Πέθανε ο Κυρ. Παπαδόπουλος, από τους πρωταγωνιστές στις επιχειρήσεις διάσωσης προσφύγων από το Λιμενικό

Ένας άνθρω­πος του Αιγαί­ου, ο 44χρονος υπο­πλοί­αρ­χος του Λιμε­νι­κού Σώμα­τος, Κυριά­κος Παπα­δό­που­λος, που σαν κυβερ­νή­της του περι­πο­λι­κού σκά­φους ΠΛΣ 602 σκά­φους στη Μυτι­λή­νη, σημα­το­δό­τη­σε τις προ­σπά­θειες του Λιμε­νι­κού Σώμα­τος να σώσουν εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες ανθρώ­πους που περ­νού­σαν στα ελλη­νι­κά νησιά την περί­ο­δο 2015 — 2016 έφυ­γε ξαφ­νι­κά από τη ζωή το περα­σμέ­νο βρά­δυ, από ανα­κο­πή καρδιάς.

Ο Κυριά­κος Παπα­δό­που­λος έγι­νε γνω­στός στη διάρ­κεια της ανθρω­πι­στι­κής προ­σφυ­γι­κής κρί­σης, σαν το πρό­σω­πο μιας Ελλά­δας που επι­μέ­νει στην αξία της ανθρώ­πι­νης ζωής, όποια κι αν είναι αυτή. Απο­τέ­λε­σε έτσι την «εικό­να» του Λιμε­νι­κού Σώμα­τος σήμε­ρα. Την εικό­να του αξιω­μα­τι­κού της Ελλη­νι­κής Ακτο­φυ­λα­κής, που βρί­σκε­ται πίσω από κάθε δελ­τίο Τύπου, που μιλά χρό­νια τώρα για επι­χει­ρή­σεις έρευ­νας και διά­σω­σης στο Αιγαίο.  Όταν ρωτή­θη­κε πως νιώ­θει, απά­ντη­σε: «Οι στιγ­μές της προ­σω­πι­κής αδυ­να­μί­ας είναι πολυ­τέ­λεια, που δεν την έχου­με. Λίγα μίλια παρα­πέ­ρα υπάρ­χουν άνθρω­ποι που χρειά­ζο­νται τη βοή­θεια μας. Εμείς έχου­με και­ρό να κλάψουμε».

Γέν­νη­μα θρέμ­μα μιας προ­σφυ­γι­κής οικο­γέ­νειας από τη Νικο­μή­δεια, παι­δί μαστό­ρων της μεταλ­λο­τε­χνί­ας που περη­φα­νεύ­ο­νται πως σμί­λε­ψαν τις μεταλ­λι­κές δάφ­νες στο άγαλ­μα της ελευ­θε­ρί­ας της Μυτι­λή­νης, το σήμα κατα­τε­θέν της πόλης. Μεγα­λω­μέ­νος από εργά­τες γονείς σε έναν λαϊ­κό μαχα­λά της Μυτι­λή­νης, τη Λαγκά­δα, απο­φοί­τη­σε από τη Σχο­λή Εμπο­ρο­πλοιάρ­χων των Οινουσ­σών, ναυ­το­λο­γή­θη­κε πρώ­τα σε πλοίο του Εμπο­ρι­κού Ναυ­τι­κού κι από εκεί κατα­τά­χθη­κε στο Λιμε­νι­κό Σώμα.

Παντρε­μέ­νος και πατέ­ρας δυο παι­διών ο Κυριά­κος Παπα­δό­που­λος έδω­σε παν­θο­μο­λο­γού­με­να ηρω­ι­κά τον αγώ­να για τη διά­σω­ση χιλιά­δων ανθρώ­πων μετα­ξύ Λέσβου και Μικρα­σια­τι­κών παρα­λί­ων, προ­σπά­θεια που τον σημά­δε­ψε. «Πόσους ανθρώ­πους έχε­τε σώσει;» τον είχε ρωτή­σει ο Βέρ­νερ Φάι­μαν, όταν με τον ‘Ελλη­να πρω­θυ­πουρ­γό, Αλέ­ξη Τσί­πρα, είχαν επι­σκε­φθεί τη Μυτι­λή­νη. «Περισ­σό­τε­ρους από πέντε χιλιά­δες» του απά­ντη­σε ο Έλλη­νας αξιω­μα­τι­κός. Δεν άκου­σε καλά ο τότε Αυστρια­κός καγκε­λά­ριος και του είπε πως «πέντε ζωές είναι κάτι πολύ σημα­ντι­κό». Τον διόρ­θω­σαν και του είπαν πως πρό­κει­ται για πέντε χιλιά­δες ζωές… «Είσα­στε πραγ­μα­τι­κός ήρω­ας», του είχε πει έκπλη­κτος ο Φάιμαν.

Για τη δρά­ση του είχε τιμη­θεί από την Ακα­δη­μία Αθη­νών και την ελλη­νι­κή πολι­τεία, ενώ διεκ­δί­κη­σε και το χρυ­σό αγαλ­μα­τί­διο των Όσκαρ για το ντο­κι­μα­ντέρ «4.1 miles» στο οποίο «πρω­τα­γω­νί­στη­σε».