ΚΚ Βενεζουέλας: «Η κυβέρνηση Μαδούρο δεν είναι σοσιαλιστική — Ουδέποτε υπήρξε σοσιαλισμός στη χώρα»

Μια εξαι­ρε­τι­κά ενδια­φέ­ρου­σα συνέ­ντευ­ξη παρα­χώ­ρη­σε πρό­σφα­τα στο περιο­δι­κό «Contrapunto» το μέλος του Πολι­τι­κού Γρα­φεί­ου της ΚΕ του ΚΚ Βενε­ζου­έ­λας (PCV) και υπεύ­θυ­νος για το εργα­τι­κό και συν­δι­κα­λι­στι­κό κίνη­μα, Πέδρο Εου­σέ, με θέμα στις πολι­τι­κές εξε­λί­ξεις στη λατι­νο­α­με­ρι­κά­νι­κη χώρα.

Πέραν της επι­θε­τι­κής στά­σης του βορειο­α­με­ρι­κά­νι­κου ιμπε­ρια­λι­σμού και της ακρο­δε­ξιάς αντι­πο­λί­τευ­σης, το κομ­μου­νι­στι­κό κίνη­μα στη Βενε­ζου­έ­λα έχει να αντι­με­τω­πί­σει και την στά­ση της ίδιας της σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κής κυβέρ­νη­σης Μαδού­ρο για την οποία, όπως σημειώ­νει ο Π. Εου­σέ, «επι­βάλ­λει πολι­τι­κές αντί­θε­τες με τα συμ­φέ­ρο­ντα τη εργα­τι­κής τάξης και των λαϊ­κών μαζών, πολι­τι­κές οι οποί­ες εξυ­πη­ρε­τούν μόνο το κεφά­λαιο και την ελίτ της διε­φθαρ­μέ­νης γραφειοκρατίας».

Ανα­φε­ρό­με­νος στην πολι­τι­κή της σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κής κυβέρ­νη­σης του Ενω­μέ­νου Σοσια­λι­στι­κού Κόμ­μα­τος (PSUV) το μέλος του ΠΓ του ΚΚ Βενε­ζου­έ­λας υπο­γραμ­μί­ζει: «Αυτή η κυβέρ­νη­ση δεν είναι σοσια­λι­στι­κή. Ο σοσια­λι­σμός ουδέ­πο­τε κατα­κτή­θη­κε στη χώρα μας. Ούτε καν ξεκί­νη­σε να οικο­δο­μεί­ται. Είναι αλή­θεια ότι στην επί­ση­μη προ­πα­γάν­δα χρη­σι­μο­ποιού­νται κλι­σέ περί «σοσια­λι­σμού», «επα­νά­στα­σης», «εργα­τι­κής κυβέρ­νη­σης», όμως στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα οι οικο­νο­μι­κές και εργα­τι­κές πολι­τι­κές, ιδιαί­τε­ρα από το 2018 και έπει­τα, έχουν ξεκά­θα­ρα νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρο προ­σα­να­το­λι­σμό […] Επι­βάλ­λουν την τυραν­νία της «ελεύ­θε­ρης αγο­ράς» και δημιουρ­γούν τις συν­θή­κες για τη μεγα­λύ­τε­ρη δυνα­τή καπι­τα­λι­στι­κή κερ­δο­φο­ρία, μειώ­νο­ντας τον ρυθ­μι­στι­κό ρόλο του κρά­τους στην οικο­νο­μία, την ώρα που θυσιά­ζουν τους εργα­ζό­με­νους με την κατα­στρο­φή των μισθών, την διά­λυ­ση των συλ­λο­γι­κών συμβάσεων…».

Με αυτόν τον τρό­πο, σημειώ­νει ο Πέδρο Εου­σέ, «η κυβέρ­νη­ση της οποί­ας ηγεί­ται ο Νικο­λάς Μαδού­ρο δια­χει­ρί­ζε­ται την κρί­ση και τις εγκλη­μα­τι­κές ιμπε­ρια­λι­στι­κές “κυρώ­σεις”, δίνο­ντας σε ξένους καπι­τα­λι­στές και στην εγχώ­ρια παρα­σι­τι­κή αστι­κή τάξη (την οποία λαν­θα­σμέ­να απο­κα­λούν «επα­να­στα­τι­κή αστι­κή τάξη») κάποια «συγκρι­τι­κά πλε­ο­νε­κτή­μα­τα» όπως απαλ­λα­γή από φόρους και την φθη­νό­τε­ρη εργα­τι­κή δύνα­μη σε όλη την ήπει­ρο, ενδε­χο­μέ­νως και σε όλο τον κόσμο».

Εσφαλμένο το ιδεολόγημα του «Σοσιαλισμού του 21ου αιώνα»

Για τις αυτα­πά­τες που δημιούρ­γη­σε το ρεφορ­μι­στι­κό ιδε­ο­λό­γη­μα του «Σοσια­λι­σμού του 21ου αιώ­να», ο Πέδρο Εου­σέ απο­δί­δει ευθύ­νες στον προ­κά­το­χο του Μαδού­ρο και ηγέ­τη της Μπο­λι­βα­ρια­νής Επα­νά­στα­σης, Ούγκο Τσά­βες. «Για να λέμε την αλή­θεια, τα κυρήγ­μα­τα για έναν ψευ­δε­πί­γρα­φο σοσια­λι­σμό δεν ξεκί­νη­σαν από αυτήν την κυβέρ­νη­ση αλλά από τον Πρό­ε­δρο Τσά­βες, όταν προ­έ­βαλ­λε το εσφαλ­μέ­νο ιδε­ο­λό­γη­μα του «Σοσια­λι­σμού του 21ου αιώ­να», που απο­τε­λεί μια ρεφορ­μι­στι­κή, μη επα­να­στα­τι­κή αντί­λη­ψη και το οποίο δεν βασί­ζε­ται στην πάλη των τάξε­ων και τη Μαρ­ξι­στι­κή θεω­ρία, αλλά στην ταξι­κή συμ­φι­λί­ω­ση, δηλα­δή στο χαρα­κτη­ρι­στι­κό της αστι­κής σοσιαλδημοκρατίας».

Ανα­φε­ρό­με­νος στην πολι­τι­κή της περιό­δου Τσά­βες και στην σημε­ρι­νή πολι­τι­κή της κυβέρ­νη­σης Μαδού­ρο, το μέλος του ΚΚ Βενε­ζου­έ­λας σηειώ­νει: «Κατά την θητεία του Τσά­βες, με τα όποια ελατ­τώ­μα­τά της, ο λαός της Βενε­ζου­έ­λας έζη­σε μια δια­δι­κα­σία προ­ο­δευ­τι­κών μεταρ­ρυθ­μί­σε­ων ανα­δια­νο­μής του εισο­δή­μα­τος και ενί­σχυ­σης της εθνι­κής κυριαρ­χί­ας. Αντί­θε­τα, με την τωρι­νή κυβέρ­νη­ση, εν μέσω συμ­φω­νιών σε κορυ­φαίο επί­πε­δο με την δεξιά αντι­πο­λί­τευ­ση, σχε­δόν κάθε πρό­ο­δος δια­λύ­θη­κε και εφαρ­μό­στη­κε μια πολι­τι­κή οπι­σθο­δρο­μι­κών νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρων μεταρ­ρυθ­μί­σε­ων, ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις, απορ­ρύθ­μι­ση της οικο­νο­μί­ας, υπε­ρεκ­με­τάλ­λευ­ση, κρα­τι­κό αυταρ­χι­σμό, βία ενά­ντια στους εργα­ζό­με­νους, τους αγρό­τες και επα­να­στά­τες αγω­νι­στές, αντι­δη­μο­κρα­τι­κή συμπε­ρι­φο­ρά, ελι­τι­σμός και ασυ­γκρά­τη­τη διαφθορά».

Οι εργαζόμενοι βιώνουν την χειρότερη οικονομική κατάσταση

Ο εργα­ζό­με­νος λαός της Βενε­ζου­έ­λας βρί­σκε­ται εν μέσω δια­σταυ­ρού­με­νων πυρών, λέει ο Π. Εου­σέ, ανα­φε­ρό­με­νος τόσο στην ιμπε­ρια­λι­στι­κή περι­κύ­κλω­ση από τις ΗΠΑ και τους συμ­μά­χους της όσο και στις αντι­λαϊ­κές πολι­τι­κές της κυβέρ­νη­σης Μαδού­ρο. Κάνει λόγο για υπερ­πλη­θω­ρι­σμού και «σχε­δόν ολο­κλη­ρω­τι­κή κατάρ­ρευ­ση του δημό­σιου συστή­μα­τος υγεί­ας», υπο­γραμ­μί­ζο­ντας ότι «η εργα­τι­κή τάξη της Βενε­ζου­έ­λας βρί­σκε­ται τώρα, μετά από χρό­νια, στη χει­ρό­τε­ρη οικο­νο­μι­κή και κοι­νω­νι­κή κατά­στα­ση» ενώ «ενι­σχύ­ε­ται ο δεσπο­τι­κός, αντι­δη­μο­κρα­τι­κός, αντερ­γα­τι­κός και αντι­κομ­μου­νι­στι­κός χαρα­κτή­ρας της άρχου­σας ελίτ» η οποία έχει τον κυνι­σμό να τα πράτ­τει όλα αυτά στο όνο­μα του «σοσια­λι­σμού».

Για το μέλος του ΠΓ του ΚΚ Βενε­ζου­έ­λας, αυτό που έχει ανά­γκη ο λαός της χώρας είναι μια «πραγ­μα­τι­κά επα­να­στα­τι­κή κυβέρ­νη­σης», μια κυβέρ­νη­ση που θα διευ­θύ­νε­ται «από τους εργα­ζό­με­νους, τους αγρό­τες, τις λαϊ­κές μάζες». Προς αυτήν την κατεύ­θυν­ση, χρειά­ζε­ται αλλα­γή των συσχε­τι­σμών, οργά­νω­ση και ενό­τη­τα στον αγώ­να των εργα­ζό­με­νων και του λαού, για την υπε­ρά­σπι­ση και επα­να­φο­ρά των δικαιω­μά­των τους.

Το 2022 είναι η χρο­νιά που θα διε­ξα­χθεί το 16ο Συνέ­δριο του ΚΚ Βενε­ζου­έ­λας, το οποίο όπως σημειώ­νει ο Εου­σέ «θα πραγ­μα­το­ποι­η­θεί εν μέσω αυξα­νό­με­νης όξυν­σης των ταξι­κών αντι­θέ­σε­ων στη Βενε­ζου­έ­λα και διε­θνώς, ως απο­τέ­λε­σμα της βαθιάς κρί­σης του διε­θνούς καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος», σε μια περί­ο­δο «όξυν­σης των ενδοι­μπε­ρια­λι­στι­κών αντι­θέ­σε­ων και αντιφάσεων».

Στο πλαί­σιο αυτό, οι κομ­μου­νι­στές της Βενε­ζου­έ­λας βρί­σκο­νται αντι­μέ­τω­ποι με μια σει­ρά προ­κλή­σε­ων, κυρί­ως με τον στό­χο ενί­σχυ­σης του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος και του ρόλου του ως «επα­να­στα­τι­κό όργα­νο της εργα­τι­κής τάξης», ξεπερ­νώ­ντας οργα­νω­τι­κές και ιδε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κές αδυ­να­μί­ες. Το ΚΚ Βενε­ζου­έ­λας, υπο­γραμ­μί­ζει ο Πέδρο Εου­σέ, οφεί­λει να έχει πολι­τι­κή και οργα­νω­τι­κή ικα­νό­τη­τα να ενερ­γεί με από­λυ­τη ταξι­κή ανε­ξαρ­τη­σία και να είναι σε θέση να δώσει τις απα­ραί­τη­τες μάχες όπου κι’ αν αυτό κατα­στεί αναγκαίο.

Με πλη­ρο­φο­ρί­ες από idcommunism.com

Βενε­ζου­έ­λα: Συνε­χί­ζε­ται η παρα­βί­α­ση των πολι­τι­κών δικαιω­μά­των των κομμουνιστών

ΚΚ Βενε­ζου­έ­λας: Καταγ­γέλ­λει νέους απο­κλει­σμούς υπο­ψη­φί­ων του στις τοπι­κές εκλογές