Αιγαίο …τουρκική προκλητικότητα και γεωπολιτικά παιχνίδια από την άρχουσα τάξη
Το «βυθίσατε το Χόρα» του παλικαρά Αντρέα Παπαντρέου αντικαθίσταται με τον τραγέλαφο των 10άδων NAFTEX, ενώ το Oruc Reis (Barbarossa) κόβει (διακριτικά) βόλτες.
Και o Καρλ Μαρξ (γνωστός από «τότε» για την ανάλυση της ιστορίας με όρους ταξικής πάλης) εξακολουθεί να θυμίζει πως «η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα» [1]–κάποτε ο Χαρίλαος είχε θυμοσοφικά πει «την τρίτη φορά βράσε λάχανα».
Μέσα σ’ αυτήν την περιρρέουσα κινούμενη άμμο μόνο το ΚΚΕ συνεχίζει από θέσεις αρχής να επαναλαμβάνει ότι
- (προς κυβέρνηση & ‑εκάστοτε, αξιωματική «αντιπολίτευση»
Οι στρατηγικοί σας σύμμαχοι φουσκώνουν τα πανιά της επιθετικότητας της Τουρκίας, ότι … - οι «ελπίδες» της Ελλάδας για την υπεράσπιση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων από τους «φονιάδες των λαών», τους ιμπεριαλιστές ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, αποτελούν συνέχεια στην καλλιέργεια αυταπατών ότι
- αυτό επιδίωξαν χτες ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και οι εφεδρείες τους με αφορμή την ένταση της τουρκικής επιθετικότητας στο Αιγαίο και τέλος –το κυριότερο
- Λύση προς όφελος του λαού μπορεί να υπάρξει μόνο μέσα από την πάλη εναντία στην πολιτική εμπλοκής σε επικίνδυνους σχεδιασμούς για λογαριασμό της αστικής τάξης, μέσα από την πάλη για αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
ΚΚΕ: Υπόλογοι η κυβέρνηση ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα, που παρουσίαζαν τη Στρατηγική Συμφωνία με τις ΗΠΑ ως «ασπίδα» σε σύνορα και κυριαρχικά δικαιώματα
- Σταθερά το τελευταίο διάστημα αξιωματούχοι των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ μιλούν ανοιχτά για «αμφισβητούμενα ύδατα».
- Εκτός από τη δήλωση του State Department, ήρθαν και αντίστοιχες δηλώσεις εκπροσώπων της Κομισιόν.
- Οι πραγματικές τους προθέσεις είναι η επιβολή καθεστώτος συνδιαχείρισης, συμβιβασμοί υπό τη δική τους εποπτεία οι οποίοι θα υπηρετούν τα ευρύτερα επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδιά τους στην περιοχή.
Δείτε και
Δημ. Κουτσούμπας
«Οι σύμμαχοί σας νίπτουν τας χείρας τους μπροστά στην τουρκική προκλητικότητα»
ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και ΕΕ συμβάλλουν στα «γκριζαρίσματα» μεθοδεύοντας τη διευθέτηση
[1] Ο Χέγκελ κάνει κάπου την παρατήρηση ότι όλα τα μεγάλα κοσμοϊστορικά γεγονότα και πρόσωπα παρουσιάζονται σαν να λέμε, δυο φορές.
Ξέχασε όμως να προσθέσει: «τη μια φορά σαν τραγωδία, την άλλη σαν φάρσα»…
Να πώς αρχίζει το βιβλίο του «Η 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη» ο Κ. Μαρξ, όπου ασκεί τη μεγαλοφυή κριτική του ανάλυση των πολιτικών γεγονότων που σχετίζονται με τη γαλλική επανάσταση (και καλύπτουν την τριετία 1848–1851)