Ποιος έχασε τελικά τους δήμους;

Γρά­φει ο Στέ­λιος Κανά­κης //

«Έχα­σε τέσ­σε­ρις δήμους το ΚΚΕ» λένε. Ας το δού­με αυτό, στοι­χειω­δώς λογικά.

Χάνει κανείς κάτι όταν το έχει στην κατο­χή του, εξ αυτής της κατο­χής και χρή­σης του έχει ένα κέρ­δος και εκ της απώ­λειάς του υφί­στα­ται κάποια βλα­πτι­κή μεταβολή.

«Το ΚΚΕ έχει ένα δήμο» σημαί­νει ότι ο δήμαρ­χος είναι κομ­μου­νι­στής και ενδε­χο­μέ­νως να είναι μέλη του ή και συνερ­γα­ζό­με­νοι η πλειο­ψη­φία των δημ. συμβούλων.

Ας δού­με ποιος κερ­δί­ζει από κάτι τέτοιο, ώστε να υπο­λο­γί­σου­με και την ενδε­χό­με­νη ή πραγ­μα­τι­κή χασούρα.

Ένας δήμαρ­χος έχει κάποιες μηνιαί­ες απο­λα­βές. Ας δεχτού­με ότι είναι 2.000 ευρώ μηνιαί­ως. Ο δήμαρ­χος του ΚΚΕ παίρ­νει έναν κομ­μα­τι­κό μισθό 800 ευρώ και η δια­φο­ρά κατα­τί­θε­ται ως ενί­σχυ­ση στο κόμ­μα. Άρα, υπό την στε­νό­τα­τη έννοια, στο μόνο το οποίο «ζημιώ­νε­ται» το ΚΚΕ – αν μπο­ρού­με να το πού­με αυτό, είναι… 1.200 ευρώ ανά μήνα. Όσο και να το έψα­ξα, δεν βρή­κα κάτι άλλο να χάνει και που να απο­τι­μά­ται συγκε­κρι­μέ­να υλι­κά ή άυλα.

Ας δού­με τώρα τι συνέ­βαι­νε με εμάς τους δημό­τες. Το ΚΚΕ έχει συγκε­κρι­μέ­νη πολι­τι­κή και ανά­λο­γες θέσεις. Σ’ ένα δήμο που τον «είχε» το ΚΚΕ, ίσχυαν ορι­σμέ­να πράγ­μα­τα που το ΚΚΕ θεω­ρεί αυτο­νό­η­τα, μάλι­στα σε πλή­ρη αντί­θε­ση με τους άλλους δήμους. Οι δημό­τες πλη­ρώ­να­με χαμη­λό­τε­ρα δημο­τι­κά τέλη, κατα­σχέ­σεις για χρέη δεν υφί­στα­ντο, οι ανά­γκες των παι­διών μας σε παι­δι­κούς σταθ­μούς καλύ­πτο­νταν στο 100%, τρο­φεία δεν πλη­ρώ­να­με, οι παρε­χό­με­νες υπη­ρε­σί­ες πολι­τι­σμού και αθλη­τι­σμού ήταν δωρε­άν. Λει­τουρ­γού­σαν τμή­μα­τα χορού, μου­σι­κής, ζωγρα­φι­κής, χει­ρο­τε­χνί­ας, ακό­μη και δρα­μα­τι­κή σχο­λή. Οι δημο­τι­κές βιβλιο­θή­κες επα­να­λει­τούρ­γη­σαν και εμπλου­τί­στη­καν, άλλες δημιουρ­γή­θη­καν, τα άπο­ρα παι­διά σιτί­ζο­νταν, λαμ­βα­νό­ταν πρό­νοια για τους άνερ­γους, τους πάσχο­ντες και τους γέρο­ντες. Παρε­χό­ταν δωρε­άν στή­ρι­ξη στους μαθη­τές μέσα από λαϊ­κά φρο­ντι­στή­ρια. Τα σχο­λεία επι­σκευά­ζο­νταν, παρα­δό­θη­καν νέα και δεν ξεπά­για­ζαν οι μαθη­τές μας το χει­μώ­να από έλλει­ψη πετρε­λαί­ου θέρ­μαν­σης, φαι­νό­με­νο σύνη­θες στους «άλλους» δήμους. Πολ­λές υπη­ρε­σί­ες του δήμου, που σε προη­γού­με­νες επο­χές είχαν ιδιω­τι­κο­ποι­η­θεί, υπό τον κομ­μου­νι­στή δήμαρ­χο γίνο­νταν πάλι δημο­τι­κές. Θα αντι­λαμ­βά­νε­στε ασφα­λώς, ότι η συγκε­κρι­μέ­νη υπη­ρε­σία, από μέσο προ­σπο­ρι­σμού κέρ­δους κάποιου – ας τον πού­με κόσμια ιδιώ­τη και με όποια ποιό­τη­τα προ­σφε­ρό­ταν, γινό­ταν δημο­τι­κή και με αρκε­τά μικρό­τε­ρο κόστος, μιας που αφαι­ρού­νταν το κέρ­δος του… ιδιώ­τη και ανα­βαθ­μι­σμέ­νη ποιότητα.

Πολ­λοί εργα­ζό­με­νοι του δήμου (και των άλλων δήμων), ίσως και πάνω απ’ το 40% ήταν εξα­μη­νί­τες. Ανή­καν σε εκεί­νες τις… τυχε­ρές ομά­δες πλη­θυ­σμού που εργά­ζο­νται έξι μήνες και «κύριος οίδε» έπει­τα τι κάνουν. Είναι, ελπί­ζω, σαφές πως με τους εξα­μη­νί­τες, σε καμία περί­πτω­ση δεν καλύ­πτει ο δήμος τις ανά­γκες του και κατ’ επέ­κτα­ση τις ανά­γκες των δημο­τών του, διό­τι συμ­φω­νού­με πως αυτές είναι δωδε­κά­μη­νες. Η κομ­μου­νι­στι­κή διοί­κη­ση του δήμου, βλέ­πο­ντας το εμφα­νώς παρά­λο­γο της όλης κατά­στα­σης και ούσα απο­φα­σι­σμέ­νη να επι­τε­λέ­σει συγκε­κρι­μέ­νο έργο παρο­χής υπη­ρε­σιών και ελά­φρυν­σης των δημο­τών, προ­χώ­ρη­σε στη μονι­μο­ποί­η­ση όσων περισ­σό­τε­ρων μπο­ρού­σε και πάντα κόντρα στη γενι­κή κυβερ­νη­τι­κή πολι­τι­κή. Η οποία, μιας και κάθε άλλο παρά κομ­μου­νι­στι­κή είναι, δεν έχει τέτοιες ευαι­σθη­σί­ες και ανά­λο­γη πολι­τι­κή για τον εργα­ζό­με­νο λαό.

Εγκα­τα­λε­λειμ­μέ­νες εκτά­σεις ή άλλες που είχαν αφε­θεί στην εκμε­τάλ­λευ­ση μεγα­λο­καρ­χα­ριών και απα­τε­ώ­νων, κερ­δί­ζο­νταν χωρίς κόστος, γίνο­νταν πάρ­κα που τα χαί­ρο­νται σήμε­ρα οι δημό­τες. Κτί­ρια ετοι­μόρ­ρο­πα ανα­στη­λώ­νο­νταν, επι­σκευά­ζο­νταν και δίνο­νταν στους δημό­τες για συλ­λο­γι­κή χρήση.

Οι δημο­τι­κοί υπάλ­λη­λοι λάμ­βα­ναν το επί­δο­μα των 174 ευρώ και τους 13ο και 14ο μισθούς.

Κι όλα αυτά, στον συγκε­κρι­μέ­νο δήμο, με τον κομ­μου­νι­στή δήμαρ­χο. Σε πλή­ρη «παρα­φω­νία» με τους γύρω δήμους και σε από­λυ­τη αντί­θε­ση με την κυβερ­νη­τι­κή πολι­τι­κή. Επί πλέ­ον, ο κομ­μου­νι­στής δήμαρ­χος ήταν συμπα­ρα­στά­της στις αγω­νί­ες, στα προ­βλή­μα­τα, στους αγώ­νες του λαού της πόλης του.

Τώρα; Ο νέος δήμαρ­χος δεν έχει αυτήν την πολι­τι­κή. Εκπρο­σω­πεί ένα από τα κόμ­μα­τα που μας κυβερ­νούν κι είναι υπεύ­θυ­να για το χάλι της κοι­νω­νί­ας μας, είναι πολι­τι­κά συγ­γε­νής των άλλων δημάρ­χων, που όχι μόνο δεν προ­χώ­ρη­σαν στα παρα­πά­νω, αλλά ενα­ντιώ­θη­καν κιό­λας – κι ο ίδιος o νεο­ε­κλεγ­μέ­νος, άλλω­στε, ποτέ δεν είπε ότι θα λάβει τέτοια μέτρα. Κάτι θολές γενι­κού­ρες για… καλύ­τε­ρο δήμο.

Αυτά όλα τώρα κιν­δυ­νεύ­ουν. Αργά, αλλά στα­θε­ρά θα μας τα πάρουν πίσω οι εκλεγ­μέ­νοι εκπρό­σω­ποι των ίδιων κομ­μά­των που αφαί­ρε­σαν τόσα από τη ζωή μας. Είναι μαθη­μα­τι­κά βέβαιο, πως αυτό το πισω­γύ­ρι­σμα θα το φορ­τω­θού­με σύντο­μα στις πλά­τες μας οι δημό­τες. Εδώ, έχου­με πολύ συγκε­κρι­μέ­νη χασού­ρα. Από­λυ­τα μετρή­σι­μη και σοβα­ρή βλα­πτι­κή μετα­βο­λή. Την οποία θα πλη­ρώ­σου­με όλοι εμείς. Ανε­ξάρ­τη­τα ποιον δήμαρ­χο ψηφίσαμε.

Ποιος, λοι­πόν έχα­σε το δήμο;

Στέλιος Κανάκης

Διδάσκει στην επαγγελματική εκπαίδευση και παράλληλα δραστηριοποιείται σε διάφορες επιχειρήσεις, κυρίως στο χώρο του βιβλίου. Έχει γράψει, υπό μορφή ημερολογίων, τα «Με τη μουσική του κόσμου», «Οι μουσικοί του κόσμου» και «Δώδεκα μήνες μουσική». Επίσης τα βιβλία «Ιερές Βλακείες», Εμπειρία Εκδοτική 1η και 2η έκδοση – Εκδόσεις Εντύποις 3η και 4η, το «Η Αγρία Γραφή», Εκδόσεις ΚΨΜ και το «Τ’ Άστρα στο κεφάλι μας», Εκδόσεις Εντύποις.
[email protected] Facebook: Stelios Kanakis /ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΝΑΚΗΣ