Ο Αντώνης Φωστιέρης στο «Μονόγραμμα»

Ο Αντώ­νης Φωστιέ­ρης, Έλλη­νας ποι­η­τής, από τους σημα­ντι­κό­τε­ρους εκπρο­σώ­πους της Γενιάς του ’70, αυτο­βιο­γρα­φεί­ται στο Μονόγραμμα.

Προ­βο­λή: Δευ­τέ­ρα 12 Νοεμ­βρί­ου 2018 — ΕΡΤ2 — ώρα: 19:30 — Παρα­γω­γός Γιώρ­γος Σγου­ρά­κης, σκη­νο­θε­σία Κιμ Ντί­μον, φωτο­γρα­φία Στά­θης Γκό­βας, ηχο­λη­ψία Λάμπρος Γόβα­τζης, μοντάζ Στα­μά­της Μαρ­γέ­της, διεύ­θυν­ση παρα­γω­γής Στέ­λιος Σγουράκης

Γεν­νή­θη­κε στην Αθή­να αλλά η κατα­γω­γή του είναι από την Αμορ­γό και πήρε το όνο­μα του καπε­τά­νιου παπ­πού του. Η Αμορ­γός θεω­ρεί ότι ίσως έπαι­ξε ρόλο στη ροπή του προς την ποί­η­ση. Πατρί­δα του Σημω­νί­δη, ενός ιαμ­βο­γρά­φου σαρ­κα­στι­κού και ενδει­κτι­κού του 7ου αιώ­να, που άφη­σε πίσω του μια τέτοιου είδους ποι­η­τι­κή παρά­δο­ση αφού ο Φωστιέ­ρης, πρό­λα­βε πολ­λούς Αμορ­για­νούς να ανταλ­λάσ­σουν μετα­ξύ τους περι­παι­κτι­κά δίστι­χα, λίγο σαν τις ρίμες ή τα τσα­τί­σμα­τα άλλων περιοχών.

Δημο­σί­ευ­σε τα πρώ­τα του ποι­ή­μα­τα σε ηλι­κία δώδε­κα ετών, ενώ ως μαθη­τής Γυμνα­σί­ου και Λυκεί­ου συνερ­γά­στη­κε με τη «Διά­πλα­ση των Παί­δων» ένα περιο­δι­κό το οποίο όχι μόνο έδι­νε την δυνα­τό­τη­τα να δια­βά­σεις πολύ ενδια­φέ­ρο­ντα κεί­με­να για την ηλι­κία αυτή αλλά είχε και σελί­δες συνερ­γα­σί­ας ανα­γνω­στών, δημο­σί­ευε κεί­με­να, μικρά πεζά, ποιήματα .

Μπή­κε πρώ­τος στη Νομι­κή Αθη­νών την οποία και τέλειω­σε επί­σης με άρι­στα! Το πτυ­χίο με βαθ­μό 9,5 του έδω­σε τη δυνα­τό­τη­τα να πάρει μια πολύ καλή υπο­τρο­φία του γαλ­λι­κού κρά­τους για τέσ­σε­ρα χρό­νια να πάει στο Παρί­σι για σπου­δές Ιστο­ρί­ας Δικαίου.

Στην Ελλά­δα επέ­στρε­ψε το καλο­καί­ρι του 1980 και συνερ­γά­στη­κε με το Θανά­ση Νιάρ­χο, εκδί­δο­ντας το θρυ­λι­κό περιο­δι­κό, που είχε τίτλο «Η Λέξη» με το πρώ­το τεύ­χος να κυκλο­φο­ρεί τον Ιανουά­ριο του 1981. Είχε μια ανα­πά­ντε­χα ενθου­σιώ­δη υπο­δο­χή και η κυκλο­φο­ρία του συνε­χώς αυξανότανε.

Ασχο­λή­θη­κε κυρί­ως με το περιο­δι­κό το οποίο εκδι­δό­ταν ανελ­λι­πώς επί τριά­ντα χρό­νια ακρι­βώς, από τις αρχές του ’81 μέχρι τα τέλη του 2010. Κυκλο­φό­ρη­σαν 205 τεύ­χη που μετα­φρά­ζο­νται σε περί­που είκο­σι χιλιά­δες σελί­δες, πέντε χιλιά­δες κεί­με­να και περισ­σό­τε­ρους από χίλιους — δια­κό­σιους συγ­γρα­φείς Έλλη­νες και ξένους.

Την πρώ­τη κιό­λας χρο­νιά που κυκλο­φό­ρη­σε «Η Λέξη» έβγα­λε την επό­με­νη συλ­λο­γή, με τίτλο «Ο διά­βο­λος Τρα­γού­δη­σε Σωστά» Την ίδια εκεί­νη επο­χή μετέ­φρα­σε από τα γαλ­λι­κά τις συμ­βου­λές ενός νέου ποι­η­τή του Μαρκ Ζακόμπ αλλά εκδό­θη­καν και οι δύο πρώ­τες μετα­φρά­σεις βιβλί­ων του στα αγγλι­κά. Τα μετέ­φρα­σε ο Κίμων Φράιερ, ο πατριάρ­χης της μετά­φρα­σης εκεί­νη την επο­χή. Στις δεκα­ε­τί­ες που ακο­λού­θη­σαν αρκε­τοί σημα­ντι­κοί μετα­φρα­στές ασχο­λή­θη­καν με τα βιβλία του. Ο Νικό­λα Κρο­τσέ­τι, ο Μιχέλ Βολ­κο­βιτς, ο Βίλι Πέντερ­σεν, ο Χανς και η Νίκη Αϊντερ­νάιερ, η Κλειώ Μαυ­ροει­δά­κου – Μίλερ, ο Μόμα Ράντιτς, η Διο­νυ­σία Ζερ­βά­νου και ο Τομ Νερ και συνο­λι­κά, όχι μόνο μετέ­φρα­σαν τα ποι­ή­μα­τα του αλλά φρό­ντι­σαν να εκδο­θούν κιό­λας στη γλώσ­σα και στη χώρα τους.

«Γενι­κά με συγκι­νεί όταν η ποί­η­ση η οποία αρδεύ­ε­ται και γονι­μο­ποιεί­ται από όλες τις πτυ­χές της ζωής και των άλλων τεχνών, όταν και εκεί­νη μπο­ρεί να γίνει το έναυ­σμα, να δώσει την έμπνευ­ση για να παρα­χθούν άλλα έργα, είτε ποι­η­τι­κά, είτε ζωγρα­φι­κά, είτε μου­σι­κά» λέει ο Αντώ­νης Φωστιέ­ρης. Και τέτοιου είδους συνα­ντή­σεις είχε αρκε­τές με άλλους καλ­λι­τέ­χνες, κυρί­ως ζωγρά­φους οι οποί­οι εικο­νο­γρά­φη­σαν ή πήρα­νε αρχι­κή έμπνευ­ση και ιδέα από κάποια ποι­ή­μα­τα του, όπως ήταν ο Τσα­ρού­χης, ο Μαυ­ρο­ΐ­δης, ο Μυτα­ράς, ο Φασια­νός, ο Ζου­μπου­λά­κης, η Ανδρε­ά­δου, ο Δεβε­τζής από τους νεό­τε­ρους, ο Φαί­δων ο Πατρι­κα­λά­κης και αρκε­τοί άλλοι. Και με τη μου­σι­κή, ο Θάνος Μικρού­τσι­κος, ο Γιάν­νης ο Μαρ­κό­που­λος και ο Θανά­σης ο Νικό­που­λος, είχαν μελο­ποι­ή­σει ποι­ή­μα­τά του.

Το 2008 εκδό­θη­κε ένας συγκε­ντρω­τι­κός τόμος όπου περι­λαμ­βά­νει όλα τα βιβλία τα ποι­η­τι­κά από το 1970 ως το 2005, αυτής της τριά­κο­ντα — πεντα­ε­τί­ας δηλα­δή. Και ένα χρό­νο νωρί­τε­ρα είχε εκδο­θεί μια συλ­λε­κτι­κή έκδο­ση με πρω­τό­τυ­πα χαρα­κτι­κά του Αλέ­κου Φασια­νού φιλο­τε­χνη­μέ­να με αφορ­μή κάποια ποι­ή­μα­τα του.