και την «ατο­μι­κή ευθύ­νη» αφή­νει απρο­στά­τευ­τη τη νεο­λαία, τον λαό, εύκο­λη λεία εκμε­τάλ­λευ­σης για να εξυ­πη­ρε­τή­σει την κερ­δο­φο­ρία των μονο­πω­λια­κών ομίλων.

Αυτή η βαρ­βα­ρό­τη­τα οδή­γη­σε και στο προ­δια­γε­γραμ­μέ­νο έγκλη­μα στα Τέμπη. Για όσα μας πονούν και μας συγκλο­νί­ζουν υπάρ­χουν βαθύ­τε­ρες αιτί­ες. Είναι απο­τε­λέ­σμα­τα νόμων και ευρω­παϊ­κών οδη­γιών που υιο­θέ­τη­σαν και ψήφι­σαν όσοι κυβέρ­νη­σαν και κυβερ­νούν τη χώρα, λογα­ριά­ζο­ντας τις σύγ­χρο­νες κοι­νω­νι­κές ανά­γκες ως «κόστος» που πρέ­πει να περιο­ρί­ζε­ται για­τί μειώ­νει την κερ­δο­φο­ρία του κεφα­λαί­ου και τις λεγό­με­νες αντο­χές της καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μί­ας. Σε αυτό τον ματω­μέ­νο δρό­μο της καπι­τα­λι­στι­κής ανά­πτυ­ξης δεν μπο­ρεί να ανθί­σει κανέ­να ατο­μι­κό δικαί­ω­μα στις δια­προ­σω­πι­κές σχέ­σεις, στη συμβίωση.

- Δεν είναι λογι­κό ένα κόμ­μα, όπως το ΚΚΕ, που δεν έχει υπο­στη­ρί­ξει κανέ­να νομο­θέ­τη­μα που αφο­ρά στα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώ­μα­τα (σύμ­φω­νο συμ­βί­ω­σης, ανα­δο­χή από ομό­φυ­λα ζευ­γά­ρια, νομι­κή ανα­γνώ­ρι­ση ταυ­τό­τη­τας φύλου) να ανα­γνω­ρί­ζε­ται ως ομο­φο­βι­κό — τρανσφοβικό;

- Τα περί ομο­φο­βί­ας του ΚΚΕ καλ­λιερ­γού­νται από πολι­τι­κές δυνά­μεις βαθιά συστη­μι­κές κι εχθρι­κές απέ­να­ντί μας ‑ορι­σμέ­νες εμφα­νί­ζο­νται μάλι­στα με «αρι­στε­ρό» προ­σω­πείο- προ­σπα­θώ­ντας να ανα­κό­ψουν την προ­σέγ­γι­ση του ΚΚΕ από άτο­μα νεό­τε­ρης ηλι­κί­ας και κάνο­ντας συστη­μα­τι­κή δια­στρέ­βλω­ση των θέσε­ών μας. Έτσι πολ­λοί νέοι και νέες, και ειδι­κό­τε­ρα ΛΟΑΤΚΙ άτο­μα, δεν γνω­ρί­ζουν «από πρώ­το χέρι» τις θέσεις και τις πρω­το­βου­λί­ες μας.

Για παρά­δειγ­μα, το ΚΚΕ υπο­στη­ρί­ζει, όπως ανέ­φε­ρα και στην προη­γού­με­νη ερώ­τη­ση, ότι κάθε άνθρω­πος, άνδρας ή γυναί­κα και ανε­ξάρ­τη­τα από τον σεξουα­λι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό ή και την «ταυ­τό­τη­τα φύλου» πρέ­πει να έχει όλες τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις εργα­σί­ας, ατο­μι­κής ασφά­λι­σης. Δεν συν­δέ­ου­με αυτή τη δυνα­τό­τη­τα και τη νομι­κή κατο­χύ­ρω­σή της με τον θεσμό του γάμου ή ακό­μα και με το Σύμ­φω­νο Συμ­βί­ω­σης, όπως κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και μερί­δα της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ. Υπάρ­χει πολύ μεγά­λη υπο­κρι­σία στο Σύμ­φω­νο Συμ­βί­ω­σης τόσο για τα ετε­ρό­φυ­λα, όσο και για τα ομό­φυ­λα ζευγάρια.

Αν ήθε­λαν να δώσουν διέ­ξο­δο στις αγω­νί­ες των νέων, θα υιο­θε­τού­σαν τις προ­τά­σεις του ΚΚΕ, ώστε να ρυθ­μί­ζο­νται μια σει­ρά ζητή­μα­τα της συμ­βί­ω­σης ανδρών, γυναι­κών, ΛΟΑΤΚΙ+ ατό­μων, όπως τα κλη­ρο­νο­μι­κά, η ενη­μέ­ρω­ση σε σχέ­ση με ιατρι­κά ζητή­μα­τα και άλλα, με απλές συμ­βο­λαιο­γρα­φι­κές πρά­ξεις. Επί­σης, εάν ήθε­λαν, θα υιο­θε­τού­σαν τις προ­τά­σεις μας για επί­δο­μα στέ­γα­σης, για μεί­ω­ση επι­το­κί­ων σε στε­γα­στι­κά δάνεια για κάθε νέο άνθρω­πο που προ­σπα­θεί να φύγει από το πατρι­κό σπί­τι, ανε­ξάρ­τη­τα αν είναι σε γάμο, συμ­βί­ω­ση ή όχι. Εξάλ­λου τέτοιες νομο­θε­τι­κές ρυθ­μί­σεις υπάρ­χουν σε μια σει­ρά καπι­τα­λι­στι­κά κρά­τη, όπως η Σουηδία.

Αντί­στοι­χα, έχου­με πολ­λά «ράμ­μα­τα για τη γού­να» τόσο της σημε­ρι­νής κυβέρ­νη­σης της ΝΔ, όσο και της προη­γού­με­νης του ΣΥΡΙΖΑ, σε σχέ­ση με το θεσμι­κό πλαί­σιο για την ανα­δο­χή παι­διών, το οποίο θεω­ρού­με ότι είναι αντι­δρα­στι­κό θεσμι­κό πλαί­σιο. Για­τί, ουσια­στι­κά, το ζήτη­μα της παι­δι­κής προ­στα­σί­ας αντι­με­τω­πί­ζε­ται στη βάση της ατο­μι­κής ευθύ­νης των ανά­δο­χων γονιών, προ­κει­μέ­νου το κρά­τος να την απο­ποι­η­θεί. Η αντι­δρα­στι­κή κατεύ­θυν­ση των αλλα­γών της κυβέρ­νη­σης της ΝΔ, που ενι­σχύ­ει την ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση στο πεδίο της κοι­νω­νι­κής πολι­τι­κής, πάτη­σε στον νόμο του ΣΥΡΙΖΑ. Πιο συγκε­κρι­μέ­να, θεσμο­θε­τή­θη­κε ο ανά­δο­χος γονέ­ας με σύμ­βα­ση! Η συμ­βα­τι­κή ανα­δο­χή επί της ουσί­ας είναι ιδιω­τι­κή ανα­δο­χή, που αίρει τις όποιες ασφα­λι­στι­κές δικλεί­δες του δικα­στι­κού ελέγ­χου για την προ­στα­σία του παιδιού.

Στον εν λόγω νόμο, ανά­με­σα σε άλλα θεσπί­στη­κε για πρώ­τη φορά ο απα­ρά­δε­κτος εμπο­ρευ­μα­τι­κός θεσμός του επαγ­γελ­μα­τία ανά­δο­χου, τον οποίο ενι­σχύ­ει τώρα η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ. Όμως η ανα­δο­χή είναι ύψι­στη πρά­ξη αλτρουι­σμού και βοή­θειας προς το απρο­στά­τευ­το παι­δί και δεν ται­ριά­ζει να εμπο­ρευ­μα­το­ποιεί­ται. Η εμπει­ρία από άλλα κρά­τη έχει δεί­ξει ότι οι επαγ­γελ­μα­τί­ες ανά­δο­χοι ένιω­θαν περισ­σό­τε­ρο επαγ­γελ­μα­τί­ες και λιγό­τε­ρο γονείς, γι’ αυτό και υπάρ­χουν παι­διά που έχουν αλλά­ξει έως και δέκα δια­φο­ρε­τι­κούς επαγ­γελ­μα­τί­ες ανα­δό­χους, με σημα­ντι­κές επι­πτώ­σεις στην ψυχο­κοι­νω­νι­κή τους ανάπτυξη.

Η θέση του ΚΚΕ είναι ότι η στή­ρι­ξη των απρο­στά­τευ­των παι­διών πρέ­πει να απο­τε­λεί απο­κλει­στι­κή ευθύ­νη του κρά­τους, με την ανά­πτυ­ξη και στε­λέ­χω­ση των απα­ραί­τη­των υπο­δο­μών και υπη­ρε­σιών, χωρίς να μετριέ­ται η παι­δι­κή — εφη­βι­κή ζωή ως «κόστος». Επί­σης, είναι απα­ραί­τη­τη η επι­στη­μο­νι­κή, κοι­νω­νι­κή ευθύ­νη για την καταλ­λη­λό­τη­τα της ανα­δο­χής και της τεκνο­θε­σί­ας από διε­πι­στη­μο­νι­κή ομά­δα και όχι αυτό να γίνε­ται με στε­νά οικο­νο­μι­κά κρι­τή­ρια. Είναι ανα­γκαία η ταυ­τό­χρο­νη ύπαρ­ξη σύγ­χρο­νων δημό­σιων δομών παι­δι­κής προ­στα­σί­ας, μέχρι την έντα­ξη του παι­διού σε ποιο­τι­κό και ασφα­λές οικο­γε­νεια­κό περι­βάλ­λον. Η διε­πι­στη­μο­νι­κή στή­ρι­ξη των απρο­στά­τευ­των παι­διών είναι προ­ϋ­πό­θε­ση ώστε να μπο­ρέ­σουν να επου­λώ­σουν τις τραυ­μα­τι­κές τους εμπει­ρί­ες. Δεν μπο­ρεί να αφή­νε­ται στην τύχη της ατο­μι­κής επι­λο­γής, συνεί­δη­σης και στά­σης των ανά­δο­χων ή θετών γονέ­ων. Τόσα έχουν δει τα μάτια μας ακό­μα και από φυσι­κούς γονείς. Όπως κατα­λα­βαί­νε­τε, η άπο­ψή μας δεν έχει να κάνει καθό­λου με ομο­φο­βία και τρανσοφοβία.

Η στή­ρι­ξη των απρο­στά­τευ­των παι­διών είναι πολύ ευαί­σθη­τος τομέ­ας και δεν μπο­ρεί να αφή­νε­ται στα χέρια των κάθε είδους ιδιω­τών, ΜΚΟ, εκκλη­σια­στι­κών ιδρυ­μά­των και δια­φό­ρων «φιλάν­θρω­πων», με τα γνω­στά σε όλους μας τρα­γι­κά αποτελέσματα.

Ακό­μα, αυτή την περί­ο­δο επι­βε­βαιώ­νε­ται η κρι­τι­κή που άσκη­σε το ΚΚΕ στον νόμο για τη νομι­κή ανα­γνώ­ρι­ση της αλλα­γής της ταυ­τό­τη­τας φύλου στα νομι­κά έγγρα­φα ενός ατό­μου. Ποια ήταν η τοπο­θέ­τη­ση του ΚΚΕ; Το ΚΚΕ υπο­στή­ρι­ξε το δικαί­ω­μα ενός τρανς ατό­μου στην αλλα­γή του ανα­γρα­φό­με­νου φύλου του στα νομι­κά του έγγρα­φα, δηλα­δή, για τις περι­πτώ­σεις εκεί­νες που ένα άτο­μο βιώ­νει έντο­νη εσω­τε­ρι­κή σύγκρου­ση ανά­με­σα στα βιο­λο­γι­κά χαρα­κτη­ρι­στι­κά του φύλου του και στο φύλο που νιώ­θει ότι ανή­κει. Αυτή η προ­σω­πι­κή επι­λο­γή για να έχει ουσια­στι­κό και όχι τυπι­κό χαρα­κτή­ρα χρειά­ζε­ται να βασί­ζε­ται στη δωρε­άν επι­στη­μο­νι­κή, κοι­νω­νι­κή στή­ρι­ξη του ατό­μου. Ώστε να μπο­ρέ­σει να αντι­με­τω­πί­σει αυτή την ασυμ­βα­τό­τη­τα προς τη μία ή την άλλη κατεύ­θυν­ση, χωρίς να είναι απα­ραί­τη­τη η ιατρι­κή επέμβαση.

Ποια ήταν η στά­ση της τότε κυβέρ­νη­σης του ΣΥΡΙΖΑ; Αρνή­θη­κε την ολό­πλευ­ρη στή­ρι­ξη των τρανς ανθρώ­πων από το κρά­τος στο όνο­μα μάλι­στα της «ατο­μι­κής ελευ­θε­ρί­ας». Πάνω σε αυτή την αντι­δρα­στι­κή λογι­κή τα τρανς άτο­μα στε­ρού­νται δωρε­άν συμ­βου­λευ­τι­κής στή­ρι­ξης από εξει­δι­κευ­μέ­νες δομές. Ταυ­τό­χρο­να, έδω­σε άλλο­θι στη σημε­ρι­νή κυβέρ­νη­ση της ΝΔ για να κόψει την ασφα­λι­στι­κή κάλυ­ψη εξει­δι­κευ­μέ­νων ορμο­νο­θε­ρα­πειών σε τρανς άτομα.

Με την ίδια λογι­κή η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ απέρ­ρι­ψε τις προ­τά­σεις του ΚΚΕ για τα intersex άτο­μα. Υπο­στη­ρί­ξα­με την ανά­γκη για εξει­δι­κευ­μέ­νες, δημό­σιες και δωρε­άν υπη­ρε­σί­ες και υπο­δο­μές, με αντί­στοι­χη επι­στη­μο­νι­κή κοι­νω­νι­κή έρευ­να στην Ελλά­δα. Κατα­θέ­σα­με συγκε­κρι­μέ­νες προ­τά­σεις για διε­πι­στη­μο­νι­κή συνερ­γα­σία παι­διά­τρων, ενδο­κρι­νο­λό­γων, ουρο­λό­γων, χει­ρουρ­γών, γενι­κών παθο­λό­γων, παι­δο­ψυ­χιά­τρων, ψυχο­λό­γων, κοι­νω­νι­κών λει­τουρ­γών με αντί­στοι­χη ειδίκευση.

Έτσι μπο­ρεί να στη­ρι­χτεί με ουσια­στι­κό τρό­πο η ατο­μι­κή από­φα­ση κάθε intersex παι­διού με ελεύ­θε­ρη συναί­νε­ση να προ­χω­ρή­σει στην ολι­κή ή μερι­κή αλλα­γή των χαρα­κτη­ρι­στι­κών φύλου, χωρίς να υφί­στα­ται τραυ­μα­τι­κές εμπει­ρί­ες, κυρί­ως το ίδιο, αλλά και η οικο­γέ­νειά του. Με αυτές τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις μπο­ρεί η αντί­στοι­χη από­φα­ση του Ειρη­νο­δι­κεί­ου να βασί­ζε­ται στη γνω­μά­τευ­ση με κρι­τή­ριο το συμ­φέ­ρον του παιδιού.

Η λογι­κή του ΚΚΕ έρχε­ται σε σύγκρου­ση με την πολι­τι­κή όλων των αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων που λογα­ριά­ζουν ως «κόστος» για το κρά­τος τις απα­ραί­τη­τες δημό­σιες και δωρε­άν δομές και υπη­ρε­σί­ες. Αντί­θε­τα, και σε αυτόν τον ευαί­σθη­το τομέα, το αστι­κό κρά­τος ανοί­γει διά­πλα­τα τον δρό­μο της εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­σης της Υγεί­ας, για να κάνουν business τα αντί­στοι­χα ιδιω­τι­κά μεγα­θή­ρια στον τομέα της Υγεί­ας με την αγω­νία και τις ανά­γκες αυτών των νέων ανθρώ­πων, των παιδιών.

- Αν και κατά και­ρούς έχε­τε μιλή­σει ‑κυρί­ως με αφορ­μή την ημέ­ρα κατά της ΛΟΑΤ­ΚΙ­φο­βί­ας- για τη στο­χο­ποί­η­ση που βιώ­νουν στη χώρα μας άτο­μα λόγω σεξουα­λι­κού προ­σα­να­το­λι­σμού, σπά­νια ανα­φέ­ρε­στε στην τρανς κοι­νό­τη­τα και γενι­κό­τε­ρα σε θέμα­τα που αφο­ρούν στην ταυ­τό­τη­τα φύλου. Υπάρ­χει κάποιος συγκε­κρι­μέ­νος λόγος που συμ­βαί­νει αυτό;

- Το ΚΚΕ δεν απο­μο­νώ­νει τους ανθρώ­πους σε ξεχω­ρι­στές «κοι­νό­τη­τες». Παλεύ­ει για όλες εκεί­νες τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις που μπο­ρούν πραγ­μα­τι­κά να χτί­σουν δίχτυ προ­στα­σί­ας των τρανς ατόμων.

Όμως δεν συμ­φω­νού­με με μια ορι­σμέ­νη κατεύ­θυν­ση ‑που ανα­πα­ρά­γε­ται ακό­μα και μέσω της εκπαί­δευ­σης, της Τέχνης, των ΜΜΕ και των ΜΚΔ- η οποία επι­χει­ρεί στο όνο­μα της υπε­ρά­σπι­σης αυτών των ατο­μι­κών δικαιω­μά­των να προ­βάλ­λει ανορ­θο­λο­γι­κές θεω­ρί­ες άρνη­σης του βιο­λο­γι­κού φύλου, δια­μορ­φώ­νο­ντας νέες μορ­φές απο­ξέ­νω­σης των ατό­μων λόγω του σεξουα­λι­κού τους προ­σα­να­το­λι­σμού ή άλλων προ­σω­πι­κών τους γνωρισμάτων.

Το ΚΚΕ κατα­δι­κά­ζει όλη την υπο­κρι­σία που κρύ­βε­ται πίσω από τις θέσεις των κομ­μά­των που επι­διώ­κουν να προσ­δώ­σουν «προ­ο­δευ­τι­κό μαν­δύα ατο­μι­κής επι­λο­γής», που περιο­ρί­ζε­ται στο δικαί­ω­μα επι­λο­γής σεξουα­λι­κού προ­σα­να­το­λι­σμού ή ταυ­τό­τη­τας φύλου και απο­σιω­πά τις οικο­νο­μι­κές — πολι­τι­κές συν­θή­κες που απαι­τού­νται για να πραγ­μα­το­ποι­η­θεί οποια­δή­πο­τε πραγ­μα­τι­κή ελεύ­θε­ρη ατο­μι­κή επι­λο­γή. Πολύ περισ­σό­τε­ρο φέρ­νει σε αντι­πα­ρά­θε­ση τα ατο­μι­κά από τα κοι­νω­νι­κά δικαιώματα.

Για αυτό προ­ω­θούν τον άκρα­το υπο­κει­με­νι­σμό στον προσ­διο­ρι­σμό της κοι­νω­νι­κής θέσης του ατό­μου ή αλλιώς τον «αυτο­προσ­διο­ρι­σμό», απο­μο­νω­μέ­να από οποιο­δή­πο­τε αντι­κει­με­νι­κό προσ­διο­ρι­σμό και κοι­νω­νι­κή, ταξι­κή αναφορά.

Βέβαια, η βιτρί­να της «προ­ο­δευ­τι­κό­τη­τας» τέτοιων πολι­τι­κών πρα­κτι­κών «ραγί­ζει» σε μια σει­ρά κρά­τη, όπως στη Μάλ­τα, στην Αργε­ντι­νή, στα οποία έχει κατο­χυ­ρω­θεί ο λεγό­με­νος αυτο­προσ­διο­ρι­σμός του φύλου, αλλά ισχύ­ουν αυστη­ροί περιο­ρι­σμοί π.χ. στη δυνα­τό­τη­τα μιας γυναί­κας να προ­χω­ρή­σει σε άμβλωση.

- Το ΚΚΕ πρό­κει­ται να στη­ρί­ξει τη νομι­κή ανα­γνώ­ρι­ση της ισό­τη­τας στον γάμο;

- Επα­να­λαμ­βά­νω ότι το ΚΚΕ υπο­στη­ρί­ζει οποια­δή­πο­τε πρό­τα­ση εξα­σφα­λί­ζει την ισό­τι­μη ελεύ­θε­ρη συμ­βί­ω­ση και όχι μία ή άλλη μορ­φή γάμου ως «οικο­νο­μι­κή σχέ­ση». Είναι δικαί­ω­μα κάθε ανθρώ­που να είναι ελεύ­θε­ρος να επι­λέ­γει σύντρο­φο, απαλ­λαγ­μέ­νος από κάθε οικο­νο­μι­κό και κοι­νω­νι­κό κατα­να­γκα­σμό, για όσο διαρ­κεί αυτή η επιλογή.

Η θέση του ΚΚΕ είναι στην αντί­πε­ρα όχθη από τη λογι­κή των αστι­κών κομ­μά­των και άλλων πολι­τι­κών δυνά­με­ων που επι­διώ­κουν να ενι­σχύ­σουν την οικο­νο­μι­κή, κοι­νω­νι­κή εξάρ­τη­ση ενός ανθρώ­που από έναν άλλον στο πλαί­σιο ενός θεσμού, όπως του γάμου. Το ΚΚΕ δεν συμ­βι­βά­ζε­ται με το να υπο­κα­θι­στά ένα νομι­κό συμ­βό­λαιο την έλλει­ψη καθο­λι­κών κοι­νω­νι­κών δικαιω­μά­των, όπως στην Κοι­νω­νι­κή Ασφά­λι­ση, στην προ­στα­σία και φρο­ντί­δα ηλι­κιω­μέ­νων, ΑμεΑ κλπ.

Αυτό δεν αναι­ρεί ότι υπάρ­χουν συναι­σθή­μα­τα μετα­ξύ δύο ανθρώ­πων που επι­θυ­μούν να παντρευ­τούν. Όμως, αντι­κει­με­νι­κά αυτή η επι­λο­γή δεν γίνε­ται ελεύ­θε­ρα, με μονα­δι­κό κρι­τή­ριο τον αμοι­βαίο έρω­τα, την αγά­πη, τον σεβα­σμό και αυτό ανε­ξάρ­τη­τα από τον σεξουα­λι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό. Ο αστι­κός γάμος είναι ένας ξεπε­ρα­σμέ­νος θεσμός, όπως επι­βε­βαιώ­νει η τάση μεί­ω­σης των θεσμο­θε­τη­μέ­νων μορ­φών συμ­βί­ω­σης (πολι­τι­κοί, θρη­σκευ­τι­κοί γάμοι, Σύμ­φω­να Συμ­βί­ω­σης), που μειώ­θη­καν στην Ελλά­δα κατά 31,85% την περί­ο­δο 2009–2020, όπως και η τάση αύξη­σης των διαζυγίων.

Για αυτό υπο­στη­ρί­ζου­με την πλή­ρη απε­λευ­θέ­ρω­ση της συμ­βί­ω­σης από κάθε οικο­νο­μι­κό και κοι­νω­νι­κό κατα­να­γκα­σμό και όχι την επέ­κτα­σή της και σε ομό­φυ­λα ζευ­γά­ρια. Υπο­στη­ρί­ζου­με τη νομι­κή κατο­χύ­ρω­ση των υπο­χρε­ώ­σε­ων των γονιών προς τα παι­διά, βέβαια σε συν­δυα­σμό με διευ­ρυ­μέ­νες δωρε­άν και ανα­βαθ­μι­σμέ­νες κρα­τι­κές κοι­νω­νι­κές υπη­ρε­σί­ες για την προ­στα­σία των παι­διών, επο­μέ­νως και για την κοι­νω­νι­κή στή­ρι­ξη της μητρότητας/ πατρότητας.

Ως Κόμ­μα παρα­κο­λου­θού­με τις εξε­λί­ξεις στις σχέ­σεις συμ­βί­ω­σης που δεν στη­ρί­ζο­νται στα παλιά πρό­τυ­πα του οικο­γε­νεια­κού θεσμού. Μια πλευ­ρά τους είναι και το γεγο­νός ότι δια­μορ­φώ­νο­νται σχέ­σεις του παι­διού με ανθρώ­πους που δεν ασκούν τη γονι­κή μέρι­μνα. Για παρά­δειγ­μα υπάρ­χουν οι μονο­γο­νεϊ­κές οικο­γέ­νειες, τα δια­ζευγ­μέ­να ζευ­γά­ρια με παι­διά που στη συνέ­χεια κάνουν δεύ­τε­ρο γάμο, τα μεμο­νω­μέ­να άτο­μα με θετά ή ανά­δο­χα τέκνα, τα ομό­φυ­λα ζευ­γά­ρια, που ένα από τα δύο μέρη μπο­ρεί να είναι φυσι­κός ή θετός γονέας.

Βέβαια, υπο­στη­ρί­ζου­με την ανά­γκη να υπάρ­ξουν ρυθ­μί­σεις στη σχέ­ση των παι­διών και των προ­σώ­πων ως επι­λεγ­μέ­νων συντρό­φων των φυσι­κών γονέ­ων. Για όλα τα παρα­πά­νω χρειά­ζο­νται οι κατάλ­λη­λες υπο­στη­ρι­κτι­κές κρα­τι­κές κοι­νω­νι­κές υπη­ρε­σί­ες που θα στη­ρί­ζουν και θα παρα­κο­λου­θούν την εφαρ­μο­γή τους. Χρειά­ζε­ται να συνο­δεύ­ο­νται με αντί­στοι­χη επι­στη­μο­νι­κή, κοι­νω­νι­κή έρευ­να και με αντί­στοι­χα μέτρα κοι­νω­νι­κής προ­στα­σί­ας των παι­διών, μελε­τώ­ντας την αλλη­λε­πί­δρα­ση του παι­διού με το περι­βάλ­λον του (οικο­γε­νεια­κό, σχο­λι­κό, φιλι­κό, ευρύ­τε­ρο κοι­νω­νι­κό κλπ.), τη δρα­στη­ριό­τη­τά του, την εξέ­λι­ξη της συναι­σθη­μα­τι­κής και δια­νοη­τι­κής του ανάπτυξης.

 

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο