Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας //
Η αμερικανίδα ιστορικός και αρθρογράφος Αν Απλμπομ ‑τακτικά φιλοξενούμενη στα ΝΕΑ- «ξαναχτύπησε με συνέντευξη της (Σάββατο 21/5) με τίτλο «Αν κέρδιζε την Ουκρανία, ο Πούτιν θα στρεφόταν δυτικά».
Όπως αναφέρει και το σχετικό εισαγωγικό της συνέντευξης (ως στοιχεία του βιογραφικού της) ότι: «Επαναδιατύπωσε με διαφορετικές αφορμές, σε αρθρογραφία, συνεντεύξεις και διαδικτυακές διαλέξεις, την κριτική που έχει ασκήσει τα τελευταία χρόνια μέσω της βιβλιογραφίας της, που περιλαμβάνει το «Γκουλάγκ» (Ιωλκός, μτφ. Ελευθερία Τσίτσα, 2009, βραβείο Πούλιτζερ), το «Σιδηρούν παραπέτασμα» (Αλεξάνδρεια, μτφ. Κώστας Κουρεμένος, 2016) και τον «Κόκκινο λιμό» (Αλεξάνδρεια, μτφ. Μενέλαος Αστερίου, 2019).Η εισβολή του Πούτιν συνέπεσε με την κυκλοφορία στα ελληνικά του τελευταίου βιβλίου της Αν Απλμπομ «Το λυκόφως της δημοκρατίας» (επίσης από την Αλεξάνδρεια, μτφ. Μ. Αστερίου)…»
Με τέτοια εργογραφία- και χωρίς κάποιος όπως γράφων τη μελετήσει- γίνεται εύκολα κατανοητή η συνολική οπτική της. Αντικομμουνισμός — αντισοβιετισμός που πολλές φορές παίρνει εμμονικό χαρακτήρα…
Δεν σταθούμε στο πώς ερμηνεύει τη ρώσικη εισβολή στη Ουκρανία. Θα σταθούμε μόνο σε ένα σημείο όπου προσπαθεί χωρίς καν- ιστορική επιστημονική τεκμηρίωση να ταυτίσει τον Πούτιν με την ΕΣΣΔ και κυρίως να τον εμφανίσει και ως αποτέλεσμα του…Β.Ι. ΛΕΝΙΝ
Γράφει σχετικά: «…Το μοντέλο στο οποίο βασίζονται οι σημερινοί απολυταρχικοί ηγέτες είναι ο Λένιν, ο οποίος δεν ήταν απλώς ο εισηγητής των fake news της εποχής του, αλλά και ένας συνωμοσιολόγος που διέσπειρε αντίστοιχες θεωρίες. Το μοντέλο ξεκινάει από την απόλυτη πίστη και λατρεία του ηγέτη, ο οποίος φροντίζει να μην υπάρχει παράλληλο ανταγωνιστικό σύστημα και επενδύει στο ένα και μοναδικό κόμμα. Παλιότερα ο έλεγχος γινόταν μέσω της λογοκρισίας, σήμερα μέσω των social media…»
Η σοσιαλιστική οικοδόμηση, η πρώτη «έφοδος στον ουρανό» την στοιχειώνει και καταφεύγει σε τερατώδεις ισχυρισμούς γύρω από τη προσωπικότητα και η συμβολή (θεωρητική και πρακτική) σ’αυτήν του Β. Ι. ΛΕΝΙΝ. Η καταφυγή σε τέτοιους είδους «επιχειρήματα που γυρνούν το ρολόϊ της ιστορίας πολλά χρόνια πίσω, απλά εκθέτουν το «επιστημονικό κύρος» ‑που θέλουν «ορισμένοι» στη χώρα μας‑,να δώσουν στο συγγραφικό της έργο και τις απόψεις της. Εκτός από τη συγγραφέα απλά εκτίθενται και οι ίδιοι…
Η επιχείρηση παραχάραξης της ιστορίας δεν θα περάσει!
