Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΠΟΕΔΗΝ: Βρετανίδα τουρίστρια πέθανε στην Κάλυμνο επειδή δεν υπήρχε ασθενοφόρο!!!

Δεν πέρα­σε πολύ και­ρός που ένας νέος άνδρας πέθα­νε από έμφραγ­μα, ενώ οδη­γού­σε στην Εθνι­κή οδό Αθη­νών – Λαμί­ας, επει­δή το Κέντρο Υγεί­ας στα Καμέ­να Βούρ­λα, όπου κατέ­φυ­γε όταν βρι­σκό­ταν σε εξέ­λι­ξη το επει­σό­διο, δεν λει­τουρ­γού­σε λόγω έλλει­ψης προσωπικού.

Λίγες μέρες πριν, τη Δευ­τέ­ρα, 27/8, μια 48χρονη γυναί­κα έχα­σε τη ζωή της στο Μαρ­γα­ρι­τά­ρι Θεσπρω­τί­ας, επει­δή το Κέντρο Υγεί­ας που βρί­σκε­ται σε μικρή από­στα­ση από το σπί­τι της εφη­με­ρεύ­ει μόνο τις ζυγές μέρες του μήνα (!) λόγω έλλει­ψης προ­σω­πι­κού, ενώ τις μονές υπάρ­χουν για­τροί μόνο μέχρι τις 3 το μεση­μέ­ρι. Η …ατυ­χία της συγκε­κρι­μέ­νης γυναί­κας ήταν ότι ασθέ­νη­σε σε μονή μέρα του μήνα και μετά τις 3 μ.μ., με απο­τέ­λε­σμα να μην έχει την άμε­ση φρο­ντί­δα που θα μπο­ρού­σε να της σώσει τη ζωή.

Τα ξημε­ρώ­μα­τα μια Βρε­τα­νί­δα του­ρί­στρια κατέ­λη­ξε για­τί δεν υπήρ­χε ασθε­νο­φό­ρο σε ένα νησί με 16.000 μόνι­μους κατοί­κους και με αρκε­τούς παρα­θε­ρι­στές αυτή την περί­ο­δο, την Κάλυ­μνο. Το εγο­νός γνω­στο­ποί­η­σε με ανα­κοί­νω­ση της η ΠΟΕΔΗΝ και ταυ­τό­χρο­να καταγ­γέλ­λει ότι συνε­χί­ζουν να υπάρ­χουν πολ­λές ακά­λυ­πτες βάρ­διες σε Ασθε­νο­φό­ρα του ΕΚΑΒ σε περιο­χές με χιλιά­δες μόνι­μους κατοί­κους και μεγά­λη επισκεψιμότητα.

Η …ατυ­χία της του­ρί­στριας είναι ότι ένιω­σε αδια­θε­σία και χρειά­στη­κε ασθε­νο­φό­ρο μετά τις 12 το βρά­δυ. Η απά­ντη­ση από το νοσο­κο­μείο ήταν πως δεν υπάρ­χει νυχτε­ρι­νή βάρ­δια και θα έπρε­πε να μετα­φερ­θεί με ιδιω­τι­κό μέσο. Όπως καταγ­γέλ­λει η ΠΟΕΔΗΝ: «Εάν υπήρ­χε ασθε­νο­φό­ρο του ΕΚΑΒ με εξει­δι­κευ­μέ­νους δια­σώ­στες η άτυ­χη 74χρονη μπο­ρεί να είχε σωθεί».

Είναι του­λά­χι­στον εξορ­γι­στι­κό εν έτει 2018 να χάνο­νται ζωές μ’ αυτόν τον τρό­πο, όταν η επι­στή­μη της Ιατρι­κής έχει κάνει τερά­στια άλμα­τα και θα αρκού­σε η έγκαι­ρη επέμ­βα­ση των για­τρών για να σωθούν οι δύο νέοι άνθρωποι.

Επι­βε­βαιώ­νε­ται μέσα κι απ’ αυτά τα τρα­γι­κά παρα­δείγ­μα­τα η γύμνια του συστή­μα­τος, όπου ακό­μα και η ζωή του λαού μετριέ­ται με όρους «κόστους – οφέ­λους» για το κεφά­λαιο, με απο­τέ­λε­σμα να μένουν ακά­λυ­πτες από το κρά­τος ακό­μα και στοι­χειώ­δεις λαϊ­κές ανά­γκες, όπως η πλή­ρης στε­λέ­χω­ση και λει­τουρ­γία μιας μονά­δας Πρω­το­βάθ­μιας Φρο­ντί­δας Υγεί­ας, που θα μπο­ρού­σε κυριο­λε­κτι­κά να σώσει ζωές.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο