Εκδήλωση μνήμης & τιμής: Τρία χρόνια από το θάνατο του Comandante en Jefe Fidel Castro Ruz

«Επανάσταση σημαίνει ενότητα, ανεξαρτησία,
πάλη για τα όνειρά μας, μιας δίκαιης Κούβας
και ενός δίκαιου κόσμου, θεμέλιο
του πατριωτισμού μας, του σοσιαλισμού μας
και του διεθνισμού μας»

Η New Star, σας καλεί στην 
Εκδήλωση μνήμης & τιμής 🚩 τρία χρόνια από το θάνατο 
του Comandante en Jefe 📍 Fidel Castro Ruz

Θα μιλή­σουν οι:
Zelmys Maria Dominquez, Πρέ­σβει­ρα της Δημο­κρα­τί­ας της Κούβας
Μαρ­γα­ρί­της Γιώρ­γος, καθη­γη­τής σύγ­χρο­νης ιστο­ρί­ας — τμή­μα πολι­τι­κών επι­στή­μων ΑΠΘ

ΠΡΟΒΟΛΗ
H Τέχνη του να επι­βιώ­νεις (el merito es estar vivo)
των Όττο Μιγκέλ & Γκου­σμάν Γκιε­ρέ­ρο (Otto Miguel — Guzmán Guerrero),
Απο­σπά­σμα­τα από ιστο­ρι­κές ομι­λί­ες του Φιδέλ
ΚΥΡΙΑΚΗ 24/11 στις 19.00
STUDIO new star art cinema
Σταυ­ρο­πού­λου 33 & Σπάρ­της, Πλα­τεία Αμερικής
Tηλ. 2108640054–8220008
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Το βιβλίο δίνει πλή­θος στοι­χεί­ων για το πώς, περισ­σό­τε­ρες από τέσ­σε­ρις δεκα­ε­τί­ες, δέκα αμε­ρι­κα­νι­κές κυβερ­νή­σεις έκα­ναν το αδύ­να­τα δυνα­τά ‑χωρίς να το πευ­τύ­χουν (2019=Año 60+ de la Revolución) να ανα­κό­ψουν και να δια­λύ­σουν την επα­να­στα­τι­κή δια­δι­κα­σία στο νησί της επα­νά­στα­σης και να δολο­φο­νή­σουν τον ηγέ­τη της Κού­βας Φιδέλ Κάστρο.

Cabalgando con Fidel ‑ελλη­νι­κοί στί­χοι ‑New Star

Λένε ότι στην Πλα­τεία της Επα­νά­στα­σης αυτές τις μέρες
είδαν να καλπάζουν
τον Καμί­λο και τον Μαρτί
και μπρο­στά από το καραβάνι,
αργά, χωρίς καβαλάρη
ένα άλο­γο για σένα.
Επι­στρέ­φουν οι ανοι­χτές πληγές
των ανδρών και των γυναι­κών, που
δεν θέλουν να σε αφή­σουν να φύγεις.
Σήμε­ρα η καρ­διά μας ξεριζώθηκε
κι ο λαός σου αν και τον πονάει
δεν θέλει να σε αποχαιρετήσει.
Άνδρα
όλοι όσοι σε ευγνω­μο­νούν σε συντροφεύουν
πόσο θα μας λεί­ψουν τα κατορ­θώ­μα­τά σου!
Ούτε ο ίδιος ο θάνα­τος δεν το πιστεύ­ει ότι σε κυρίευσε.

Άνδρα
μάθα­με να σε θεω­ρού­με αιώνιο,
ακρι­βώς όπως τον Ολό­φι και τον Χριστό
δεν έμει­νε ούτε ένα μέρος χωρίς
ένα κερί αναμ­μέ­νο για σένα.
Σήμε­ρα δεν θέλω να σε λέω Κομαντάντε,
ούτε γενειο­φό­ρο αντάρ­τη, ούτε γίγαντα
όλα όσα δηλα­δή, ξέρω για σενα.
Σήμε­ρα θέλω να σου φωνά­ξω, πατέ­ρα μου,
μην αφή­νεις το χέρι μου,
ακό­μα δεν ξέρω να βαδί­ζω καλά χωρίς εσένα.

Άνδρα
όλοι σε ευγνω­μο­νούν σε συντροφεύουν
πόσο θα μας λεί­ψουν τα κατορ­θώ­μα­τά σου
Ούτε ο ίδιος ο θάνα­τος δεν το πιστεύ­ει ότι σε κυρίευσε.
Άνδρα
μάθα­με να σε θεω­ρού­με αιώνιο,
ακρι­βώς όπως τον Ολό­φι και τον Χριστό
δεν έμει­νε ούτε ένα μέρος χωρίς
ένα κερί αναμ­μέ­νο για σένα (X2)
Λένε ότι στην Πλα­τεία της Επανάστασης
αυτό το πρω­ι­νό, δεν χωρά­νε πια άλλα άλογα
από τα πέρα­τα του κόσμου.
Ένα πλή­θος απελπισμένο,
ήρω­ες με φτε­ρά στις πλάτες,
έδω­σαν ραντε­βού εδώ,
και μπρο­στά από το καραβάνι,
αργά, χωρίς καβαλάρη,
ένα άλο­γο για σένα.