Μεγάλος Περίπατος: Πόλη φιλική και όμορφη, για ποιον;

Σχό­λιο Ηρα­κλής Κακα­βά­νης //

Το πρό­βλη­μα με τον Μεγά­λο Περί­πα­το δεν είναι αισθη­τι­κό, αλλά προ­σα­να­το­λι­σμού. Μια πόλη φιλι­κή και όμορ­φη για ποιον; Για τον εργα­ζό­με­νο (ο οποί­ος παστώ­νε­ται στα Μέσα Μαζι­κής Μετα­φο­ράς, δεν έχει χώρο να παί­ξει, να αθλη­θεί το παι­δί του), τον αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νο (που ψάχνει με το κιά­λι τον πελά­τη) ή για το κεφά­λαιο (του­ρι­στι­κό, real estate);

Βια­στι­κά και στη λογι­κή «ανοί­ξα­με και σας περι­μέ­νου­με» για να στη­ρι­χθούν επι­χει­ρη­μα­τι­κοί σχε­δια­σμούς — συμ­φέ­ρο­ντα υλο­ποι­ή­θη­κε το συγκε­κρι­μέ­νο σχέ­διο (αιτία ακό­μη μεγα­λύ­τε­ρης ταλαιπωρίας).

Όλοι θέλου­με να ζού­με σε όμορ­φες πόλεις. Η όμορ­φη πόλη προ­ϋ­πο­θέ­τει ευτυ­χι­σμέ­νους δημό­τες (όλοι να έχουν δου­λειά) και σχε­δια­σμό — παρεμ­βά­σεις με βάση τις ανά­γκες των πολ­λών, αυτών που ζουν και εργά­ζο­νται στην πόλη.

Αυτοί που υλο­ποιούν τον Μεγά­λο Περί­πα­το είναι οι ίδιοι (πολι­τι­κά) που δεν άφη­σαν τετρα­γω­νι­κό ελεύ­θε­ρου χώρου, είναι οι ίδιοι που επέ­βα­λαν την αντα­πο­δο­τι­κό­τη­τα στις υπη­ρε­σί­ες κλπ.

Άλλες οι ανά­γκες του λαού και δια­φο­ρε­τι­κές οι προ­τε­ραιό­τη­τες οι δικές τους. Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό ότι τη στιγ­μή που είναι κλει­στές 100 παι­δι­κές χαρές, κλεί­νουν παι­δι­κοί σταθ­μοί, δεν γίνο­νται νέες απαλ­λο­τριώ­σεις και υπάρ­χει ανά­γκη σχο­λι­κών κτη­ρί­ων διό­τι το 20% είναι πριν από το 1960 η δημο­τι­κή αρχή δαπα­νά 50 εκατ. ευρώ για τον Μεγά­λο Περίπατο.

Ηρακλής Κακαβάνης

Δημιουργός και διαχειριστής του Ατέχνως. Δημοσιογράφος — Συγγραφέας. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Από το 1991 έως το 2013 εργάστηκε στον Ριζοσπάστη. Από το 2013 αρθρογραφεί σε διαδικτυακά Μέσα. Από το 2010 συνεργάτης του περιοδικού «Θέματα Παιδείας».
Facebook