Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Οι «53+» και ο μύθος του «αριστερού» ΣΥΡΙΖΑ

Ο ΣΥΡΙΖΑ βαδί­ζει προς το 3ο Συνέ­δριό του, το οποίο προ­γραμ­μα­τί­ζε­ται για τις αρχές του 2020. Βασι­κός στό­χος είναι ο δια­κη­ρυγ­μέ­νος από τον Αλ. Τσί­πρα «μετα­σχη­μα­τι­σμός» του ΣΥΡΙΖΑ, δια­δι­κα­σία που αντα­να­κλά τις ανα­γκαί­ες προ­σαρ­μο­γές για την περαι­τέ­ρω εδραί­ω­σή του ως κόμ­μα­τος αστι­κής δια­κυ­βέρ­νη­σης και βασι­κού σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κού πυλώ­να του αστι­κού πολι­τι­κού συστή­μα­τος στις μετε­κλο­γι­κές συν­θή­κες¬1.

Σε αυτό το πλαί­σιο έχει ξεκι­νή­σει καμπά­νια εγγρα­φής νέων μελών (με περιο­δεί­ες και κυρί­ως με τη δια­δι­κτυα­κή πλατ­φόρ­μα ηλε­κτρο­νι­κής εγγρα­φής που εγκαι­νιά­στη­κε πρό­σφα­τα), ενώ επί­σης ανα­κοι­νώ­θη­κε η συγκρό­τη­ση μιας πολυ­πλη­θούς «Κεντρι­κής Επι­τρο­πής Ανα­συ­γκρό­τη­σης», με συμ­με­το­χή αρκε­τών «ΠΑΣΟ­Κο­γε­νών» (Ρ. Βάρ­τζε­λη, Θ. Λιβά­νης κ.ά., οι οποί­οι έρχο­νται να προ­στε­θούν στις προη­γού­με­νες μετεγ­γρα­φές από το ΠΑΣΟΚ), για να σημα­το­δο­τη­θεί καθα­ρό­τε­ρα το στίγ­μα της «διεύ­ρυν­σης».

✔️  Η πορεία προς το συνέδριο και η συζήτηση για το «μετασχηματισμό» του ΣΥΡΙΖΑ

Οι δια­κη­ρύ­ξεις του Αλ. Τσί­πρα για την ανά­γκη άμε­σου μετα­σχη­μα­τι­σμού του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα «πλα­τύ και μαζι­κό» κόμ­μα, που θα εκφρά­ζει τη «δημο­κρα­τι­κή παρά­τα­ξη», σημα­το­δο­τούν τη στό­χευ­ση να εδραιω­θεί ο ΣΥΡΙΖΑ ως ο βασι­κός εκπρό­σω­πος της σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας στην Ελλά­δα, με ανα­γνώ­ρι­ση από την ευρω­παϊ­κή σοσιαλ­δη­μο­κρα­τία, τους «Πρά­σι­νους», τους «Δημο­κρα­τι­κούς» στις ΗΠΑ.

Από την άλλη, ήδη εκφρά­ζο­νται επι­φυ­λά­ξεις από στε­λέ­χη που θεω­ρούν προ­τι­μό­τε­ρο να δια­τη­ρή­σει ο ΣΥΡΙΖΑ ορι­σμέ­νες πιο «ριζο­σπα­στι­κές» δια­κη­ρύ­ξεις για να μην απο­κο­πεί από αγω­νι­στι­κές λαϊ­κές δια­θέ­σεις, εξα­σφα­λί­ζο­ντας ουσια­στι­κά μεγα­λύ­τε­ρη ικα­νό­τη­τα χει­ρα­γώ­γη­σής τους.

Η ομά­δα των λεγό­με­νων «53+» (με «άτυ­πο» επι­κε­φα­λής τον Ε. Τσα­κα­λώ­το) δημο­σί­ευ­σε τον δικό της «οδι­κό χάρ­τη» προς το συνέ­δριο, όπου τίθε­ται ως βασι­κό δια­κύ­βευ­μα το αν «θα παρα­μεί­νει ο ΣΥΡΙΖΑ κόμ­μα της ριζο­σπα­στι­κής αρι­στε­ράς ή θα μετα­σχη­μα­τι­στεί σε μια θολή παρά­τα­ξη του λεγό­με­νου προ­ο­δευ­τι­κού χώρου;»¬2.

Παράλ­λη­λα, με παρεμ­βά­σεις (π.χ. Ν. Βού­τσης, Ν. Φίλης) επα­νέρ­χε­ται και ανα­πα­ρά­γε­ται ο μύθος του δήθεν «αρι­στε­ρού» και «ριζο­σπα­στι­κού» ΣΥΡΙΖΑ, που ανα­γκά­στη­κε να «συμ­βι­βα­στεί» το 2015, παρου­σιά­ζο­ντας παρα­πλα­νη­τι­κά ως προ­ο­δευ­τι­κό τάχα το πρό­γραμ­μα με το οποίο ανήλ­θε ο ΣΥΡΙΖΑ στην αστι­κή δια­κυ­βέρ­νη­ση το 2015 και κρύ­βο­ντας τον ιδιαί­τε­ρο ρόλο που έπαι­ξε στον εγκλω­βι­σμό του λαού, έχο­ντας προη­γου­μέ­νως ανα­λά­βει δεσμεύ­σεις και απο­σπώ­ντας τη συγκα­τά­θε­ση της αστι­κής τάξης και των διε­θνών της συμ­μά­χων για την κυβερ­νη­τι­κή του άνοδο.

Ωστό­σο, στην πολι­τι­κή πρα­κτι­κή δεν υπάρ­χουν ουσια­στι­κές δια­φο­ρές ανά­με­σα στις δύο πλευ­ρές, αφού και οι δύο υπο­τάσ­σο­νται στην ίδια στρα­τη­γι­κή δια­χεί­ρι­σης του συστή­μα­τος, ενώ συμ­φω­νούν με τη βασι­κή στό­χευ­ση ανά­πλα­σης του σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κού πόλου και θα λει­τουρ­γή­σουν συμπλη­ρω­μα­τι­κά στους όρους «διεύ­ρυν­σης» του ΣΥΡΙΖΑ, προ­σπα­θώ­ντας να συνε­χί­σουν να κρα­τούν εγκλω­βι­σμέ­νες λαϊ­κές δυνά­μεις που αυτο­χα­ρα­κτη­ρί­ζο­νται «αρι­στε­ρές», προοδευτικές.

✔️  Διορθώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ; «Έργα και ημέρες» των «53»

Εξάλ­λου, το έργο το έχου­με ξανα­δεί πολ­λές φορές στη σοσιαλ­δη­μο­κρα­τία, με το «παλιό» ΠΑΣΟΚ να παρου­σιά­ζε­ται ως «αγω­νι­στι­κό» και δήθεν φιλο­λαϊ­κό, με τους «προ­ε­δρι­κούς» ενα­ντί­ον των «εκσυγ­χρο­νι­στών», με την ίδια τη συγκρό­τη­ση της ομά­δας των «53» το 2014, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ προ­α­λει­φό­ταν για την ανά­λη­ψη της αστι­κής διακυβέρνησης.

Πρώ­τον: Χρειά­ζε­ται να υπεν­θυ­μί­σου­με ότι οι λεγό­με­νοι «53» δεν εμφα­νί­στη­καν τώρα ξαφ­νι­κά για να σώσουν την «αρι­στε­ρή ψυχή» του ΣΥΡΙΖΑ. Εχουν περ­γα­μη­νές στην αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή που εφαρ­μό­στη­κε όλα τα προη­γού­με­να χρό­νια, στην οποία πρω­το­στά­τη­σαν τα ηγε­τι­κά τους στε­λέ­χη από κομ­βι­κές υπουρ­γι­κές θέσεις.

Ο Ε. Τσα­κα­λώ­τος ηγή­θη­κε ως υπουρ­γός Οικο­νο­μι­κών στο ξεδί­πλω­μα της αφαί­μα­ξης του λαού, ενώ η υπουρ­γός Εργα­σί­ας Ε. Αχτσιό­γλου (που μέχρι πρό­τι­νος του­λά­χι­στον κινού­νταν στους κύκλους των «53») έβα­λε τη σφρα­γί­δα της σε αντερ­γα­τι­κά μέτρα, με πιο χαρα­κτη­ρι­στι­κό το χτύ­πη­μα της απεργίας.

Δεύ­τε­ρον: Τα όσα εξάλ­λου υπο­στη­ρί­ζουν με τις παρεμ­βά­σεις τους δεν αμφι­σβη­τούν στο ελά­χι­στο τις αντι­λαϊ­κές κατευ­θύν­σεις της πολι­τι­κής του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ μάλι­στα προ­βάλ­λουν πιο απο­φα­σι­στι­κά πλευ­ρές της αστι­κής στρα­τη­γι­κής, όπως η περι­βό­η­τη «πρά­σι­νη ανάπτυξη».

Υπε­ρα­σπί­ζο­νται μέχρι κεραί­ας και προ­κλη­τι­κά παρου­σιά­ζουν ως δήθεν «αρι­στε­ρή» πολι­τι­κή τη ΝΑΤΟι­κή «ιστο­ρι­κή» (όπως την χαρα­κτη­ρί­ζουν) Συμ­φω­νία των Πρε­σπών, ούτε άλλω­στε αμφι­σβη­τούν την κατεύ­θυν­ση «διεύ­ρυν­σης» του ΣΥΡΙΖΑ με στε­λέ­χη του ΠΑΣΟΚ, λέγο­ντας πως «μας βοή­θη­σαν όχι μόνο στο επί­πε­δο των πολι­τι­κών συμ­βο­λι­σμών, αλλά και στην παρα­γω­γή πολι­τι­κού έργου».

✔️  Αν έτσι είναι ο «καλός» ΣΥΡΙΖΑ, τύφλα να ‘χει ο κακός…

Για τον «i‑syriza» και την ηλεκτρονική εγγραφή μελών

Σημείο αντι­πα­ρά­θε­σης απο­τε­λούν επί­σης οι όροι της λεγό­με­νης οργα­νω­τι­κής διεύ­ρυν­σης και εγγρα­φής νέων μελών του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς υιο­θε­τή­θη­κε ο λεγό­με­νος «ψηφια­κός μετα­σχη­μα­τι­σμός», με την προ­ώ­θη­ση της ηλε­κτρο­νι­κής συμ­με­το­χής των μελών και ηλε­κτρο­νι­κών ψηφοφοριών.

Σε αυτό το πλαί­σιο δια­μορ­φώ­θη­κε η δια­δι­κτυα­κή πλατ­φόρ­μα i‑syriza, ενώ επι­λέ­χθη­κε η απευ­θεί­ας ηλε­κτρο­νι­κή εγγρα­φή των νέων μελών, χωρίς να απαι­τού­νται η έγκρι­ση της αίτη­σης έντα­ξης από κάποια επιτροπή/όργανο και η ανά­λη­ψη συγκε­κρι­μέ­νων υπο­χρε­ώ­σε­ων του μέλους.

Μέχρι στιγ­μής πάντως η καμπά­νια δεν έχει απο­δώ­σει τα ανα­με­νό­με­να. Σε σχε­τι­κά δημο­σιεύ­μα­τα επι­ση­μαί­νε­ται ότι πριν από την καμπά­νια ο ΣΥΡΙΖΑ διέ­θε­τε περί­που 30.000 μέλη, ενώ σε αυτό το πρώ­το διά­στη­μα φαί­νε­ται να έχουν εγγρα­φεί περί­που 14.000 μέλη, αριθ­μός πολύ κάτω από τον αρχι­κό στό­χο, που είχε τοπο­θε­τη­θεί περί­που στις 180.000 ¬3.

Με βάση τη νέα δομή του κόμ­μα­τος που προ­ω­θεί ο ΣΥΡΙΖΑ, το ηγε­τι­κό επι­τε­λείο θα «επι­κοι­νω­νεί» και θα απευ­θύ­νε­ται ηλε­κτρο­νι­κά στην κομ­μα­τι­κή βάση, ενι­σχύ­ο­ντας, μετα­ξύ άλλων, τα «αρχη­γι­κά» χαρα­κτη­ρι­στι­κά του κόμ­μα­τος, το οποίο δεν θα βασί­ζε­ται σε μια βάση κομ­μα­τι­κών μελών με δικαιώ­μα­τα και υπο­χρε­ώ­σεις. Σε αυτήν την κατεύ­θυν­ση έχει ανοί­ξει και η συζή­τη­ση γύρω από το ζήτη­μα της απευ­θεί­ας εκλο­γής του προ­έ­δρου του κόμ­μα­τος από τη βάση, που θα απο­τε­λέ­σει ένα ακό­μη βήμα στην απο­δυ­νά­μω­ση των οργά­νων και του συνε­δρί­ου του κόμματος.

Η νέα φυσιο­γνω­μία του ΣΥΡΙΖΑ δεν αφο­ρά την προ­σαρ­μο­γή του στη νέα επο­χή, στα νέα δεδο­μέ­να που δια­μορ­φώ­νει το δια­δί­κτυο. Κυρί­ως απο­τυ­πώ­νει και σε οργα­νω­τι­κό επί­πε­δο τα περαι­τέ­ρω βήμα­τα προ­σαρ­μο­γής του στις ανά­γκες της αστι­κής δια­χεί­ρι­σης. Σε ένα κόμ­μα τόσο βαθιά συστη­μι­κό, είναι λογι­κό να ενι­σχύ­ε­ται η τάση ενδυ­νά­μω­σης των «αρχη­γι­κών» του χαρα­κτη­ρι­στι­κών με παράλ­λη­λη υπο­βάθ­μι­ση του ρόλου των κομ­μα­τι­κών οργά­νων και την προ­ώ­θη­ση μιας λογι­κής μέλους — υπο­στη­ρι­κτή, χωρίς ουσια­στι­κή συμμετοχή.

✔️  Θολό «αντιδεξιό μέτωπο» και με τις πλάτες των οπορτουνιστών

Για να κρύ­βει τη στρα­τη­γι­κή του σύμπλευ­ση με τη ΝΔ και να συνε­χί­σει να καλ­λιερ­γεί την αυτα­πά­τη μιας δήθεν φιλο­λαϊ­κής δια­χεί­ρι­σης του καπι­τα­λι­σμού, ο ΣΥΡΙΖΑ επι­διώ­κει να υψώ­νει κάλ­πι­κες δια­χω­ρι­στι­κές γραμ­μές και να τρο­φο­δο­τεί το παρα­πλα­νη­τι­κό δίπο­λο μιας τάχα «προ­ο­δευ­τι­κής δια­κυ­βέρ­νη­σης» ενά­ντια στον «νεο­φι­λε­λευ­θε­ρι­σμό».

Σε αυτό το πλαί­σιο, η αντι­πο­λι­τευ­τι­κή του τακτι­κή στο­χεύ­ει στην καλ­λιέρ­γεια της λογι­κής του λεγό­με­νου «αντι­δε­ξιού μετώ­που» όλων των «προ­ο­δευ­τι­κών δυνά­με­ων» ενά­ντια στην κυβέρ­νη­ση της «αυταρ­χι­κής δεξιάς».

Ο ΣΥΡΙΖΑ κατη­γο­ρεί υπο­κρι­τι­κά τη ΝΔ ως «αντερ­γα­τι­κή», ενώ ο ίδιος τσά­κι­σε μισθούς, ασφα­λι­στι­κά δικαιώ­μα­τα με το νόμο Κατρού­γκα­λου και δια­τή­ρη­σε την κατάρ­γη­ση των συλ­λο­γι­κών δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων με το νόμο Βρού­τση — Αχτσιό­γλου. Κατη­γο­ρεί υπο­κρι­τι­κά τη ΝΔ για την πολι­τι­κή της στο Μετα­να­στευ­τι­κό — Προ­σφυ­γι­κό ενώ ο ίδιος εφάρ­μο­σε το αίσχος της πολι­τι­κής της ΕΕ και τα κολα­στή­ρια τύπου Μόριας. Κατη­γο­ρεί τη ΝΔ ως ακρο­δε­ξιά ενώ ο ίδιος συγκυ­βέρ­νη­σε με τους ακρο­δε­ξιούς ΑΝΕΛ, έδει­ξε ανο­χή στη Χρυ­σή Αυγή και συνυ­πήρ­χε με τους φασί­στες στις πλα­τεί­ες των «αγα­να­κτι­σμέ­νων».

Υπη­ρε­τώ­ντας αυτόν το στό­χο, δυνά­μεις όπως οι «53» θα ρίχνουν «αρι­στε­ρά δολώ­μα­τα» για να ψαρέ­ψουν στα νερά της δυσα­ρέ­σκειας που θα γεν­νά η αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή την οποία εφαρ­μό­ζει η ΝΔ, παίρ­νο­ντας τη σκυ­τά­λη από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Σε αυτήν την προ­σπά­θεια ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπο­ρεί να αξιο­ποιεί δυνά­μεις του οπορ­του­νι­στι­κού ρεύ­μα­τος, οι οποί­ες παρά την πατα­γώ­δη χρε­ο­κο­πία της πολι­τι­κής τους γραμ­μής τα προη­γού­με­να χρό­νια, ουσια­στι­κά συνε­χί­ζουν, με παραλ­λα­γές και ορι­σμέ­να ριζο­σπα­στι­κά συν­θή­μα­τα, τον χρε­ο­κο­πη­μέ­νο δρό­μο του «αντι­κυ­βερ­νη­τι­κού μετώπου».

Για παρά­δειγ­μα, εκεί που ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά­ει για «δεξιά κανο­νι­κό­τη­τα», αυτοί μιλούν για «κανο­νι­κό­τη­τα του τρό­μου της ΝΔ» (kommon), εκεί που ο ΣΥΡΙΖΑ ανα­φέ­ρε­ται υπο­κρι­τι­κά στις «πρα­κτι­κές ακραί­ας κατα­στο­λής της ΝΔ» (κρύ­βο­ντας την κατα­στο­λή που ασκού­σε ο ίδιος ως κυβέρ­νη­ση, το νομο­θε­τι­κό χτύ­πη­μα της απερ­γί­ας, τις αντι­δρα­στι­κές αλλα­γές στον Ποι­νι­κό Κώδι­κα κ.λπ.) εκεί­νοι μιλούν για «κατα­σταλ­τι­κή μανία της ΝΔ» (ΑΝΤΑΡΣΥΑ).

Παράλ­λη­λα, οι τοπο­θε­τή­σεις δυνά­με­ων του οπορ­του­νι­στι­κού ρεύ­μα­τος στο πλαί­σιο των τρε­χου­σών φοι­τη­τι­κών κινη­το­ποι­ή­σε­ων, που εστιά­ζουν απο­κλει­στι­κά στην «ακραία νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρη πολι­τι­κή της ΝΔ», λει­τουρ­γούν αντι­κει­με­νι­κά συμπλη­ρω­μα­τι­κά στα λεγό­με­να του ΣΥΡΙΖΑ περί «εκδι­κη­τι­κής πολι­τι­κής της ΝΔ για τη νεο­λαία» και στα καλέ­σμα­τα για συγκρό­τη­ση «αντι­νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρου μετώπου».

Πιο χαρα­κτη­ρι­στι­κά, ορι­σμέ­νες δυνά­μεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ΣΕΚ-ΑΡΙΣ) υπο­στη­ρί­ζουν ότι «θα ήταν κατα­στρο­φι­κό λάθος ένας προ­σα­να­το­λι­σμός ”που κου­νά­ει το δάχτυ­λο στον κόσμο που ψήφι­σε ΣΥΡΙΖΑ καλώ­ντας τον να βγά­λει τα συμπε­ρά­σμα­τά του” από την προη­γού­με­νη τετρα­ε­τία» ¬4 ενώ το ΣΕΚ προ­βάλ­λει το καθα­ρά αντι­δε­ξιό σύν­θη­μα: «Ρατσι­σμός, λιτό­τη­τα, τρο­μο­κρα­τία — Κάτω η Νέα Δημοκρατία».

Αφή­νο­ντας στο απυ­ρό­βλη­το τον ΣΥΡΙΖΑ ή κατα­δι­κά­ζο­ντάς τον μόνο για το κυβερ­νη­τι­κό παρελ­θόν του, οι οπορ­του­νι­στι­κές δυνά­μεις ουσια­στι­κά ρίχνουν νερό στο μύλο της θολής και ρηχής αντι­δε­ξιάς ρητο­ρι­κής και του «αντι­κυ­βερ­νη­τι­κού — αντι­δε­ξιού μετώ­που» που προ­βάλ­λει ο ΣΥΡΙΖΑ, κρύ­βο­ντας τον πραγ­μα­τι­κό αντί­πα­λο. Αφή­νουν περι­θώ­ρια στον ΣΥΡΙΖΑ να εμφα­νί­ζε­ται με δήθεν «αγω­νι­στι­κό» προ­σω­πείο, προ­σφέ­ρο­ντάς του μάλι­στα «κινη­μα­τι­κά» καύ­σι­μα στην επι­δί­ω­ξή του για μελ­λο­ντι­κή επά­νο­δο στην αστι­κή διακυβέρνηση.

🚩  Λαϊκή αντεπίθεση που να σημαδεύει τον πραγματικό αντίπαλο

Η δια­μόρ­φω­ση γραμ­μής σύγκρου­σης με το σύνο­λο της πολι­τι­κής του κεφα­λαί­ου στο κίνη­μα, κόντρα σε αυτα­πά­τες φιλο­λαϊ­κής καπι­τα­λι­στι­κής δια­χεί­ρι­σης, είναι προ­ϋ­πό­θε­ση ώστε οι αγω­νι­στι­κές διερ­γα­σί­ες να απο­κτούν συνέ­χεια, να διευ­ρύ­νε­ται η μαζι­κό­τη­τα, να βαθαί­νει ο προ­σα­να­το­λι­σμός, να θωρα­κί­ζε­ται το κίνη­μα από τις προ­σπά­θειες του ΣΥΡΙΖΑ να κεφα­λαιο­ποιεί ξεσπά­σμα­τα της λαϊ­κής δυσα­ρέ­σκειας προς όφε­λός του.

Η απά­ντη­ση στην αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή της ΝΔ, που είναι συνέ­χεια αυτής του ΣΥΡΙΖΑ όπως και όλων των κυβερ­νή­σε­ων που υπη­ρε­τούν το ‚κεφά­λαιο βρί­σκε­ται στην ανα­σύ­ντα­ξη του εργα­τι­κού — λαϊ­κού κινή­μα­τος, στην ενί­σχυ­ση του προ­σα­να­το­λι­σμού του σε αντι­μο­νο­πω­λια­κή — αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή κατεύθυνση.

Η στρα­τη­γι­κή αντι­πα­ρά­θε­ση με τον ΣΥΡΙΖΑ και η προ­σπά­θεια να μην εγκλω­βι­στούν λαϊ­κές δυνά­μεις σε νέες πλά­νες απο­τε­λούν μέρος αυτής της προ­σπά­θειας ανα­σύ­ντα­ξης του κινή­μα­τος, ανε­βά­σμα­τος της οργά­νω­σης της εργα­τι­κής τάξης, ισχυ­ρο­ποί­η­σης του ταξι­κού προ­σα­να­το­λι­σμού των αγώ­νων, ενί­σχυ­σης των δυνά­με­ων της Κοι­νω­νι­κής Συμμαχίας.

Είναι όρος για να ξεδι­πλω­θεί μια μαχη­τι­κή εργα­τι­κή — λαϊ­κή αντε­πί­θε­ση που θα σαρώ­σει παλιές και νέες αυταπάτες.

Παρα­πο­μπές

  1. Ανα­λυ­τι­κό­τε­ρα βλ. ΙΕ ΚΕ, «Για την Πολι­τι­κή Δια­κή­ρυ­ξη του ΣΥΡΙΖΑ», στο τρέ­χον τεύ­χος της ΚΟΜΕΠ, τ. 6/2019
  2. Εφη­με­ρί­δα «Αυγή», 21/11/2019
  3. Ως μέτρο σύγκρι­σης αξί­ζει να σημειώ­σου­με ότι στις εσω­κομ­μα­τι­κές εκλο­γές για την ανά­δει­ξη της ηγε­σί­ας του ΚΙΝΑΛ το 2017 ψήφι­σαν περί­που 200.000 μέλη/φίλοι.
  4.  Εφη­με­ρί­δα «Εργα­τι­κή Αλλη­λεγ­γύη», 2/10/2019
Του
Κώστα ΜΠΟΡΜΠΟΤΗ
μέλους της Ιδε­ο­λο­γι­κής Επι­τρο­πής της ΚΕ του ΚΚE
ΣΣ |> οι [53+] ἑκφρά­ζο­νται στο |> https://commonality.gr/
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο