Πρόκειται για ταινία που βασίστηκε σε πραγματική ιστορία
(1949 — 1955):
Η πορεία της οκταμελούς ομάδας ανταρτών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας στην Ικαρία.
Για να προστατευθούν από την αυθαιρεσία της χωροφυλακής και του στρατού οι οργανωμένοι κομμουνιστές Ικαριώτες και οι συμπαθούντες συμπατριώτες τους φτιάχνουν καταφύγια στα βουνά.
Το κοινό αίσθημα στο νησί διαγράφεται σαφώς να υποστηρίζει τους αντάρτες. Κι αυτοί, εξακολουθούν να παραμένουν κρυμμένοι, να αρνούνται την παράδοση ενώ προσπαθούν να συνεχίσουν τον αγώνα τους.
Επιβίωσαν για 6 χρόνια λόγω της στήριξης του τοπικού πληθυσμού. Άλλοι άφηναν τα ζώα τους αμολητά για να τα βρουν και να τα αρμέξουν οι αντάρτες, άλλοι έκρυβαν φαγητά και προμήθειες σε κρυψώνες για να τα βρουν, κλπ
Στόχος των χωροφυλάκων δεν ήταν μόνο οι αντάρτες, αλλά και ο τοπικός πληθυσμός, γιατί ήξεραν ότι τους βοήθαγαν.
Τελικά μετά από 6 χρόνια οι αντάρτες κατάφεραν να διαφύγουν με καΐκι στις σοσιαλιστικές χώρες.
Το «Ατέχνως» έχει παρουσιάσει διεξοδικά ηρωική πορεία των «8 της Νικαριάς» (Βλ «Ο Αντώνης Καλαμπόγιας της Νικαριάς Παράδειγμα ακατάβλητου κομμουνιστή» & «Τιμή και δόξα στους αλύγιστους της ταξικής πάλης»
ℹ️ Ο τίτλος της ταινίας “Ούλοι εμείς εφέντη”, έρχεται από την περίοδο της τουρκοκρατίας, όταν δύο χωρικοί σκότωσαν Τούρκο και στις ανακρίσεις που έγιναν μετά, όλος ο πληθυσμός απαντούσε στο ερώτημα ποιός τον σκότωσε, με τη συγκεκριμένη φράση.
Το σενάριο συνυπογράφουν οι Βασίλης Χατζηβασιλείου και Λεωνίδας Βαρδαρός, τη φωτογραφία επιμελήθηκε ο Γιάννης Βαλεράς και τα σκηνικά — κοστούμια ο Τάσος Διακομανώλης.
Στην ταινία εκτός από τους κατοίκους του νησιού παίζουν και εξήντα περίπου ηθοποιοί. Μεταξύ αυτών οι Β. Κολοβός, Π. Μουστάκης, Α. Ουδινώτης, Γ. Τσικής, Τ. Χρυσούλης, Ρ. Αξελός, Γ. Καλατζόπουλος, Α. Βαρούχας, Κ. Καραγιάννη, Φ. Μελετέα, Σ. Γούτης, Δ. Γεννηματάς, Θ. Γράμψας, Γ. Ζιόβας κ.ά.Λεωνίδας Βαρδαρός
Αναπαραστατική και ταυτόχρονα κριτική ματιά στην Ιστορία και τη συνθετότητα των πραγμάτων της περιόδου μετά την λήξη του Εμφύλιου επιχειρεί ο Βαρδαρός, μέσα από μια μικρή ομάδα ανταρτών στην Ικαρία, οι οποίοι ερμήνευσαν την κομματική απόφαση για «τα όπλα παρά πόδα» με γνώμονα τις δικές τους πεποιθήσεις, καταβολές και ανάγκες.
Βέβαια διερωτάται κανείς πώς αλλιώς θα μπορούσαν να είχαν ερμηνεύσει την κομματική γραμμή μετά από την σκηνή/κλειδί της ταινίας, τη δολοφονία εν ψυχρώ και πισώπλατα από τους χωροφύλακες, μέρα μεσημέρι στην κεντρική πλατεία, του διαφωνούντα άνδρα που βγήκε από το καφενείο;
Γιατί αυτή η οπτικοποιημένη απόλυτη αυθαιρεσία του αστικού κράτους εκφράζει την ουσία της ιστορικής αλήθειας και συνιστά την ξεκάθαρη απάντηση στο γιατί μπήκε η ομάδα των ανταρτών στην περιπέτεια που διήρκησε τουλάχιστον έξι χρόνια.
Ο Βαρδαρός καταπιάνεται με ένα μεγάλο θέμα κι επιχειρεί να το αποδώσει σαν τοιχογραφία μιας ολόκληρης περιόδου με φόντο το φυσικό τοπίο του νησιού που με τον δικό του τρόπο συμβάλλει στην ανάπτυξη της πλοκής και λειτουργεί σαν προστατευτική ασπίδα των ανταρτών.
Δομικά στοιχεία η συλλογικότητα, η λαϊκότητα και η αλληλεγγύη, πλημμυρίζουν την ταινία υποδειγματικά, παραπέμποντας στον τοπικό θρύλο της φράσης του τίτλου.
Φυσικά θα μπορούσε — και θα έπρεπε — να είναι πολύ πιο δουλεμένη, ιδιαίτερα στη γραφή της και να είχε αποφύγει κάποιες κορόνες στιγμιαίας υπέρμετρης θεατρικότητας και κάποιους δύσκαμπτους διαλόγους. Πάντως όσοι δεν την είδαν αξίζει να την δουν!
Λεωνίδας Βαρδαρός
Γεννήθηκε στην Ικαρία το 1950 και σπούδασε θέατρο και κινηματογράφο στην Αθήνα –έκανε ταινίες μεγάλου & μικρού μήκους καθώς και ντοκιμαντέρ,μεταξύ αυτών –εκτός από το «ούλοι εμείς, εφέντη»
- Ο χαφιές
- Ικαρια: Η επανάσταση της 17ης Ιουλίου 1912 και η επίδρασή της στις τύχες του αιγαίου
- «Ο Αντιφασιστικός Αγώνας στη Μέση Ανατολή»
- «Ludlow, οι Έλληνες στους Πολέμους του Άνθρακα»
Έχει συνεργαστεί ως ηθοποιός με διάφορες πρωτοποριακές θεατρικές ομάδες όπως και με ημικρατικά, δημοτικά, και κρατικά θέατρα.
Έχει σκηνοθετήσει για την τηλεόραση ΕΤ1 και ΕΤ2 πολιτιστικά και ιστορικά ντοκιμαντέρ σχετικά με εθνικά και κοινωνικά κινήματα στο Αιγαίο, καθώς και μια σειρά ημίωρων πολιτιστικών ταινιών για παιδιά.
🔺 Δείτε και Ο ΔΣΕ στην Ικαρία