ΚΚ Σουηδίας: Λέει «όχι» στην ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ — Συνέντευξη του Αντρέας Σόρενσεν

Την πρό­θε­σή της να εντα­χθεί στο ΝΑΤΟ ανα­μέ­νε­ται να εκφρά­σει επι­σή­μως, μέσα στο Μάϊο, η κυβέρ­νη­ση της Σου­η­δί­ας, όπως ανα­φέ­ρουν δημο­σιεύ­μα­τα του Τύπου. Ο ιμπε­ρια­λι­στι­κός πόλε­μος στην Ουκρα­νία έχει αυξή­σει κατα­κό­ρυ­φα την ρωσο­φο­βία στην χώρα, οδη­γώ­ντας ενα σημα­ντι­κό τμή­μα του πλη­θυ­σμού να βλέ­πει θετι­κά την έντα­ξη της – επί δεκα­ε­τί­ες «ουδέ­τε­ρης» — Σου­η­δί­ας στην βορειο­α­τλα­ντι­κή συμμαχία.

Σύμ­φω­να με πρό­σφα­τη δημο­σκό­πη­ση για λογα­ρια­σμό της εφη­με­ρί­δας «Aftonbladet», το 57% των ερω­τη­θέ­ντων τάσ­σε­ται υπέρ του ενδε­χο­μέ­νου της έντα­ξης στο ΝΑΤΟ, ενώ αρνη­τι­κή απά­ντη­ση δίνει το 21%. Πως εξη­γεί­ται αυτό το ποσο­στό της φαι­νο­με­νι­κής «απο­δο­χής» του ΝΑΤΟ από την κοι­νή γνώμη;

Μιλώ­ντας στην ιστο­σε­λί­δα «In Defense of Communism», ο γενι­κός γραμ­μα­τέ­ας του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Σου­η­δί­ας (SKP) Αντρέ­ας Σόρεν­σεν αναφέρει:

«Η αστι­κή τάξη της Σου­η­δί­ας δου­λεύ­ει πολύ σκλη­ρά για να πετύ­χει αυτό το απο­τέ­λε­σμα και δεν δίστα­σε να χρη­σι­μο­ποι­ή­σει ως πρό­σχη­μα την ιμπε­ρια­λι­στι­κή εισβο­λή στην Ουκρα­νία. Με λίγα λόγια, έχουν κατα­φέ­ρει να αντι­στρέ­ψουν την κοι­νή γνώ­μη στο εν λόγω ζήτη­μα τα τελευ­ταία δύο χρο­νια, ξεκι­νώ­ντας πολύ πριν την εισβο­λή. Υπήρ­χε πάντο­τε, εκ μέρους της σου­η­δι­κής αστι­κής τάξης, ένας στα­θε­ρός αντα­γω­νι­σμός απέ­να­ντι στη Ρωσία, η οποία χρη­σι­μο­ποιεί­ται τώρα, όπως συνέ­βαι­νε και κατά την διάρ­κεια του Ψυχρού Πολέ­μου απέ­να­ντι στην Σοβιε­τι­κή Ένωση.

Μέσω της στε­νό­τε­ρης στρα­τιω­τι­κής και πολι­τι­κής συνερ­γα­σί­ας με το ΝΑΤΟ και τις χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ, έχει κατα­φέ­ρει να ανοί­ξει το δρό­μο για την απο­δο­χή (από την κοι­νή γνώ­μη) της ιδέ­ας ότι μπο­ρεί η Σου­η­δία να συνερ­γά­ζε­ται με τις ΗΠΑ και τα κρά­τη-μέλη του ΝΑΤΟ. Την ίδια στιγ­μή, όλα τα μεγά­λα μέσα ενη­μέ­ρω­σης συνε­χί­ζουν ακα­τά­παυ­στα να δια­σπεί­ρουν μύθους ότι η ασφά­λεια της χώρας εξαρ­τά­ται από την συμ­με­το­χή της στο ΝΑΤΟ.

Πρό­κει­ται για μια δια­δι­κα­σία που συνε­χί­ζε­ται εδώ και αρκε­τό διά­στη­μα, δεν είναι κάτι και­νούρ­γιο. Με την εισβο­λή, παρα­κο­λου­θού­με μια ραγδαία κλι­μά­κω­ση της προ­πα­γάν­δας, καθώς και της προ­ε­τοι­μα­σί­ας για την επί­ση­μη υπο­βο­λή αιτή­μα­τος ένταξης».

Ανα­φο­ρι­κά με τον ρόλο της σου­η­δι­κής σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας και πως αυτή έχει επηρ­ρε­ά­σει την κοι­νή γνώ­μη απέ­να­ντι στο ΝΑΤΟ, ο Αντρέ­ας Σόρεν­σεν σημειώνει:

«Η στά­ση της σου­η­δι­κής σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας είναι κατα­λυ­τι­κή. Σε αντί­θε­ση με άλλες χώρες, η σοσια­δη­μο­κρα­τία στην Σου­η­δία δεν έχει εξα­λει­φθεί και παί­ζει ακό­μη κρί­σι­μο ρόλο στην στή­ρι­ξη του σου­η­δι­κού καπι­τα­λι­σμού. Συνε­χί­ζει να ελέγ­χει σε γενι­κές γραμ­μές το εργα­τι­κό κίνη­μα και ειδι­κό­τε­ρα τα εργα­τι­κά συν­δι­κά­τα, ελέγ­χο­ντας με αυτόν τον τρό­πο κάθε αντι­πο­λί­τευ­ση εκ μέρους των εργα­ζό­με­νων. Αυτό σημαί­νει ότι (οι σοσιαλ­δη­μο­κρά­τες) συνε­χί­ζουν να έχουν παρου­σία σε μεγά­λους τομείς της εργα­τι­κής τάξης οι οποί­οι ακο­λου­θούν το σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κό κόμ­μα. Η στή­ρι­ξή τους, επο­μέ­νως, είναι σημαντική»

Αντί­θε­τα με τους σοσιαλ­δη­μο­κρά­τες και τις υπό­λοι­πες αστι­κές πολι­τι­κές δυνά­μεις, το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα Σου­η­δί­ας αντι­τί­θε­ται σθε­να­ρά στην έντα­ξη της Σου­η­δί­ας στο ΝΑΤΟ. Πιο συγκε­κρι­μέ­να ο Α. Σόρεν­σεν υπογραμμίζει:

«Εμείς βλέ­που­με το ΝΑΤΟ ως την ισχυ­ρό­τε­ρη- αυτην την στιγ­μή- ιμπε­ρια­λι­στι­κή συμ­μα­χία. Όντας υπό την κυριαρ­χία της αστι­κής τάξης των ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ εκπρο­σω­πεί τα συμ­φέ­ρο­ντα των αστι­κών τάξε­ων και των άλλων κρα­τών-μελών. Πρό­κει­ται για έναν οργα­νι­σμό που βρί­σκε­ται σε αντι­πα­ρά­θε­ση με άλλα ιμπε­ρια­λι­στι­κά μπλοκ.

Η πιθα­νή έντα­ξη της Σου­η­δί­ας σ’ αυτήν την συμ­μα­χία αντι­κα­το­πτρί­ζει την ισχυ­ρο­ποί­η­ση του σου­η­δι­κού καπι­τα­λι­σμού σε σχέ­ση με τους αντα­γω­νι­στές τους. Η σου­η­δι­κή αστι­κή τάξη έχει την ανά­γκη να υπε­ρα­σπι­στεί τις επεν­δύ­σεις της στο εξω­τε­ρι­κό και να δια­σφα­λί­σει τους εμπο­ρι­κούς διαύ­λους […] Με απλά λόγια, η αστι­κή τάξη της Σου­η­δί­ας είναι έτοι­μη να κάνει το επό­με­νο βήμα στο πλαί­σιο του αγώ­να που διε­ξά­γει απέ­να­ντι στους αντα­γω­νι­στές της.

Εμείς είμα­στε αντί­θε­τοι σε αυτό και αρνού­μα­στε να γίνου­με μέρος μιας στρα­τιω­τι­κής συμ­μα­χί­ας που στο­χεύ­ει στην κατα­πί­ε­ση και εκμε­τάλ­λευ­ση των εργα­ζό­με­νων σε όλο τον κόσμο. Αρνού­μα­στε να συμ­βάλ­λου­με στην ενί­σχυ­ση της δικής μας αστι­κής τάξης που επι­χει­ρεί να πάρει μερί­διο από τη μοι­ρα­σιά των αγο­ρών. Είμα­στε ενά­ντια σε αυτό το σύστη­μα και, ως κομ­μου­νι­στές, δεν δια­λέ­γου­με ποτέ πλευ­ρά στον πόλε­μο μετα­ξύ ληστών».

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα