Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η νίκη των Εργατικών τον Ιούλη του 1945 στην Αγγλία και η απήχηση της στην Ελλάδα

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Στις 5 Ιού­λη 1945 πραγ­μα­το­ποιού­νται εκλο­γές στην Αγγλία. Το Εργα­τι­κό Κόμ­μα κερ­δί­ζει τις εκλο­γές και ο Ουίν­στον Τσόρ­τσιλ χάνει την πρω­θυ­πουρ­γία από τον Κλέ­μεντ Άτλι. Το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα λαμ­βά­νει 102.780 ψήφους και εκλέ­γει δύο βου­λευ­τές, τους πρώ­τους στην ιστο­ρία του.

Θα παρου­σιά­σου­με ορι­σμέ­να στιγ­μιό­τυ­πα της απή­χη­σης των εκλο­γών αυτών (μπο­ρούν εύκο­λα να βγουν συμπε­ρά­σμα­τα για τις υπάρ­χου­σες τότε αυτα­πά­τες ή λαθε­μέ­νες αντι­λή­ψεις) στην Ελλά­δα μέσα από δημο­σιεύ­μα­τα του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ.

Η ανα­κοί­νω­ση των τελι­κών απο­τε­λε­σμά­των (μετά από ανα­μο­νή τριών εβδο­μά­δων) γίνε­ται στις με πρω­το­σέ­λι­δο στις 27/7/1945. Ο τίτλος χαρα­κτη­ρι­στι­κός της αντί­λη­ψης που επι­κρα­τού­σε: «ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΏΝ. ΠΑΡΑΤΗΘΗ Ο κ. ΤΣΩΡΤΣΙΛ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ Ο K. ΑΤΛΥ».

Στο κύριο μάλι­στα άρθρο ανα­φέ­ρο­νται τα εξής, με τίτλο «Ετυ­μη­γο­ρία παγκό­σμιας σημα­σί­ας»: «…Η θριαμ­βευ­τι­κή επι­κρά­τη­ση του Εργα­τι­κού Κόμ­μα­τος και των συμ­μά­χων του σε βαθ­μό που ξεπέ­ρα­σε κάθε πρό­βλε­ψη, είνε η επι­σφρά­γι­ση της θέλη­σης ενός μεγά­λου και σύμ­μα­χου λαού να θέσει τέρ­μα σε μια επο­χή, που κατα­δι­κά­σθη­κε αμε­τά­κλη­τα με τις αιμα­τη­ρές θυσί­ες όλων των Ενω­μέ­νων Εθνών…Η εργα­τι­κή τάξη της Μ. Βρε­τα­νί­ας με την ψήφο της εκφρά­ζει τη θέλη­ση και την από­φα­ση της να βάλει φραγ­μό στα επι­κίν­δυ­να σχέ­δια των ανθρώ­πων της κεφα­λαιο­κρα­τι­κής αυθαι­ρε­σί­ας. Για­τί οι άνθρω­ποι αυτοί (σ.σ συντη­ρη­τι­κοί) δεν έκα­ναν κακό μόνο στην αγγλι­κή εργα­τι­κή τάξη. Αυτοί ενσάρ­κω­ναν το πνεύ­μα της αντί­δρα­σης σε όλο τον κόσμο. Ήταν οι πρω­τερ­γά­τες κάθε αντι­δη­μο­κρα­τι­κής ροπής και πολιτικής…Ο ελλη­νι­κός λαός που με συγκρα­τη­μέ­νη την ανά­σα του , με ψυχραι­μία και αυτο­πε­ποί­θη­ση συμ­με­τεί­χε με τον τρό­πο του στις αγγλι­κές εκλο­γές, αισθά­νε­ται δικαιο­λο­γη­μέ­νη χαρά και ικα­νο­ποί­η­ση. Όχι πως τρέ­φει αυτα­πά­τες. Δεν παρα­γνω­ρί­ζει πως και το εργα­τι­κό κόμ­μα κατά πρώ­το λόγο εφάρ­μο­ζε και θα εφαρ­μό­σει βρε­τα­νι­κή πολι­τι­κή. Αλά ο ελλη­νι­κός λαός που από τους πρώ­τους πολέ­μη­σε στο πλευ­ρό του αγγλι­κού λαού, στις δύσκο­λες μέρες της κρί­σης του ’40 βρέ­θη­κε δυστυ­χώς υπο­χρε­ω­μέ­νος να υψώ­σει το ανά­στη­μά του και σε μια ένο­πλη επέμ­βα­ση του Τσώρ­τσιλ που από­βλε­πε στο στραγ­γα­λι­σμό της δημο­κρα­τι­κής κοι­νής νίκης του, κατά μια αχα­ρα­κτή­ρι­στη παρά­βα­ση των συμ­μα­χι­κών αρχών του πολέμου…Ο λαός μας περι­μέ­νει να βρει από εδώ και μπρος μεγα­λύ­τε­ρη κατα­νό­η­ση πέρα από τη Μάγχη…»

Στο ίδιο φύλ­λο υπάρ­χει και το συγ­χα­ρη­τή­ριο του ΕΑΜ προς τον Κλή­μεντ Ατλυ

«Η Κεντρι­κή Επι­τρο­πή του ΕΑΜ συγ­χαί­ρου­σα εγκάρ­δια για την εκλο­γι­κή νίκη εύχε­ται ευη­με­ρί­αν στο φίλο και σύμ­μα­χο βρε­τα­νι­κό λαό κάτω από τη φωτι­σμέ­νη καθο­δή­γη­ση του Εργα­τι­κού Κόμματος.

Ο Ελλη­νι­κός Λαός που αγω­νί­σθη­κε ανέν­δο­τα στο πλευ­ρό των μεγά­λων συμ­μά­χων για την ελευ­θε­ρία και την κοι­νω­νι­κή πρό­ο­δο μέσα σε ένα νέο μετα­πο­λο­μι­κό κόσμο, τρέ­φει σήμε­ρα περισ­σό­τε­ρο παρά ποτέ τη βαθειά πεποί­θη­ση, ότι αυτά τα ιδε­ώ­δη θα πραγ­μα­το­ποι­η­θούν με ομα­λή δημο­κρα­τι­κή εξέ­λι­ξη και στη χώρα του, κοι­τί­δα της ελευ­θε­ρί­ας και της δημοκρατίας

Κεντρι­κή Επι­τρο­πή ΕΑΜ

Δ. ΠΑΡΤΣΑΛΙΔΗΣ»

Ο δε ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ στις εφη­με­ρί­δες του Εργα­τι­κού Κόμ­μα­τος και του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος στέλ­νει τα ακό­λου­θα χαιρετιστήρια:

«ΝΤΑΗΛΥ ΧΑΡΑΛΝΤ»

Θερ­μά συγ­χα­ρη­τή­ρια για μεγά­λη εκλο­γι­κή νίκη. Έχου­με πεποί­θη­ση ότι η νίκη αυτή ανοί­ξει νέα περί­ο­δο για σύσφι­ξη σχέ­σε­ων μετα­ξύ ελλη­νι­κού και αγγλι­κού λαού για ολο­κλή­ρω­ση νίκης κατά φασι­σμού και ανοι­κο­δό­μοι­ση παγκο­σμί­ου ειρήνης»

«ΝΤΑΙΗΛΗ ΓΟΥΩΚΕΡ»

Δια­βι­βά­ζου­με θερ­μά συγ­χα­ρη­τή­ρια Ελλη­νι­κού Λαού για μεγά­λη νίκη προ­ο­δευ­τι­κών δυνά­με­ων Αγγλίας.

Ενδια­φέ­ρον παρου­σιά­ζουν οι αντα­πο­κρί­σεις σχε­τι­κά με τη στά­ση και τα εκλο­γι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα του Κ.Κ Αγγλί­ας. Να σημειώ­σου­με ότι η εκλο­γι­κή τακτι­κά του Κ.Κ με βάση την εκλο­γι­κή του δια­κή­ρυ­ξη είχε ως στό­χο: «..Είνε ανά­γκη να νικη­θούν οι Συντη­ρη­τι­κοί και να κερ­δί­σει την πλειο­ψη­φία στη Βου­λή του Εργα­τι­κό Κόμ­μα ή το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα. Εμείς θα βοη­θή­σου­με με όλη μας την ψυχή να νική­σει το Εργα­τι­κό Κόμ­μα. Γι’αυτό περιο­ρί­ζου­με τον αριθ­μό των υπο­ψη­φί­ων μας»

Με βάση αυτό το Κ.Κ κατέ­βα­σε μόνο 21 υπο­ψή­φιους (στις άλλες περι­φέ­ρειες στή­ρι­ξε Εργα­τι­κούς), ενώ τετρα­πλα­σί­α­σε τους ψήφους του σε σχέ­ση με το 135, εκλέ­γο­ντας από 1, 2 βου­λευ­τές. Εκλέ­γο­νται οι Φιλ Πιρα­τεν και Ουί­λιαμ Γκαλαχερ.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο