Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Είτε στις Συκιές, είτε αλλού, ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ

Όλο και συχνό­τε­ρες οι προ­σπά­θειες να μπουν στο χώρο του σχο­λεί­ου φασι­στι­κές, ρατσι­στι­κές, σκο­τα­δι­στι­κές ιδέ­ες. Προ­σπά­θειες καθο­δη­γού­με­νες που εκμε­ταλ­λεύ­ο­νται νωθρά αντα­να­κλα­στι­κά και την ευνοϊ­κή περιρ­ρέ­ου­σα ατμό­σφαι­ρα (δημιούρ­γη­μα του αστι­κού πολι­τι­κού συστή­μα­τος) που εκτρέ­φει το φασι­σμό, το ρατσι­σμό, το σκοταδισμό.

Αυτή η περιρ­ρέ­ου­σα ατμό­σφαι­ρα απε­νο­χο­ποιεί τις πιο άρρω­στες και βλα­βε­ρές για την κοι­νω­νία ιδέ­ες. Εύκο­λα πλέ­ον εκφρά­ζο­νται και υιο­θε­τού­νται σε χώρους που δεν υπάρ­χει αντί­δρα­ση. Ο ρατσι­σμός με τη στε­νό­τε­ρη ή ευρύ­τε­ρη έννοια, μαζί με την ξενο­φο­βία, τον εθνι­κι­σμό, το φασι­σμό και τον αντι­κομ­μου­νι­σμό, συγκα­λυμ­μέ­να ή απρο­κά­λυ­πτα, πρω­τό­γο­να ή επι­τη­δευ­μέ­να, κάνουν συστη­μα­τι­κές προ­σπά­θειες να περά­σουν στο σχο­λείο και στο γονεϊ­κό κίνημα.

Πιο πρό­σφα­το παρά­δειγ­μα η προ­σπά­θεια να ανα­κό­ψουν την πρω­το­πό­ρα δρά­ση του Συλ­λό­γου Γονέ­ων του 6ου Δημο­τι­κού Σχο­λεί­ου Συκε­ών Θεσ­σα­λο­νί­κης, ο οποί­ος είχε πρω­το­πό­ρα και παρα­δειγ­μα­τι­κή δρά­ση. Δρά­σεις αλλη­λεγ­γύ­ης του Συλ­λό­γου σε απερ­γούς, ανέρ­γους, πρό­σφυ­γες και μετα­νά­στες.  Το επι­χεί­ρη­σαν με στο­χο­ποί­η­ση πρω­το­πό­ρου γονέα την οποία καθαί­ρε­σαν από το ΔΣ του Συλ­λό­γου, με χρυ­σαυ­γί­τι­κα επι­χει­ρή­μα­τα και πρα­κτι­κές. Το επι­χεί­ρη­σαν και έσπα­σαν τα μού­τρα τους (Ανα­γκά­στη­καν σε παραί­τη­ση και οι 5 που ψήφι­σαν την κατά­πτυ­στη από­φα­ση, το ΔΣ ανα­συ­γκρο­τή­θη­κε και η στο­χο­ποι­η­μέ­νη γονέ­ας εκλέ­χτη­κε πρόεδρος).

Τα όσα συνέ­βη­σαν όμως στις Συκιές μας έδει­ξαν, ακό­μη μια φορά, ότι πλέ­ον δεν χωρά­ει εφη­συ­χα­σμός. Μας έδει­ξε όμως και το πώς αντι­με­τω­πί­ζο­νται τέτοιου τύπου προ­σπά­θειες. Πώς απο­μο­νώ­νο­νται οι φορείς του σκο­τα­δι­σμού, του ρατσι­σμού και του φασι­σμού. Η αντί­δρα­ση των γονιών, η δημο­σιο­ποί­η­ση του θέμα­τος, η κατα­κραυ­γή, η αλλη­λεγ­γύη και συμπα­ρά­στα­ση από φορείς του λαϊ­κού κινή­μα­τος, ο σωστός προ­σα­να­το­λι­σμός του γονεϊ­κού κινή­μα­τος για ένα σχο­λείο ανοι­χτό στην κοι­νω­νία και θωρα­κι­σμέ­νο ένα­ντι του  σκο­τα­δι­σμού, έδω­σαν ένα παρά­δειγ­μα για το πώς απο­μο­νώ­νο­νται οι φορείς του  φασι­σμού, του ρατσι­σμού και του σκοταδισμού.

Επί­σης στις Συκε­ές φάνη­κε πόσο σημα­ντι­κός είναι ο ρόλος των δασκά­λων, οι οποί­οι πρέ­πει να είναι σε διαρ­κεί εγρή­γορ­ση και έτοι­μοι να αντι­με­τω­πί­σουν κάθε τι ξένο με το σχο­λείο, όπως είναι οι ιδέ­ες του φασι­σμού και του ρατσισμού.

Πολε­μά­με το δηλη­τή­ριο του φασι­σμού — ναζι­σμού, του ρατσι­σμού. Δεν αφή­νου­με τόπο να στα­θούν οι φασί­στες χρυ­σαυ­γί­τες, όπου και όπως κι αν εμφανίζονται.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο