Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΚΟΥΒΑ: Συνταγματική Αναθεώρηση και «Ανθρώπινα δικαιώματα»

 Επι­μέ­λεια:  Ομά­δα ¡H.lV.S!

Όπως είναι γνω­στό το κοι­νο­βού­λιο της Κού­βας ενέ­κρι­νε στις 22 Ιου­λί­ου το προ­σχέ­διο του νέου Συντάγ­μα­τος της χώρας που ανα­γνω­ρί­ζει την ατο­μι­κή ιδιο­κτη­σία και τις επι­χει­ρή­σεις «χωρίς να εγκα­τα­λεί­πει τον σοσια­λι­στι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό του» — «Έχου­με ένα προ­σχέ­διο, που (…) θα ενι­σχύ­σει την ενό­τη­τα των Κου­βα­νών γύρω από την επα­νά­στα­ση», σχο­λί­α­σε ο πρό­ε­δρος της Κού­βας Μιγκέλ Ντί­ας- Κανέλ (αυτό το τελευ­ταίο, όπως και ο ‑επι­στη­μο­νι­κός- σοσια­λι­στι­κός προ­σα­να­το­λι­σμός μένουν να απο­δει­χτούν στην πρά­ξη δηλ στη ζωή).

Το νέο κεί­με­νο του Συντάγ­μα­τος εγκρί­θη­κε ομό­φω­να από την Εθνο­συ­νέ­λευ­ση, από τις 13 Αυγού­στου ως τις 15 Νοεμ­βρί­ου τέθη­κε σε δημό­σια δια­βού­λευ­ση και ανα­μέ­νε­ται το δημο­ψή­φι­σμα προ­τού υιο­θε­τη­θεί οριστικά.

Προς το παρόν στη διάρ­κεια της δημό­σιας δια­βού­λευ­σης, επι­βε­βαιώ­θη­κε εκεί­νο που ειπώ­θη­κε ότι το καλο­καί­ρι ότι δηλ. «κάθε Κου­βα­νός από 16 χρο­νών και πάνω θα μπο­ρέ­σει να εκφρά­σει ελεύ­θε­ρα τις από­ψεις του και να συμ­βά­λει στο κεί­με­νο του Συντάγ­μα­τος το οποίο αντι­κα­το­πτρί­ζει το παρόν και το μέλ­λον της πατρίδας».

Το προ­σχέ­διο, που εκτεί­νε­ται σε 224 άρθρα, επα­να­βε­βαιώ­νει «τον σοσια­λι­στι­κό χαρα­κτή­ρα» του πολι­τι­κού συστή­μα­τος της Κού­βας καθώς και τον ηγε­τι­κό ρόλο του κομ­μου­νι­στι­κού κόμ­μα­τος, του μονα­δι­κού στη χώρα. Ωστό­σο σε αυτό δεν θα περι­λαμ­βά­νε­ται το άρθρο που ορί­ζει ότι απώ­τε­ρος στό­χος είναι η δημιουρ­γία μιας κομ­μου­νι­στι­κής κοινωνίας.

cuba

Σήμε­ρα σχε­δόν 60 χρό­νια από την είσο­δο στην Αβά­να (1η Γενά­ρη 1959) των barbudos” του Comandante en jefe Fidel, από μια οικο­νο­μία σχε­δόν πλή­ρως κρα­τι­κο­ποι­η­μέ­νη, στα­δια­κά ‑κυρί­ως από το 1992 και μετά, οι «μεταρ­ρυθ­μί­σεις» τόνω­σαν και στη συνέ­χεια γιγά­ντω­σαν τις ιδιω­τι­κές επι­χει­ρή­σεις, στις οποί­ες πλέ­ον εργά­ζο­νται  σχε­δόν 600.000 άνθρω­ποι, σύμ­φω­να με τα επί­ση­μα στοι­χεία (~15% του ενερ­γού πλη­θυ­σμού) και που παρ’ όλ’ αυτά «εμπο­δί­ζο­νται» από το νομο­θε­τι­κό πλαί­σιο του ισχύ­ο­ντος από το 1976 συντάγματος.

Να δώσου­με μια εικό­να, που δεν έχει να κάνει πχ. με τον του­ρι­σμό κλπ: Πριν λίγο και­ρό (Σεπ-2018) σύμ­φω­να με δημο­σί­ευ­μα της Granma «εργα­ζό­με­νοι σε ένα σου­περ­μάρ­κετ απο­λύ­θη­καν επει­δή πού­λη­σαν 15.000 μήλα σε έναν μόνο πελά­τη». Σύμ­φω­να με τον επί­ση­μο ιστό­το­πο Cubadebate (βλ. εδώ) αφο­ρά εκμε­τάλ­λευ­ση του προ­βλή­μα­τος των ελλεί­ψε­ων σε προ­ϊ­ό­ντα (φρού­τα, βού­τυ­ρο, γάλα μπύ­ρα κλπ) — από επι­τή­δειους …«έχο­ντες» και «κατέ­χο­ντες», που αγο­ρά­ζουν μεγά­λες ποσό­τη­τες από κρα­τι­κές εται­ρεί­ες (στη συγκε­κρι­μέ­νη περί­πτω­ση ήταν η Cimex) και τις μετα­που­λούν σε κατα­στή­μα­τα λια­νι­κής σε πολύ υψη­λό­τε­ρη τιμή. Μάλι­στα η περι­γρα­φή μιλά­ει για «φου­σκω­τούς» -“ομά­δα «νεα­ρών γερο­δε­μέ­νων ατό­μων», «οργα­νω­μέ­νοι οιο­νεί στρα­τιω­τι­κό τρό­πο»”.

Πρό­κει­ται για μια σχε­τι­κά παγιω­μέ­νη κατά­στα­ση και όχι ‑ας το πού­με έτσι, για «παρά­πλευ­ρη απώ­λεια»: υπάρ­χει πχ. και η πώλη­ση περιου­σια­κών στοι­χεί­ων, που είχε απα­γο­ρευ­θεί το 1959, αλλά επι­τρά­πη­καν έπει­τα από αλλα­γή της νομο­θε­σί­ας το 2011 (που σημαί­νει πως υπάρ­χει πλέ­ον αρκε­τή ιδιο­κτη­σία ‑μετα­ξύ άλλων και ακίνητη).

Δεν χρειά­ζε­ται πολύ σκέ­ψη για να κατα­λά­βει κανείς (ανε­ξάρ­τη­τα από το πώς κάθε φορά πλα­σά­ρε­ται) πως σε κάθε κρά­τος οι νόμοι και ειδι­κά η συνταγ­μα­τι­κή ανα­θε­ώ­ρη­ση, αξιο­ποιού­νται για να εξα­σφα­λί­σουν τη (γρα­φτή -«με τη βού­λα») κατο­χύ­ρω­ση των εκά­στο­τε γενι­κών επι­διώ­ξε­ων της κυρί­αρ­χης τάξης.

Και μάλι­στα σε συνταγ­μα­τι­κό νόμο, που έχει αυξη­μέ­νη ισχύ στη συνεί­δη­ση ευρύ­τε­ρων λαϊ­κών μαζών ενέ­χο­ντας θέση υπέρ­τα­του, υπερ­τα­ξι­κού κλπ, προς όφε­λος όλης της κοι­νω­νί­ας νόμου, απο­κρύ­πτο­ντας τον βαθιά ταξι­κό του χαρα­κτή­ρα, τη σύμ­φυ­σή του με τους σκο­πούς και τις επι­διώ­ξεις της άρχου­σας τάξης.

Ας θυμη­θού­με πχ., για να πάμε και λίγο στα δικά μας, το 2001 (ανα­θε­ώ­ρη­ση των περισ­σό­τε­ρων από τα 79 συνο­λι­κά άρθρα που έγι­νε δεκτή από τα 4/5 (!!)  του συνο­λι­κού αριθ­μού των βου­λευ­τών, με σύμπλευ­ση των τότε κρα­ταιών ΠΑΣΟΚ & ΝΔ): ήταν κεί­νο το διά­στη­μα, σε ημε­ρή­σια διά­τα­ξη οι ανά­γκες του κεφα­λαί­ου για κατο­χύ­ρω­ση και προ­ώ­θη­ση της απρό­σκο­πτης έντα­ξης στην ΟΝΕ και την Ευρω­ζώ­νη, την απε­λευ­θέ­ρω­ση σει­ράς κλά­δων της οικο­νο­μί­ας από την κρα­τι­κή καπι­τα­λι­στι­κή ιδιο­κτη­σία, η δρα­στι­κή μεί­ω­ση των δαπα­νών της κοι­νω­νι­κής πολι­τι­κής που υλο­ποι­ή­θη­κε μετα­πο­λε­μι­κά λόγω των ανα­γκών της διευ­ρυ­μέ­νης καπι­τα­λι­στι­κής ανα­πα­ρα­γω­γής, με δεδο­μέ­νη βέβαια και την πίε­ση από τις κατα­κτή­σεις της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης, που λει­τουρ­γού­σαν σαν φάρος για τα εργα­τι­κά — λαϊ­κά κινή­μα­τα των χωρών όλου του κόσμου κλπ κλπ.

Πριν λίγες μέρες, μπρο­στά στο νέο παι­χνί­δι ‑και μετά έναν (συνή­θη πλέ­ον) δικομ­μα­τι­κό καβγά για τα κανά­λια, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνι­σε πως «υπη­ρε­τεί δύο αλλη­λέν­δε­τους στό­χους, που είναι η ανά­γκη του σημε­ρι­νού σάπιου πολι­τι­κού συστή­μα­τος να εξα­σφα­λί­σει απρό­σκο­πτα την κυριαρ­χία του και οι προ­ε­κλο­γι­κές σκοπιμότητες».

cuba2

Επο­μέ­νως ‑και ξανα­γυρ­νώ­ντας στην Κού­βα: Πρέ­πει (;;) να ανη­συ­χού­με αφού το προ­σχέ­διο του νέου Συντάγ­μα­τος θέτει τις βάσεις για την ενσω­μά­τω­ση διά­φο­ρων οικο­νο­μι­κών τομέ­ων, ανα­γνω­ρί­ζο­ντας τον ρόλο της καπι­τα­λι­στι­κής αγο­ράς στην οικο­νο­μία, τις ξένες επεν­δύ­σεις και άλλες μορ­φές ιδιο­κτη­σί­ας, κυρί­ως ατο­μι­κής; με νομι­μο­ποί­η­ση «μικρών και μεσαί­ων» επι­χει­ρή­σε­ων;; (χωρίς να καθο­ρί­ζε­ται ο δεί­κτης του «μεγέ­θους»).

Ο «κου­βα­νο­λό­γος πολι­τι­κός ανα­λυ­τής καθη­γη­τής του πανε­πι­στη­μί­ου Τέξας Arturo Lopez-Levy (βλ εδώ) το λέει καθα­ρά: «Αυτή η δυνα­μι­κή δημιουρ­γεί προ­ο­πτι­κές και για άλλες αλλα­γές που όχι μόνο είναι επι­θυ­μη­τές, αλλά και λογι­κές από την άπο­ψη της ανά­πτυ­ξης» (εδώ πολ­λά μπο­ρεί να πει κανείς …ανά­πτυ­ξη για ποιον κλπ)

Θα επα­να­βε­βαιω­θεί (;;) ότι «ο κεντρι­κός σχε­δια­σμός και οι κρα­τι­κές επι­χει­ρή­σεις είναι κλει­δί για την οικο­νο­μία»; ή θα επα­λη­θευ­τούν τα «ΝΕΑ» που θριαμ­βο­λο­γούν … «Η Κού­βα λέει το πρώ­το της αντίο στον κομ­μου­νι­σμό» (;;)

Το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα, «ανα­μέ­νε­ται να παρα­μεί­νει η κυρί­αρ­χη πολι­τι­κή δύνα­μη της Κού­βας», «με τις αλλα­γές που θα προταθούν»

Υπάρ­χουν και αρκε­τά «δευ­τε­ρεύ­ο­ντα» (;;) πχ. (γρά­φει η Granma) «Σημα­ντι­κή είναι η εξά­λει­ψη των δια­κρί­σε­ων εις βάρος των μη ετε­ρο­φυ­λό­φι­λων ‑στο δικαί­ω­μα να παντρεύ­ο­νται, με την ωρι­μό­τη­τα που έχει επι­τευ­χθεί από την κοι­νω­νία μας, το βάθος και τη στα­θε­ρό­τη­τα των επι­χει­ρη­μά­των που προ­σφέ­ρο­νται υπέρ αυτής της ανθρω­πι­στι­κής από­φα­σης. Και ελπί­ζου­με να πεί­σου­με αυτούς που έχουν εκφρά­σει την αντί­θε­σή τους».

 Ειδοποιός διαφορά

Οψό­με­θα! ‑σαν κομ­μου­νι­στές δεν μπο­ρού­με να μην ανη­συ­χού­με, για όλ’ αυτά αλλά πρέ­πει να ξέρου­με για τι μιλά­με, η Κού­βα δεν είναι Ελλά­δα! Το σημε­ρι­νό σύνταγ­μα, στην εισα­γω­γή του (και αυτά δεν τα αγγί­ζει η «ανα­θε­ώ­ρη­ση») αναφέρει:

Κλη­ρο­νό­μοι και συνε­χι­στές του δημιουρ­γι­κού έργου και των παρα­δό­σε­ων μαχη­τι­κό­τη­τας, επι­μο­νής, ηρω­ι­σμού και θυσί­ας που σφυ­ρη­λα­τή­θη­καν από τους προ­κα­τό­χους μας, 

Για τους ιθα­γε­νείς που προ­τί­μη­σαν την εξο­λό­θρευ­ση από υποταγή.

Για τους δού­λους που επα­να­στά­τη­σαν ενα­ντί­ον των κυρί­ων τους.

Γι αυτούς που ξύπνη­σαν την εθνι­κή συνεί­δη­ση και την αγω­νία των κου­βα­νών για πατρί­δα και ελευθερία.

Για τους πατριώ­τες που το 1868 ξεκί­νη­σαν τους πολέ­μους της ανε­ξαρ­τη­σί­ας ενά­ντια στην ισπα­νι­κή αποι­κιο­κρα­τία και εκεί­νους που με ένα τελευ­ταίο σφόρ­τσο ‑το 1895, οδή­γη­σαν στη νίκη του 1898, ενά­ντια στη στρα­τιω­τι­κή επέμ­βα­ση και κατο­χή του Αμε­ρι­κα­νού ιμπεριαλισμού

Για τους εργά­τες, αγρό­τες, φοι­τη­τές και δια­νο­ού­με­νους, που για πάνω από πενή­ντα χρό­νια αγω­νί­στη­καν κατά της ιμπε­ρια­λι­στι­κής κυριαρ­χί­ας, της πολι­τι­κής δια­φθο­ράς, της έλλει­ψης δικαιω­μά­των και ελευ­θε­ριών, της ανερ­γί­ας και της εκμε­τάλ­λευ­σης από τους καπι­τα­λι­στές και τους λατιφουντίστες

Για εκεί­νους που ξεκί­νη­σαν ανέ­πτυ­ξαν και ολο­κλή­ρω­σαν τις πρώ­τες οργα­νώ­σεις εργα­τών και αγρο­τών, δια­δί­δο­ντας τις σοσια­λι­στι­κές ιδέ­ες και ίδρυ­σαν τα πρώ­τα μαρ­ξι­στι­κά-λενι­νι­στι­κά κινήματα.

Για την πρω­το­πό­ρα γενιά στα 100 χρό­νια από τη γέν­νη­ση του Martí [Χοσέ Μαρ­τί], που, γαλου­χη­μέ­νοι με τη διδα­σκα­λία του, οδη­γη­θή­κα­με στη Λαϊ­κή Επα­να­στα­τι­κή νίκη του Γενάρη 

Για εκεί­νους που, υπε­ρα­σπί­στη­καν την Επα­νά­στα­ση με τη ζωή τους συμ­βάλ­λο­ντας στην ορι­στι­κή της παγίωση.

Για εκεί­νους που εκπλή­ρω­σαν μαζι­κά ηρω­ι­κές διε­θνι­στι­κές αποστολές.

ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΜΑΣΤΕ

από την ιδε­ο­λο­γία του José Martí και τις πολι­τι­κο-κοι­νω­νι­κές ιδέ­ες του Μαρξ, του Ένγκελς και του Λένιν.

Πριν ένα μήνα (14-Οκτ) η Gramna στη στή­λη «¡Desde la izquierda!» [από τα αρι­στε­ρά], δημο­σί­ευ­σε ένα σημεί­ω­μα με τίτλο «La nueva Constitución y los derechos humanos en Cuba» - «Το νέο Σύνταγ­μα και τα ανθρώ­πι­να δικαιώ­μα­τα στην Κού­βα», όπου αναφέρει:

Όλος ο λαός ‑οι απλοί άνθρω­ποι της Κού­βας, συμ­με­τέ­χουν μέσα από μια πραγ­μα­τι­κά δημο­κρα­τι­κή δια­δι­κα­σία στην ανά­λυ­ση και συζή­τη­ση του σχε­δί­ου του νέου Συντάγ­μα­τος, αλλά εκεί­να τα αρπα­κτι­κά που εκτο­ξεύ­ουν συκο­φα­ντί­ες σε βάρος της χώρας μας δε λένε να σταματήσουν.

Είμα­στε Κού­βα και ως εκ τού­του η λαϊ­κή  δια­βού­λευ­ση απο­τε­λεί ανα­πό­σπα­στο κομ­μά­τι μια πρα­κτι­κής που ‑προ­ο­πτι­κά,  σε βάθος χρό­νου, κάνει την πατρί­δα μας καλύ­τε­ρη.
Ανα­λύ­ου­με πολύ προ­σε­κτι­κά το σχέ­διο του νέου Συντάγ­μα­τος, όπως και οι συμπα­τριώ­τες μας στο εξω­τε­ρι­κό, που προ­βλη­μα­τί­ζο­νται και προ­τεί­νουν τρο­πο­ποι­ή­σεις στο περιε­χό­με­νό του.
Στο πλαί­σιο αυτό, όλοι αυτοί ‑μέσα κι έξω, στη μεγά­λη τους πλειο­ψη­φία, απαι­τούν καταρ­χήν την εξά­λει­ψη του οικο­νο­μι­κού και εμπο­ρι­κού απο­κλει­σμού που ασκούν οι Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες ενά­ντια στο νησί, όλοι συμ­φω­νού­με ότι πρό­κει­ται για μια κατά­φω­ρη, μαζι­κή και συστη­μα­τι­κή παρα­βί­α­ση των ανθρω­πί­νων δικαιω­μά­των όλων των Κουβανών.

Όμως, όπως σε κάθε κανό­νας έχει εξαι­ρέ­σεις, υπάρ­χουν και κάποιοι πλη­ρω­μέ­νοι στην αντί­πε­ρα όχθη  στην υπη­ρε­σία της αντί­δρα­σης, «δεμέ­νοι» είτε με την Ευρώ­πη είτε με τις ΗΠΑ ή, ακό­μη — ακό­μη με κάποια χώρα της Νότιας Αμε­ρι­κής, μαζί με τους λίγους που είναι εδώ στην Κούβα.

Οι τελευ­ταί­οι ενώ ζουν εδώ, επι­λέ­γο­ντας να απο­λαμ­βά­νουν κανο­νι­κά τις παρο­χές της χώρας μας στην υγεία, την εκπαί­δευ­ση, τον πολι­τι­σμό κλπ., κατη­γο­ρούν την Κού­βα για παρα­βί­α­ση των ανθρω­πί­νων δράτ­το­ντας σαν ιδα­νι­κή την ευκαι­ρία να υπη­ρε­τούν ξένες σημαί­ες  και ξένους χρη­μα­το­δό­τες πρό­θυ­μους να τους εξα­σφα­λί­ζουν μέχρι και ταξί­δια ‑όλα πλη­ρω­μέ­να σε μέρη από όπου μπο­ρούν να δια­σύ­ρουν την Κου­βα­νέ­ζι­κη Επα­νά­στα­ση.

Αυτοί, εν πάση περι­πτώ­σει, δεν είναι άλλο από μισθο­φό­ροι σε δια­τε­ταγ­μέ­νη υπη­ρε­σία ξένων δυνά­με­ων και σαν τέτοιοι δεν μπο­ρεί παρά να τους επι­βλη­θούν κυρώ­σεις (με βάση τους νόμους που ισχύ­ουν, όπως και σε οποια­δή­πο­τε πραγ­μα­τι­κά δημο­κρα­τι­κή χώρα στον κόσμο).

Στο επι­κοι­νω­νια­κό πεδίο συχνά βγαί­νουν στον αέρα από ορι­σμέ­να ΜΜΕ βίντεο ή φωτο­γρα­φί­ες από κινη­τά, που στή­νο­νται από τους ίδιους που προ­κα­λούν και που παρου­σιά­ζο­νται κάτω από την «ομπρέ­λα» δύο λέξε­ων: ανθρώ­πι­να — δικαιώματα.

Τα ΜΜΕ είναι πια γεμά­τα με τα πιο εξω­φρε­νι­κά ψέμα­τα, παρερ­μη­νεί­ες, ή παρα­μύ­θια ολκής από «εργο­λά­βους» που δε θέλουν να συνει­δη­το­ποι­ή­σουν, όλα αυτά τα χρό­νια  πως αυτό που επι­τε­λού­με είναι βελ­τιώ­σι­μο, τελειο­ποι­ή­σι­μο αλλά παράλ­λη­λα μη ανα­στρέ­ψι­μο. Και εμείς σ’ αυτό είμα­στε οι νικη­τές.

Έχου­με μπρο­στά μας κάποιους τιπο­τέ­νιους που ταξι­δεύ­ουν κάθε τόσο μέχρι τη σφη­κο­φω­λιά  του Μαϊ­ά­μι, για να πλη­ρω­θούν το μισθό τους για κάθε προ­βο­κά­τσια που κάνουν εδώ.
Και όταν θέλουν κάτι πιο «πια­σά­ρι­κο», ώστε η δωρο­λη­ψία να είναι μεγα­λύ­τε­ρη δια­πράτ­τουν και κάποια προ­φα­νή παρά­βα­ση βιντε­ο­σκο­πώ­ντας τη στιγ­μή που κάποια αρχή τους ζητά­ει λογαριασμό.

Όλο αυτό το διά­στη­μα, που όλος ο λαός συμ­με­τέ­χει μέσα από μια ουσια­στι­κή δημο­κρα­τι­κή δια­δι­κα­σία στην ανά­λυ­ση και συζή­τη­ση του σχε­δί­ου του νέου Συντάγ­μα­τος, αυτά τα αδη­φά­γα αρπα­κτι­κά δεν κάνουν άλλο από το να συκο­φα­ντούν τη χώρα μας, μέχρι που κίνη­σαν γη και ουρα­νό, στον ΟΗΕ  για να ανα­τρα­πεί η ψηφο­φο­ρία ενά­ντια στον απο­κλει­σμό: γι αυτούς, ακό­μα και το οικο­νο­μι­κό bloqueo (σε φάρ­μα­κα και τρό­φι­μα) δεν υφί­στα­ται είναι μια εφεύ­ρε­ση της Κού­βας!, έχο­ντας στο μυα­λό του ότι μια μέρα το νησί θα είναι κτή­ση ‑κάτι σαν παρά­τη­μα, στις ΗΠΑ …αμ δε!

Ας μην ξεχνά­με ότι το 2011, που μέσα από το λαό εγκρί­θη­κε το νέο οικο­νο­μι­κο-κοι­νω­νι­κό πρό­γραμ­μα αυτό έγι­νε, μετά από μια τερά­στια σε βάθος παρου­σί­α­ση  και συζή­τη­ση με πάνω από 400.000 προ­τά­σεις στο κεί­με­νο και τελι­κά τρο­πο­ποί­η­ση των 2/3 αυτού.

Μια τέτοια δημο­κρα­τι­κή άσκη­ση δεν είναι τίποτ’ άλλο από ένα περι­στα­σια­κό κομ­μά­τι του συστή­μα­τος που έχου­με επι­λέ­ξει και που χωρίς φόβο ονο­μά­ζου­με σοσια­λι­στι­κό.
Δεν είναι νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρες μεταρ­ρυθ­μί­σεις ή παρα­χω­ρή­σεις σε διε­θνείς χρη­μα­το­πι­στω­τι­κούς οργα­νι­σμούς. Είναι μέρος της γένε­σης του γιγα­ντιαί­ου έργου που χτί­ζου­με.
Στην παρού­σα ανά­λυ­ση του σχε­δί­ου συντάγ­μα­τος, η μαζι­κό­τη­τα γίνε­ται εμφα­νής στις συνε­λεύ­σεις γει­το­νιάς, επι­βε­βαιώ­νο­ντας  εκεί­νο το βάθρο στή­ρι­ξης και ενί­σχυ­σης της κου­βα­νέ­ζι­κης συμ­με­το­χι­κής  δημοκρατίας.

Το νέο μας Σύνταγ­μα, που θα εγκρι­θεί με λαϊ­κό δημο­ψή­φι­σμα είναι σαφές ότι «υπε­ρα­σπί­ζε­ται και προ­στα­τεύ­ει σε βάθος τα ανθρώ­πι­να δικαιώ­μα­τα και απορ­ρί­πτει ‑με ποι­νή, κάθε εκδή­λω­ση ρατσι­σμού ή δια­κρί­σε­ων»

Επί­σης στην παρ. 138 του άρθρου 39 που ορί­ζει ότι «το κου­βα­νι­κό κρά­τος εγγυά­ται στο άτο­μο -αδιαί­ρε­τα, την απο­λα­βή και την άσκη­ση, των ανθρώ­πι­νων δικαιω­μά­των, σύμ­φω­να με την αρχή τηςπρο­ο­δευ­τι­κό­τη­τας” (σύγ­χρο­νων ανα­γκών) και χωρίς εξαι­ρέ­σεις και δια­κρί­σεις (για­τί) ο σεβα­σμός και η εγγύ­η­σή τους είναι υπο­χρε­ω­τι­κά για όλους».

Η επό­με­νη παρά­γρα­φος 139, κατα­λή­γει: «Τα δικαιώ­μα­τα και και τα καθή­κο­ντα που ανα­γνω­ρί­ζο­νται στο παρόν Σύνταγ­μα ερμη­νεύ­ο­νται σύμ­φω­να με τις διε­θνείς συν­θή­κες για τα ανθρώ­πι­να δικαιώ­μα­τα που κυρώ­θη­καν από την Κού­βα».

Για μεγα­λύ­τε­ρη κατα­νό­η­ση εκ μέρους ολό­κλη­ρου του λαού, το γλωσ­σά­ριο εξη­γεί ότι «ο αδιαί­ρε­τος χαρα­κτή­ρας των δικαιω­μά­των» σημαί­νει ότι τα ανθρώ­πι­να δικαιώ­μα­τα δεν μπο­ρούν να διαι­ρε­θούν ή να κατα­τμη­θούν.

Αυτή η «αλλη­λε­ξάρ­τη­ση των δικαιω­μά­των» είναι να ανα­γνω­ρί­σου­με ότι όλα τα ανθρώ­πι­να δικαιώ­μα­τα αλλη­λο­συν­δέ­ο­νται μετα­ξύ τους. «Για την υλο­ποί­η­ση ενός ανθρώ­πι­νου δικαιώ­μα­τος απαι­τεί­ται η πραγ­μα­το­ποί­η­ση άλλων δικαιω­μά­των, αν παρα­βια­στεί ένα δικαί­ω­μα, είναι αναμ­φι­σβή­τη­το ότι θα παρα­βια­στούν τα’ άλλα»

Και αυτή η “καθο­λι­κό­τη­τα των δικαιω­μά­των” σημαί­νει ότι όλοι οι άνθρω­ποι απο­λαμ­βά­νουν όλα τα ανθρώ­πι­να δικαιώ­μα­τα, χωρίς καμία διάκριση.

Τέλος να υπεν­θυ­μί­σου­με στους κακούς προ­φή­τες και στους πλη­ρω­μέ­νους κοντυ­λο­φό­ρους ‑σχε­τι­κά με το κοι­νω­νι­κό σύστη­μα που θέλουν να κατα­στρέ­ψουν, ότι είμα­στε Κού­βα και ως εκ τού­του η λαϊ­κή δια­βού­λευ­ση απο­τε­λεί μέρος της δια­δι­κα­σί­ας για να γίνει καλύ­τε­ρη και διαρκής.

Elson Concepción Pérez [εδώ]

logo_granma

Η Granma (όργα­νο ‑θυμί­ζου­με της KE του ΚΚ της Κού­βας) σε μια από τις προ­σεγ­γί­σεις για το Νέο Σύνταγ­μα, με τίτλο «για μια κοι­νω­νία χωρίς χαμέ­νους» αναφέρει:

Η Κού­βα διευ­ρύ­νει τα λαϊ­κά δικαιώ­μα­τα, μετα­σχη­μα­τί­ζο­ντας τη δομή του κρά­τους προ­κει­μέ­νου να εξυ­πη­ρε­τή­σει καλύ­τε­ρα τη συμ­με­το­χι­κή δια­δι­κα­σία, αλλά και τη συλ­λο­γι­κή αντί­θε­τη άπο­ψη των πολι­τών (επί λέξει «καταγ­γε­λία στα τεκται­νό­με­να» ‑ΣΣ) και προ­σαρ­μό­ζει τη νομο­θε­σία της στις αλλα­γές που σημειώ­θη­καν στην οικο­νο­μία της χώρας κατά την τελευ­ταία 10/ετία για έντα­ξη  στο δύσκο­λο διε­θνές περι­βάλ­λον όπου ανα­γκα­στι­κά κινεί­ται.
Από τις 13 Αυγού­στου, απο­τί­ει φόρο τιμής στον Φιντέλ με λαϊ­κή συζή­τη­ση που συμ­με­τέ­χει μαζι­κά ο λαός μετά από τν εκτε­νή και ουσια­στι­κή συζή­τη­ση που ήδη έγι­νε στην Εθνο­συ­νέ­λευ­ση (#).

Κεφα­λαιώ­δες ζήτη­μα για το σοσια­λι­στι­κό κρά­τος απο­τε­λεί ο περιο­ρι­σμός του ατο­μι­κού πλου­τι­σμού, απαύ­γα­σμα της συναί­νε­σης στις ευρεί­ες συζη­τή­σεις μετα­ξύ εκα­τομ­μυ­ρί­ων Κου­βα­νών σχε­τι­κά με τις κατευ­θυ­ντή­ριες γραμ­μές για την οικο­νο­μι­κή και κοι­νω­νι­κή ανά­πτυ­ξη που εγκρί­θη­καν από το 6ο & το 7ο Συνέ­δριο του ΚΚ Κού­βας για το Οικο­νο­μι­κό και Κοι­νω­νι­κό μοντέ­λο, για το οποίο η αρχι­κή σκέ­ψη μας ήταν δια­φο­ρε­τι­κή και εγκρί­θη­κε σαν τέτοιο μετά από απαί­τη­ση της βάσης και των συλ­λο­γι­κών της αποφάσεων.

Έχου­με την εντύ­πω­ση πως υπάρ­χει μια σύγ­χυ­ση στους όρους «συγκέ­ντρω­ση» και «συσ­σώ­ρευ­ση πλού­του». Από τα πιο στοι­χειώ­δη στην πολι­τι­κή οικο­νο­μία ξέρου­με πως η αντί­φα­ση ανά­με­σα στην αυξα­νό­με­νη κοι­νω­νι­κο­ποί­η­ση της εργα­σί­ας και την αύξη­ση της συγκέ­ντρω­σης του κεφα­λαί­ου ‑αυτός είναι «πλού­τος» που δημιουρ­γή­θη­κε απ’ αυτό, είναι η δυνα­μι­κή της λει­τουρ­γί­ας του καπι­τα­λι­σμού.

Είναι λοι­πόν απα­ραί­τη­τη η ανα­δια­νο­μή του πλού­του που δημιουρ­γεί­ται από όλους τους εμπλε­κό­με­νους οικο­νο­μι­κά παρά­γο­ντες, κυρί­ως της ιδιω­τι­κής περιου­σί­ας, χωρίς να πέσου­με στον πατερ­να­λι­σμό της ισο­πέ­δω­σης που ήδη γνω­ρί­ζου­με από την εμπει­ρία τις παρα­μορ­φώ­σεις και τη ζημιά που μας έκα­νε στο παρελ­θόν (σε βάρος του σοσια­λι­στι­κού προσανατολισμού).
Σε έναν κόσμο όπου μόνο οκτώ άνθρω­ποι έχουν περισ­σό­τε­ρο πλού­το από το φτω­χό­τε­ρο ήμι­συ του κόσμου, και στη Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή μόνο 32 άτο­μα συγκε­ντρώ­νουν περισ­σό­τε­ρο χρή­μα από 300 εκα­τομ­μύ­ρια στη συγκε­κρι­μέ­νη περιο­χή …όλο και περισ­σό­τε­ροι υπο­στη­ρί­ζουν πως δε χρειά­ζε­ται να είσαι  κομ­μου­νι­στής ή σοσια­λι­στής για να πας κόντρα.

Πχ. στην Oxfam, το χρή­μα ρέει άφθο­νο, λόγω προ­νο­μια­κών σχέ­σε­ων με το δημό­σιο και  χρη­μα­το­πι­στω­τι­κό σύστη­μα, όχι μόνο στην από­κτη­ση ακινήτων.

Μερι­κές ερμη­νεί­ες, (τυχαία;; μάλ­λον όχι!) κατα­δι­κά­ζουν εκ των προ­τέ­ρων λόγω ιδε­ο­λο­γι­κής προ­κα­τά­λη­ψης για την ιδιω­τι­κή πρω­το­βου­λία κάθε τι που κάνει η κυβέρ­νη­ση, ακό­μη και τώρα κατά τη δια­δι­κα­σία της συνταγ­μα­τι­κής ανα­θε­ώ­ρη­σης: αλλά δεν είναι απα­ραί­τη­τα έτσι.
Αφού πχ. δεν υπάρ­χει η νομι­κή δυνα­τό­τη­τα συγκε­κρι­μέ­νων δια­τά­ξε­ων για τις μικρές και μεσαί­ες ιδιω­τι­κές εται­ρεί­ες, προ­φα­νώς υπάρ­χουν στρε­βλώ­σεις, συναλ­λαγ­μα­τι­κή και φορο­λο­γι­κή ανι­σο­τι­μία («δυα­δι­κό­τη­τα»), ορι­σμέ­νοι ιδιώ­τες επι­χει­ρη­μα­τί­ες δίνουν καλύ­τε­ρη προ­ο­πτι­κή από την κρα­τι­κή επι­χεί­ρη­ση, σε σύγκρι­ση και με άλλες χώρες.

Έτσι εξη­γεί­ται και η ροή των «επεν­δύ­σε­ων» από το εξω­τε­ρι­κό και δίνει βάση στην «El País» να μας ονο­μά­ζει «χώρα που “το μεγα­λύ­τε­ρο μέρος των 11 εκα­τομ­μυ­ρί­ων Κου­βα­νών βλέ­πει μια ελεύ­θε­ρη αστι­κή τάξη που γεν­νιέ­ται”»

Δεν χρειά­ζε­ται να είμα­στε σοφοί ή μάντεις για να  υπο­θέ­σου­με πως θα ξεπε­ρα­στούν αυτές οι στρε­βλώ­σεις (βελ­τιώ­νο­ντας και το φορο­λο­γι­κό σύστη­μα), μέσα από τις ‑υπό προ­ϋ­πο­θέ­σεις ανα­γνώ­ρι­σης της μικρής και μεσαί­ου μεγέ­θους ιδιω­τι­κής εται­ρεί­ας σύμ­φω­να με το Σύνταγμα.

Το γεγο­νός αυτό ανα­δει­κνύ­ει και μια άλλη πτυ­χή (που πρέ­πει να συμπε­ρι­λη­φθεί στο νέο Σύνταγ­μα), που σχε­τί­ζε­ται με την κοι­νω­νι­κή προ­σέγ­γι­ση της κρα­τι­κής εται­ρεί­ας που δεν πρέ­πει να είναι σοσια­λι­στι­κή απλά επει­δή το δηλώ­νει το όνο­μά της. Δεν θα μπο­ρού­με να ονο­μά­ζε­ται σοσια­λι­στι­κή οντό­τη­τα αυτή που κάθε άλλο παρά κινεί­ται στην κατεύ­θυν­ση μεί­ω­σης των ανι­σο­τή­των που εκμε­ταλ­λεύ­ε­ται κοι­νω­νι­κά μειο­νε­κτού­σες ομά­δες βάζο­ντας σε κίν­δυ­νο ακό­μη και την υγεία τους.
Οι τεχνι­κές απα­ντή­σεις σε πτυ­χές που είναι επί­σης πολι­τι­κές, ιδε­ο­λο­γι­κές ή δεο­ντο­λο­γι­κές πρέ­πει να είναι στο ύψος μια χώρας όπως η Κού­βα, η οποία βαδί­ζει συα χνά­ρια του Φιντέλ για περισ­σό­τε­ρα από 50 χρό­νια, με ένα σύνταγ­μα που έχει ανα­φο­ρά στις ιδέ­ες κου­βα­νι­κής επα­νά­στα­σης… «Οι νόμοι της Επα­νά­στα­σης είναι ουσια­στι­κά ηθι­κές αρχές»
(κλεί­νο­ντας)

«Κανείς δεν ξέρει τι είναι ο κομ­μου­νι­σμός», αλλά σίγου­ρα περι­λαμ­βά­νει το τέλος όλων των δια­κρί­σε­ων. Η συζή­τη­ση του σχε­δί­ου Συντάγ­μα­τος επι­διώ­κει να υπε­ρα­σπι­στεί μια χώρα που βρί­σκε­ται στους αντί­πο­δες του καπι­τα­λι­σμού: είναι για εμάς απα­ραί­τη­τη αυτή η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα για την ανά­πτυ­ξή μας.

(#)

Η Εθνο­συ­νέ­λευ­ση  [Εθνι­κή Συνέ­λευ­ση Λαϊ­κής Εξου­σί­ας (ANPP)] είναι νομο­θε­τι­κό σώμα (που έχει και συντα­κτι­κές αρμο­διό­τη­τες) το ανώ­τα­το όργα­νο κρα­τι­κής εξου­σί­ας της Κού­βας. Απο­τε­λεί­ται από 605 βου­λευ­τές που εκλέ­γο­νται για πέντε χρό­νια και μπο­ρούν να επα­νε­κλε­γούν, εκπρο­σω­πώ­ντας τους 168 δήμους.

Διε­ξά­γει τις εργα­σί­ες επα­νε­ξέ­τα­σης, δια­ταγ­μά­των-νόμων (περι­λαμ­βά­νο­νται του ΣΤΕ αν αντι­βαί­νουν στο Σύνταγ­μα), ανα­κα­λεί ή τρο­πο­ποιεί αντι­συ­νταγ­μα­τι­κές συμ­φω­νί­ες και δια­τάγ­μα­τα των τοπι­κών και επαρ­χια­κών λαϊ­κών συνελεύσεων.

Το Ανώ­τα­το Λαϊ­κό Δικα­στή­ριο, η Γενι­κή Εισαγ­γε­λία και το Γρα­φείο του Γενι­κού Επι­θε­ω­ρη­τή υπά­γο­νται σ’ αυτή ως κρα­τι­κοί φορείς.

Εκλέ­γει τους ανώ­τα­τους εκπρο­σώ­πους αυτών των οργά­νων, οι οποί­οι λογο­δο­τούν σ’ αυτή σε τακτά χρο­νι­κά διαστήματα

Ανα­λυ­τι­κά >| εδώ

Όπως λέμε … «Κυρια­κή κοντή γιορ­τή» — alea jacta est. Το αμέ­σως επό­με­νο διά­στη­μα θα δού­με αν οι ανη­συ­χί­ες μας ήταν βάσι­μες (προς το παρόν επι­μέ­νου­με σ’ αυτές). Προς το παρόν το μόνο σίγου­ρο είναι ότι πάνω από πέντε εκα­τομ­μύ­ρια / σχέ­δια της πρό­τα­σης για τη συνταγ­μα­τι­κή ανα­θε­ώ­ρη­ση πήγαν στα χέρια του λαού της Κού­βας, που είχε ατο­μι­κή και συλ­λο­γι­κή άπο­ψη. Αυτό, έτσι κι αλλιώς το κρατάμε

Πηγές:

https://www.telesurtv.net/buscar.html
https://www.telesurtv.net/news/culmina-consulta-popular-nueva-constitucion-cuba-20181115–0006.html
https://www.telesurenglish.net/news/Cuba-Proposal-of-the-Constitutional-Reform-Under-Review-20180704–0023.html
Το ισχύ­ον σήμε­ρα σύνταγ­μα εδώ |> Constitución en Cuba
Το υπό δια­βού­λευ­ση (νέο) εδώ |> Proyecto de Constitución de la República de Cuba

Omada

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο