Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ελία Καζάν, αυτός έφυγε, η ντροπή του μένει

Στις 28 Σεπτεμ­βρί­ου 2003 έφυ­γε από τη ζωή, σε ηλι­κία 94 χρό­νων ο διά­ση­μος σκη­νο­θέ­της Ελία Καζάν. Ενας, αναμ­φί­βο­λα, ταλα­ντού­χος δημιουρ­γός, ο οποί­ος όμως, μόνος του αμαύ­ρω­σε το έργο, τη φήμη και την υστε­ρο­φη­μία του, όταν, στις αρχές της δεκα­ε­τί­ας του 1950, κατέ­θε­σε ενώ­πιον της Επι­τρο­πής Αντια­με­ρι­κα­νι­κών Υπο­θέ­σε­ων του δια­βό­η­του κομ­μου­νι­στο­φά­γου γερου­σια­στή Μακάρ­θι, κατα­δί­δο­ντας ονό­μα­τα ομο­τέ­χνων του — συνερ­γα­τών, φίλων, πρώ­ην συντρό­φων του — με την κατη­γο­ρία ότι υπήρ­ξαν μέλη ή οπα­δοί του ΚΚ ΗΠΑ. Ο Ε. Καζάν όχι μόνον δε μετά­νιω­σε γι’ αυτή την απο­τρό­παια πρά­ξη του, η οποία σήμαι­νε από­λυ­ση, ταπεί­νω­ση, φυλά­κι­ση, μακρό­χρο­νη ανερ­γία, έως και θάνα­το των στιγ­μα­τι­σμέ­νων καλ­λι­τε­χνών, αλλά και την υπε­ρα­σπί­στη­κε ως «τη μόνη ορθή» και «ανα­γκαία ενά­ντια στον κομ­μου­νι­στι­κό κίν­δυ­νο» (!), το 1999. Τη χρο­νιά, δηλα­δή, που οι διοι­κού­ντες την ελεγ­χό­με­νη από το μεγά­λο κεφά­λαιο του Χόλι­γουντ Αμε­ρι­κά­νι­κη Ακα­δη­μία Κινη­μα­το­γρά­φου, τον τίμη­σε με Οσκαρ για το σύνο­λο της «προ­σφο­ράς» του. Τιμή, που προ­κά­λε­σε τη δίκαιη οργή, τις δημό­σιες καταγ­γε­λί­ες και δια­δη­λώ­σεις έξω από το χώρο απο­νο­μής των Οσκαρ, των επι­ζώ­ντων καλ­λι­τε­χνών — θυμά­των του μακαρ­θι­σμού, αλλά και πολ­λών νεό­τε­ρων προ­ο­δευ­τι­κών Αμε­ρι­κα­νών καλλιτεχνών.

Ο Ηλί­ας Καζάν, γεν­νη­μέ­νος στην Κων­στα­ντι­νού­πο­λη από Ελλη­νες γονείς, το 1909, μετα­νά­στευ­σε στις Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες σε ηλι­κία 4 ετών. Μεγά­λω­σε σε μια ελλη­νι­κή συνοι­κία στο Χάρ­λεμ κι αργό­τε­ρα στο Νιου Ροσέλ. Ξεκί­νη­σε την καριέ­ρα του, στη δεκα­ε­τία του 1930, ως ένας από τους πολύ ελπι­δο­φό­ρους και προ­ο­δευ­τι­κούς σκη­νο­θέ­τες, για να κατα­λή­ξει, μετά τις υπη­ρε­σί­ες που πρό­σφε­ρε στο μακαρ­θι­σμό, ως ένας από τους πολύ ευνο­ού­με­νους σκη­νο­θέ­τες του Χόλι­γουντ. Μετα­ξύ άλλων γύρι­σε τις ται­νί­ες «Αμέ­ρι­κα Αμέ­ρι­κα», «Λεω­φο­ρεί­ον ο Πόθος», «Ανα­το­λι­κά της Εδέμ», «Αγριος Ποτα­μός» κ.ά. Στο Χόλι­γουντ κέρ­δι­σε Οσκαρ για τις ται­νί­ες «Λιμά­νι της Αγω­νί­ας» και «Συμ­φω­νία Κυρίων».

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο