Θέατρο: «Άγγελέ μου» του Χένρι Νέιλορ, παρουσιάζεται στην Αθήνα (για 2 παραστάσεις στην Αθήνα, θέατρο Σφενδόνη)

Παρου­σιά­ζει ο Ειρη­ναί­ος Μαρά­κης //

Μετά από την παρου­σί­α­ση, για πρώ­τη φορά στην Αθή­να, με τα Χανιά και την Κρή­τη να προη­γού­νται, του θεα­τρι­κού έργου «Το κατε­στραμ­μέ­νο δωμά­τιο» των Μάθιου Λέντον/Vanishing Point, το Θέα­τρο Κυδω­νία και η Εται­ρεία Θεά­τρου Μνή­μη επα­νέρ­χο­νται με ακό­μα ένα επί­και­ρο έργο που με αφορ­μή την πραγ­μα­τι­κή ιστο­ρία μια νεα­ρής Κούρ­δισ­σας προ­σεγ­γί­ζει ζητή­μα­τα σχε­τι­κά με την ανθρώ­πι­νη φύση, την γυναι­κεία κατα­πί­ε­ση, την φρί­κη του πολέ­μου και ιδιαί­τε­ρα του πολέ­μου που διε­ξά­γο­νταν μετα­ξύ των Κούρ­δων μαχη­τών και των φοντα­με­ντα­λι­στών του ISIS στη βόρειο Συρία.

Πρό­κει­ται για το έργο με τον τίτλο «Άγγε­λέ μου» του Χέν­ρι Νέι­λορ, που παρου­σιά­ζε­ται κι αυτό για πρώ­τη φορά στην Ελλά­δα, από την ομά­δα του Θεά­τρου Κυδω­νία, με έδρα τα Χανιά, σε σκη­νο­θε­σία του Μιχά­λη Βιρ­βι­δά­κη, μετά­φρα­ση του Δημή­τρη Κιού­ση και με πρω­τα­γω­νί­στρια τη νέα ηθο­ποιό Κατε­ρί­να Μαντίλ και εντάσ­σε­ται σε μία σει­ρά επι­λεγ­μέ­νων θεα­τρι­κών έργων της τελευ­ταί­ας τριε­τί­ας, από δια­φο­ρε­τι­κούς συγ­γρα­φείς, που ανοί­γουν τη συζή­τη­ση σχε­τι­κά με τις ευθύ­νες των Ευρω­παί­ων πολι­τών σχε­τι­κά με τα ζητή­μα­τα της προ­σφυ­γιάς, του πολέ­μου ενώ παράλ­λη­λα ανοί­γουν κι άλλη μία εξί­σου σημα­ντι­κή κι όχι αδιά­φο­ρη συζή­τη­ση σχε­τι­κά με την στά­ση των ΜΜΕ αλλά και το δια­δι­κτύ­ου απέ­να­ντι σε όλα αυτά, καλ­λιερ­γώ­ντας μια συγκε­κρι­μέ­νη στά­ση (παθη­τι­κής, θα λέγα­με) συμπε­ρι­φο­ράς απέ­να­ντι σε όλα αυτά.

Συγκε­κρι­μέ­να, το «Άγγε­λέ μου» είναι ένας, διάρ­κειας μιας ώρας, σκλη­ρός, συγκλο­νι­στι­κός και καται­γι­στι­κός μονό­λο­γος, έντο­να συναι­σθη­μα­τι­κός αλλά και με γερές δόσεις χιού­μορ που τη μία φορά απο­κλι­μα­κώ­νει την έντα­ση μέχρι την επό­με­νη κρί­σι­μη στιγ­μή και με πρω­τα­γω­νι­στι­κό πρό­σω­πο ένα νεα­ρό κορί­τσι από το Κουρ­δι­στάν, τη Ρεχά­να. Η Ρεχά­να (πραγ­μα­τι­κό πρό­σω­πο), με τους γονείς της να την φωνά­ζουν «Άγγε­λέ μου», μεγα­λώ­νει σε ένα αγρό­κτη­μα με φυστι­κό­δε­ντρα σε ένα χωριου­δά­κι κοντά στο Κομπά­νι στη Βόρεια Συρία. Μας αφη­γεί­ται την ιστο­ρία της παι­δι­κής της ηλι­κί­ας, μας μιλά για τον πατέ­ρα της που πάντα ονει­ρευό­ταν την επο­χή που οι γυναί­κες θα ήταν ισό­τι­μες με τους άντρες, για τις βαθιά ριζω­μέ­νες μέσα της ειρη­νι­στι­κές πεποι­θή­σεις και για την επι­θυ­μία της να γίνει μια μέρα δικη­γό­ρος. Άλλες όμως οι βου­λές των πολε­μο­κά­πη­λων, του ιμπε­ρια­λι­σμού και της ιστο­ρί­ας που αρέ­σκε­ται να σκα­ρώ­νει φάρ­σες στα ανθρώ­πι­να υπο­κεί­με­να μόνο και μόνο για να τις μετα­τρέ­ψει σε τρα­γω­δί­ες χωρίς επι­στρο­φή, αργό­τε­ρα… Έτσι, όταν η Ρεχά­να γίνε­ται δεκα­ε­πτά χρο­νών, στο Κομπά­νι ξεσπά ο πόλε­μος, καθώς το ISIS (το DAESH όπως είναι το αντί­στοι­χο ακρώ­νυ­μο στα Αρα­βι­κά) πολιορ­κεί κατ’ αρχήν και αργό­τε­ρα κατα­κτά όλα τα εδά­φη στη Βόρεια Συρία (μέχρι να το εκδιώ­ξουν αργό­τε­ρα αλλά αυτό δεν συμπε­ρι­λαμ­βά­νε­ται στον θεα­τρι­κό κι ιστο­ρι­κό χρό­νο που ταυ­τί­ζο­νται μέσα στο έργο). Μέσα στη φρι­κω­δία ενός από τους πιο απο­τρό­παιους και ανε­λέ­η­τους πολέ­μους, το νεα­ρό κορί­τσι κατα­φέρ­νει να παρα­μεί­νει ζωντα­νό, γλυ­τώ­νο­ντας κατά τύχη ή από σύμ­πτω­ση από τους αμέ­τρη­τους κιν­δύ­νους κατά της ζωής και της αξιο­πρέ­πειας της που παρα­μο­νεύ­ουν σε κάθε της βήμα, ώσπου στο τέλος προ­σχω­ρεί σε μια ομά­δα από Κούρ­δι­σες γυναί­κες που μάχο­νται το DAESH.

Όπως θα κατά­λα­βε ήδη ο ανα­γνώ­στης κι η ανα­γνώ­στρια το «Άγγε­λέ μου» είναι ένα πολι­τι­κό έργο, δείγ­μα του θεά­τρου που τόσο έχου­με ανά­γκη σήμε­ρα, ανοί­γει μια σει­ρά από ζητή­μα­τα αιχ­μής: η εμφα­νέ­στα­τη κατα­πί­ε­ση της γυναί­κας (στην Ανα­το­λή και κόντρα στην περισ­σό­τε­ρο κρυ­φή αλλά εξί­σου σκλη­ρή της πολι­τι­σμέ­νης Δύσης), το σκο­τά­δι που επι­βάλ­λει η θρη­σκεία σε κάθε μορ­φή συνεί­δη­σης και ανθρώ­πι­νης δρα­στη­ριό­τη­τας αλλά και η ελπί­δα που δίνει ο συλ­λο­γι­κός, προ­σω­πι­κός, καμιά φορά και ένο­πλος αγώ­νας αλλά και πολ­λά άλλα που δεν επι­θυ­μώ να παρα­θέ­σω εδώ, μόνο και μόνο για να μην χαλά­σω την προσ­δο­κία το κλί­μα της ανα­μο­νής που πρέ­πει πάντα να συνο­δεύ­ει μία αντί­στοι­χη προσπάθεια.

Δεν θα χάσει όποιος/α παρα­κο­λου­θή­σει την παρά­στα­ση. Η ευφυ­έ­στα­τη, γρή­γο­ρη σε εναλ­λα­γές και διαλ­λεί­μα­τα γρα­φή του Χέν­ρι Νέι­λορ, η λιτή αλλά επαρ­κέ­στα­τη σκη­νο­θε­τι­κή ματιά του Μιχά­λη Βιρ­βι­δά­κη και κυρί­ως η πολυ­πρό­σω­πη, πολύ­μορ­φη, ευαί­σθη­τη και σκλη­ρή κατά περί­πτω­ση, σπιρ­τό­ζι­κη και βαθειά ανθρώ­πι­νη ερμη­νεία της Κατε­ρί­νας Μαντίλ δεν θα απο­γοη­τεύ­σουν κανέναν.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:

Άγγε­λέ μου του Χέν­ρι Νέιλορ
Σάβ­βα­το 15 (ώρα 6 μμ) και Κυρια­κή 16 (ώρα 9 μμ) Δεκεμβρίου
Θέα­τρο ΣΦΕΝΔΟΝΗ, Μακρή 4, Μακρυ­γιάν­νη – Ακρόπολη
Σκη­νο­θε­σία ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΙΡΒΙΔΑΚΗΣ
Ερμη­νεία ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΝΤΙΛ
ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Πλη­ρο­φο­ρί­ες — κρα­τή­σεις θέσε­ων, τηλ. 215 51 58 968
Προ­πώ­λη­ση εισι­τή­ριων: 210 7234567
On-line προ­πώ­λη­ση εισι­τη­ρί­ων: www.ticketservices.gr
και tickets.public.gr καθώς και στα κατα­στή­μα­τα Public
Η παρά­στα­ση συνο­δεύ­ε­ται από πρό­γραμ­μα — βιβλίο με τη μετά­φρα­ση του έργου, την δια­νο­μή, εισα­γω­γι­κά και πλη­ρο­φο­ρια­κά κεί­με­να σχε­τι­κά με το έργο και φωτο­γρα­φί­ες από την παρά­στα­ση. Τιμή 5 ευρώ

_______________________________________________________________________________________________________