Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ιούνης 1929: Όταν ο «εθνάρχης» Βενιζέλος κυνηγούσε τους αγωνιστές…

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Η περί­ο­δος 1927–29 σημα­δεύ­ε­ται από την ανο­δι­κή πορεία των απερ­για­κών αγώ­νων των εργα­ζο­μέ­νων. Οι κινη­το­ποι­ή­σεις αντι­με­τω­πί­ζο­νται με κάθε είδους μέτρα κατα­στο­λής από μέρους του αστι­κού κράτους.

Στις 22/12/1928 τέσ­σε­ρεις μήνες μετά τη νίκη των Φιλε­λευ­θέ­ρων η κυβέρ­νη­ση Βενι­ζέ­λου κατέ­θε­σε στη Βου­λή νόμο «Περί μέτρων ασφα­λεί­ας του κοι­νω­νι­κού καθε­στώ­τος και προ­στα­σί­ας των ελευ­θε­ριών των πολι­τών» (το ψηφι­σθέν αργό­τε­ρα «ιδιώ­νυ­μο»

Στις 3–9 Φλε­βά­ρη 1929πραγματοποιείται το ιδρυ­τι­κό συνέ­δριο της Ενω­τι­κής ΓΣΕΕ ως βήμα ενί­σχυ­σης της αυτο­τε­λούς οργά­νω­σης της εργα­τι­κής τάξης. Η κυβέρ­νη­ση Βενι­ζέ­λου απα­γο­ρεύ­ει τον εορ­τα­σμό της Εργα­τι­κής Πρω­το­μα­γιάς και προ­χω­ρά σε συλ­λή­ψεις συν­δι­κα­λι­στών. Το ΚΚΕ βρι­σκό­ταν στην πρώ­τη γραμ­μή των αγώ­νων. Στη συνέ­χεια η κυβέρ­νη­ση Βενι­ζέ­λου για να ανα­κό­ψει και να χτυ­πή­σει το ανερ­χό­με­νο απερ­για­κό κίνη­μα της εργα­τι­κής τάξης και γενι­κά τους αγώ­νες των εργα­ζο­μέ­νων, ψήφι­σε στις 25 Ιού­λη 1929 τον αντι­κομ­μου­νι­στι­κό νόμο «περί μέτρων ασφα­λεί­ας του κοι­νω­νι­κού καθε­στώ­τος», το γνω­στό «ιδιώ­νυ­μο». Επρό­κει­το για την ψήφι­ση του “Ιδιω­νύ­μου”, η αλλιώς του νόμου 4229/25–7‑1929 «Περί μέτρων ασφα­λεί­ας του κοι­νω­νι­κού καθε­στώ­τος και προ­στα­σί­ας των ελευ­θε­ριών των πολιτών”.

Το ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ

venizelos 1Πρό­κει­ται για έκθε­ση της Εργα­τι­κής Βοή­θειας (οργά­νω­σης που σκο­πό είχε να βοη­θή­σει τους εργά­τες οι οποί­οι πλήτ­το­νταν από την ανερ­γία και από τα εργα­τι­κά ατυ­χή­μα­τα, είτε οδη­γό­ντου­σαν στις φυλα­κές εξ αιτί­ας των ιδε­ών τους) που δημο­σιεύ­τη­κε πρω­το­σέ­λι­δα στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ (16/6/1929) και αφό­ρα τα «έργα και ημέ­ρες» της κυβέρ­νη­σης Βενι­ζέ­λου την περί­ο­δο 9–15 Ιου­νί­ου 1929, ένα μικρό δείγ­μα φυσι­κά των όσων συνέ­βαι­ναν την περί­ο­δο εκεί­νη και που δια­λύ­ουν τον μύθο του «εθνάρ­χη».

«Κατά την 9η Ιου­νί­ου υπήρχαν:

Ναύ­τες σε φυλα­κή 4.

Φαντά­ροι στο Καλ­πά­κι και στη φυλα­κή 10

Φυλα­κι­σμέ­νοι 79

Εξό­ρι­στοι 51.

Ιου­νί­ου 8. Παρα­κο­λού­θη­ση στην Θεσ­σα­λο­νί­κη υπό των αστυ­νο­μι­κών οργά­νων των εργα­τών των εισερ­χο­μέ­νων στα εργα­τι­κά σωμα­τεία ή στη Εργα­τι­κή Βοήθεια

  • Κατα­δί­κη υπό του Στρα­το­δι­κεί­ου Ιωαν­νί­νων των φαντά­ρων Πέτσι­κου σε 2 χρό­νια φυλα­κή, 1000 δρχ. πρό­στι­μο και επί 2 χρό­νια στέ­ρη­ση των πολι­τι­κών του δικαιω­μά­των. Βλά­χου και Μακρυ­γιάν­νη σε 1 ½ χρό­νια και από 5000 δρχ. πρό­στι­μο καθώς επί 1 χρό­νο στέ­ρη­ση των πολι­τι­κών τους δικαιω­μά­των. Λια­πά­κη και Βαρ­βα­ρέ­τσου σε 1 χρό­νο φυλα­κή , 500 δρχ. πρό­στι­μο ο καθέ­νας και από 1 χρό­νο στέ­ρη­ση των πολι­τι­κών τους δικαιω­μά­των. Τέσας, Στα­μού­λης και Στά­μος σε 6 μήνες φυλα­κή, από 500 δρχ. πρό­στι­μο ο καθέ­νας και από 1 χρό­νο στέ­ρη­ση των πολι­τι­κών τους δικαιωμάτων.
  • 14/6/1929. Τραυ­μα­τι­σμός υπό των αστυ­νο­μι­κών οργά­νων Πει­ραιώς των απερ­γών φορ­το­εκ­φορ­τω­τών Κ. Μπε­νε­τά­του, Διον. Κων­στα­ντα­του, Ν. Αζα­ριά­δης, Απ. Μπε­νε­τά­του, Ν. Μπε­νε­τά­του και Ηλ. Αλαφρή.
  • Σύλ­λη­ψη στο Μεσο­λόγ­γι των απερ­γών εργα­τών αλυ­κών Μεσολ­λο­γί­ου Κατσα­ρέ­λου και Χαβά.
  • 15/6/1929: Μετα­φέρ­θη­καν εν συνο­δεία οι εξό­ρι­στοι Κύρος Βασ­σά­ρας, Δημό­που­λος και Μαρ­κι­νός για την δίκην της 21ης Ιου­νί­ου στη Θεσ­σα­λο­νί­κη και κλεί­σθη­καν στο τμή­μα Μεταγωγών.
  • Κατά την 15η Ιου­νί­ου υπάρχουν:
  • Ναύ­τες στις φυλα­κές 4.
  • Φαντά­ροι στο Καλ­πά­κι 4, στις φυλα­κές 9.
  • Φυλα­κι­σμέ­νοι 63
  • Εξό­ρι­στοι 45
  • Εξό­ρι­στοι υπό συνο­δεί­αν για δίκη 3

Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ»

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο