Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η Σύνοδος των δύο Αμερικών στον Παναμά

Γρά­φει ο Βαγ­γέ­λης Γονα­τάς //

Η 7η Σύνο­δος Κορυ­φής των Χωρών της Αμε­ρι­κής (Cumbre de las Americas, μετά­φρα­ση κατά λέξη, Σύνο­δος Κορυ­φής των Αμε­ρι­κών) που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε στον Πανα­μά από τις 9 έως τις 11 Απρί­λη δεν ήταν όπως συνή­θως. Το γεγο­νός ότι η Κού­βα συμ­με­τεί­χε για πρώ­τη φορά, αλλά και η παρου­σία του ισχυ­ρού μπλοκ των χωρών της ALBA, δικαί­ω­σαν την κατά λέξη μετά­φρα­ση. Ήταν Σύνο­δος των Κρα­τών των δύο Αμε­ρι­κών, από τη μια η Δική μας Αμε­ρι­κή κατά τον Χοσέ Μαρ­τί, η Αμε­ρι­κή των λαών, κινη­μά­των και κρα­τών που μάχο­νται ενά­ντια στον ιμπε­ρια­λι­σμό των γιάν­κις, και από την άλλη η Αμε­ρι­κή, όπως την εννο­ού­με εμείς εδώ, οι ΗΠΑ, Κανα­δάς & Σια.

7η Σύνοδος των χωρών της Αμερικής

7η Σύνο­δος των χωρών της Αμερικής

Η Σύνο­δος των Χωρών της Αμε­ρι­κής, δεν ταυ­τί­ζε­ται ευθέ­ως αλλά συγκα­λεί­ται από τον αμαρ­τω­λό Οργα­νι­σμό Αμε­ρι­κα­νι­κών Κρα­τών (ΟΕΑ) που ιδρύ­θη­κε το 1948 στην Μπο­κο­τά της Κολομ­βί­ας και μία από τις πρώ­τες απο­φά­σεις του ήταν να εγκρί­νει την ιμπε­ρια­λι­στι­κή επέμ­βα­ση στη Γουα­τε­μά­λα το 1954 για την ανα­τρο­πή της δημο­κρα­τι­κής της κυβέρ­νη­σης, όπως και την επέμ­βα­ση στη Δομι­νι­κα­νή Δημο­κρα­τία το 1965. Προη­γου­μέ­νως, με τη σιω­πή ή την συγκα­τά­θε­ση του ΟΕΑ πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν οι βομ­βαρ­δι­σμοί ενα­ντί­ον κου­βα­νι­κών πόλε­ων κατά τα πρώ­τα χρό­νια της νίκης της Επα­νά­στα­σης του 1959 και η μισθο­φο­ρι­κή επέμ­βα­ση στην Πλά­για Χιρόν το 1961.

Στην συνέ­χεια, με τη συγκα­τά­θε­ση ή τη συνε­νο­χή του οργα­νι­σμού, πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε η ιμπε­ρια­λι­στι­κή εισβο­λή στο μικρό νησί της Γρα­νά­δα το 1983 και η επέμ­βα­ση στον Πανα­μά το 1989. Όχι άδι­κα λοι­πόν, ο κου­βα­νός δια­νο­ού­με­νος, πολι­τι­κός και διπλω­μά­της Ραούλ Ρόα Γκαρ­σία (1907–1982), χαρα­κτή­ρι­ζε τον ΟΕΑ σαν ‘’Υπουρ­γείο των Αποι­κιών’’ των Ηνω­μέ­νων Πολι­τειών. Ο Φιντέλ Κάστρο το 1989 δήλω­νε επί­σης, ότι “Ο ΟΕΑ έχει μια ιστο­ρία που συγκε­ντρώ­νει όλα τα σκου­πί­δια των 60 χρό­νων προ­δο­σί­ας των λαών της Λατι­νι­κής Αμερικής’’.

Το 1962 μετά από βορειο­α­με­ρι­κά­νι­κες πιέ­σεις η Κού­βα απο­βλή­θη­κε από τον οργα­νι­σμό, ο οποί­ος υπο­χρέ­ω­σε τις χώρες μέλη του να δια­κό­ψουν τις διπλω­μα­τι­κές σχέ­σεις με την επα­να­στα­τι­κή κυβέρ­νη­ση του νησιού. Η από­φα­ση αυτή ανα­κλή­θη­κε από τη ΓΣ του οργα­νι­σμού το 2009 στην Ονδού­ρα, σαν απο­τέ­λε­σμα της αλλα­γής του συσχε­τι­σμού στις κυβερ­νή­σεις των χωρών της Λατι­νι­κής Αμερικής.

Ο αμαρτωλός Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών (ΟΑΚ)

Ο αμαρ­τω­λός Οργα­νι­σμός Αμε­ρι­κα­νι­κών Κρα­τών (ΟΑΚ)

Όμως η Κού­βα αρνεί­ται να επι­στρέ­ψει στον αμαρ­τω­λό οργα­νι­σμό που απο­τέ­λε­σε το μακρύ χέρι της επι­θε­τι­κής πολι­τι­κής της Ουά­σινγ­κτον. Αυτή η θέση δεν αλλά­ζει με την συμ­με­το­χή της για πρώ­τη φορά της στη Σύνο­δο Κορυ­φής των Χωρών της Αμε­ρι­κής, που έτσι κι αλλιώς δεν σημαί­νει συμ­με­το­χή στον οργα­νι­σμό. Εξ άλλου, στα πλαί­σια της Συνό­δου Κορυ­φής πραγ­μα­το­ποιού­νται διά­φο­ρα φόρουμ, πολ­λά από τα οποία συγκε­ντρώ­νουν και τα κινή­μα­τα της περιοχής.

Η Κού­βα συμ­με­τέ­χει και εδραιώ­νε­ται μέσα στους νέους μηχα­νι­σμούς ολο­κλή­ρω­σης όπως η Μπο­λι­βα­ρια­νή Συμ­μα­χία με τους Λαούς της Δικής μας Αμε­ρι­κής (ALBA), η Ένω­ση των Νοτιο­α­με­ρι­κα­νι­κών Κρα­τών (UNASUR) ή η Κοι­νό­τη­τα των Λατι­νο­α­με­ρι­κα­νι­κών Κρα­τών και της Καραϊ­βι­κής (CELAC). Η ενί­σχυ­ση, επέ­κτα­ση και εναρ­μό­νι­ση αυτών των οργα­νι­σμών και ολο­κλη­ρώ­σε­ων είναι ο δρό­μος που επι­λέ­γει η Κού­βα και όχι η εφή­με­ρη αυτα­πά­τη της επι­στρο­φής σε έναν οργα­νι­σμό που δεν επι­δέ­χε­ται ανα­δια­μόρ­φω­ση και που έχει κατα­δι­κα­στεί από την ιστορία.

Η 7η Σύνο­δος Κορυ­φής των Χωρών της Αμε­ρι­κής στον Πανα­μά ήταν ένα πεδίο αντι­πα­ρά­θε­σης ανά­με­σα στις δύο Αμε­ρι­κές, που βέβαια, ούτε καν θύμι­ζε τη στρα­το­κρα­τι­κή πολε­μι­κή κινη­το­ποί­η­ση που υπάρ­χει στις αντί­στοι­χες Συνό­δους των διά­φο­ρων G και της ΕΕ, για την ασφά­λεια των ηγε­τών τους. Παρ’ ότι ο Πανα­μάς δε δια­θέ­τει στρα­τό, στα παράλ­λη­λα φόρουμ της Συνό­δου ήρθαν και εκφρά­στη­καν μετα­ξύ άλλων και τα κινή­μα­τα των χωρών, με τους συσχε­τι­σμούς τους.

Οι κουβανοί διαδηλώνουν μέσα στο Φόρουμ όπου απέκλεισαν τις χώρες της ALBA

Οι κου­βα­νοί δια­δη­λώ­νουν μέσα στο Φόρουμ όπου απέ­κλει­σαν τις χώρες της ALBA

Ξεχω­ρι­στή παρου­σία είχαν οι πολυ­πλη­θείς αντι­προ­σω­πεί­ες της Κού­βας, της Βενε­ζου­έ­λας και των υπό­λοι­πων χωρών της ALBA , που πρό­βα­λαν το αίτη­μα της από­συρ­σης του δια­τάγ­μα­τος Ομπά­μα που χαρα­κτή­ρι­ζει τη Βενε­ζου­έ­λα απει­λή για τις ΗΠΑ (με το βάρος των 10 εκα­τομ­μυ­ρί­ων υπο­γρα­φών που έφε­ρε ο Μαδού­ρο) και την άρση του βορειο­α­με­ρι­κά­νι­κου απο­κλει­σμού (εμπάρ­γκο) της Κούβας.

Στο περι­θώ­ριο της Συνό­δου Κορυ­φής, στα λεγό­με­να παράλ­λη­λα φόρουμ των κινη­μά­των και όχι μόνο, υπήρ­ξαν σοβα­ρές αντι­πα­ρα­θέ­σεις που και αυτές, δεί­χνουν την αλλα­γή του συσχε­τι­σμού στην περιο­χή. Κατ’ αρχήν, ήρθε με κεκτη­μέ­νη ταχύ­τη­τα όλο το μισθο­φο­ρι­κό χαφιε­δο­λόι του Μαϊ­ά­μι και όλες οι φιλοι­μπε­ρια­λι­στι­κές δυνά­μεις της περιοχής.

Κανείς δεν ασχο­λή­θη­κε με τα φτω­χά απο­τε­λέ­σμα­τα του Συμπο­σί­ου για την “Eνό­τη­τα της Κού­βας” που συγκά­λε­σαν οι λεγό­με­νοι αντι­φρο­νού­ντες και από­λαυ­σαν τη μονα­ξιά τους στη μεγά­λη πολυ­τε­λή αίθου­σα που τους φιλο­ξέ­νη­σε, ούτε και με τις προ­κλή­σεις τους στο ξενο­δο­χείο της κου­βα­νι­κής απο­στο­λής που αντι­με­τω­πί­στη­καν χαλα­ρά και δεόντως.

panama9

Ο πρά­κτο­ρας της ΣΙΑ Félix Rodríguez Mendigutía, δολο­φό­νος του Τσε Γκε­βά­ρα και ο José Luis García Pérez (Antúnez)

Όμως, έγι­νε πραγ­μα­τι­κή κόλα­ση όταν ανα­κοι­νώ­θη­κε ότι παρα­βρί­σκε­ται και θα συμ­με­τέ­χει στα παράλ­λη­λα φόρουμ ο γνω­στός κου­βα­νι­κής κατα­γω­γής πρά­κτο­ρας της ΣΙΑ Félix Rodríguez Mendigutía, ο βορειο­α­με­ρι­κά­νος αξιω­μα­τι­κός δολο­φό­νος του Τσε Γκε­βά­ρα και ο José Luis García Pérez (Antúnez) (είναι ο κύριος με το μπλε που­κά­μι­σο που τρώ­ει τις πολ­λές στο πρώ­το βίντεο), κολ­λη­τός του τρο­μο­κρά­τη Luis Posada Carriles, υπεύ­θυ­νου για την κατάρ­ρι­ψη του κου­βα­νι­κού επι­βα­τι­κού αερο­σκά­φους στα Μπαρ­μπά­ντος και για βομ­βι­στι­κές επι­θέ­σεις σε ξενο­δο­χεία της Αβά­νας το 1997.

Η κου­βα­νι­κή αντι­προ­σω­πεία, που αντι­με­τώ­πι­σε προ­βλή­μα­τα και καθυ­στε­ρή­σεις στην παρα­λα­βή των δια­πι­στευ­τη­ρί­ων της από τους διορ­γα­νω­τές, τύπω­σε μέχρι εφη­με­ρί­δα με τίτλο “ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΙ στον Πανα­μά”. Στη συνέ­χεια, κου­βα­νοί και άλλοι αντι­πρό­σω­ποι χωρών της ALBA απο­κλεί­στη­καν αυθαί­ρε­τα από το Φόρουμ “Κοι­νω­νία των Πoλι­τών”, πράγ­μα που προ­κά­λε­σε δια­δή­λω­ση και καταγ­γε­λία έξω και μέσα στην αίθου­σα που θα γινό­ταν το Φόρουμ (δεύ­τε­ρο βίντεο) και οδή­γη­σε σε μαζι­κή απο­χώ­ρη­ση όλων των αντι­προ­σώ­πων των χωρών της ALBA.

https://www.youtube.com/watch?t=21&v=90SQBkczE3Y

Όμως η μεγά­λη μάχη δόθη­κε στο Πάρ­κο Belisario Porras, μπρο­στά από την πρε­σβεία της Κού­βας, στο οποίο υπάρ­χει ανδριά­ντας του Χοσέ Μαρ­τί και του Αντό­νιο Μασέο. Εκεί επι­χει­ρή­θη­κε να κατα­θέ­σει λου­λού­δια ο δολο­φό­νος του Τσε και ο εκπρό­σω­πος του τρο­μο­κρά­τη, αλλά βρή­καν μπρο­στά τους, κου­βα­νούς κάτοι­κους του Πανα­μά και αντι­πρό­σω­πους, βενε­ζο­λά­νους και άλλους. Φυγα­δεύ­τη­καν κακήν-κακώς, και δεν τα κατά­φε­ραν ούτε την επό­με­νη μέρα που κάλε­σαν συγκέ­ντρω­ση δια­μαρ­τυ­ρί­ας και βρή­καν μπρο­στά τους αυτή τη φορά, συγκέ­ντρω­ση από τα συν­δι­κά­τα και τα κοι­νω­νι­κά κινή­μα­τα του Πανα­μά να περι­φρου­ρεί το άγαλ­μα του Χοσέ Μαρτί.

Συγκέντρωση περιφρούρησης του αγάλματος του Χοσέ Μαρτί από οργανώσεις του Παναμά

Συγκέ­ντρω­ση περι­φρού­ρη­σης του αγάλ­μα­τος του Χοσέ Μαρ­τί από οργα­νώ­σεις του Παναμά

Ήταν τελι­κά μια ωραία Σύνο­δος Κορυ­φής, χωρίς φρά­χτες, ΜΑΤ και χημι­κά, που τα απο­τε­λέ­σμα­τά της θα αξιο­λο­γη­θούν τις επό­με­νες μέρες. Έδει­ξε όμως, πολύ χαρα­κτη­ρι­στι­κά τις δύο Αμε­ρι­κές της Αμε­ρι­κής, σε επί­πε­δο χωρών, κυβερ­νή­σε­ων και κινημάτων.

Μετά από όλα αυτά, μου ήρθε στο μυα­λό μια παλιά αμε­ρι­κά­νι­κη ται­νία οπου ένας βορειο­α­με­ρι­κά­νος ταξι­δεύ­ει με το αυτο­κί­νη­τό του στο Μεξι­κό και παίρ­νει έναν νεα­ρό Μεξι­κά­νο που κάνει οτο­στόπ. Ταξι­δεύ­ο­ντας του λέει ότι πρώ­τη φορά γνω­ρί­ζει από κοντά Λατί­νο και τον ρωτά αν αυτός έχει γνω­ρί­σει ποτέ Αμε­ρι­κά­νο. Ο νεα­ρός του απα­ντά ότι γνω­ρί­ζει πάρα πολ­λούς αμε­ρι­κά­νους για­τί είναι Μεξι­κα­νός. Εσύ όμως ‑του λέει- μόλις γνώ­ρι­σες τον πρώ­το σου Αμερικάνο.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο