Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Ντοκιμαντέρ» αντικομμουνιστικής σαβούρας από την ΕΡΤ

Στις 24/10 η ΕΡΤ1 πρό­βα­λε το ντο­κι­μα­ντέρ «Η ημέ­ρα που… ο Στά­λιν κέρ­δι­σε τον πόλεμο».

Το ντο­κι­μα­ντέρ είναι πλή­ρως εναρ­μο­νι­σμέ­νο με την οπτι­κή του ΣΥΡΙΖΑ, που έχει γίνει ο καλύ­τε­ρος υπε­ρα­σπι­στής των αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κών συμ­φε­ρό­ντων. Γι’ αυτό, εξάλ­λου, η «Αυγή» δια­φή­μι­σε την «εξαι­ρε­τι­κή σει­ρά των 5 ντο­κι­μα­ντέρ», που κατόρ­θω­σε να εξα­σφα­λί­σει η ΕΡΤ.

Το βασι­κό μέρος του ντο­κι­μα­ντέρ επι­χει­ρεί να ανα­πα­ρα­στή­σει τις συνο­μι­λί­ες στη Διά­σκε­ψη της Γιάλ­τας (4 — 11 Φλε­βά­ρη 1945), με πρω­τα­γω­νι­στές ηθο­ποιούς που θα μπο­ρού­σαν να έχουν πρω­τα­γω­νι­στή­σει με επι­τυ­χία και στις «Οικο­γε­νεια­κές Ιστο­ρί­ες» του ALPHA. Το σημα­ντι­κό­τε­ρο, όμως, όπως εξάλ­λου μας πλη­ρο­φο­ρεί και το ίδιο το ντο­κι­μα­ντέρ, είναι ότι στις συνο­μι­λί­ες στη Διά­σκε­ψη της Γιάλ­τας δεν υπήρ­χαν στε­νο­γρά­φοι, ούτε και τηρή­θη­καν πρα­κτι­κά. Με απλά λόγια, οι παρου­σια­ζό­με­νες συνο­μι­λί­ες δεν προ­κύ­πτουν από κάποιο αντι­κει­με­νι­κό ιστο­ρι­κό τεκ­μή­ριο, αλλά ανα­πλά­θο­νται με βάση τις σημειώ­σεις των στρα­τιω­τι­κών και των άλλων πρω­τα­γω­νι­στών, δηλα­δή από τις ανα­μνή­σεις Βρε­τα­νών και Αμερικανών.

Με λίγα λόγια, έχου­με να κάνου­με με ένα ντο­κι­μα­ντέρ που δεν είναι και τόσο ντο­κι­μα­ντέρ, αλλά η αντι­κομ­μου­νι­στι­κή άπο­ψη των Βρε­τα­νών και των Αμε­ρι­κα­νών για την ιστο­ρία του Β΄ Παγκο­σμί­ου Πολέμου.

Τα ιστο­ρι­κά γεγο­νό­τα κατα­νο­ού­νται και παρου­σιά­ζο­νται μέσα από τα χαρα­κτη­ρι­στι­κά των ηγε­τών των ΗΠΑ, της Μ. Βρε­τα­νί­ας και της ΕΣΣΔ, δηλα­δή ενά­ντια σε οποια­δή­πο­τε επι­στη­μο­νι­κή προ­σπά­θεια κατα­γρα­φής της ιστο­ρι­κής πραγ­μα­τι­κό­τη­τας. Αντί­θε­τα, προ­σφέ­ρε­ται πλή­θος άχρη­στων λεπτο­με­ρειών ανα­φο­ρι­κά με τα χαρα­κτη­ρι­στι­κά των ηγε­τών, όπως ότι ο Τσόρ­τσιλ συνη­θί­ζει να δου­λεύ­ει τη νύχτα πίνο­ντας δυνα­τό μπρά­ντι και καπνί­ζο­ντας μονί­μως πού­ρο ή ότι ο Στά­λιν φοβό­ταν τα αερο­πλά­να γι’ αυτό πήγε στη Γιάλ­τα με τεθω­ρα­κι­σμέ­νο τρέ­νο και άλλες γελοιότητες.

Μέσα από αυτήν τη μέθο­δο, ο Φρα­γκλί­νος Ρού­σβελτ παρου­σιά­ζε­ται ως δημο­κρά­της, με πίστη στην ανθρώ­πι­νη φύση και εμπνε­ό­με­νος από έναν ατρό­μη­το ιδε­α­λι­σμό για την καθιέ­ρω­ση ενός μετα­πο­λε­μι­κού ειρη­νι­κού κόσμου, στη­ριγ­μέ­νου στις απο­φά­σεις του ΟΗΕ. Πρό­κει­ται για τον ίδιο Ρού­σβελτ που στή­ρι­ξε τη δικτα­το­ρία Μπα­τί­στα στην Κού­βα, που διέ­τα­ξε την κατά­κτη­ση της Ισλαν­δί­ας κ.λπ. Και πρό­κει­ται για τον ίδιο μετα­πο­λε­μι­κό καπι­τα­λι­στι­κό κόσμο, ηγε­τι­κή δύνα­μη του οποί­ου ήταν οι ΗΠΑ, οι οποί­ες έρι­ξαν δύο ατο­μι­κές βόμ­βες στη Χιρο­σί­μα και το Ναγκα­σά­κι, μάτω­σαν το λαό του Βιετ­νάμ, στή­ρι­ξαν δεκά­δες δικτα­το­ρι­κά καθε­στώ­τα σε όλο τον κόσμο κ.λπ.

Ταυ­τό­χρο­να, ο Τσόρ­τσιλ, αν και αντι­κομ­μου­νι­στής, παρου­σιά­ζε­ται ως ανθρω­πι­στής, αντί­θε­τος με κάθε μαζι­κή εκτέ­λε­ση. Πρό­κει­ται για τον ίδιο Τσόρ­τσιλ που κατέ­σφα­ξε την Ινδία και άλλες βρε­τα­νι­κές αποι­κί­ες, που διέ­τα­ξε τα βρε­τα­νι­κά στρα­τεύ­μα­τα στην Ελλά­δα να δρουν ωσάν να βρί­σκο­νταν σε κατα­κτη­μέ­νη χώρα κ.λπ.

Από την άλλη πλευ­ρά, ο Στά­λιν παρου­σιά­ζε­ται ως Κόκ­κι­νος Τσά­ρος, ανη­λε­ής, κρυ­ψί­νους και άξε­στος. Μάλι­στα, αντι­στρέ­φο­ντας την ιστο­ρι­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα και κόντρα σε όλα τα τεκ­μή­ρια, το ντο­κι­μα­ντέρ ισχυ­ρί­ζε­ται ότι ο Στά­λιν, εκμε­ταλ­λευό­με­νος το όρα­μα του Ρού­σβελτ για τον μετα­πο­λε­μι­κό κόσμο, κατόρ­θω­σε να δια­σπά­σει τη συμ­μα­χία Τσόρ­τσιλ — Ρού­σβελτ και να νική­σει στον πόλε­μο, δημιουρ­γώ­ντας μια σοβιε­τι­κή αυτοκρατορία!

Και όλα αυτά θα ήταν πολύ κωμι­κά, ίσως και δια­σκε­δα­στι­κά ή και γρα­φι­κά, αν δεν αξιο­ποιού­νταν για να ανα­μα­σή­σουν όλη την προ­πα­γάν­δα του ιμπε­ρια­λι­σμού για το Β΄ Παγκό­σμιο Πόλε­μο. Αν δεν προ­σπα­θού­σαν να συγκα­λύ­ψουν τον ιμπε­ρια­λι­στι­κό χαρα­κτή­ρα του Β΄ Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου. Αν δεν επι­χει­ρού­σαν να σπι­λώ­σουν τον πρω­τα­γω­νι­στι­κό ρόλο της ΕΣΣΔ στη συντρι­βή του ναζι­σμού και του φασι­σμού. Αν δεν συσκό­τι­ζαν την προ­σφο­ρά των κομ­μου­νι­στών και άλλων ριζο­σπα­στών αγω­νι­στών που συγκρό­τη­σαν εθνι­κο­α­πε­λευ­θε­ρω­τι­κά μέτω­πα σε όλη την Ευρώ­πη και αγω­νί­στη­καν με το όπλο στο χέρι ενά­ντια στο φασι­στι­κό άξο­να. Αν δεν αξιο­ποιού­νταν για να απο­κρύ­ψουν ότι μια σει­ρά από τα στε­λέ­χη του ναζι­στι­κού στρα­τού στη συνέ­χεια κατέ­λα­βαν κρί­σι­μες θέσεις στα επι­τε­λεία των αστι­κών κρα­τών και των ιμπε­ρια­λι­στι­κών οργα­νι­σμών, όπως ο πρώ­ην αρχη­γός του επι­τε­λεί­ου στρα­τού της Βέρ­μαχτ Α. Χόι­σιν­γκερ, που στη συνέ­χεια τοπο­θε­τή­θη­κε επι­κε­φα­λής της μόνι­μης στρα­τιω­τι­κής απο­στο­λής του ΝΑΤΟ.

Αξιος ο χαρα­κτη­ρι­σμός της ΕΡΤ ως φερέ­φω­νου της κυβέρ­νη­σης των ΣΥΡΙΖΑ — ΑΝΕΛ.

Πηγή: Ριζο­σπά­στης / Κ. Σ.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο