Θρύψαλα το κάθε ψευτοδίλημμα!

«Η από­φα­ση τώρα είναι αν θα έχου­με ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ, δεν υπάρ­χει τρί­τος», λέει η κυβέρ­νη­ση, προ­σπα­θώ­ντας να θέσει τα εκβια­στι­κά διλήμ­μα­τά της ενό­ψει των εκλο­γών, ξεκα­θα­ρί­ζο­ντας ότι «το θέμα είναι αν θα συνε­χι­στεί η στα­θε­ρό­τη­τα ή αν θα έχου­με πισω­γύ­ρι­σμα». «Αντέ­χεις άλλα 4 χρό­νια Μητσο­τά­κη;» απα­ντά ο ΣΥΡΙΖΑ, που προ­σπα­θεί να εγκλω­βί­σει στη λογι­κή του «μικρό­τε­ρου κακού», στην από­γνω­ση που δικαί­ως προ­κα­λεί η αντι­λαϊ­κή κυβερ­νη­τι­κή πολι­τι­κή της ΝΔ. Στις λίγες μέρες που έμει­ναν πια μέχρι την κάλ­πη, τα κόμ­μα­τα που κυβέρ­νη­σαν και κυβερ­νούν τη χώρα «δίνουν τα ρέστα τους» στα ψευ­το­δι­λήμ­μα­τα, για να εγκλω­βί­σουν σ’ αυτά λαϊ­κές δυνά­μεις, να κυριαρ­χή­σει το κρι­τή­ριο της κυβερ­νη­τι­κής στα­θε­ρό­τη­τας ή της ανα­ζή­τη­σης κυβερ­νη­τι­κού «σωτή­ρα», για να συνε­χι­στεί ανε­νό­χλη­τη η ίδια πολιτική.

* * *

Τη «στα­θε­ρό­τη­τα» της ΝΔ την έχει δοκι­μά­σει ο λαός. Είναι η «στα­θε­ρό­τη­τα» των 400 και πλέ­ον αντι­λαϊ­κών νόμων που ψήφι­σε την προη­γού­με­νη τετρα­ε­τία, προ­σθέ­το­ντας κι άλλα βάρη στη ζωή και στην τσέ­πη του. Η «στα­θε­ρή» κλι­μά­κω­ση της ίδιας πολι­τι­κής αμέ­σως μετά τις εκλο­γές θα σημά­νει ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρο πισω­γύ­ρι­σμα στη ζωή του λαού, σε σύγκρι­ση με τις πραγ­μα­τι­κές ανά­γκες. Αρκεί να σκε­φτεί κανείς ότι ο μέσος μισθός που υπό­σχε­ται στο τέλος της τετρα­ε­τί­ας, «επι­στρέ­φει» το εργα­τι­κό — λαϊ­κό εισό­δη­μα εκεί που ήταν πριν από 16 χρό­νια, ενώ οι ανά­γκες αυξά­νο­νται ραγδαία, μαζί και οι δυνα­τό­τη­τες αυτές να ικα­νο­ποι­η­θούν. Ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη αντα­γω­νί­ζε­ται με τη ΝΔ για το ποιος μπο­ρεί να εξα­σφα­λί­σει καλύ­τε­ρα αυτήν τη «στα­θε­ρό­τη­τα». Το απέ­δει­ξε άλλω­στε όλη την περα­σμέ­νη τετρα­ε­τία, με πιο χαρα­κτη­ρι­στι­κό παρά­δειγ­μα την περί­ο­δο της παν­δη­μί­ας: Την ώρα που ο λαός «έβρα­ζε» από αγα­νά­κτη­ση, αυτός έλε­γε «θα λογα­ρια­στού­με μετά», μοί­ρα­ζε εγγυ­ή­σεις συναί­νε­σης και πρό­τει­νε υπουρ­γό Υγεί­ας κοι­νήε αποδοχής!

* * *

Το απέ­δει­ξε και με άλλους τρό­πους: Ψήφι­σε τους μισούς από τους νόμους που έφε­ρε η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ στη Βου­λή. Και όχι μόνο αυτό, αλλά πρω­το­στά­τη­σε και στην εφαρ­μο­γή πολ­λών απ’ αυτούς, όπως οι ηλε­κτρο­νι­κές ψηφο­φο­ρί­ες που προ­βλέ­πει για τα συν­δι­κά­τα ο νόμος Χατζη­δά­κη! Τώρα λοι­πόν θυμή­θη­κε πως ο λαός «δεν αντέ­χει» άλλο αυτήν τη βάρ­βα­ρη πολι­τι­κή! Ο λαός δίκαια αγα­να­κτεί και δεν αντέ­χει άλλο την ακρί­βεια, τη φορο­λο­γία, τα χαρά­τσια. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως, που «ψαρεύ­ει ψήφους» στη λαϊ­κή αγα­νά­κτη­ση για το τσα­κι­σμέ­νο εισό­δη­μα, μια χαρά άντε­χε να ψηφί­ζει μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στην Ευρω­βου­λή τα νέα «πρά­σι­να» χαρά­τσια, που συνο­δεύ­ουν τους στό­χους της ευρω­παϊ­κής στρα­τη­γι­κής για μεί­ω­ση τάχα των ρύπων. Μια χαρά άντε­χε ξανά στο Ευρω­κοι­νο­βού­λιο να ψηφί­ζει μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ νέους «ίδιους πόρους» — φόρους για να καλυ­φθούν τα δανει­κά του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης. Μια χαρά αντέ­χει να ψηφί­ζει τους πολε­μι­κούς προ­ϋ­πο­λο­γι­σμούς για τη στή­ρι­ξη των σχε­δί­ων του ΝΑΤΟ απέ­να­ντι στους αντα­γω­νι­στές του, ενώ για στοι­χειώ­δεις λαϊ­κές ανά­γκες «δεν υπάρ­χει φράγκο».

* * *

Ποιος μπο­ρεί να ξεχά­σει ότι η αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρ­νη­ση ήταν αυτή που έφε­ρε τη ΝΔ στη δια­κυ­βέρ­νη­ση το 2019; Μετά από μια κυβερ­νη­τι­κή θητεία που φόρ­τω­σε στην πλά­τη του λαού ένα τρί­το μνη­μό­νιο και μερι­κές εκα­το­ντά­δες επι­πλέ­ον εφαρ­μο­στι­κούς και «μετα­μνη­μο­νια­κούς» νόμους, η ΝΔ εμφα­νί­στη­κε σαν τον συνε­πή και πιο έμπει­ρο εκφρα­στή της πολι­τι­κής που εφάρ­μο­σε και ο ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος δεν θυμά­ται βου­λευ­τές της να τρέ­χουν όλο ανυ­πο­μο­νη­σία στη Βου­λή, για να ψηφί­σουν νόμους της κυβέρ­νη­σης ΣΥΡΙΖΑ, απο­γειώ­νο­ντας σε ιστο­ρι­κά υψη­λά την κοι­νο­βου­λευ­τι­κή συναί­νε­ση την περί­ο­δο 2015 — 2019; Ποιος δεν θυμά­ται τον ΣΥΡΙΖΑ να δια­μαρ­τύ­ρε­ται ότι η ΝΔ «τα βρή­κε έτοι­μα» (πρω­το­γε­νή πλε­ο­νά­σμα­τα, στρα­τη­γι­κό διά­λο­γο με ΗΠΑ, δημο­σιο­νο­μι­κό μαξι­λα­ρά­κι 37 δισ. ευρώ κ.ά.) από τη δική του πολι­τι­κή και τη ΝΔ να ανα­γνω­ρί­ζει τη συμ­βο­λή του ΣΥΡΙΖΑ κατά την προη­γού­με­νη θητεία του. Πραγ­μα­τι­κά, η κοροϊ­δία τους …δεν αντέχεται!

* * *

Ο λαός λοι­πόν έχει κάθε λόγο να αγα­να­κτεί, να οργί­ζε­ται με αυτήν την πολι­τι­κή, να ανα­ζη­τά­ει ανά­σες και διέ­ξο­δο, να αγω­νιά για πραγ­μα­τι­κή αλλα­γή. Αυτή όμως δεν βρί­σκε­ται στο «μια από τα ίδια» της πολι­τι­κής που θυσιά­ζει τα δικαιώ­μα­τα και τις ανά­γκες του για τα κέρ­δη των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων. Την πολι­τι­κή δηλα­δή που υπη­ρε­τεί και ο ΣΥΡΙΖΑ, επει­δή μαζί με τη ΝΔ και τα άλλα κόμ­μα­τα δεσμεύ­ο­νται στο κεφά­λαιο, στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ. Γι’ αυτό κοι­νό τους πρό­γραμ­μα είναι το Ταμείο Ανά­καμ­ψης και τα 350 προ­α­παι­τού­με­να που περι­μέ­νουν την επό­με­νη κυβέρ­νη­ση, όποια κι αν είναι αυτή. Γι’ αυτό κοι­νή τους πολι­τι­κή είναι η δημο­σιο­νο­μι­κή εξι­σορ­ρό­πη­ση και τα πρω­το­γε­νή πλε­ο­νά­σμα­τα, στα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώ­νει πως δεν είναι «πρω­τά­ρης». Γι’ αυτό κοι­νή τους στρα­τη­γι­κή είναι η πιο βαθιά εμπλο­κή στον αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κό σχε­δια­σμό, που σημαί­νει νέοι κίν­δυ­νοι για τον λαό και για τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα της χώρας.

* * *

Μόνη πραγ­μα­τι­κή αντι­πο­λί­τευ­ση στην κυβέρ­νη­ση της ΝΔ από τη σκο­πιά των εργα­τι­κών — λαϊ­κών ανα­γκών και συμ­φε­ρό­ντων ήταν το ΚΚΕ, μέσα κι έξω από τη Βου­λή. Για­τί το ΚΚΕ πάλε­ψε και παλεύ­ει όχι μόνο για να απαλ­λα­γεί ο λαός από τη μια ή την άλλη αντι­λαϊ­κή κυβέρ­νη­ση, αλλά να ξηλω­θεί όλο το αντερ­γα­τι­κό — αντι­λαϊ­κό πλαί­σιο που μαζί δια­μορ­φώ­νουν όλες δια­χρο­νι­κά οι κυβερ­νή­σεις, «πασά­ρο­ντας» η μια στην άλλη τη σκυ­τά­λη της κυβερ­νη­τι­κής εναλ­λα­γής. Γι’ αυτό το ΚΚΕ ήταν και παρα­μέ­νει το Κόμ­μα που μπο­ρεί να βάλει «δύσκο­λα» στην κάθε κυβέρ­νη­ση, πρω­τα­γω­νι­στώ­ντας στην οργά­νω­ση της εργα­τι­κής — λαϊ­κής πάλης, με την προ­ο­πτι­κή που δίνει στον αγώ­να του λαού για να ξεμπερ­δεύ­ει με τη σημε­ρι­νή βαρ­βα­ρό­τη­τα, για τις ριζι­κές αλλα­γές που έχει ανά­γκη ο λαός και η χώρα.

* * *

Δεν υπάρ­χουν περι­θώ­ρια και «αντο­χές» για άλλες αυτα­πά­τες, για άλλες απο­γοη­τεύ­σεις, για καθυ­στε­ρή­σεις στην καλύ­τε­ρη οργά­νω­ση και στο δυνά­μω­μα της πάλης. Απέ­να­ντι στα ψευ­το­δι­λήμ­μα­τα όλων το πραγ­μα­τι­κό δίλημ­μα των εκλο­γών είναι ένα: Θα είναι ισχυ­ρά τα κόμ­μα­τα που θα συγκρο­τή­σουν την επό­με­νη αντι­λαϊ­κή κυβέρ­νη­ση, ή θα είναι ισχυ­ρό το ΚΚΕ που απο­τε­λεί το πραγ­μα­τι­κό αντί­πα­λο δέος; Πώς θα έχει ο λαός απέ­να­ντί του μια κυβέρ­νη­ση αδύ­να­μη και φοβι­σμέ­νη, που θα νιώ­θει την ανά­σα και την αγα­νά­κτη­σή του στο σβέρ­κο της; Με ψήφο στα κόμ­μα­τα που έχουν απο­δεί­ξει την προ­σή­λω­σή τους στη σημε­ρι­νή βαρ­βα­ρό­τη­τα ή με ψήφο στο ΚΚΕ που είναι στην πρώ­τη γραμ­μή της πάλης; Σε κάθε ψευ­το­δί­λημ­μα που ξεστο­μί­ζε­ται, η απά­ντη­ση δεν μπο­ρεί παρά να είναι απο­στο­μω­τι­κή: «Τώρα ΚΚΕ. Για­τί μόνο ο λαός μπο­ρεί να σώσει τον λαό»!

Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από τη στή­λη «Απο­κα­λυ­πτι­κά» του Ριζοσπάστη