Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ο Ρότζερ Γουότερς για τον πόλεμο στην Ουκρανία

Κατα­πέλ­της ο μου­σι­κός Ρότζερ Γουό­τερς, για τους παγκό­σμιους γκάν­γκ­στερ που ματο­κυ­λούν τους λαούς για να συγκε­ντρώ­νουν πλού­το και δύνα­μη οι λίγοι. Απα­ντώ­ντας σε επι­στο­λή που του έστει­λε η Αλί­να Μιτρο­φά­νο­βα, μια νεα­ρή Ουκρα­νή, φαν του συγκρο­τή­μα­τος “Pink Floyd”, διευ­κρι­νί­ζει ότι δε θα σηκώ­σει σημαία που διευ­κο­λύ­νει τη σφα­γή λαών. και προ­τρέ­πει: «Εμείς οι λαοί, όλοι μας σε κάθε χώρα του κόσμου, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νης της Ουκρα­νί­ας και της Ρωσί­ας, μπο­ρού­με να πολε­μή­σου­με τους γκάν­γκ­στερ, μπο­ρού­με να τους πού­με ότι δεν θα συμ­με­τά­σχου­με στους ανή­θι­κους και θανα­τη­φό­ρους πολέ­μους τους για να συγκε­ντρώ­σουν δύνα­μη και πλού­το σε βάρος άλλων…».

Ολόκληρη η επιστολή του Ρότζερ Γουότερς

Λυπά­μαι που οι δυτι­κές κυβερ­νή­σεις τρο­φο­δο­τούν τη φωτιά που θα κατα­στρέ­ψει την όμορ­φη χώρα σας ρίχνο­ντας όπλα στην Ουκρα­νία, αντί να συμ­με­τά­σχουν στη διπλω­μα­τία που θα είναι απα­ραί­τη­τη για να στα­μα­τή­σει η σφαγή.

Δυστυ­χώς, ωστό­σο, πολ­λοί παγκό­σμιοι ηγέ­τες είναι γκάν­γκ­στερ και η απο­στρο­φή μου για τους πολι­τι­κούς γκάν­γκ­στερ δεν ξεκί­νη­σε την περα­σμέ­νη εβδο­μά­δα με τον Πού­τιν. Ήμουν αηδια­σμέ­νος από τους γκάν­γκ­στερ Μπους και Μπλερ όταν εισέ­βα­λαν στο Ιράκ το 2003, ήμουν και εξα­κο­λου­θώ να είμαι αηδια­σμέ­νος από την κυβέρ­νη­ση των γκάν­γκ­στερ της εισβο­λής του Ισρα­ήλ στην Παλαι­στί­νη το 1967 και την επα­κό­λου­θη κατο­χή του απαρτ­χάιντ αυτής της γης που συνε­χί­ζε­ται τώρα για πάνω από πενή­ντα χρό­νια. Με αηδί­α­σαν οι γκάν­γκ­στερ Ομπά­μα και Κλί­ντον που διέ­τα­ξαν τους παρά­νο­μους βομ­βαρ­δι­σμούς του ΝΑΤΟ στη Λιβύη και στη Σερ­βία. Είμαι αηδια­σμέ­νος από τη μαζι­κή κατα­στρο­φή της Συρί­ας που ξεκί­νη­σε, όπως και έγι­νε, το 2011 από εξω­τε­ρι­κή παρέμ­βα­ση στην αιτία της αλλα­γής του καθε­στώ­τος. Ήμουν αηδια­σμέ­νος από την εισβο­λή στον Λίβα­νο το 1982, όταν ο γκάν­γκ­στερ Σιμόν Πέρες συνο­μί­λη­σε με τις χρι­στια­νι­κές πολι­το­φυ­λα­κές φαλαγ­γι­στών για τη δολο­φο­νία Παλαι­στι­νί­ων προ­σφύ­γων στους προ­σφυ­γι­κούς καταυ­λι­σμούς Sabra και Shatila στα νότια αυτής της χώρας.

Μιλώ­ντας για γκάν­γκ­στερ, πρέ­πει να δια­φω­νή­σω μαζί σας για ένα πράγ­μα στην επι­στο­λή σας, η πεποί­θη­σή σας «200%» ότι δεν υπάρ­χουν Νεο­να­ζί στη χώρα σας είναι σχε­δόν σίγου­ρα εσφαλ­μέ­νη. Και τα δύο τάγ­μα­τα Azov του στρα­τού σας, η Εθνι­κή Πολι­το­φυ­λα­κή και η C14 είναι γνω­στές αυτο­α­πο­κα­λού­με­νες ομά­δες νεοναζί.

Λοι­πόν, εμείς οι άνθρω­ποι, όλοι μας σε κάθε χώρα του κόσμου, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νης της Ουκρα­νί­ας και της Ρωσί­ας, μπο­ρού­με να πολε­μή­σου­με τους γκάν­γκ­στερ, μπο­ρού­με να τους πού­με ότι δεν θα είμα­στε μέρος των άσε­μνων και θανα­τη­φό­ρων πολέ­μων τους για να συγκε­ντρώ­σουν δύνα­μη και πλού­το σε βάρος του άλλοι, μπο­ρού­με να τους πού­με ότι οι οικο­γέ­νειές μας, στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα όλες οι οικο­γέ­νειες σε όλο τον κόσμο σημαί­νουν περισ­σό­τε­ρα για εμάς από όλη τη δύνα­μη και τα χρή­μα­τα στον κόσμο.

Θα κάνω ό,τι μπο­ρώ για να βοη­θή­σω στο τέλος αυτού του φρι­κτού πολέ­μου στη χώρα σας, οτι­δή­πο­τε είναι εκτός από το να κυμα­τί­ζεις μια σημαία για να ενθαρ­ρύ­νω τη σφα­γή. Αυτό θέλουν οι γκάν­γκ­στερ, θέλουν να κου­νά­με σημαί­ες. Έτσι μας διχά­ζουν και μας ελέγ­χουν, ενθαρ­ρύ­νο­ντας το κυμα­τι­σμό των σημαιών, για να δημιουρ­γή­σουν ένα προ­πέ­τα­σμα καπνού εχθρό­τη­τας για να μας τυφλώ­σουν στην έμφυ­τη ικα­νό­τη­τά μας να συμπά­σχου­με ο ένας με τον άλλον, ενώ λεη­λα­τούν και βιά­ζουν τον εύθραυ­στο πλα­νή­τη μας. Θα κάνω ό,τι περ­νά από το χέρι μου για να βοη­θή­σω να φέρει πίσω την ειρή­νη σε εσάς και την οικο­γέ­νειά σας και την όμορ­φη χώρα σας. Ο μακρο­χρό­νιος πόλεμος/εξέγερση που ενθαρ­ρύ­νουν η Χίλα­ρι Κλί­ντον και η Κοντο­λί­ζα Ράις και οι υπό­λοι­ποι γκάν­γκ­στερ και τα γερά­κια της Ουά­σιγ­κτον δεν είναι προς το συμ­φέ­ρον σας ούτε της Ουκρανίας.

Σου εύχο­μαι να είσαι καλά Αλίνα.

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο