Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πέθανε η Ειρήνη Παππά

Έφυ­γε από τη ζωή σήμε­ρα το πρωί (14/9) η ηθο­ποιός Ειρή­νη Παπά σε ηλι­κία 96 ετών, αφή­νο­ντάς μας σπου­δαία παρα­κα­τα­θή­κη τις ερμη­νεί­ες της.

Λιτή, αρχαϊ­κή, δωρι­κή μορ­φή, σύμ­βο­λο της ελλη­νι­κής ομορ­φιάς, διά­ση­μη εκπρό­σω­πος του μεσο­γεια­κού πολι­τι­σμού στο εξω­τε­ρι­κό, χαρι­σμα­τι­κή και δυνα­μι­κή γυναί­κα, η Ειρή­νη Παπά έγι­νε διε­θνώς γνω­στή για τις υπο­κρι­τι­κές της ικα­νό­τη­τές και το πνεύ­μα της.

Στη στα­διο­δρο­μία της, ανα­με­τρή­θη­κε με σημα­ντι­κούς γυναι­κεί­ους ρόλους του θεά­τρου και του κινη­μα­το­γρά­φου, ενσαρ­κώ­νο­ντας πλή­ρως τη δύνα­μη τής αρχαί­ας τραγωδίας.

Γεν­νή­θη­κε στις 3 Σεπτεμ­βρί­ου 1926 στο Χιλιο­μό­δι Κοριν­θί­ας ως Ειρή­νη Λελέ­κου. Ήταν από τις ελά­χι­στες Ελλη­νί­δες ηθο­ποιούς που διέ­πρε­ψαν στο εξωτερικό.

Η Ειρή­νη Παπ­πά ξεκί­νη­σε από την ηλι­κία των 15 ετών ως ραδιο­φω­νι­κή παρα­γω­γός, τρα­γου­δί­στρια και χορεύ­τρια σε διά­φο­ρες εκδη­λώ­σεις. Στο μετα­ξύ, παρα­κο­λού­σε μαθή­μα­τα υπο­κρι­τι­κής στη Δρα­μα­τι­κή Σχο­λή του Εθνι­κού Θεά­τρου, που τότε ονο­μα­ζό­ταν Εθνι­κή Σχο­λή Κλα­σι­κού Θεά­τρου με σπου­δαί­ους δασκά­λους όπως τους Γιώρ­γο Γλη­νό, Νικό­λαο Παρα­σκευά Πέλο Κατσέ­λη και Δημή­τρη Ροντήρη.

Στο θέα­τρο πρω­το­εμ­φα­νί­στη­κε το 1948, στην επι­θε­ώ­ρη­ση των Σακελ­λά­ριου-Γιαν­να­κό­που­λου «Άνθρω­ποι… Άνθρω­ποι», στη Λυρι­κή Σκη­νή, με τους σημα­ντι­κό­τε­ρους ηθο­ποιούς της επο­χής. Στην αυτο­βιο­γρα­φία του ο Αλέ­κος Σακελ­λά­ριος, γρά­φει ότι την πρω­το­εί­δε στο Σύνταγ­μα. Λόγω της εμφά­νι­σής της, της ένδυ­σης και του περ­πα­τή­μα­τος της, έμοια­ζε σαν «ζωντα­νή Καρυά­τι­δα». Την παρου­σί­α­σε στον Φίνο και έπαι­ξε στην πρώ­τη της ται­νία το 1948, που ήταν οι Χαμέ­νοι άγγε­λοι του Νίκου Τσιφόρου.

Το 1951 έγι­νε γνω­στή διε­θνώς με την κοι­νω­νι­κή δρα­μα­τι­κή ται­νία Νεκρή Πολι­τεία της Φίνος Φιλμ, που προ­βλή­θη­κε, αντι­προ­σω­πεύ­ο­ντας την Ελλά­δα, στο Φεστι­βάλ των Καν­νών, του σκη­νο­θέ­τη Φρί­ξου Ηλιά­δη και συμπρω­τα­γω­νι­στή τον Γιώρ­γο Φού­ντα (ο οποί­ος εμφα­νί­ζε­ται για πρώ­τη φορά στον κινη­μα­το­γρά­φο) και δια­δρα­μα­τί­ζε­ται στον Μυστρά.

Τρεις από τις ται­νί­ες στις οποί­ες η Ειρή­νη Παπ­πά πρω­τα­γω­νί­στη­σε προ­τά­θη­καν για Όσκαρ Ξενό­γλωσ­σης Ται­νί­ας, με την γαλ­λό­φω­νη Ζ του Κώστα Γαβρά να το κατα­κτά, ενώ υπο­ψή­φιες υπήρ­ξαν επί­σης και δύο ελλη­νι­κές ται­νί­ες, μετα­φο­ρές στην μεγά­λη οθό­νη αρχαί­ων τρα­γω­διών, η Ηλέ­κτρα και η Ιφιγένεια.

 

Κώστας Καρυω­τά­κης ΑΠΑΝΤΑ μια άλλη ανάγνωση

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο