Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κούβα 2019: Οικονομικές προκλήσεις

Επι­μέ­λεια Ομά­δα ¡H.lV.S!

 Ο προ­ϋ­πο­λο­γι­σμός του νησιού της επα­νά­στα­σης ήταν πάντα και εξα­κο­λου­θεί να είναι και για το 2019 κοι­νω­νι­κού χαρα­κτή­ρα. Υπο­στη­ρί­ζει τις βασι­κές υπη­ρε­σί­ες για το λαό, τις κοι­νω­νι­κές πολι­τι­κές, την άμυ­να της χώρας και την εσω­τε­ρι­κή τάξη, καθώς και τα ολο­κλη­ρω­μέ­να προ­γράμ­μα­τα ανά­πτυ­ξης των επαρ­χιών και των δήμων. Απο­τε­λεί­ται από τον κεντρι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό, τον προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό κοι­νω­νι­κής ασφά­λι­σης και τους τοπι­κούς προ­ϋ­πο­λο­γι­σμούς. Για τη χρο­νιά που έρχε­ται και πάλι τα κον­δύ­λια για την Υγεία και την Εκπαί­δευ­ση απορ­ρο­φούν πάνω από το μισό (51%) του συνό­λου των δαπα­νών.

Σε εμάς αντί­θε­τα σύμ­φω­να με την Ναυ­τε­μπο­ρι­κή προ­βλέ­πε­ται για μια ακό­μη χρο­νιά (όπως και σε όλη την ΕΕ) μεί­ω­ση στα κον­δύ­λια για εκπαί­δευ­ση και υγεία (για την εκπαί­δευ­ση ως ποσο­στό του ΑΕΠ από το 4% το 2018, στο 3,8% για το 2019 και για την υγεία, 4,8% το 2019 από 4,9% το 2018) και επί­σης στις συντά­ξεις |> βλ Πρω­το­ΘΕ­ΜΑ <| από 29 δισ. το 2017, μειώ­θη­καν σε 28,8 δισ. το 2018 και θα μειω­θούν σε 28,5 δισ. το 2019, ενώ με στοι­χεία της Eurostat το 2015 ήταν 17,8% του ΑΕΠ  (δηλ 195,5 Χ 17,8%= 34,8 δισ.) ‑περισ­σό­τε­ρα στοι­χεία στο Ριζο­σπά­στη |>[1]<| & |>[2]<|

Ξανα­γυρ­νώ­ντας στην Κού­βα, σύμ­φω­να με το υπουρ­γείο οικονομικών

Ο σχε­δια­σμός έγι­νε, λαμ­βά­νο­ντας υπό­ψη μια ισορ­ρο­πία εσό­δων-δαπα­νών, τη σωστή / συν­δυα­σμέ­νη ομα­δο­ποί­η­ση |> ΣΣ «καθο­λι­κό» <| του προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού, μακρο­οι­κο­νο­μι­κούς δεί­κτες, τη νομι­σμα­τι­κή ισορ­ρο­πία, τη στή­ρι­ξη σε επί­πε­δο οικο­νο­μι­κής δρα­στη­ριό­τη­τας, τις εγκρι­μέ­νες πολι­τι­κές απο­φά­σεις γενι­κά για τη χώρα και φυσι­κά τη γνώ­μη των εμπει­ρο­γνω­μό­νων.

Προσεγγίσεις & προτεραιότητες

Κατά τον Alejandro Gil Fernández υπουρ­γό Οικο­νο­μί­ας και Σχε­δια­σμού, προ­βλέ­πε­ται ρυθ­μός +1,5% κατ’ ελά­χι­στο, από  ίδιους πόρους και επεν­δύ­ο­ντας στην ανά­πτυ­ξη, χωρίς αύξη­ση του χρέ­ους, ώστε να δημιουρ­γη­θούν προ­ϋ­πο­θέ­σεις για ακό­μη καλύ­τε­ρα απο­τε­λέ­σμα­τα στα επό­με­να χρόνια.

Ο Gil παρου­σί­α­σε τους κύριους στό­χους του σχε­δια­σμού για το 2019, που τον περιέ­γρα­ψε ως 100% «ρεα­λι­στι­κό» και «ανα­πτυ­ξια­κό» (είχε επι­τευ­χθεί και τη χρο­νιά που πέρα­σε) ως εξής:

1. Βασι­κή αρχή ότι τα έξο­δα προ­σαρ­μό­ζο­νται στους δια­θέ­σι­μους πόρους και ότι, με τη σει­ρά τους, εγγυώ­νται βελ­τί­ω­ση και ανά­πτυ­ξη, ενι­σχύ­ο­ντας τη χρή­ση εσω­τε­ρι­κών απο­θε­μα­τι­κών χωρίς να αυξά­νε­ται το εξω­τε­ρι­κό χρέ­ος της χώρας.
2. Εξα­σφά­λι­ση απο­τε­λε­σμα­τι­κής επεν­δυ­τι­κής δια­δι­κα­σί­ας, που θα υπο­στη­ρί­ζει τα προ­γράμ­μα­τα προ­τε­ραιό­τη­τας, χωρίς να υπερ­βαί­νει τους δια­θέ­σι­μους πόρους.
3. Αύξη­ση των εσό­δων από τις εξα­γω­γές και εγγύ­η­ση έγκαι­ρης είσπραξης.
4. Ενί­σχυ­ση της εθνι­κής βιο­μη­χα­νί­ας, με στό­χο την υπο­κα­τά­στα­ση των εισα­γω­γών, επι­διώ­κο­ντας μεγα­λύ­τε­ρη χρή­ση των παρα­γω­γι­κών δυνα­το­τή­των που υπάρ­χουν στη χώρα.
5. Επί­τευ­ξη μεγα­λύ­τε­ρων επι­πέ­δων δια­σύν­δε­σης της οικο­νο­μί­ας γενι­κά, κυρί­ως των εξα­γω­γι­κών μεγε­θών και τη στρο­φή των ξένων επεν­δύ­σε­ων στην εθνι­κή βιο­μη­χα­νία.
6. Εγγύ­η­ση των τομέ­ων δρα­στη­ριό­τη­τας που θα ανα­ζω­ο­γο­νούν την ανά­πτυ­ξη.

Εγγύ­η­ση προ­σφο­ράς (διά­θε­σης) των βασι­κών προ­ϊ­ό­ντων άμε­σης προ­τε­ραιό­τη­τας, με έμφα­ση στη λια­νι­κή πλα­τειάς λαϊ­κής κατανάλωσης

cuba14

Ανα­φο­ρι­κά με τις (τρεις) προ­τε­ραιό­τη­τες στις οποί­ες στη­ρί­ζε­ται η οικο­νο­μι­κή στρα­τη­γι­κή της χώρας, επέ­μει­νε ότι δεν είναι αρκε­τή η απλή προ­σαρ­μο­γή των δαπα­νών με τους δια­θέ­σι­μους πόρους, αλλά απο­τε­λεί πολυ­σύν­θε­τη πρό­κλη­ση, για­τί ‑εκτός από το «να πάρει τα πάνω της» η οικο­νο­μία είναι απα­ραί­τη­το να μην μειω­θούν οι επεν­δύ­σεις σε ανα­πτυ­ξια­κή κατεύ­θυν­ση, και μάλι­στα να δια­σφα­λι­στεί αυτές απο­σβεν­νύ­ο­νται μέσω των δικών του απο­δό­σε­ων, χωρίς επι­δό­τη­ση.

Σχε­τι­κά με την ανά­γκη αύξη­σης των εσό­δων από τις εξα­γω­γές, ο Gil εξή­γη­σε ότι «οι δια­θέ­σι­μοι πόροι του πλά­νου έχουν δύο πηγές: τις εισ­ρο­ές που μπο­ρού­με να χρη­σι­μο­ποι­ή­σου­με τόσο στις εξα­γω­γές, όσο και στη ντό­πια αγο­ρά και από την άλλη τα δάνεια. Το πρώ­το, δικό μας είναι, το κάνου­με ότι θέλου­με αλλά το δεύ­τε­ρο, αν και μπο­ρεί βρα­χυ­πρό­θε­σμα και μεσο­πρό­θε­σμα να χρη­σι­μο­ποι­η­θεί για ανά­πτυ­ξη, μακρο­πρό­θε­σμα πρέ­πει να επιστραφεί».

Ως εκ τού­του, είναι απα­ραί­τη­το να επι­τευ­χθεί στα­δια­κή και στα­θε­ρή ανά­πτυ­ξη των εξα­γω­γών, ώστε να μην επι­διώ­κε­ται η επί­λυ­ση των προ­βλη­μά­των της οικο­νο­μί­ας της χώρας με εξω­τε­ρι­κές πιστώ­σεις. Σημεί­ω­σε επί­σης ότι δεν μπο­ρείς να εξά­γεις μόνο και να μην πλη­ρώ­νεις, τη στιγ­μή που η χώρα έχει εκκρε­μείς λογα­ρια­σμούς (ΣΣ. |>εννο­εί τις τρί­τες χώρες, τα δάνεια ‑τρα­πε­ζι­κά και μη κλπ.)

cuba13

Οι άξο­νες της δου­λειάς μας για το επό­με­νο έτος:

1. Αύξη­ση και δια­φο­ρο­ποί­η­ση των εξα­γω­γών.
2. Απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα της επεν­δυ­τι­κής δια­δι­κα­σί­ας και συμ­με­το­χή των άμε­σων ξένων επενδύσεων.
3. Συνο­λι­κή ανά­λυ­ση των εισα­γω­γών και εκτέ­λε­σης των πιστώσεων.
4. Αντι­κα­τά­στα­ση των εισα­γω­γών με μεγα­λύ­τε­ρη συμ­με­το­χή της εθνι­κής Βιο­μη­χα­νί­ας.
5. Δια­χεί­ρι­ση των εισπρα­κτέ­ων λογα­ρια­σμών στο εξω­τε­ρι­κό. Πηγή εισο­δή­μα­τος που πρέ­πει να ενισχυθεί.
6. Δια­χεί­ρι­ση απο­θε­μά­των.

Ο Gil Fernandez εξή­γη­σε ότι τα απο­θέ­μα­τα αντι­προ­σω­πεύ­ουν περί­που το 25% του ΑΕγχΠ της χώρας. Ως εκ τού­του, μέχρι το 2019, προ­τεί­νε­ται να μειω­θεί κατά 2% αυτός ο δεί­κτης, που θα δώσει 400.000.000$ στην εθνι­κή οικονομία.

Σ’ ό,τι αφο­ρά τα κύρια θέμα­τα που εισά­γο­νται στον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό για το έτος 2019, η υπουρ­γός οικο­νο­μι­κών και τιμών, Lina Olinda Pedraza Rodríguez, |> ΣΣ κατέ­χει αυτή τη θέση τα 10 τελευ­ταία χρό­νια <|, ανα­κοί­νω­σε ότι σχε­διά­ζει να εφαρ­μό­σει στις επαρ­χί­ες της Artemisa, Mayabeque και Matanzas κίνη­τρα για τις περιο­χές που χαρα­κτη­ρί­ζο­νται  Ociosidad de Tierra όπως ήδη έγι­νε στις επαρ­χί­ες Pinar del Río και Cienfuegos. που απο­τε­λούν σοβα­ρό πρό­βλη­μα |>ΣΣ “Ociosidad de Tierra”: απο­μα­κρυ­σμέ­νες ακαλ­λιέρ­γη­τες / χέρ­σες αγρο­τι­κές εκτά­σεις, πολ­λές φορές χωρίς δρό­μους και άρδευ­ση, παρου­σία και του μολυ­σμα­τι­κού ‑επεμ­βα­τι­κού μη ενδη­μι­κού φυτού «marabú», άρα καθό­λου «ελκυ­στι­κές», κατά δήλω­ση του υπουρ­γού γεωρ­γί­ας ‑σύμ­φω­να με την Granma που φτά­νουν σε όλο το νησί τις 865.000 εκτάρια<|

Επί­σης  δήλω­σε πως «φόρος εισο­δή­μα­τος φυσι­κών προ­σώ­πων θα εισπράτ­τε­ται πλέ­ον από τους αθλη­τές με συμ­βό­λαια  στο εξω­τε­ρι­κό και από τους ναυ­τι­κούς και το λοι­πό προ­σω­πι­κό που εργά­ζο­νται σε σκά­φη  με ξένη σημαία. Θα αυξή­σει επί­σης τα έσο­δα του κρα­τι­κού προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού για να χρη­μα­το­δο­τη­θούν δαπά­νες προ­βλε­πό­με­νες από τον προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό για  δρα­στη­ριό­τη­τας ανα­βάθ­μι­σης στις επαρ­χί­ες Granma, Santiago de Cuba και Guantánamo»

Η Lina Pedraza πλη­ρο­φό­ρη­σε ότι μέχρι το έτος 2019 το ακα­θά­ρι­στο εισό­δη­μα θα πρέ­πει να φθά­σει τα 60.020.000.000 πέσος, πράγ­μα που αντι­προ­σω­πεύ­ει αύξη­ση 4% σε σχέ­ση με το 2018 (85% κρα­τι­κός τομέ­ας), επα­να­βε­βαιώ­νο­ντας την απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα του φορο­λο­γι­κού συστή­μα­τος και τονί­ζο­ντας πως το 74% των εσό­δων θα είναι από φόρους, τέλη και εισφο­ρές. Πρό­σθε­σε ότι η αύξη­ση του εισο­δή­μα­τος βασί­ζε­ται στην αρχή της ανά­δει­ξης “απο­θε­μά­των απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τας στην οικο­νο­μία, μεγι­στο­ποιώ­ντας την πει­θαρ­χία στην έγκαι­ρη κατα­βο­λή των φόρων με την ελα­χι­στο­ποί­η­ση της φορο­δια­φυ­γής”. Θα υπάρ­ξουν ‑ανα­κοι­νώ­θη­κε στην Εθνο­συ­νέ­λευ­ση και 250.000.000 pesos επι­στρο­φές και η συμ­βο­λή των κερ­δών των επι­χει­ρή­σε­ων θα είναι 21%, (πάνω από 12 δισ. pesos), ενώ οι φόροι επί των πωλή­σε­ων αγα­θών και υπη­ρε­σιών ανα­μέ­νε­ται να αυξη­θούν κατά 1,3%.

Υπάρ­χουν και έσο­δα «Εδα­φι­κής Συνει­σφο­ράς για την Τοπι­κή Ανά­πτυ­ξη»  |>Contribución Territorial para el Desarrollo Local<| ανέρ­χο­νται σε 1.358 εκα­τομ­μύ­ρια pesos, με ρυθ­μό αύξη­σης 15%. Η δια­χεί­ρι­ση και η εφαρ­μο­γή αυτών των χρη­μα­το­δο­τι­κών πόρων θα δια­τη­ρη­θεί, λαμ­βά­νο­ντας υπό­ψη το 50% για τη στή­ρι­ξη των απο­φά­σε­ων των τοπι­κών κυβερ­νή­σε­ων, με εξαί­ρε­ση την Αβά­να και την Isla de la Juventud, όπου προ­βλέ­πε­ται να είναι ως100%

Η Υπουρ­γός Οικο­νο­μι­κών και Τιμών εξή­γη­σε στην εκτε­νή έκθε­σή της ότι η συμ­βο­λή των μορ­φών μη κρα­τι­κής δια­χεί­ρι­σης αυξά­νε­ται κατά 16% και συμ­με­τέ­χει στο 13% των συνο­λι­κών εσόδων.

Βασι­κά σημεία του σχε­δί­ου του κρα­τι­κού προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού για το 2019:

  • Το ακα­θά­ρι­στο εισό­δη­μα αυξή­θη­κε κατά 4% σε σύγκρι­ση με το 2018.
  • Το φορο­λο­γι­κό σύστη­μα συμ­βάλ­λει στο 74% του εισο­δή­μα­τος του προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού, λόγω της εφαρ­μο­γής φόρων και εισφορών.
  • Οι μορ­φές μη κρα­τι­κής δια­χεί­ρι­σης συμ­με­τέ­χουν στο 13% του συνο­λι­κού εισοδήματος.
  • Η συμ­βο­λή στην τοπι­κή ανά­πτυ­ξη παρου­σιά­ζε­ται αυξημένη .
  • Οι προ­ϋ­πο­λο­γι­σθεί­σες δαπά­νες αυξά­νο­νται κατά 2% σε σχέ­ση με το 2018
  • Η Υγεία και η Εκπαί­δευ­ση αντι­προ­σω­πεύ­ουν το 51% των προ­ϋ­πο­λο­γι­ζό­με­νων δαπανών
  • Το εισό­δη­μα για κάθε 1 peso των δαπα­νών είναι 0,82 σεντς, υψη­λό­τε­ρο από το 2018.
  • Οι δαπά­νες πρέ­πει να μειω­θούν λίγο (κατά 0,7%), γεγο­νός που, σε συν­δυα­σμό με την αύξη­ση των εσό­δων, θα οδη­γή­σει σε μεί­ω­ση του δημο­σιο­νο­μι­κού ελλείμ­μα­τος κατά 31,2%,.

cuba13

Κάποια πρώτα σύντομα συμπεράσματα

cuba15

1) Καταρ­χήν ας αφή­σου­με τους από­λυ­τους αριθ­μούς ‑αν και έχουν κι αυτοί την αξία τους… στους οικο­νο­μο­λό­γους και να στα­θού­με στα ποσο­στά [%]. Αυτό όχι για να απο­φύ­γου­με συγκρί­σεις, αλλά ακρι­βώς για το αντί­θε­το, που έχει να κάνει με τα παρακάτω:

α)  Το πέσο (CuP) είναι το «εθνι­κό νόμι­σμα» ένα από τα δύο «Pesos” ‑τα νομί­σμα­τα που επί­ση­μα χρη­σι­μο­ποιού­νται στην Κού­βα: το 2ο είναι το «CuC» — Peso Cubano Convertible το λεγό­με­νο «μετα­τρέ­ψι­μο πέσο» ή «σκλη­ρό πέσο», που θα το καταρ­γού­σαν (υπάρ­χει σχε­τι­κή από­φα­ση), αλλά ακό­μη δεν έγι­νε αυτό και σήμε­ρα ισχύ­ει η ανα­λο­γία 25 CuP ανά CuC.  Οι περισ­σό­τε­ροι εργα­ζό­με­νοι (που δου­λεύ­ουν στο κρά­τος ‑στο δημό­σιο) πλη­ρώ­νο­νται σε CuP, αλλά μερι­κοί (σε «ειδι­κές» επι­χει­ρή­σεις σε μετα­τρέ­ψι­μα πέσος. Οι ιδιω­τι­κές επι­χει­ρή­σεις, ανα­λό­γως… αλλά βασι­κά σε CuC. Κατα­στή­μα­τα βασι­κών είδών (πχ. φρού­τα και τα λαχα­νι­κά) δέχο­νται γενι­κά μόνο το «κανο­νι­κό» πέσο και τα λεγό­με­να «Dollar shops», τα «κατα­στή­μα­τα $» πωλούν τα υπό­λοι­πα… Το κου­βα­νι­κό πέσο είναι το νόμι­μο νόμι­σμα της Δημο­κρα­τί­ας της Κού­βας που χρη­σι­μο­ποιεί­ται από την πλειο­ψη­φία του πλη­θυ­σμού της χώρας. όλα αυτά ξεκί­νη­σαν με την «Ειδι­κή Περί­ο­δο» (El período especial ‑1990 …)

β) Μετά τις ανα­τρο­πές στην ΕΣΣΔ και στην Ανα­το­λι­κή Ευρώ­πη, η Κού­βα έμει­νε σχε­δόν εξ ολο­κλή­ρου μόνη της και εξα­να­γκά­στη­κε από τα πράγ­μα­τα να πάρει τις δύσκο­λες απο­φά­σεις της «Ειδι­κής Περιό­δου», που ο λαός στή­ρι­ξε στη μεγά­λη του πλειο­ψη­φία, αλλά η κου­βα­νι­κή οικο­νο­μία ‑πολύ πιο ευά­λω­τη από σήμε­ρα, κρε­μό­ταν σε μια κλω­στή. Είχε χάσει τους βασι­κούς οικο­νο­μι­κούς εταί­ρους της καθώς και τον κύριο εγγυ­η­τή της, κατά της επι­θε­τι­κό­τη­τας των ΗΠΑ, τη Σοβιε­τι­κή Ένω­ση. Σε κάθε περί­πτω­ση η Κού­βα σήμε­ρα βρί­σκε­ται σε πολύ καλύ­τε­ρη θέση από ό,τι το 1991 και το Κρά­τος εξα­σφα­λί­ζει δωρε­άν τα βασι­κά αγα­θά για την δια­βί­ω­ση του λαού.

γ) Η κυβέρ­νη­ση -μέσω στρα­τη­γι­κού σχε­δια­σμού, προ­σπα­θεί να προ­σελ­κύ­σει ξένα κεφά­λαια για έργα και όχι μόνο, που κυμαί­νο­νται από ξενο­δο­χεία μέχρι τη ζώνη ειδι­κής ανά­πτυ­ξης Mariel (ZEDM). Η κυβέρ­νη­ση σκο­πεύ­ει να μετα­τρέ­ψει το λιμά­νι της Mariel, σε μικρή από­στα­ση από τη δυτι­κή πλευ­ρά της Αβά­νας, σε έναν σημα­ντι­κό βιο­μη­χα­νι­κό κόμ­βο όπου οι ξένες εται­ρεί­ες μπο­ρούν να δημιουρ­γή­σουν εργο­στά­σια με όρους που δεν επι­τρέ­πο­νται για ξένες επι­χει­ρή­σεις αλλού στην Κού­βα. Τα δυνη­τι­κά οφέ­λη περι­λαμ­βά­νουν φόρους στις επι­χει­ρή­σεις που λει­τουρ­γούν στο ZEDM, οι οποί­ες θα μπο­ρού­σαν να απο­τε­λέ­σουν σημα­ντι­κή ροή εσό­δων, καθώς και σχε­τι­κά υψη­λούς μισθούς (σε σύγκρι­ση με την κυβερ­νη­τι­κή απα­σχό­λη­ση). Μέχρι στιγ­μής, εται­ρεί­ες από την Ισπα­νία, τη Γαλ­λία, τη Βρα­ζι­λία, το Μεξι­κό και τη Νότια Κορέα έχουν ήδη δηλώ­σει συμ­με­το­χή στο ZEDM, αν και το ποσό που επεν­δύ­ε­ται παρα­μέ­νει κάτω από τους δηλω­μέ­νους στό­χους της κυβέρ­νη­σης της Κούβας.

δ) Η εξα­σφά­λι­ση της καθη­με­ρι­νό­τη­τας και η παρο­χή στέ­γης για όλους τους πολί­τες απο­τε­λούν σημα­ντι­κές κατα­κτή­σεις της Επα­νά­στα­σης, ωστό­σο, στην παρού­σα φάση, η αδυ­να­μία για έναν υψη­λό­τε­ρο μισθό στους εργα­ζό­με­νους, υπο­νο­μεύ­ει ορι­σμέ­να από τα ιστο­ρι­κά επι­τεύγ­μα­τα της Επα­νά­στα­σης, μετα­ξύ αυτών το σύστη­μα υγειο­νο­μι­κής περί­θαλ­ψης και την καθο­λι­κή δωρε­άν εκπαί­δευ­ση (που ‑παρά τις συνε­χείς αυξή­σεις είναι κάτω από το υψη­λά επί­πε­δα της 10ετίας του ’70-’80 πριν τις ανα­τρο­πές (που για την Κού­βα είχαν ξεκι­νή­σει -«ευτυ­χώς» πιο πριν, από τον και­ρό της περεστρόικα).

ε)  Αν πάμε λίγο σ’ αυτό που λέμε «καλά­θι της νοι­κο­κυ­ράς» και υπο­λο­γί­σου­με το μηνιαίο κόστος για μια ελλη­νι­κή λαϊ­κή οικο­γέ­νεια θα μας προ­κύ­ψει χαλα­ρά το κόστος του­λά­χι­στον 2 μισθών των 500€ …αν μάλι­στα πάμε, με τα επί­ση­μα στα­τι­στι­κά του CNN η κατά­στα­ση είναι πολύ χει­ρό­τε­ρη το 48% του πλη­θυ­σμού, 5.100.000 ζούν κάτω από το όριο της φτώ­χειας, που είναι 382 ευρώ τον μήνα. Και από αυτό το 48% υπάρ­χουν 1,5 εκα­τομ­μύ­ρια άτο­μα που ζουν σε συν­θή­κες ακραί­ας φτώ­χειας, δηλα­δή κάτω από 182 ευρώ τον μήνα. Αντί­θε­τα στην Κού­βα σχο­λεία , νοσο­κο­μεία , είδη πλα­τιάς λαϊ­κής κατα­νά­λω­σης κλπ είναι δωρε­άν για το σύνο­λο του πλη­θυ­σμού, ανε­ξάρ­τη­τα αν δου­λεύ­ει ή όχι, σπου­δά­ζει ή είναι συντα­ξιού­χος και πχ. δεν υπάρ­χουν ένση­μα, βιβλιά­ριο υγεί­ας κλπ, αλλά η πρό­σβα­ση στις δομές και τις υπη­ρε­σί­ας, είναι άμε­ση (γίνε­ται χωρίς δια­τυ­πώ­σεις με την ταυ­τό­τη­τα) και επι­πλέ­ον, υπάρ­χει ένα περί­ερ­γο «οικο­γε­νεια­κό βιβλιά­ριο», σαν το βιβλιά­ριο του ΙΚΑ, η διά­ση­μη Libreta de Abastecimiento (τετρά­διο), που μ’ αυτό, κάθε οικο­γέ­νεια προ­μη­θεύ­ε­ται δωρε­άν από τα αντί­στοι­χα κρα­τι­κά κατα­στή­μα­τα, μια ποσό­τη­τα βασι­κών τρο­φί­μων και ειδών πρώ­της ανά­γκης, αντί­στοι­χη του αριθ­μού των μελών της οικο­γέ­νειας. Η libreta υπάρ­χει από τα πρώ­τα χρό­νια της επα­νά­στα­σης και έλυ­σε το πρό­βλη­μα της δίκαι­ης δια­νο­μής βασι­κών ειδών, με τρό­πο μονα­δι­κό στον κόσμο, χωρίς την μεσο­λά­βη­ση χρή­μα­τος (η αξία των ειδών της libreta, θα μπο­ρού­σε να συγκρι­θεί, κατ αντι­στοι­χία, με το ύψος του δικού μας επι­δό­μα­τος ανερ­γί­ας. Όλα τα παρα­πά­νω φυσι­κά δε σημαί­νουν ότι η Κού­βα είναι o παρά­δει­σος των υλι­κών απο­λα­βών, αντί­θε­τα έχει προ­βλή­μα­τα, που εύκο­λα δια­πι­στώ­νει κανείς, κυρί­ως από τον ανοι­χτό-δημο­κρα­τι­κό τρό­πο που συζη­τιού­νται παντού (στο δρό­μο, στον τύπο, στην τηλε­ό­ρα­ση) αλλά κυρί­ως από τον μαζι­κό — μαχη­τι­κό τρό­πο που τα παλεύ­ουν. Με βάση όλα αυτά λοι­πόν, υπο­λο­γί­στε εσείς, φίλοι, τον κου­βα­νι­κό μισθό, το “καλά­θι της νοι­κο­κυ­ράς”, τον κου­βα­νι­κό «πλού­το» και την κου­βα­νι­κή «φτώ­χεια».

cuba16

cuba17

cuba18

Η άποψή μας

1) Ήδη σε πρό­σφα­το σημεί­ω­μα, αλλά και σε προη­γού­με­να |>(1)<|, |>(2)<| κλπ. έχου­με σημειώ­σει κάποια υπαρ­κτά προ­βλή­μα­τα της σοσια­λι­στι­κής οικο­δό­μη­σης στη σύγ­χρο­νη Κού­βα και τις ανη­συ­χί­ες που αυτά προ­κα­λούν στους απα­ντα­χού κομου­νι­στές και «ονει­ρο­πό­λους» μιας νέας ανώ­τε­ρης κοι­νω­νί­ας χωρίς εκμε­τάλ­λευ­ση ανθρώ­που από άνθρωπο.

2) Οι οικο­νο­μι­κές επι­λο­γές που καθο­ρί­ζουν και τις πολι­τι­κές ‑στα πλαί­σια της δια­λε­κτι­κής σχέ­σης βάση / εποι­κο­δό­μη­μα, φυσι­κά δεν απο­τε­λούν σχε­δια­σμούς επί χάρ­του μετρά­ει και η «λογι­στι­κή πλευ­ρά» -…«δει δε χρη­μά­των ώ άνδρες Αθη­ναί­οι» (κλπ.) Από την άπο­ψη αυτή δε θα δια­φω­νή­σου­με με τον υπουρ­γό οικο­νο­μί­ας και σχε­δια­σμού όταν μιλά­ει για «ενί­σχυ­ση της εθνι­κής βιο­μη­χα­νί­ας», «με στό­χο την υπο­κα­τά­στα­ση των εισα­γω­γών», «επεν­δυ­τι­κή δια­δι­κα­σία με  προ­γράμ­μα­τα προ­τε­ραιό­τη­τας», «μεγα­λύ­τε­ρη χρή­ση των παρα­γω­γι­κών δυνα­το­τή­των που υπάρ­χουν στη χώρα», «εγγύ­η­ση προ­σφο­ράς (διά­θε­σης) των βασι­κών προ­ϊ­ό­ντων άμε­σης προ­τε­ραιό­τη­τας, με έμφα­ση στη λια­νι­κή πλα­τειάς λαϊ­κής κατα­νά­λω­σης», «στρο­φή των ξένων επεν­δύ­σε­ων στην εθνι­κή βιο­μη­χα­νία» κλπ όμως

3) Σχε­τι­κά με τα κίνη­τρα πχ. για τις περιο­χές που χαρα­κτη­ρί­ζο­νται  Ociosidad de Tierra  (εξη­γή­σα­με παρα­πά­νω περί τίνος ακρι­βώς πρό­κει­ται) και που ανέρ­χο­νται σε πάνω από 8.500.000 στρέμ­μα­τα (σχε­δόν η μισή Πελο­πόν­νη­σος), για­τί εγκα­τα­λεί­φθη­καν; και για­τί δε στά­θη­κε δυνα­τή η ανα­βάθ­μι­ση, μέσω του δημό­σιου, αλλά αυτό μπο­ρεί να το κάνει ο ιδιώτης;

4) Επει­δή μας έχει καεί η γού­να από την «ανά­πτυ­ξη» τις «δρα­στη­ριό­τη­τες που ανα­ζω­ο­γο­νούν την ανά­πτυ­ξη», που χρη­σι­μο­ποιεί και ο κος υπουρ­γός πρέ­πει να βάλου­με το καί­ριο ερώ­τη­μα «ανά­πτυ­ξη για ποιον»; και με τι όρους; Φυσι­κά, ειδι­κά τώρα που ο συσχε­τι­σμός δύνα­μης είναι συντρι­πτι­κά σε βάρος μας, δεν αγο­ρά­ζεις τσά­μπα ‑και ειδι­κά αν είσαι Κού­βα, πιθα­νά χρειά­ζε­ται και να «ακρο­βα­τή­σεις». Υπάρ­χουν καλές προ­θέ­σεις; Αναμ­φι­σβή­τη­τα ναι!, αλλά και πάλι η πρό­θε­ση έχει να κάνει με το ζητού­με­νο. Το πρό­βλη­μα με το διπλό νόμι­σμα (με ό,τι αυτό σημαί­νει ‑μαύ­ρη αγο­ρά κλπ) παρα­μέ­νει, παρά το ότι ‑υπο­τί­θε­ται, θα ήταν λυμέ­νο πολύ πριν τη συνταγ­μα­τι­κή μεταρ­ρύθ­μι­ση. Και οι ανταλ­λα­γές γίνο­νται σε σκλη­ρό νόμι­σμα. Επο­μέ­νως η «πανά­κεια» του ιδιω­τι­κού τομέα (και φυσι­κά δε μιλά­με για το ιδιω­τι­κό ψιλι­κα­τζί­δι­κο ή παγω­τα­τζί­δι­κο, αλλά για τη «μη κρα­τι­κή δια­χεί­ρι­ση, ~>13% του εισο­δή­μα­τος…) προς το παρόν δεν έλυ­σε ουσια­στι­κά ζητή­μα­τα. Το ΑΕΠ αυξή­θη­κε κατά 4% σε σύγκρι­ση με πέρ­σι, αλλά το ποσό αυτό δεν κατα­νε­μή­θη­κε 100% σε κοι­νω­νι­κές δρά­σεις. Ακό­μη και η φορο­λο­γία του απλού κόσμου αλλά­ζει σιγά-σιγά προς το χει­ρό­τε­ρο βλ |>ecured.cu<|

5) Σε κάθε περί­πτω­ση, με την ολο­κλή­ρω­ση της συνταγ­μα­τι­κής μεταρ­ρύθ­μι­σης, θα ξεκα­θα­ρί­σουν παρα­πέ­ρα κάποια πράγ­μα­τα ‑οψό­με­θα!, ευχό­με­νοι, μέρες που είναι ότι καλύτερο

Deseos de Año Nuevo en Cuba socialista… ¡Año 60 de la revolución!

Γιορ­τα­στι­κή ατμό­σφαι­ρα και πολ­λή μου­σι­κή: Στις 31, οι κου­βα­νέ­ζι­κες γει­το­νιές συνα­γω­νί­ζο­νται η μια την άλλη  βάζο­ντας τη μου­σι­κή της δυνα­τό­τε­ρα και όσοι ζουν χωρι­στά και μακριά μαζεύ­ο­νται για να απο­λαύ­σουν μια νύχτα μαζί (τρώ­νε πρώ­τα τα εγγό­νια, τα ανί­ψια,  τα παι­διά του σπι­τιού και των γει­τό­νων και μόνο τότε αρχί­ζει η υπό­λοι­πη οικογένεια).

La quema del muñecón (το κάψι­μο της κού­κλας): είναι μια τελε­τή όλης σχε­δόν της λατι­νι­κής Αμε­ρι­κής, με παγα­νι­στι­κές ρίζες που «ξεφορ­τώ­νε­ται» το παλιό για να γιορ­τά­σει τη γέν­νη­ση του νέου. Η κού­κλα έχει συνή­θως το όνο­μα της κακιάς μιας σαπου­νό­πε­ρας με φορέ­μα­τα που υπο­δη­λώ­νουν τη χώρα προ­έ­λευ­σης (πχ ΗΠΑ) .

Φαί με τυπι­κά πιά­τα: δεν πίνουν σαμπά­νια, αλλά sidra ‑κάτι σαν μηλί­τη, κου­βα­νέ­ζι­κο ρού­μι, μπύ­ρα, μέχρι και βότ­κα (αψέ­ντι να ‘ναι κι ότι να ‘ναι) και από φαί ποτέ γαλο­πού­λα κλπ. μόνο τοπι­κά προϊόντα.

Οι πιστεύ­ο­ντας έχουν τις δικές τους τελε­τουρ­γί­ες εξα­γνι­σμού για τον και­νούρ­γιο χρό­νο: άλλος αδειά­ζει ένα κου­βά με νερό έξω από το παρά­θυ­ρο ή στο δρό­μο, άλλος δια­λο­γί­ζε­ται, άλλος πίνει μια γου­λιά στην υγεία των αγί­ων και δεν είναι λίγοι έχουν τη δική τους μέθο­δο για να διώ­ξουν το κακό.

(και φυσι­κά)

Αφί­σες στο χώρο δου­λειάς, μαζώ­ξεις παντού, με επα­να­στα­τι­κά συν­θή­μα­τα και εικό­νες του Φιντέλ και του Ραούλ, του Τσε και του Καμίλο

cuba19

η  Ομά­δα ¡H.lV.S!  σας εύχεται …

cuba21

Omada

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο