Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μπέρτολτ Μπρεχτ, κομμουνιστής ποιητής και δραματουργός

Στις 10 Φεβρουα­ρί­ου 1898 γεν­νή­θη­κε ο Γερ­μα­νός κομ­μου­νι­στής ποι­η­τής και δρα­μα­τουρ­γός Μπέρ­τολτ Μπρεχτ. Πέθα­νε στις 14 Αυγού­στου 1956.

Δρα­μα­τουρ­γός και θεω­ρη­τι­κός της σκη­νής, ένας από τους σκα­πα­νείς του σύγ­χρο­νου θεά­τρου. Η καλ­λι­τε­χνι­κή του δρα­στη­ριό­τη­τα και παρα­γω­γή συμ­βά­δι­ζε με την αγω­νι­στι­κή του παρου­σία στις συντα­ρα­κτι­κές εξε­λί­ξεις της επο­χής του. Το 1918, μετά την εμπει­ρία του στον πόλε­μο, εντά­χθη­κε στο μαρ­ξι­στι­κό κίνη­μα και πήρε μέρος στην εργα­τι­κή επα­νά­στα­ση. Από τότε έθε­σε όλη του την πνευ­μα­τι­κή δημιουρ­γία στην υπη­ρε­σία της εργα­τι­κής τάξης και του κινή­μα­τος για την απε­λευ­θέ­ρω­σή της.

Τα έργα του, εμπνευ­σμέ­να από τους αγώ­νες της εργα­τι­κής τάξης, μπαί­νουν στο στό­χα­στρο των Ναζί (όπως και ο ίδιος) μετά την άνο­δό τους στην εξου­σία. Έτσι ο Μπρεχτ εγκα­τα­λεί­πει την Γερ­μα­νία για σχε­δόν 15 χρό­νια. Επι­στρέ­φει στη Λαο­κρα­τι­κή πια Δημο­κρα­τία της Γερ­μα­νί­ας (ΓΛΔ) το 1949.

Το 1950 εκλέ­γε­ται μέλος της Ακα­δη­μί­ας Τεχνών. Τιμή­θη­κε επί­σης με το Εθνι­κό Βρα­βείο της ΓΛΔ το 1951 και το Βρα­βείο Λένιν για την Ειρή­νη το 1954.

Η επί­δρα­ση του Μπρεχτ στο παγκό­σμιο μετα­πο­λε­μι­κό θέα­τρο στά­θη­κε τερά­στια, καθώς οι επα­να­στα­τι­κές του θεω­ρί­ες βρή­καν ζωη­ρή απή­χη­ση στους προ­ο­δευ­τι­κούς θεα­τρι­κούς κύκλους. Τα θεα­τρι­κά του έργα, παρά τα χρό­νια που πέρα­σαν, δια­τη­ρούν την ποι­η­τι­κή τους εμβέ­λεια, έργα έξο­χης δρα­μα­τι­κής έμπνευ­σης και μορ­φής, γνή­σιας αγω­νί­ας για τη «μοί­ρα» του ανθρώ­που και εξέ­γερ­σης για την πολ­λα­πλή αλλο­τρί­ω­ση και κατα­πί­ε­σή του. Πέθα­νε το 1956.

Μπέρ­τολτ Μπρεχτ: Ύμνος στο Θεό

Μπ. Μπρεχτ: «Κάπο­τε αλλά­ζουν οι και­ροί και οι ελπί­δες των λαών ξεσπάνε»

 

Μια καλή απά­ντη­ση «Είμαι άνεργος»

Μπ. Μπρεχτ: Αυτή η ανεργία

100 χρό­νια Οκτω­βρια­νή Επα­νά­στα­ση – Μπ. Μπρεχτ: Η ανί­κη­τη φράση

Μπέρ­τολτ Μπρεχτ: «Τρα­γού­δι για τη μητέ­ρα μου»

Μπ. Μπρεχτ: «… ο πόλε­μός τους σκο­τώ­νει ό,τι άφη­σε όρθιο η ειρή­νη τους… »

Μπ. Μπρεχτ: “Αν οι καρ­χα­ρί­ες ήταν άνθρω­ποι” και ποι­ή­μα­τα για τη μόρφωση

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο